- 28 Ekim 2016
- 3.382
- 3.425
- 133
Yeni evlilik. Sık sık yanlis bir evlilik yaptığını düşünmek. Neden?
Soz hakkimin olmadığını, her seyde ondan onay almam gerektigini hissediyorum. Isteklerim absurd seyler değil. Ornegin şuraya gidelim mi? Cevap sonra... Anca cok ustelersem once sinirlenip sonra huzursuz olmamak icin yapan biri oluyor karşımda.
"Sen evdesin niye yapmıyorsun" Esim çalıştığı halde bana cok yardımcı olur. Ama bazi konularda boyle diyebiliyor. Iki tişörtü utulenmemis mesela niye yapmadin diyor. Böyle durumlarda kendime zorbalık edilmis gibi hissediyorum.
Incitmekten korkan biri olmaması. Ben cok hassasım cabuk kırılırım yapımı degistiremiyorum. Gelip küfür ya da hakaret ediyor falan demiyorum. Ama dusuncesizce konuşabiliyor bazen. Ozenli yaklassin bana istiyorum ama yapısı o cabuk sinirlenir. Bazen diyorum ki basliycam sinirine bizim sinirimiz hic mi yok? Bir sey derken cekinir mi insan eşinden hayır cevabını alacağını düşündüğü icin..
Esime ilgisiz diyemem guler egleniriz evde. Ama gelip saçımı okşayıp koklamaz bi mesela. Cinsel nicelikte sıkıntımız yok o yonden iyiyiz ama sadece o anlarda sevgi, sıcaklık alıyorum ondan.
Etrafıma bakıyorum hanımlar adamı eziyor adam o kadar ozenli ki esine sesini çıkaramıyor. Bunu tasvip etmiyorum boyle olmak istemem sadece esit olmak isterim. Esimin bana saygısı yok sanki. Bu nerden çıktı diyeceksiniz adam cogu istegime hayır cevabiyla geliyor kendimi sorguluyorum ben mi sacma konuşuyorum diye. Aksine ozenli davranıyorum ona.
Evliyim ama esimi kendime ait hissetmiyorum. Kendimi de ona. Tam anlamıyla benimseyemiyorum.1 yılda aldık evlilik kararını. Bu mesafe evlilik oncesi de vardı. Biz olamadık sanki. Ben mi cok anlam yukluyorum sevgiye bilmiyorum. Bizden olmuyor sanki bir gün bosanicaz. 22 yaşındayım bu arada. Aradığımı bulamıyorum esimde. Derdimi anlatamıyorum mesela o da benimle dertlesmez gelip. Hem samimi, hem mesafeli bi iliski var aramizda. Istediğim sıcaklığı bulamıyorum kendimi tam anlamıyla teslim edemiyorum. Bu duyguları bilenler var mi? Varsa sayet tecrubelerinizle yardımcı olur musunuz?
Soz hakkimin olmadığını, her seyde ondan onay almam gerektigini hissediyorum. Isteklerim absurd seyler değil. Ornegin şuraya gidelim mi? Cevap sonra... Anca cok ustelersem once sinirlenip sonra huzursuz olmamak icin yapan biri oluyor karşımda.
"Sen evdesin niye yapmıyorsun" Esim çalıştığı halde bana cok yardımcı olur. Ama bazi konularda boyle diyebiliyor. Iki tişörtü utulenmemis mesela niye yapmadin diyor. Böyle durumlarda kendime zorbalık edilmis gibi hissediyorum.
Incitmekten korkan biri olmaması. Ben cok hassasım cabuk kırılırım yapımı degistiremiyorum. Gelip küfür ya da hakaret ediyor falan demiyorum. Ama dusuncesizce konuşabiliyor bazen. Ozenli yaklassin bana istiyorum ama yapısı o cabuk sinirlenir. Bazen diyorum ki basliycam sinirine bizim sinirimiz hic mi yok? Bir sey derken cekinir mi insan eşinden hayır cevabını alacağını düşündüğü icin..
Esime ilgisiz diyemem guler egleniriz evde. Ama gelip saçımı okşayıp koklamaz bi mesela. Cinsel nicelikte sıkıntımız yok o yonden iyiyiz ama sadece o anlarda sevgi, sıcaklık alıyorum ondan.
Etrafıma bakıyorum hanımlar adamı eziyor adam o kadar ozenli ki esine sesini çıkaramıyor. Bunu tasvip etmiyorum boyle olmak istemem sadece esit olmak isterim. Esimin bana saygısı yok sanki. Bu nerden çıktı diyeceksiniz adam cogu istegime hayır cevabiyla geliyor kendimi sorguluyorum ben mi sacma konuşuyorum diye. Aksine ozenli davranıyorum ona.
Evliyim ama esimi kendime ait hissetmiyorum. Kendimi de ona. Tam anlamıyla benimseyemiyorum.1 yılda aldık evlilik kararını. Bu mesafe evlilik oncesi de vardı. Biz olamadık sanki. Ben mi cok anlam yukluyorum sevgiye bilmiyorum. Bizden olmuyor sanki bir gün bosanicaz. 22 yaşındayım bu arada. Aradığımı bulamıyorum esimde. Derdimi anlatamıyorum mesela o da benimle dertlesmez gelip. Hem samimi, hem mesafeli bi iliski var aramizda. Istediğim sıcaklığı bulamıyorum kendimi tam anlamıyla teslim edemiyorum. Bu duyguları bilenler var mi? Varsa sayet tecrubelerinizle yardımcı olur musunuz?