Nasılsınız kızlar?
Dilerim gelecek hafta hepimize çok iyi gelir, Rabbim yanımızda olur inşallah.
Ben tam toparlıyorum diyorum, sonra annemin kendini suçlamaları ve niye böyle oldu diye dertlenmeleri ve bu adamla evlenirsen böyle olacağını söylemiştim değil mi diye söylenmeleriyle resmen yeniden enerjimin bittiğini hissediyorum.
Hüngür hüngür ağladım bugün araç kullanırken, eve geldiğimde de...
Yani evet sevdim ve güvendim... Karşımdaki benim gibi çıkmadı...
Ne yapayım şimdi...
Keşkeler ya da pişmanlıklar sonucu değiştirmiyor.
Bir hayat kurmaya çalışıyorum... Bir tek Allah yanımda...
Anneme olan güvenim sıfırdandı. Babama olan güvenim hala sonsuz ama o hep yanımda. Annemin bu benim moralimi düşürmelerine kızıyor sürekli hatta.
Sen de beni evlendiğinde tanımıyordun, ben de şerefsiz çıkabilirdim diyor.
Ah kızlar ne bileyim işte... Çok zavallı hissediyorum kendimi.
Tek istediğim huzurlu bir yuva mutlu bir evlilik ve kimseye muhtaç olmadan yaşamaktı benim.
Öyle büyük hedeflerim olmamıştı. Hatta mesleğimi 2. Plana itip evime ağırlık vermiş ve eşimi desteklemiştim. O şimdi müdür bense mühendis...
Çıkarı olan herkes onun yanında boşandığımızdan beri. Benim beğendiğim eşyaların içerisinde dostlarım dediğim insanlarla oturuyor.
Belki çok mutlu ve belki hayatında biri var... Bilmiyorum... Bunları düşünmek istemiyorum tam önüme bakıyorum mesleğime odaklanıyorum sağolsun annem o an işte yetişip olan sana oldu deyip bütün enerjimi düşürüyor.
Artık çok fazla aramama kararı aldım annemi. Evet beni belki kimse kabullenmeyecek çünkü annem açık açık 2.el olduğumu hissettiriyor bana. Ama ben kendi başıma kendimle ilgilenerek de mutlu olabilirim.
Ne dememi bekliyor bilmiyorum. Evet anne senin ve onun ailesi yüzünden oldu desem vicdanı mı rahatlayacak anlamıyorum.
Eski eşim beni sevse zaten böyle olmadı. Bir kez konuşma fırsatımız bile olmadı demek ki bu kadar değersizmişim gözünde... Bana değer vermeyen biriyle ömür geçirmektense bu yanlız Halim belkide daha hayırlıydı ki Allah bunu nasip etti.
Bilmiyorum kızlar annem beni böyle perişan ediyor işte...
Tam toparlandım dediğim anda yeniden yıkılıyorum.
Geleceğe dair annem gibi düşünceye sahip insanların olduğunu düşünüp hüzünle bakıyorum.
Ve eski eşimi asla affetmiyorum... Allah onu da ailesini de bildiği gibi yapsın... Babasını arayıp onca yalvarmalarım... Allah'a havale ediyorum.
Mesleğim var, hayallerim var ama artık evlilik ve yuva çok uzak gibi geliyor bana...
Canım kader arkadaşım
sabah sabah bütün enerjim düştü şu yazıyı okuyunca
bende aynen böyleyim
tam herşey mükemmel çok iyiyim diyorum ardından ağlama krizleri oluyor.
dün yine bunlardan birini yaşadım
ağladım ağladım...
dün gece kendi evimde kalamadım malesef fare gördük evde o yüzden annemlerde kaldık
ablam eniştem yeğenlerimde annemlerde kalıyordu bir süredir
yer yatağı kuruldu bana
o kadar kötü hissettim ki neden evimde kendi yatağımda güvenim herşeyimi verdiğim adamla uyumuyorum ki dedim..
duygusal olmak en büyük hata şu dönemde ama elden ne gelir..
zaman zorlayıcı ve sıkıntılı
sanki günler hiç geçmiyor acı hafiflemiyor
asla o adi insanı özlediğimden sevdiğimden değil ama bir evliliğin bitişi,hayallerim gelecek kaygısı ve tabi ki bitmek bilmeyen dedikodular...
Bunlar oldukça toparlanmak zor
keşke diyorum keşke gündeme başka birşey gelse de millet beni unutsa..
yinede herşeye rağmen bütün ailem,akrabalarım arkadaşlarım çok çok destekler bana
hafta sonu hep alışveriş yaptım
ailemle zaman geçirdim
o anda unutuyor gibi oluyorum sonra kendimle başbaşa kalınca başa sarıyorum işte..
bugün 18 gün oldu beni terkedeli ne aradı ne mesaj attı
bu saatten sonra bir önemide yok zaten
olan oldu artık,davam açılıyor bu hafta inşallah...
sana gelince canım benim
biz çok şanslıyız ki işimiz var çalışıyoruz kimseye muhtaç değiliz..
annenin yaptığı son derece yanlış
bu evliliğin bitmesinde bizim hatalarımızda varsa bile bunlar şu sıkıntılı dönemde yüzümüze vururlmamalı
annem bana hep moral veriyor
doğru olanda bu
açıkçası bir süre annenle görüşme
eğer sorarsada beni yıpratıyorsun yanımda değil karşımdasın dersin..
bu dönemde kim yanındaysa onunla zaman geçir derim ben..
yarın psikiyatra randevu alıcam
psikolojik destek almak iyi olacak..
sıkıntı hastalık olarak geziyor tüm vücudum da hergün bir yerim ağrıyor
geceleri uyuyamama problemide cabası
bir kaç saatlik uykuyla geldim işe..
ama geçecek iyileşeceğiz..
