Evlilik gerçekten gerekli mi?

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip en önemlisi baya iyi olan mesleklerini söyleyerek gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Benim de mesleğim onlarla eş seviyede ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil çünkü ben de onlarla aynı konumdayım.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Tam uyuşmadığım ama iyi geçindiğim biriyle hayatım daha iyi konumda olur diye evlenmem mi gerekiyor? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu? Evliliği sırf bu çocuksuz yapılmaya değmeyecek bir zorlukta görme durumum sizce gelecekte değişecek ve pişman olacak mıyım? Kafamda böyle bir sürü soru var.

Genişletmek için tıkla...

Stevya .!.:

20 yaşındasınız, bunları düşünmek için çok erken değil mi?

Genişletmek için tıkla...

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip en önemlisi baya iyi olan mesleklerini söyleyerek gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Benim de mesleğim onlarla eş seviyede ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil çünkü ben de onlarla aynı konumdayım.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Tam uyuşmadığım ama iyi geçindiğim biriyle hayatım daha iyi konumda olur diye evlenmem mi gerekiyor? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu? Evliliği sırf bu çocuksuz yapılmaya değmeyecek bir zorlukta görme durumum sizce gelecekte değişecek ve pişman olacak mıyım? Kafamda böyle bir sürü soru var.

Genişletmek için tıkla...

pofudukterlik .!.:

Bence değil çünkü şu anki tavırlarım geleceğimi de etkileyecek. Zıt bir tavır içindeyim tersi olsa neden düşüneyim zaten her şey yolunda olurdu o zaman.

Genişletmek için tıkla...

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip en önemlisi baya iyi olan mesleklerini söyleyerek gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Benim de mesleğim onlarla eş seviyede ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil çünkü ben de onlarla aynı konumdayım.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Tam uyuşmadığım ama iyi geçindiğim biriyle hayatım daha iyi konumda olur diye evlenmem mi gerekiyor? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu? Evliliği sırf bu çocuksuz yapılmaya değmeyecek bir zorlukta görme durumum sizce gelecekte değişecek ve pişman olacak mıyım? Kafamda böyle bir sürü soru var.

Genişletmek için tıkla...