• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğimiz pisi pisine bitti

Kesinlikle istedikleri bu. 3 kızın ardından gelen uzun yıllar beklenen erkek evlat. Elbette bir kızın gelip onu ellerinden almasına göz yummayacaklar. Nişanlıyken bunu açık açık söylüyorlardı artık bizi gezmeye götürmüyor vs. Şimdi saman altından yapıyorlar yapacaklarını. Sürekli oğlum bizi şuraya götür, oğlum bizi gezmeye götür. Her hafta sonu ailesiyle bir program yapmaya başladı. Beni de mecbur bırakıyor tabiki onlarla gitmeye.

Dediğiniz gibi de denedim. Bir müddet hep ailesinden tarafa oldum ama gözü kör görmek istemeyince görmüyor. Mesela bir buçuk aydır özellikle dikkat ediyorum ailesinin yanındaki tavırlarıma. Onlarla iyi geçiniyorum, güler yüzlü davranıyorum, yanlarındayken telefonumla ilgilenmiyorum. Ama eşime sorsanız hep bunların aksini yapmışım. Sürekli surat asmışım, telefonumla oynamışım. Yani eşim neyi görmek istiyorsa o, benim ne yaptığım önemli değil. Ben bu kadar titizlikle davranıyorken böyle görmüş olmasına öyle şaşırdım ki. Hatta benim azmimi şevkimi bile kırdı çabalarımı görmemesi. Yeniden kendimi toplamam lazım. Zor, çok zor :/

siz kaç yıllık evlisiniz..nişan sürenizde var sanırım.çocuk var mıydı?
akıllarında oğullarına layık gördükleri bi gelin adayı mı vardı da size bu tavır yoksa genel rahatsızlıkları mı böyle.
ne yaşadığınızı en iyi siz bilirsiniz bize dışarıdan konuşmak çok kolay ama ben inanıyorum ki sabrın sonu selamettir..
eşinizde sizden ayrılmak istemiyorsa mücadele edin derim..siz ailesinin gözünde mimlendiniz artık bu net..sırtınıza alıp hacca da götürün..2 kere yolda dinlendi beni çabuk götürmedi derler..ama yuvanızı yıkmalarına izin vermeyin..belki kendi akrabalarından bir büyüğü akıl verse eşinize iyi niyetle anlatsa faydası olur mu acaba...akrabalarının hepsi ailesi gibi değildir ya.
 
siz kaç yıllık evlisiniz..nişan sürenizde var sanırım.çocuk var mıydı?
akıllarında oğullarına layık gördükleri bi gelin adayı mı vardı da size bu tavır yoksa genel rahatsızlıkları mı böyle.
ne yaşadığınızı en iyi siz bilirsiniz bize dışarıdan konuşmak çok kolay ama ben inanıyorum ki sabrın sonu selamettir..
eşinizde sizden ayrılmak istemiyorsa mücadele edin derim..siz ailesinin gözünde mimlendiniz artık bu net..sırtınıza alıp hacca da götürün..2 kere yolda dinlendi beni çabuk götürmedi derler..ama yuvanızı yıkmalarına izin vermeyin..belki kendi akrabalarından bir büyüğü akıl verse eşinize iyi niyetle anlatsa faydası olur mu acaba...akrabalarının hepsi ailesi gibi değildir ya.

15 ay bitti evliliğimizde. Ben tanışmamdan itibaren 4,5 ayda evlendim. Çocuk yok ama son bir kaç aydır istiyorduk. Bu tartışmalar yeniden baş gösterince çocuk isteği de rafa kalktı haliyle.

Akrabalarıyla pek bir bağı yok. Yakında amcası dayısı oturuyor ama bayramdan bayrama zor gider onlara. Onlar için varsa yoksa kendi ailesi öyle akraba düşkünlüğü yok. O yüzden lafını dinleyeceği tek büyüğü maalesef annesi.
 
15 ay bitti evliliğimizde. Ben tanışmamdan itibaren 4,5 ayda evlendim. Çocuk yok ama son bir kaç aydır istiyorduk. Bu tartışmalar yeniden baş gösterince çocuk isteği de rafa kalktı haliyle.

