Evliliği HİÇ Düşünmeyen Kadınlar

Eyvah eyvah korktum şu an yalnız yaşamak güzel şey yaa evlenmesem mi acaba?
Neyse ben önce aşık olayım da sonra nasılsa yola gelirim
şu an eksikliğini hissettiğim şey o duygu!
 
Eyvah eyvah korktum şu an yalnız yaşamak güzel şey yaa evlenmesem mi acaba?
Neyse ben önce aşık olayım da sonra nasılsa yola gelirim
şu an eksikliğini hissettiğim şey o duygu!

Evlilik guzelde " aile " bolumu pek guzel degil en azindan benim icin guzel degildi. Yeni evliyken aile iliskilerini ayarlamaya calismak zordu cidden. Kendimle ilgili biraz bocaladim filan. Oturtunca ordan da sikinti kalmiyor.
Ama tabiki tek kisilik hayatla iki kisilik hayat bir degil. Sadece kendini dusunmek daha kolay ve rahat ama evlilikte senin dusundugun gibi biri de seni dusunuyor ve sorumluluk duyuyor olacak bu da guzel. :)))
Hazir olunca evlenin.
 
asla evlenmeyeceğim cümlesini kurduğum günün 2 ay sonrasında nişanlıydım. büyük konuşmanın yan etkileri...
 
Ah.. Ah... Ben tek çocuk olduğum için ilerde bu fikrime muhalefet çok çıkacaktır. Şimdi okuldur falan geçiştiriyorum da ancak ilerde de hiç istemeyenlerdenim bence evlilik olgunluk gerektiriyor, ruhun hala çocukça ve yaşamayı istiyosa hele de.. Yani doğru insan olacaksa gerçekten moruklasan da beklemek gerekiyor :) Yani iyice hazır olmak lazım ruhen ne aklın gitmeli aşktan ne de mantığına güvenmelisin işte o arada kaldığında doğru zamandır. Zorlamamız lazım ve zorlanmamız lazım.. Bu konu kamuoyuna duyurulur
 

Bu konu benlikmiş.
Evet ben de hiç düşünmüyorum evliliği. özellikle bu ülkede düşünmüyorum çünkü gördüğüm şu ki burada evlenirken bin tane görev bin tane rol yükleniyor omzuna.. öyle evlendim ne güzel kocamla yaşayayım olmuyor bir kere aileler ve hatta dıdısının dıdısı burnunu sokma hakkı görüyor kendinde. o yüzden evlenmek istemeyip beraber yaşamak da mantıklı çünkü aile, rol şu bu derdiniz olmuyor.

pek çok kadın kendini sadece evlilikle değerli gördüğü için bizim gibi kadınları anlayamazlar.
hayatta tek varlıkları evlilik olan kadınların bizi anlamalarını da beklemiyorum.

yarın evlenmek istersem de asla bu ülkede olmaz.
bu zihniyetler değişmedikçe bu ülkede evlenilmez.
kocan istediği kadar iyi olsun o rollere boyun eğiyor bir yerden sonra. senden anası ya da komşusu gibi geleneksel bir kadın olmanı bekliyor.

en basiti cinsellik konusu göreve dönüyor.
istememe hakkın yok. bir istemedin tamam dedi iki istemedin tamam dedi üçüncüsünde başlıyor mızmızlanma. sebebi sen evli olduğun için paşa bey ne zaman isterse o zaman bacaklarını açman lazım. evlisin ya.
bir süre ara vermek isteme ya da bir hafta bunu yaşamak istememe hakkın yok.

bilmiyorum batıda yaşadığım için uzunca bana abes geliyor bu durumlar ama bu kadına ve erkeğe keskin roller biçen bir ülkede evlenmek bana göre değil.
birlikte yaşamak daha uygun.
bir kere birlikte yaşayınca sana rol, görev dayatamıyor erkek.
arkasında aile gücü yok çünkü.

bazı şeylerin değişmesi lazım ama durum kötü yani.
 
