Evlilik,gurbetlik yardim

Birvarizbiryokuz

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2021
25
6
36
34
Merhabalar direk konuma gireyim 29 yaşındayım nişanlıyım,düğünüm eylul ayinda olcakti yasaklar gelince ben istemedim,mayis ayinda olcak büyük ihtimalle.
3.yılımıza girerken evlenmis olacagiz nişanlım benden 3 yaş büyük
Ben Samsun’da yaşıyorum daha önce evden uzak kalmadim.
Kız kardeşim Ankara’da oraya gidip kalırım 10 15 gün ama uzun süreli bi yerde kalmadim
Nişanlım işi dolayisiyla İstanbul’da yaşıyor.
Daha önce bir çok şehir gezdim İstanbula gittim nişanlımin evinde kaldim
Fakat ben korkuyorum oraya alışamamaktan odamdan ayrılmak ailemden ayrilmak.
Hepsini düşününce kendimi çok mutsuz hissediyorum.
Nişanlım beni çok seviyor elinden geleni yapıyor ama ben bu korkuyu aşamıyorum.
Arkadaşlarım alışırsın diyor ne yapmam gerekiyor bilmiyorum bu durumu yaşayıp sonradan alışan varmı acaba fikirlerinizi merak ettim.
 
Sadece oda degil konu ailemden bulunduğum sehirden bunlari asamıyorum neden bilmiyorum
 
Bende şehir değiştiricem ama belki düğüne 8 ay kadar var ondan dolayı korkum yoktur ama neden alışamayasın ki ben alışırım diye düşünüyorum beraber kalınca eşince bütün düzenin orada olunca alırsın
 
Yaşınıza göre çok tuhaf bu duygy haliniz. Sürekli o evde yaşamayacaktiniz zaten. Bilmiyorum belki de bana kolay geliyor şehir disinda üniversitede de okuduğum icin tut ki istanbuldan kucuk bir sehire gidicem evlenince alısırım illa ki diyorum sevdigim adam yanımdaysa. Sizi seveni bulmuşsunuz siz de fedakarlik yapip ayrilmaniz lazim bu hislerden. İstanbul büyük evet alışması zaman alır ama hiç alışılmayacak gibi de değil
 
İnsan isterse her şeyi yapabilir. Benim annem bizi 3 kız çocuğu, daha ilkokula giderken ben, kardeşlerim benden daha küçük, babama bırakıp 60 senelerinde Almanya a işçi olarak gitti. Tek başına. Daha senden de küçüktü yaşı. Ne dil biliyor, ne gittiği memleketi biliyor, Nerde çalışacağı belli değil. Ama ne yapsın, para yok, iş yok, 5 tane açık ağız karnımı doysun diye bekliyor. Bizi sevdiği için elinden geleni yaptı. Sen de eşini seviyorsan alışacaksın.
Belki biraz daha beklemen lazım evlilikle, belki daha olgunlaşmamış siniz.
Almanlarin bir ata sözü var: yapamam, istemiyorum sokağında oturuyor, derler.
 
Bende ailemin yaşadığı şehirden başka şehirde yaşıyorum ilk zamanlar tabiki alışma süresi oluyo ama etrafını tanıyınca ilişkiniz oturunca hiç sıkıntı olmuyo. Ömür boyu odanızda ailenizin yanında kalmayacaktınız illaki bunu yaşayacaksınız yaşınız da müsait bence bu duruma şimdiden bunun stresini yaşamamanızı öneririm
 
Sadece oda degil konu ailemden bulunduğum sehirden bunlari asamıyorum neden bilmiyorum
Normal değil bence. Zaten ailenizden ya da bulunduğunuz şehirden ayrılmak için geç diyebileceğimiz bir yaştasınız. 17-18 yaşında yavaştan aileden ayrılma başlamalı bence. Ailenizin hatası, muhtemelen sizi çok korumacı büyüttüler, hep elinizden tuttular, ayaklarınızın üzerinde duramadınız bu yüzden.

aşamıyorum derseniz aşamazsınız. Önce bunu çözün kafanızda. 17 yaşında çocuklar tek başlarına ailelerinden ayrılıp okumak için başka şehirlere gidip beceriyor ve alışıyorsa siz koskoca kadın yanınızda eşinizle bunu beceremeyecek misiniz?
 
Yeni bir hayat, yeni bir şehir endişeleriniz olabilir. Sanırım duygusal bir yapınız var.
Ama evleneceğiniz adama olan sevginize, yaşayacağınız güzelliklere odaklanın. İnsanın sevdiğiyle aynı evi paylaşması, aynı sabaha uyanması da çok güzel değil mi?
İlk evlendiğiniz zamanlarda özlediğiniz baba evi, düzeniniz zamanla kendi düzeninizi, evinizi sahiplenmekle yer değiştiriyor. Hatta baba evine gittiğinizde kendi düzeninizi özlüyorsunuz.
Gittiğiniz şehirde kendinizi kapatmayın, çalışmayacaksanız bile kurslar vb aktivitelere katılın. Yeni bir sosyal çevreniz, arkadaşlıklarınız olacaktır. Eşinizle de güzel paylaşımlarınız olursa zorluk çekmezsiniz.
 
Evet pamuklara sarildim ben buraya bir yazi yaziyorum hosuna gitmeyen bir konuyu yorum yapmak zorunda degilsin.
Fikrin varsa yorum yap diğer türlüsü benim işime pek gelmiyor.
 
Hiç evden ayrılmadan 29 yaşına gelmiş olmankza şaşırdım gerçekten
Ben hiç anlam veremiyorum böyle korkulara kusura bakmayın
20li yaşlarımda dünyanın bir ucuna tek başıma gidip 4 ay kaldım
Tamam özlüyorsun ama böyle yas tutacak kadar da değil
Bir de en azından hala aynı ülkedesiniz
Bunun nesi gurbet?

Büyük ihtimalle size hayatınız boyunca çok sorumluluk, özgüven duyguları verilmedi
Evin kızı modunda büyüdünüz
Aşamayacaksanız evlenmeyin bence ama
Sonra daha büyük sorunlar çıkıyor çünkü
 
Çok teşekkür ediyorum güzel yorumunuz için keske herkes boyle olabilse
Ailemden ayri kalmadim
Duygusal olarak da bayağı güçlüyüm ama konu bu olay olunca çok üzülüyorum.
 
Evlenme o zaman
 
Malesef üniversiteyi açıktan okudum gitmedim uzak bir sehire
Baska sehirleri gezdim yalniz basima da gezdim
Her işi hallederim ama konu bu evlilik İstanbul fikri olunca elimden olmadan korkuyorum.
 
Ben 19 yasında turkıyeyı butun aılemı bırakıp yurtdısına yerlesıp alıstıysam sız 29 yasında haylı haylı alısırsınız sonucda turkıye gıdıp gelmesı kolay
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…