Akrabalarıyla pek bir bağı yok. Yakında amcası dayısı oturuyor ama bayramdan bayrama zor gider onlara. Onlar için varsa yoksa kendi ailesi öyle akraba düşkünlüğü yok. O yüzden lafını dinleyeceği tek büyüğü maalesef annesi.


şimdi düşünüyorumda yine böyle eşinin ailesi yüzünden boşanmak üzere olan bir arkadaşım var..
aynı sizin dediğiniz gibi adam için varsa yoksa ailesi ve arkadaşımın ailesini hor görüyor..ve onun sıkıntılarıda daha en başta kendisini göstermişti..sadece düzeltebilirim seviyorum nasılsa diyerek arkadaşım vazgeçmedi..3 yıl dayandı ancak ki ona kalsa daha da katlanacaktı.
evliliğinin ilk gününden beri birçok şey yaşayıp sabretmiş ama sonuç dediğim gibi boşanma üstelik birde çocuk var.
onun yaşadıklarını aklıma getirdiğimde ve aile hekiminin sözlerini anımsadığımda yukarıdaki sözlerimi geri alabilirim..
yuva öyle kolay kurulsa yık demekte kolay..ailesinin derdi sizin üzerinizde otorite kurmak bunu yapamadıkları için zaten bu hırçınlık..tıpkı arkadaşım gibi.
dilerim sonunuz ve yaşadıklarınız onun gibi acı olmaz..Allah yardımcınız olsun.
 
şimdi düşünüyorumda yine böyle eşinin ailesi yüzünden boşanmak üzere olan bir arkadaşım var..
aynı sizin dediğiniz gibi adam için varsa yoksa ailesi ve arkadaşımın ailesini hor görüyor..ve onun sıkıntılarıda daha en başta kendisini göstermişti..sadece düzeltebilirim seviyorum nasılsa diyerek arkadaşım vazgeçmedi..3 yıl dayandı ancak ki ona kalsa daha da katlanacaktı.
evliliğinin ilk gününden beri birçok şey yaşayıp sabretmiş ama sonuç dediğim gibi boşanma üstelik birde çocuk var.
onun yaşadıklarını aklıma getirdiğimde ve aile hekiminin sözlerini anımsadığımda yukarıdaki sözlerimi geri alabilirim..
yuva öyle kolay kurulsa yık demekte kolay..ailesinin derdi sizin üzerinizde otorite kurmak bunu yapamadıkları için zaten bu hırçınlık..tıpkı arkadaşım gibi.
dilerim sonunuz ve yaşadıklarınız onun gibi acı olmaz..Allah yardımcınız olsun.

Amin canım kimsenin evliliği öyle olmasın. İşin içine insan giren herşey zor. Farklı kültürler, farklı düşünceler, farklı hayat biçimleri, yaşantılar vs. Aileler büyüklük gösterip anlayışlı olacaklarken, sözlerini dinletmek adına büyüklüklerini göstermek için çocukalrının yuvalarına burunlarını sokuyorlar. Kayınvalidem mesela, biz tartıştığımızda güya düzeltmek için araya girmeye kalkar ve her seferinde iş daha çıkılmaz hal alır. Bunlara rağmen durumu anlayabilen erkekler, eşlerini koruyabilenler daha güçlü bir evlilik bağı kuruyor. Benimki gibi varsa yoksa annem diyenler için ha 3 sene ha 5 sene sonra illaki dayanma sınırı bitince yuva çatırdıyor. Bu hale gelmek istemiyorum ama belkilerle de evliliğimi bitirmek istemiyorum. Tek bildiğim şu birbirimize aşık bile olsak hiç uygun bir çift değilmişiz :( Gerçi eşimin düşüncelerine uyan gelin bulması da bi hayli zor :/ İnşallah hepimiz için hakkımızda hayırlı olanlar bizi bulsun. İnşallah yanlış kararlar alıp hayatlarımızı heba etmeyiz.
 