Konuyu okuyunca acaba ben mi açtım diye düşünmedim değil. Hemen hemen aynı fikirdeyim sizinle. Sorun şu ki ben o karşıma biri çıkar bir mucize olur da her şey yolunda gider düşüncesine kapılamıyorum. Şu yaşıma kadar gördüğüm tek bir evlilik, sevgililik vs bana göre mutlu beraberlik değildi. Çok seversem gözüm şimdi umursadigim hiçbir şeyi görmez demeyeceğimi de bilecek kadar tanıyorum kendimi. Ama kırk yılın başında da olsa içimden keşke mucizeler mümkün olsa diye geçiyor. Mucize olsa bile benim başıma gelmeyeceğine eminim o ayrı. Gece gece konu allak bullak etti beni
 

Ben kesinlikle evlenmek istemiyorum ne fikri ne isteği var anne olmak istiyorum ama bunun için evlenmeye gerek duymuyorum olursa olur düşüncesindeyim toplum çevre aile kimsenin ne düşündüğü de umrum da değil bu hayata bir kere geldiğim için keyfime bakıyorum fakat bu zamana kadar karşıma çıkan her adamın evlilik takıntısı oldu herkes istemediği şeyi çekiyor bi arkadaşım var kafayı evlilikle bozmuş ve çok güzel bir kadın olmasına rağmen iyide bir kızdır ama erkekler bundan yıldırım hızıyla kaçıyor buraya bu konuyu açmanız bile bu konuyu takıntı yaptığınızı gösterir bence içten bu fikri kafanızdan atamamışsınız olmadığı için istemiyorum dediğinizi düşündüm bende arkadaşlarınız gibi ama size laf edenlerin haklı olduğunu göstermez yapılan şey çok çirkin bana da çok baskı kurmaya çalışıyorlardı artık yıldılar arsızım çünkü gerçekten kafaya takmamak için pskolojik yardım alabilrsiniz ve çeşitli hobiler edinebilirsiniz laf eden insanlara da dolu dolu sanane diyin lütfen suratlarındaki o ifade paha biçilemez :)
 
Kesinlikle karsima kim çikarsa ciksin kabul etmeyecek kadar kesin kararliyim

Evlenmek istememek, çocuk sahibi olmak istememek, bunlar olabilir.
Herhangi bir konuda bu kadar keskin olmak bana yanlış gelen...
Bir kaç sene sonra birine gerçekten aşık oldunuz, onu arzuladınız, şartlarınız, yaşantılarını denk, be diyeceksiniz? Hayır ben birliktelik istemiyorum mu? Bence bunu konuşmak için erken.
Bu kadar keskin konuşmak da anlamsız.

He aseksüelseniz, evet evlilik imkansız hale gelebilir. Bunun dışında ‘asla asla deme’ :)
 
Geçen seneki halim :) saçma sapan insanöardan üzülmekten öyle bıkmıştımki o defteri tamamen kapatacağıma kendime söz verdim. Ciddi ciddi kendimle zaman geçirmekten çok zevk almaya başladım telefonla ilgilenmek bile istemiyordum kitap müzik sinema bol bol gezmeler boğaz turları deniz sahil vs. Aklıma bile gelmiyordu eskiler veya biri olması. Birgün ailemle denize gittik eşimle orda tanıştık. Biri bana deseydi şuraya gidip eşin gibi birini tanıyacaksın dalga mı geçiyon la derdim. Ama oldu. Sipariş versem ancak eşim gibi biri olurdu. Kısmetse istersen istemiyorum de gelir seni buluverir. O isteği bastırmaya çalışırsan daha kötü olur tamamen atabilseydin doğru yol derdim. Seninki bastırmak. Karşına ilk çıkanlada evlenebilirsin doğru insansa. Kimseyi dinleme kendinle başbaşa kal değişik aktiviteler yap. Evde bile otursan bol bol zihnini dağıt. Ve şu da var evlensen de evlenmesende hayat hep birşeylerin eksikliğini hissettirir. Tek eksik evlilik değil gözünde büyütme. Tez zamanda mutluluk gelecektir emin olun.
 
