- 23 Nisan 2012
- 214
- 47
- 323
- Konu Sahibi gulguzeli_89
-
- #61
Seni cok iyi anliyorum. Ben2 de benzer seyleri cok yasadim kendimi okudum resmen. Benimki de yapar yapar uste çıkardı lafi da sertti sigara diye bi kez benimle oturmazdi hep balkonda mutfakta ayri icerdik. Olmadik seylerden kavga çıkarır bozar atar cocuk aglar sicrar ben iyice delirirm tabibu aralar çıkamıyorum işin içinden olmuyor mu, yapamıyor muyuzz, derdimiz ney bilemiyorum. ilişkimizi düzeltemiyoruz herşey batıyor boşanmak da ağır geliyor.minik kızım bağrışımızı duyunca korkuyor bizi sakinleştirmee çalışıyor. bu yaptığımız hak mı bilemiyorum hiçbir şeyi düzeltemiyorum yardımcı olunnnn ....
uuzn süredir iyiydik eşimle, ben yapı olarak biraz sinirliyim hatta birazdan fazla ama iyi yanımda aileler arasına ayrımcılık sokmam her şeye katılmaya çalışırım vs . huysuz değilimdir, ama bazı şeyler iyice delirtmeye yetiyor beni ... aileyim ben çekirdek ailem var benim yani ben öyle düşünüyorum. dün ve önceki gün hatta ondan önceki gün ailesiyleydik tabi benim ailemle de kendi sıkıntı çıkarmaz eşimde aynı şekilde . dün kek yapmışım işlerimizi bitirdik ''beraber otururz yeriz'' dedim ''annem leri çağıralım mı '' dedi eşim ben de tamam dedim .geldiler oturduk muhabbet ettik olabilir ne var bunda ama sonrasında birden hadi hadi kalkın annemle kahve içicem gelirim ben dedi kaldırdı ailesini .annesinin evine geçip sigara içecekmiş ''ne alaka ben de kahve içiyorum al siaranı gel içelim annemler burda ya'' dedim (kvdemler yakındır bize) neyse gitti. kızdım köpürdüm... o sigara içiyor ben içmiyorum bu yüzden ne oturur kahve içeriz ne birlikte çay ..yani öyle oturup birlikte karşılıklı içmeyiz ve beyfendi birkez feragat etmez sigara içmiyimde oturayımda eşimle iki laf edeyim çayımı öyle içeyim demez çay içecekse sigara içecek illa . bunlar benim bekentilerim tabi ben bunları aklıma getirerek köpürdüm de köpürdüm geldi surat aastım, konuşmaya çalıştı konuşmadım vs sonra bu vazgeçti konuşmaktan işlerimiz vardı dışarıya çaıkacatık baktım yatmış çocuk uyuyordu'' uyanınca yemeği hazır yedirirsin. ben çıkıyorum.'' dedim bundan sonrası koptu gitti işte minnoşlarım beklermiş, plan yapmışım da ondan huzursuzluk çıkarıyormuşum ençok ağrıma giden iki lafı oldu 1.''ben senin ciğerini biliyorum bencilsin sen kendinden başka kimseyi düşünmüyorsun '' dedi . o zaman benimle niye evlisin dedim'' bilmiyorum '' dedi. bilmiyormuş!!! 2. ''makyaj yapıyormuşum kendimi göstermeye gidiyormuşum'' nasıl bir koca karısına bu yakıştırmayı yaparki !!! ''ben gidiyorum'' dedim bana ''hiç bir yere gitmiyorsun '' dedi ben de ''senden izin almıyorum'' dedim. elini masaya vurdu!!...'' babanı arıyorum gelsin alsın seni '' dedi. tehtit ediyor .. ''pardonda nerde kaldı senin kafa kim kimi alıyor??? baba evine dönmem ki ayrılsam da zaten aradığın an yarın mahkemeye giderim''dedim telefonu aldım fırlattım sonra '' başladın mahkeme lafına dedi'' allah aşkına babamı aramayı çıkartan kim çok yoruldum ne yapacağımı bilmiyorummmm yavrum canımın içi de üzülüyor herşeyi anlıyor o uyunca oldu bunlar ama çocuk anlıyor sonrasını sarılma yok, öpme yok o bizi yakınlaştırmaya çalışıyor vs vs vs sinirler o kadar yıpranıyor ki başım zonkluyor şuan ölü gibiyim. ayrılsam daha mı iyi olur ayrılmasak daha mı iyi??? kızımızda baba faktörü de baya var, anne faktörü de ama çocuk bunlara şahit olarak daha mı mutlu olacak??? yarın birgün çıkıp beni bunlara şahit bıraktınız keşke zaanında beni düşünerek ayrılsaydınız derse ne dicem ya da niye benim için çabalamadınız derse?? kafam çok karışık ...kendmi biliyorum ben bu söylenen kelimleri kolay kolay hazmademicem.
Bi gun bu cocugu senden kurtaricam dedim yavrumun o korkusu gitmedi gozumun önünden ve biraktim. Ona da gun dogdu. Davayi actim cocugu umursamiyo bile arada bi gorucem diyo. Gosteriyorum bazen tamam. Duzelmesi icin cok ugrastim olmadi terapiste gittik olmadı olmuyormuş allah yardimcin olsun.