Amin canım kimsenin evliliği öyle olmasın. İşin içine insan giren herşey zor. Farklı kültürler, farklı düşünceler, farklı hayat biçimleri, yaşantılar vs. Aileler büyüklük gösterip anlayışlı olacaklarken, sözlerini dinletmek adına büyüklüklerini göstermek için çocukalrının yuvalarına burunlarını sokuyorlar. Kayınvalidem mesela, biz tartıştığımızda güya düzeltmek için araya girmeye kalkar ve her seferinde iş daha çıkılmaz hal alır. Bunlara rağmen durumu anlayabilen erkekler, eşlerini koruyabilenler daha güçlü bir evlilik bağı kuruyor. Benimki gibi varsa yoksa annem diyenler için ha 3 sene ha 5 sene sonra illaki dayanma sınırı bitince yuva çatırdıyor. Bu hale gelmek istemiyorum ama belkilerle de evliliğimi bitirmek istemiyorum. Tek bildiğim şu birbirimize aşık bile olsak hiç uygun bir çift değilmişiz :KK43: Gerçi eşimin düşüncelerine uyan gelin bulması da bi hayli zor :/ İnşallah hepimiz için hakkımızda hayırlı olanlar bizi bulsun. İnşallah yanlış kararlar alıp hayatlarımızı heba etmeyiz.


İnşallah mutlu olursunuz... Mümkün olduğunca uyum sağlamaya çalışın. Kısa vadede kaybeden gibi gözükseniz de uzun vadede siz kazanacaksınız inşallah. Eşinizle muhabbetiniz lütfen bozulmasın garip ailesinden dolayı :KK12:

Uygun olmamanız konusunu biraz daha açabilir misin, ailesini bir kenara koyduğumuzda sizin uymayan yanlarınız neler?
 
İnşallah mutlu olursunuz... Mümkün olduğunca uyum sağlamaya çalışın. Kısa vadede kaybeden gibi gözükseniz de uzun vadede siz kazanacaksınız inşallah. Eşinizle muhabbetiniz lütfen bozulmasın garip ailesinden dolayı :KK12:

Uygun olmamanız konusunu biraz daha açabilir misin, ailesini bir kenara koyduğumuzda sizin uymayan yanlarınız neler?

İnşallah dediğiniz gibi olur içim içimi yese de sabretmeye çalışıyorum, yuvam için ailem için.

Düşünce yapılarımız uymuyor. En başa evliliğe bakış açılarımız farklı. Ben ayrı yaşamayı tercih ederdim ailesinden. Ama o kadar kısacık zamanda bana neler getireceğini düşünmeden kira ödememek için altlı üstlü yaşamayı kabul ettim. Fakat bu gerçekten çok sıkıntılı birşeymiş. Her kavgamızda dibimizde bittiler. Birbirimize bağırdıysak herşeye şahit oldular. Belki daha sona hatırlamayacağımız tartışma esnasında söylenen sözler onların sayesinde hiç unutulmadı. Yakın oturmanın da faydaları var elbet. İstediğim zaman kayınvalidemin evinden bir eksiğimi rahat rahat görüyorum. Yemek yapma derdi sıkıntısı çekmiyorum. Ama her gün yüzyüze yaşamak sıkıntılı. Eşimle onların yanındayken yaptığım her hareket göze batıyor. Eşimin şaka olarak algılayacağı birşey bile büyüyüp tartışma konusu oluyor. Ailemin yanında bana nasıl böyle dersin ya da sen oğlumuzu sahisiz mi sandın vs. Ama ben tekim yalnızım demekki sahipsizim bana yapılan her şey şaka, hepsi benim yanlış anlamam. Ama eşime göre birlikte yaşamak en doğrusu. Zaten kız dediğin baba evinden çıkınca artık erkek tarafının kızı oluyor. Ailesine misafir gibi gidip geliyor. Kız artık erkek tarafına karşı sorumlu. Yani bildiğimiz içgüveysi olayı. Bir de sorumluluklar karşılıklı değil.

Benim ailemde durum böyle değildir. Evlenen gençler ailelerine eşit derecede yakın ve eşit derecede uzaktır. Kız tarafı erkek tarafı muhabbeti illaki var ama seviye koyma konusunda değil. Yani kız erkek tarafına ne derecede sorumluysa erkek de kız tarafına öyle. Hem evlenen çiftler bir aile olur benim düşünceme göre. Aile üstüne kurmazlar yuvalarını. Ama eşim diyor ki önce büyük bir aile olacağız, sonra küçük aile.

