Valla ne yalan söyleyeyim, balayından dönünce pişman olmuştum evlendiğime.
Zaten evlilik bana göre bir şey değil, belki de ruhuma ait bir adam değil kocam da peş peşe gelen 2 çocuk hatrına birbirimizi idare ediyoruz diyeyim.
Biz eşimle zıt kutuplarız, uzun sohbet edersek kavga ederiz.
Ben çılgın anlık yaşayan ufku açık, hayatı macera ve deneyimden ibaret gören, paranın değerini bilmeyen kadın, o 20 sene sonra için şimdiden kaygılanan, en ufacık bir şeyi kafaya takan, sürekli iş düşünen be hayatının büyük bir bölümünü işe ve kazanmaya adayan para hırslı ve bencil adam.
Ondan günlük rutinlerimizde ‘küçüğün altını değiştir, büyüğü uyuttum, hadi kahve yap azıcık oturalım, dükkanı sattık, annem hasta, tatile gidelim’ vb günlük konuşmalardan ve gezmelerden ibaret evliliğimiz.
Adı evlilik de, bizimki evcilik işte.
EvliyMİŞ gibi yapmak sadece...