Evlat sevgisi cok baskaymıs bla blaaa. Neyse benım amca kızları hala olmuştu. Sosyal medyada falan Allahım hala olmak cok baska, halammm, ölürüm halammm paylasımları yaparlardı. Bende güler gecerdım. Neyse bende 4ay önce hala oldum da öyle halammmm dıye ölmüyorum. Bende bi tuhaflık var herhalde. Hala gülüp gecıyorum amca kızlarına
3 tane yeğenim var ben teyzeyim ama herkes bilir ki teyzeler hep öndedirEvlat sevgisi cok baskaymıs bla blaaa. Neyse benım amca kızları hala olmuştu. Sosyal medyada falan Allahım hala olmak cok baska, halammm, ölürüm halammm paylasımları yaparlardı. Bende güler gecerdım. Neyse bende 4ay önce hala oldum da öyle halammmm dıye ölmüyorum. Bende bi tuhaflık var herhalde. Hala gülüp gecıyorum amca kızlarına
Ben henüz cesaret edemıyorum. Ben bi de evcil hayvanlarım var. Onlara annelık yapıyorum şuan. Onlar bıle aşırı yoruyorYa valla halalık değil de ebeveynlik kısmı doğru , annelik bi başka ama rahat bozması da bi başka, çocuk olayı şu dünyada hem en zorlandığım hem de en çok sevdiğim şey , bu da başka bi paradoks
Bence kız kardesımın cocugu olsa onu daha cok severım gıbı hıssedıyorum3 tane yeğenim var ben teyzeyim ama herkes bilir ki teyzeler hep öndedirNeyse hepsini çok seviyorum ama birine bitiyorum nasıl sevdiriyor kendini büyümüş de küçülmüş değişik bir tür sanki:) Yani gerçekten teyzeligi, halaligi nerdeyse kendi çocuğunu severmiş gibi yaşayanlar var bu da paylaşımla oluyor.
Annenız çok acayıp akıl verıo .Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.
Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.
Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.
Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?
Yok canım falcı demedim :)Evet öyle annem falcı değil siz söylemeden ben söyleyeyim sadece görünen köy kılavuz istemiyor.
Kusura bakma da konuyu direk evlilik üzerine açarsan böyle yorumlar alırsın , sevgililik flört vs bunlara bişey dedik mi eğer insan iliskileri sosyal ilişkiler istiyorsan tanı elbet ama direk evlilik düşünmek bu yaşta ve bunu ciddi ciddi kafana takmış olmanin açıklamasını ben çok iyi anlıyorum da neyse buraya yazmayayım 20 li yaşlardasin ve çocuk düşünmüyorum nedir ya :) Allah aşkına bana bunu savunma , hele bir belli yasa gel bakalım o zaman da istemiyosan tamam dicem...sen ayaklarının üzerinde durmaya calis evlenipts kocana muhtac olmak iyi bişey değil, nasil bir eğitim alsam nasıl bir meslek edinsem derdine duş koca peşine degil , ileride çok iyi anlayacaksın da umarım çok geç olmazAfedersiniz kaç yaşında olmalıydı söyleyin ona göre düşünme yasağını kaldırayım? Siz düşünmek deyince 30unda evde kaldım derdine düşmüş bir şekilde kara kara düşünmek sandınız herhalde. Hayatın işleyişi hakkında, dünya ilişkileri hakkında yorum yaparak sosyal ilişkileri anlamak peşindeyim çünkü bana göre yanlış bir şeyler var. ki burada 30unda evde kaldım diye ağlayan insanları ciddiye alıyorsunuz ama benim dünya görüşümün bir kıymeti yok yaşım yüzünden. Fikrin kesin değişir daha gençsin ama bence şöyle deyin geçin.
Ben de bunun derdindeyim koca peşinde değilim merak etmeyin zaten onun için annemin bu dedikleri umrumda değil ama siz de benzer şeyler mi düşünüyorsunuz diye merak ettim de açtım konuyu. Çoğu kişi bunları düşünmek için erken olduğunu ve gereksiz görüyorsam öyle görmemin normal olduğunu anormal olmadığını söylemiş ben de size katılıyorum.calis evlenipts kocana muhtac olmak iyi bişey değil, nasil bir eğitim alsam nasıl bir meslek edinsem derdine duş koca peşine degil , ileride çok
Bence de ama tipik Türk annesi sanırımAnnenız çok acayıp akıl verıo .
Evet gönül eşimi bulduktan sonra evliliğe uzak değilim. Bir süre bu konuda bakış açım nedir diye düşündüm. Söylediğiniz gibi zamanı gelince canım istediği yönde hareket edeceğim. Gönlüm nasıl isterse çünkü bence de yıllar geçtikçe insan çok değişiyor. Şu an ise evliliği takmayan bir insan olduğumu, mantık insanı olmadığımı kabullendim. Büyük bir dönüm noktası olan kişi karşıma çıkana dek de düşünmeyeceğim ve çevremin aksine evliliğe bu kadar zıt olmamın anormal değil normal olduğunu kabul ettim. Çünkü dedikleriniz gibi bu kişinin fikridir ve tek karar verici de odur.Sen çocuk noktasina takılmışsin biraz. Çocuk için evlenirsen her zorluk büyür zaten. Evlilik zor evet ama hayat da zor zaten. Bekar olsan çok mu kolay?
20 yaşında sorgulamaya başladıysan çok da uzak değilsin evliliğe. Annen gibi mantık insanı olmayabilirsin. Gönül eşini ara o zaman zorlukları aşmak kolay. Çocuk noktasini evlenince düşünürsün.
Yazdiklariniz kendi icinde çelişiyor aşık olmak bişeyler hissetmek istiyosunuz bi yandan da genel olarak uyustugum biriyle çocuk yapabilirim diyorsunuz aşk olmadan sırf çocuk için nasıl dokunacaksinizMerhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.
Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.
Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.
Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?
Hiç çocuk yapabilirim demedim, belki yanlış anlamışsınızdır yazdığımı ben uyuştuğum biri olursa evlenirim ancak dedim çocuk yaparım demedim.Yazdiklariniz kendi icinde çelişiyor aşık olmak bişeyler hissetmek istiyosunuz bi yandan da genel olarak uyustugum biriyle çocuk yapabilirim diyorsunuz aşk olmadan sırf çocuk için nasıl dokunacaksiniz
ben çocukluyum ama keşke evlenmeden yapsaymışım diyorum bazen. cidden kendiniz dışında çocuğun, çocuk yoksa eşinizin sorumluluğu, evin sorumluluğu, aileleri dengede tutma falan filan amaaann hiç gerek yok aslında. iyi tarafı size bişey olunca destek olunması. panik ataktım eşim çok destek oldu bana. ama nice eşler var daha da kötü olmasına neden oluyor. bu konuda şanslıymışım. zaten öyle olmasa hemen boşardım :)Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.
Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.
Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.
Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?