Eşim asla cimri değildir, ama ondan habersiz hareket etmem sorun olur, direk tartışma sebebi.

İkimiz de inatçıyız. Ben alttan alırken o asla geri adım atmaz. Bildiği her zaman doğrudur.

Ailesine düşünkülüğünün tam aksi akrabaları yok hükmündedir onun için. Gitmiş gitmemiş hiç önemsemez. Bayramdan bayrama benim zorumla gider. Ama bizde akraba önemlidir. Hele bayramda gitmemek gibi bir lüks yok bile. Buna rağmen eşim 3-5 akrabasına gidip, benimkilere sıra geldiğinde hemen sıkılır, yorulur. Ve son 2 bayramda da annem teyzem hariç kimseye gitmedik.

Gezmeyi çok sever ama sadece ya kendi arkadaşlarıyla ya da annesiyle ablalarıyla. Ne benim ailemle ne de arkadaşlarımla gezmeyiz. Her zaman başka sefer diye atlatılırım.

Kendi aklına yatan şeyler ihtiyaçtır. Ben bir şey almak istesem ne gerek varları vardır onun ve hep beni caydırır. İnatlaşır alırsam da kavga çıkar.

Yani bu ve benzeri bi dünya farklılık. Bunlara rağmen güzel huyları da var. Kavgalarımız sonrası genelde barışan odur. Gelir sarılır vs. Kin tutmaz hemen unutur. Ama sadece benle ilgili şeyleri. Aileme hala tavırlı sırf annesi yüzünden. Daha ne anlatayım ki. Erkek işte. Zor zor...
 
İnan sabredersen değişebilir, ben çok gördüm ailemde çevremde, sonradan meyvesini toplarsın inşallah. Hangi evliliği yaparsak yapalım malesef hala kız tarafı erkek tarafı cahilliğini sürdürenler var olacak. Onların soyunun tükeneceği yok. Eşin seni seviyor:KK68: . Bu en önemli nokta anlattıklarında. Sen de onu 2 kat sev, bak bakalım neler olacak :KK66:
 
Eşimle bir iki gündür oturup durum değerlendirmesi yapabiliyoruz. Boşanmak istemiyor. Ama isteklerinden de taviz vermiyor. Ben onun ailesine gelin gelmişim ve ailesine mcburmuşum. Farklı bir yerde (yani ailesinden uzakta) oturmamız gibi bir düşünce dahi olamazmış. Sürekli ailesiyle birlikte olmalı ve onları mutlu etmeliymişim. Ve en acısı da erkek tarafı kız tarafı ayrımı yapması. Bu beklentilerinin karşılığında aileme karşı böyle zorunlulukları yokmuş. Sürekli içli dışlı olmamızı bekleme diyor ailem için. O benim aileme mcbur değilmiş ama ben onun ailesine karşı isteklerini karşılamalıymışım. Ve bunları bana söylerken öyle inanarak söylüyor ki. Kendi düşüncelerimi de açıkladım. Ben isteklerinin hiçbirini yapmaya mecbur değilim dedim. Eğer ailene karşı saygıda kusur etmemeye ve isteklerini yerine getirmeye çalışıyorsam bu insanlığımdan. Ve şu an bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilseydim kesinlikle altlı üstlü oturmayı kabul etmezdim dedim o da o zaman evlenmezdik dedi. Yani evliliğin gerekleri olarak ben ailesiyle altlı üstlü oturmaya, yemekleri onlarla birlikte yemeye, bir yere gitmek istediklerinde onlarla gitmeye, düğündü dernekti kayınvalidemin yanında gelinlik yaparak gezmeye mecburum. Ben bu şekilde yaşamak istmeiyorum, benim evlilikten beklentimle senin beklentin çok farklı. Biz uyuşmuyoruz boşanalım dedim. Bu sefer de bu sıkıntılar boşanmak için sebep değil ben boşanmak istemiyorum diyor. 2 gündür de bana karşı çok aşk ve sevgi dolu davranıyor. Ama ben onun değişeceğine inanmıyorum. Ailesinden kopamaz. En son sana karışmıyorum bakalım aileme karşı tavrın nasıl olacak dedi. Bir süre de böyle deneyecekmiş. Ama benim içim hala huzursuz. Memnun değilim hala kendisini haklı görmesinden. Gerçekten biz yapı olarak, kültür olarak, düşünce olarak öyle farklıymışız ki. Ama artık evliyiz. Evliliği kurtarmak adına yine susmaya devam mı etmeliyim ?

