- 12 Haziran 2016
- 699
- 1.755
- 63
- Konu Sahibi Bilincsiz Taksir
-
- #1
Aynen muhteşem bi giriş oldu bu :)Önce kendimizden başlayalım.
Biz nasıl biriyiz?
İdeal kadın veya eş miyiz?
Eşlerimizin bizden beklentileri var mı, ne kadarını biliyoruz, ne kadarını dikkate alıyoruz?
Bu ilk adım olsun.
Çünkü, insan neyse çevresi odur :)Aynen muhteşem bi giriş oldu bu :)
Sonra da karşıdakini değiştirmeye çalışarak mı mükemmellik bekliyoruz?
Ay ne bileyim gelişine vuralım gitsin
Aynen.Çünkü, insan neyse çevresi odur :)
Hepimiz kusurluyuz.Aynen.
Benimde sorunlarım oluyor bende dökülüyormuşum. Pek bi kazuletim bu durumlara
Ayyyhhh sefamız olsunHepimiz kusurluyuz.
Tabi bu mükemmel olduğumuz gerçeğini deıiştirmiyor :)))
Valla bende çok ev kadını, anaç ruhlu yüce kadın falan değilim. Disiplinliyim, bazı kurallar benim için tabudur ne eşim ne çocuğum için taviz veremem.O zaman müsadenizle ben de ilk öğrenci olarak parmak kaldırıyorum
Çevrem tarafından 'baskın, feminist, inatçı' biri olarak tanımlanırım. Erkek düşmanı diyeceğiniz tiplerdendim, nasıl evlendim hala anlamıyorum ya, her neyse konu bu değil.Naz niyaz sahibi değilim. Hiç seksi gecelik giyip önünde gülüşmüşlüğüm yahut özellikle bir tahrik moduna girmişliğim yok. Genellikle karşı taraftan beklerim ilgiyi de sevgiyi de. Haliyle bu durum da karşı tarafı yoruyor. Bir konu konuşulduğunda artık eşim "neden hep benden bekliyorsun, niçin bir kere de sen denemeyi düşünmüyorsun" isyan modunu açtı.
Aslında tatlı dille yaklaşıldığında kafama vurup ekmeğimi bile alırsın. Ama Allah da ona göre vermiş demek ki eşim de odundur. Seni seviyorum diyemez pek ama laflarımı dikkatle dinler, beni benden daha iyi tanır bu sebeple de benim anlayacağım şekilde seni seviyorum demenin yollarını bulur.
Benden beklentisi kendine bağlamam. Net olarak şu cümleyi kurmuşluğu vardır kendilerinin "Ben sana kul köle olmak istiyorum. Sen bu evden gidersen ben sadece ütüm kaldı, yemeğim kaldı demek değil taksirsiz ben ne yaparım elim ayağım gitti! diye bi yerin olmalı. Bizim çift olarak bir imajımız yok, bunu oluşturmalıyız."
İdeal kadın değilim; yıkamadığım kalıplarım var. Erkek gibi yetiştim, baba eksikliğiyle büyüdüm. Düzenli bir ev hayatım olmadığı için net bir çizgim yok. sorumluluktan kaçmaya eğilimliyim. Bir ev hatunu nasıl olunur, ev nasıl çekip çevrilir çok aşina değilim.
Saygılar.
En başta çocuk için işi bıraktığımda gururumdan para bile istemezdim.En baştan beri değilsin di mi sonradan çıtkırıldım gibi oldun? Yani bu gücünü önce gösterip sonra saklayabildin, doğru anlıyorum?
Haha aynen :)Ben de babamı 21 yaşında kaybettim.
Ne erkek düşmanıydım ne başka bir şey.
Erkek arkadaşlarım vardı ama hiç sevgilim olmadı.
22-23 yaşlarındayken 5-6 yıldır
"Birşey var aramızda
Senin bakışlarından belli
Benim yanan yüzümde"
dediğim herif yurtdışına kapağı atmak için pat diye evlendi.
Başlarım aşkın ızdırabına dedim. Görücü usülü evlendim.
Neyse, çevrem beni beceriksiz, erkek Fatma, paspal bilir. Hatta evlendiğimde 1 hafta içinde terkedileceğime dair öngörüleri vardı :)
Sonuç evlendim. Dışarda hala aynıyım ama evde kavanozu açamıyorum, bıçak kullanırken azıcık çizsem parmağımı hemen en ağır vaka haline geliyorum, isteklerim olmadığında kısa süreli depresyonlara girip çıkıyorum. Ben zavallı, ben kocasına muhtaç
Ammaaaa baskın olmaya çalıştığında "hop dur bakalım hacı, sen hayırdır, ben özgür bir kadınımdan" feminizmin dibine vuruyorum.
Kocamdır ayol niye ondan çekineyim, sevgimi esirgeyeyim?
Kucağına da otururum, hediye isterim diye ağlarım da, öpücüğe de boğarım.
Herifim nikahlı benim malım :)
Ev işleri ve çocuk bakımı genelde müşterek.
O işten geldiğinde kızları ona postalarım. Canım ne istiyorsa onu yaparım.
Kahvaltıyı o hazırlar, kaldırır. Akşamı bazen ben, bazen o.
Market işi ona ait, beraber gitsek bile asla poşet taşımam, belki en hafifini. Çöp dökmek tamamen ona ait. Alınanları yerleştirmek ona ait.
Çamaşır astıysam, o toplar vs.
Yapmazsa ben yorgunluktan bitap, hasta, depresyonun kıyısında olurum nedense :)
İlla ki zaafı vardır. Oradan devam edeceksiniz.Benimki bunları yemez ama, napcaz? Bu tarz işlere pek eğilimli değil. Ben de hep aksi yönde davrandım
Bi dene, işler bi sarpa sarsın mecburen idare etmeye çalışırken öğrenecek. Sen beceremiyormuşsun gibi davran yani.Benimki bunları yemez ama, napcaz? Bu tarz işlere pek eğilimli değil. Ben de hep aksi yönde davrandım
Tabi ki arayarak ve mesaj atarak.Mesela iş seyahatine gitti, iki günlük. Ona ihtiyacı olduğunuzu nasıl hissettirirsiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?