Klasik bir laf ama cidden dogru insani buldugunda evlilik gibisi yok.5 yillik evliyim birde kizim var.esimle cok yollar gecirdik..neler atlattik neler..
Ama 15 gun evimden uzak kaldigimda bile insan esiyle kavga triplerini bile ozluyor.
Esimin destegi olmasa hayat cekilmez..o benim herseyim..
Bak mesela suan 10 aylik kizimla tek basima ev tasimaya calisiyorum..esim olmasa mumkun degik altindan kalkamam...sirt sirta verdigin bir dayanagin olmali hayatta...heleki yaş ilerledikce daha cok ararsin bir yol arkadasi...
Cunku zamanla insanlar oyle veya boyle aile kuruyor,degisiyorlar..bekar olarak yola devam etmek elbet mumkün ama hep bi yerlerde eksikligini hissettirir..keskeler olur..
 
Evliliği neden istemiyorsunuz
 
Nicin evlenilir? Mutlu olmak icin degil mi? Mutlu nasil olunur? Icine sinen, istedigin gibi biriyle.. E boyle biri denk gelmediyse evlenip hayatini, var olan duzenini degistirmenin mantigi nedir? Insan sırf ismi "evli" olsun, aman yaşım gecer aman cocuk diye diye evlenmemeli.. Evlenmekle iş bitmiyor çünkü.. Icine sinmeyerek yapilan yanlis bi evlilik bekar hayatini aratiyor insana..
Iyi olacak deyip kotu de cikabilir Allah korusun, o ayri mesele ama en basindan iyice suzmek gerekiyor, mutluluk yonunden bekar hayatinin en az bi tık üstüne cikarmayacaksa bi anlami yok..
 
Bu tarz işler nasip kısmet yani kader.
Evlilik doğru insanla güzel yanlış insan hayatı size zindan eder pişmanlık yükler omzunuza.

Doğru insanı bulursanız evlilik çok güzel sizi düşünen birinin olması size sarılması her şeyinize Ortak olması bunlar Başbaşka duygular

Başkalarını boşverin çokta takılmayın bu konuya zaman insana ne gösterir bilinmez.

Benim bayan bi tanıdığım var41-42 yaşında evlenmedi henüz ve üzülüyor içten inçe bir yuvası olmadığı için
Siz hayırlısını dileyin allahtan gerisi gelir
 
şuan ben de öyle düşünüyorum, yasım 28 belkı tam zamanı ama henuz karsıma tereddutsuz evlenıyorum dıyecegım bırı cıkmadı. erkek arkadasım vardı fakat sacma sapan sebepler yuzunden ayrıldık ve sogudum artık. sımdı arada arada yokluyor benı yenıden sanırım bır takım pısmanlıklar var vs. bıraz tukenmıslık yasıyorum sanırım...
 
Dogrusu dogru insani bulmakla alakali sanirim. Benimde evlilik konusunda cekincelerim var yok degil. Ozgurlugume duskun bir insanim, tek yasamaya da alistim. Kendimi boyle sanki guvende hissediyorum. Kimse kiramiyor, incitemiyor. Tekrardan bir insana kendini anlatmak zorunda kalmak, ona acilmak guvenmek kolay olmayan seyler. Hele evlenince ayni evde. Simdiden o ortam biraz gozumde buyuyor. Ama sevdigin insansa cekilebilir bir cile gibi geliyor. Anne olmak isterim, cocuklarim olsun isterim. Cocuk bakma konusunda deneyimsiz de sayilmam yegenlerim var elimde buyuyen. Ama kolay isler degil elbette. Bilmiyor ki insan 1 dakika sonrasini. Hic evlenemem deyipte ayina evlenenleri de biliyorum. Oluyor demek ki. Karisik bir konu, kisiye gore degisiyor iste. Ama hic evlenmemek gibi bir dusuncem hic olmadi. Hayatta tek basina kalmak fikri korkutuyor beni cunku. Hayirlisi...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…