Ve haftaya ailesiyle beraber izne çıkmayı istiyor. Hep beraber bir yerlere gidelim diyor. Ailesiyle gitmek istemediğimi söyledim. Kalabalıktan hoşnut olmuyorum başbaşa tatil yapamadıktan sonra anlamı yok dedim. Ama bu bizim bu seneki ikinci tatilimiz olacak ve maddi olarak ikinciyi yapamayız normal şartlarda. Ailesiyle giderek konaklama masrafından kurtulmak istiyor. Arabayla giderek yolu da yarı yarıya düşürürüz diyor. Akşamları onları bırakır biz kaçarız başbaşa yine kalırız diyor. Başka türlü gerçekten tatil yapamayız şu an. Ama bunca olayın üstüne ailesiyle gitmek de bana dokunuyor. İyi niyet göstergesi olarak gitmeyi kabul etsem çok mu taviz göstermiş olurum bilmiyorum. Bu evlilik gerçekten içinden çıkılmaz bir hal aldı. Ona da hakveriyorum kendimi de haklı görüyorum. Yoruldum, sıkıldım. Kafam rahat etsin istiyorum artık :KK43:
Canım bana kızma ama bence onlarla tatile gitmemelisin...
Çünkü ne kadar taviz verirsen istekler o kadar artıyor...
Ve canım eşin anormalliğin kendinde olduğunu kabullenmeden üzülerek söylüyorum ama hiçbir şey düzelmeyecek
 
Canım bana kızma ama bence onlarla tatile gitmemelisin...
Çünkü ne kadar taviz verirsen istekler o kadar artıyor...
Ve canım eşin anormalliğin kendinde olduğunu kabullenmeden üzülerek söylüyorum ama hiçbir şey düzelmeyecek

Acaba kendini bu şekilde ailesine ispatlamaya mı çalışıyor... Ömrünün yarısı ailesi ile geçmiş zaten, hayret birşey onlarla tatile gitmeyi neden isterki bir erkek. Eğer tatile gitmezse aralarında husumet çıkacak, aileye de yansıyacak. Ama dediğin gibi giderse de taviz olacak. Karşısındaki de anlamayacakki şimdi kafaya koymuş ailemle gidicez diye. Gözü kulağı kapalı şu an, on kişi bir araya gelip anlatsak anlamaz :(
 
Arkadaşım teşekkür ederim yazdığım uzun yazıyı okumak için zaman ayırmana ve yorum yapmana...
Çok üzülüyorum...
Benim de hatalarım oldu elbet...
Ama evlilik bu hiç mi sahip çıkılmaz insana???
Şaşırıyorum, 2 sene aynı yastığa baş koyduğum kocam dediğim canımın içine soktuğum adamın yaptıklarına...
Evet kızıp beni boşa dememeliydim belki, ama annem de gelmeyecek mi hiç?
Senede 2 ya da 3 kere görebiliyorum onları...

Hiç mi hatrım yokmuş diyorum...
2 sene aynı sofraya oturduk. Hadi ailesini anlarım herkes evladının yanında durur, eşimde sonuçta kaç evin tek oğlu...
Ama ben neyiydim onun?
Hiç mi bu evde mahremimiz özelimiz olmadı, özel güzel anımız olmadı...
Yüzüme bir kez bile boşanalım demeden bunların olmasına çok içerledim.
Ama beni istemeyeni isteyemem... Kadınlık onurumu yeterince yerlere attım, boşanmak istemiyorum diyemezdim...
Ben de o beni boşarken kaderime razı oldum...

Hayat ne getirir bundan sonra bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki onu benden daha fazla hiç bir kadın sevemez...

İnsanların çıkarlarına bir kere ters düştük müydü, canım dediklerimiz canımızı çıkarır.
 
