11 yıllık evliyiz, bir oğlumuz var ve şu anda hamileyim 2 ay sonrada kızımız olacak inşaallah..evliliğimizde duyguların dışında hiçbir sorun yok, eşim iyi bir baba, sorumluluk sahibi,hayata dair herşeyi paylaşıyoruz..ancak gel gelelim duygular...ben duygularımı yitirdim evliliğimizin ilk başından beri eşimden sevgi,ilgi,duygusal paylaşımlar bekledim,mesela gün içinde ona sarılıp opuyordum ondan da haliyle karşılık bekliyordum ama onun hayatının tv yemek internet gibi şeylerden ibaret olduğunu gördüm,defalarca çocuğu anneme bırakıp yalnız kalıp biseyler paylaşmamiz gerektiğini söyledim,herzaman değil bari yıldönümüzde,boyle şeyleri gereksiz gördü ve yapmadı neyse çok uzatmak istemiyorum seneler sonunda artık bende beklentilerimden vazgeçtim artık istemiyorum rutin, ev arkadaşı gibi yaşıyoruz tabii bu durum cinselliğe de yansıdı su anda hamileyim ama olmadan önce de isteksizligim vardı, şimdi kendime şöyle bir yol çizdim,tamam biz iyi bir ev arkadaşıyiz,cocuklarimizin sorumluluğunu paylaşıp böyle devam etmeliyiz...sizce ne yapmalıyım???