İnan sabredersen değişebilir, ben çok gördüm ailemde çevremde, sonradan meyvesini toplarsın inşallah. Hangi evliliği yaparsak yapalım malesef hala kız tarafı erkek tarafı cahilliğini sürdürenler var olacak. Onların soyunun tükeneceği yok. Eşin seni seviyor:KK68: . Bu en önemli nokta anlattıklarında. Sen de onu 2 kat sev, bak bakalım neler olacak :KK66:

Canım bana kızma ama bence onlarla tatile gitmemelisin...
Çünkü ne kadar taviz verirsen istekler o kadar artıyor...
Ve canım eşin anormalliğin kendinde olduğunu kabullenmeden üzülerek söylüyorum ama hiçbir şey düzelmeyecek

Eşim beni seviyor şükür bundan şüphem yok ama ikimiz de birbirimizi çok yıprattık hala da yıpratıyoruz. Sevgiyle olmuyormuş ben onu deli gibi sevdim. Hala da sözünden çıkmam içim gider bi baktığında. Ama o çabalamıyor. Bu da yetmezmiş gibi evliliği kendisinin ayakta tuttuğunu sanıyor :KK43: Sürekli hatalar yapan, evliliği çatırdatan benim. Ben onu 2 kat değil 10 kat da severim ama haketse :'(

Al yine gece burnumdan getirdi. Almış telefonumu eline tv izlerken bir taraftan da sürekli birşeyleri karıştırıyor ben de yanında uyukluyorum. Ama dikkatimi çekti ne zaman başımı kaldırsam telefonu görmemi engelliyor. Başta birşey demedim. Yatağa yattım gece 3 gibi uyandım bi baktım yine telefonum elinde. Bakmaya çalıştım döndürdü telefonu. Dedim ne arıyorsun telefonumda neye güvenmiyorsun. Işığın yüzüne gelmesini engellemek için yapıyorum paranoyak olma diyo. Sinirlendim onun telefonunu aldım ben de seninkini karıştırıcam diye. Bırakmadı tabi ki inat yapıyorsun dedi kızarak aldı telefonunu elimden. Gıcık oldum ne bulacaksın bak bakalım her bi tarafına bak karıştırmadık yer bırakma diye bağırdım. Döndüm arkamı yattım. O kadar sinir oldum ki. Ne diye herşeyime bu kadar hakim olmak ister ne hakla. Bilmediği duymadığı hiçbir şeyim kalmamalı ona göre. Alakasız bir durumu unutsam sonradan başkasına söylerken duysa kıyameti koparır bana neden söylemedin diye. Gerçekten paranoyaklık derecesinde kıskanç.

Acaba kendini bu şekilde ailesine ispatlamaya mı çalışıyor... Ömrünün yarısı ailesi ile geçmiş zaten, hayret birşey onlarla tatile gitmeyi neden isterki bir erkek. Eğer tatile gitmezse aralarında husumet çıkacak, aileye de yansıyacak. Ama dediğin gibi giderse de taviz olacak. Karşısındaki de anlamayacakki şimdi kafaya koymuş ailemle gidicez diye. Gözü kulağı kapalı şu an, on kişi bir araya gelip anlatsak anlamaz :KK43:

Benim ailesiyle gitmeyi kabul etmemem, bunca tartışmanın, boşanma muhabbetlerinin üstüne inadına yaptığım huzursuzluk çıkarmak için bahanem gibi gözükecek. Ve resti çekmiş olucam bununla. Tamam evliliğimi kurtarmaya çalışıyorum ama artık boşanmaktan korkmuyorum. Sadece boşanmaya beni sebep olarak gösteremesinler istiyorum. Şu anki durumda beni suçladığı şeyler ele avuca sığar cinsten değil. Ama ellerine koz verirsem aileme saygısızlık yaptı, onları istemedi gibi bahaneleri olacak. Ha bu çok da önemli değil. Kendi çevresine ne derse desin bilen onları da biliyor beni de. Bilmeyen de çok umrumda değil. Ama onlara vicdanlarını rahatlatacak sebepler vermek istemiyorum. Tatile gidip günümü gün etsem, gezsem tozsam, denize gitsem. Belki daha güçlü gözükürüm. Hem de ailenin karışacağı bir husumet çıkarmamış olurum.

Yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum evliliğimi kurtarmaya çalışsam bile içimde bir yerde ümidim iyice kırıldı. Gönlüm kırık, paramparça. Ve o sıkıntıların kendisinden kaynaklı olduğunu anlamadığı sürece doğru bu evlilik sarpa sarmaya devam edecek..
 
Başka biri olmasın bahaneler olmuş sanki ya boşver bencw artık Allaha havale et cocuk yok sanırım kurtuldum gözüyle bak geçmişe değil geleceğe bak artık hakkında hayırlısı olsun
Başka biri olmasın bahaneler olmuş sanki ya boşver bencw artık Allaha havale et cocuk yok sanırım kurtuldum gözüyle bak geçmişe değil geleceğe bak artık hakkında hayırlısı olsun
Kesinlikle katılıyorum.dengesiz ve dürüst olmayan bi insanmis adam bi defa.böyle birini kaybettim diye üzülmeyin rica ederim.zararın neresinden dönülse kardır.allahtan çocuk olmamış.artık önünüze bakın bahanenin bile tutarsız olanını bulmuş tutarsız insan
 
Kesinlikle katılıyorum.dengesiz ve dürüst olmayan bi insanmis adam bi defa.böyle birini kaybettim diye üzülmeyin rica ederim.zararın neresinden dönülse kardır.allahtan çocuk olmamış.artık önünüze bakın bahanenin bile tutarsız olanını bulmuş tutarsız insan
Zaten aldığım son duyumlara göre gerçekten hayatımda biri varmış,
Yazıklar olsun ona ve ailesine... Ne çiğ insanlarmış...
Hayatımdan çaldığı her salise haram zehir zıkkım olsun hepsine...
Kızları ve kız torunları var...
Canımı yaktıkları kadar yansın canları...
Allah iki cihanda da bu ailenin ve oğullarının yüzünü güldürmesin yakasını bir araya getirmesin...
 
Merhaba,
Eşim ailesine oldum olası çok düşkündü.
Bunu bir şekilde anlamaya çalıştım, kabullenmeye çalıştım...
Gece kayınvalidemin yatak odamıza girip kocamın üzerini örtmelerini bile hoş karşıladım.
Evliliğimizin ilk 6 ayında her haftasonunu kayınvalidemde geçirdik.
Sonrasında ısrarlarımla bu süre 2-3 haftaya çıktı.
Benim ailem uzakta... Ama benim onları özlemeye, yanlarına gitmeye hakkım yoktu.
Çünkü benim ailemin yanına gitmek çok masraflıydı hep...
Güç bela bir araba aldık... İkimizde az kazanıyorduk o zamanlar...Kayınvalidemden aldığımız bir miktar borç parayı çalıştık çabaladık ödedik.
Sonra eşim yükselmeye başladı iş yerinde.
Müdür oldu...
Ben o daha az yol çeksin, daha az yorulsun daha başarılı olsun diye evimi onun iş yerine yakın yere taşıdım, günde 70 km gittim geldim bir kadın olarak...
Eşimle aramız iyiydi, o da her sabah kahvaltımı hazırlar evimizi toplardı benden sonra...
Çok severdi beni, ben de onu... Bakmaya doyamazdım öpmeye doyamazdım kocamı... Keza o da öyle...
Sonra bir haftasonu annesindeyken 1 gün sonra annemlerin geleceğini duydular...
Çok bozuldu ailesi... Surat astı... Ne zaman ailem gelecek olsa böyle olurdu zaten...
Eve gelir gelmez huzursuzluk çıktı... Başka ufak şeyleri bahane edip...
Pazar annemler geldi, pazartesi kocam beni yatak odamıza çağırdı ve evdeki paramızın eksildiğini söyledi...
Paramız nerde kim aldı dedi? Ben de çok alındım... 1000 lira kayıp hesap ve diye üzerime gelince de sen neyi kastediyorsun deyip odadan çıktım...
2 gece aynı yatakta yattık... Tek kelime etmedi bana...
2 gece sonra ben ve ailem parana tenezzül etmeyiz, babamdan isteyeceğim 1000 lirayı, istiyorsan beni boşa, biz onuru şerefi için yaşayan insanlarız bununla yaşayamam dedim...
Bana ne dese beğenirsiniz... Para zaten onun cebindeymiş, beni ve ailemi yokluyormuş...
Kocam o günden sonra evi terketti...
Üstelik evdeki tüm parayı alarak... Eşyalarını toplayarak annesine yerleşti...
Beni beş parasız bırkatı ayın başında...
Müdürken pozisyonunu daha da arttırmışlar, fabrika müdürü olmuş beyefendi...
Babasını aradı babam... Anlaşsın boşansın bunlar demiş kaç yaşındaki adam...
Defalarca aradım kocamı açmadı...
Çaresiz aile dostumuz avukatımıza gittim... Ne yapayım diye...
Avukat arar aramaz, kocam dedi ki ben boşanmak istiyorum...
Yaşadığım şoku anlatamam... Bir kez yüzüme bir şey demeden gitti...
1 ay içinde avukatlar aracılığıyla mal paylaşıp boşandık.
Çok şükür işim var, kendimi idare ederim, arabayı da aldım...
Ama içimdeki boşluk? Bana yapılanlar?
Annemin psikolojisi bozuldu... Benim yüzümden oldu gelmez olaydım diye...
Kocamın ailesinden 1 kişi aklı başında değilmiş araya girmediler...
Ben kocama layık değilmişim...
Oysaki Türkiye'nin en iyi üniversitelerinden birinden mezun, 2 yabancı dil bilen, yabancı bir firmada iyi bir pozisyonda çalışan bir kadınım...
Kocamın bütün huysuzluklarına inatçılıklarına rağmen ikimiz evdeyken sorunumuz yoktu...
Çok şaşkınım...
O koca müdür adam evdeki nevresim takımlarını, evlilik teklif ettiği yüzüğü, hatta düğünde taktığı takıları dahi istedi...
Hepsini verdim...
Sadece arabayı ve kendimi bir süre idare edecek parayı aldım...
Hayattan korkmuyorum, sonuçta ilk kez yanlız yaşamayacağım.
Senelerce yurtdışında bile tek başıma yaşadım.
Ama anlayamıyorum... Neden böyle oldu?
Davada bile eşim kendisi boşanmak istiyorum demedi, avukatı söyledi...
Zaten davaya sülale olarak gelmişlerdi, kocamın bir şey söyleme hakkı kalmamıştı...
Çıkıştı bir helallik istemedi...
Bu kadar mı basit?
Hakkımı helal etmiyorum ne ona ne ailesine...

çok fenaymış bu yahuu.başka birisi mi vardı acaba
 
Zaten aldığım son duyumlara göre gerçekten hayatımda biri varmış,
Yazıklar olsun ona ve ailesine... Ne çiğ insanlarmış...
Hayatımdan çaldığı her salise haram zehir zıkkım olsun hepsine...
Kızları ve kız torunları var...
Canımı yaktıkları kadar yansın canları...
Allah iki cihanda da bu ailenin ve oğullarının yüzünü güldürmesin yakasını bir araya getirmesin...

Evlatlarının yuvasına huzur vermeyen anne babalara, anne ve babalarına aşık yaşayarak yuvalarına gereken özeni göstermeyen eşlere yazıklar olsun! Hiçbirine haklarımız helal değil. Bizim beddualarımız bile yetersiz kalır Rabbim büyüktür. Allah onları en az fesatlıkları kadar beter etsin. Gün gelir devran döner herkes ettiğini bulur. O günü Rabbim bize tez göstersin. Hepsinin canının yancağı zaman yakın!
 
Evlatlarının yuvasına huzur vermeyen anne babalara, anne ve babalarına aşık yaşayarak yuvalarına gereken özeni göstermeyen eşlere yazıklar olsun! Hiçbirine haklarımız helal değil. Bizim beddualarımız bile yetersiz kalır Rabbim büyüktür. Allah onları en az fesatlıkları kadar beter etsin. Gün gelir devran döner herkes ettiğini bulur. O günü Rabbim bize tez göstersin. Hepsinin canının yancağı zaman yakın!
Yansın canları inşallah. Ne yaptın canım, gelişme var mı?
 
Back
X