Evlilik nasıl olmalı?

kirmizi oje .!.:
Aslında az görüşsek bu kadar etkilenmeme. Ama az görüşmemiz mümkün değil. Sık sık görüşünce de tahammül seviyem düşüyor maalesef...
:kahve::kahve:

Sana tersten ornek vericem. Benim annemde bazen yersiz konusabiliyor .ama annem oldugu icin kabul ediyorum. Kaynanam olsun istemem yani, o derece Beni seviyor ve kotu niyeti oladigini biliyorum. Esim annemle ilgili bir sey soylemek istese, isteyemez :kahve: annemle de esim az gorusur.

Yani sirri az gorusmede. Esin bir laf soyletmiyorsa bunu kabul ettirmeye calis. Gitsin kendi istedigi zaman gorsun, seninde isin olsun vs. Yavas yavas azalt gorusmeyi.
Bu arada insan olarak herkesin kusuru var. Bu yuzden bu huyunu kabul et, duymamazliktan gel. (beni seviyor yazdigin icin diyorum)
Cok zorda kaldiginda kirmadan cevabini verebilirsin.
Genişletmek için tıkla...
 
Valla ben net bir insanım laf sokmalara hiç gelemem.Siz de öylesiniz demek ki.Benim eksik olan yönümü suratıma söylesinler ona göre direk hareket edeyim isterim.Üstü kapalı sözlere dayanamam.Bence kaynanayla direk konuşup bu huyundan vazgeçmesini yoksa görüşmeyeceğinizi yumuşak bir dille söyleyin eğer anlamamakta ısrar ediyorsa görüşmeyin.Eşim aileye çok önem veriyor demişsiniz.Siz de sağlığınıza önem verin bence çünkü bu laf sokma işleri insanın sağlığını bozuyor.Ben senin annenle geçinemiyorum görüşmeyeceğim istersen sen de benimkilerle görüşme derdim ben olsaydım.Yoksa bu şikayet işleri eşinizle aranızı bozacak.
 
Benim de canim sıkkın buna benzer bir şekilde biz de esimle gerildik ve ben buraya girdiğimde sizin açtığınız konuyu okudum tesadufen ve sanki benim cogu kez yasadigim fakat dile getiremedigim sorunlari paylasmissiniz. Ben de esimle mutluyum ama aile kutsaldir vb meselelerinden dolayi gerildigimizde sanki bunun bir önemi kalmiyor gibi hissediyorum.Cunku okadar buyuk tepkiler verebiliyor ki bazen dediginiz gibi sakin sakin konuşmaya kapali oluyor , bir anda kavgaya dönüşüyor.Bu sekilde de kendomi degerli hissedemiyorum.İdare edebilcek tahammulu kalmiyor iste insanin.Bazen onların yersiz nazlanmalari, bazen esimin gereksiz yuz vermeleri (yuz verince astarini isteyen bir karakteri var maalesef aile esrafinin) nedeni ile hosnut olmadigim durumlar olusuyor ve bunu icimde tutamiyorum.Cunku bu son zamsnlarda cok oldu ve daha da artacak gibi.Ve sundan korkuyorum hani ailelerde kardeşler arasinda nedense sadece biri herseye kosar diğerleri uzaktan bakar,Benim esim tam da bu karakter herseye kosan,kardeslerinin ne yapip yapmadigi ile cok ilgilenmeyen.Bu nedenle ilerde dogabilecek herturlu sorumlulugun bize kalabilecegi korkusu artti bu aralar bende.bu yuzden de esimi uzaklastirmak istiyorum gözünü acsin istiyorum kardesleri de kossun istiyorum.ama oyle bir algi olusmuski artik bunu degistirmek de zor.evlilik iyi guzel de bitarafin ailesi diger tarafa sirtini dayadiginda yada es buna rahatlikla musade ediyorsa bu hic hos olmuyor.uzun zamandir zamandir icimden atamadgm bir huzursuzluk var bu yuzden ve napicagimi nasil dusunmem gerektigini bilemiyorum.Ailesine benden bu kadar diyebilecegi okadar cok olay yasandiki ama hala biz destegiz..konuyu biraz baska yerlere tasidim belki ..icimi dokmus oldum aslinda..kisacasi nasil dusunmemiz gerektigini bilemiyorum ve bu aile kutsaldir muhabbeti beni de geriyor...
 
bu şekilde devam ederseniz daha da büyür aranız daki problem ve eşinizin kimin yanında duracağı belli boşverin sayan seven size de önem veren eşiniz var tek kusuru bu olsun . bir kötülük de görmemişsiniz zaten tamam diyip geçin ailesinede
 
Aslında eşinin mantığı güzel.
Sen kötü olma bana söyle ben düzelteyim demiş.
Ama becerebilmiş mi?
Becerememiş.
Zaten becermesi de çok zor bir şey bu bence.
Yorulmuş haklı olarak.

Ben yerinizde olsam sorunlarımı bizzat kişinin kendisi ile açıkça konuşurum.
Kızgınlıklarınızı, alındıklarınızı o an hakeden kişiye sunun.
Hatta bunu eşinizin önünde yapın.
Herkes ağzını gerektiği kadar kapatmayı öğrenir böylece.
Tabi zamanla..
 
Eşiniz en azından onların sizi üzebileceğinin farkında, bunu kabul etmesi bile büyük bişey bence. Benim elimin gözünde kendi ailesi o kadar mükemmel o kadar eğlenceli o kadar iyi ki, hiçbi hataları olamaz. Hiç laf söyletmez toz kondurmaz. Kendi aralarında birbirine veriştirirler aka dışarı aksettirmezler. Herşeyin en iyisini onlar bilir. O kadar yanlız ve dışlanmış hissediyorum ki ablatamam
 
Artemis17 .!.:
Benim de canim sıkkın buna benzer bir şekilde biz de esimle gerildik ve ben buraya girdiğimde sizin açtığınız konuyu okudum tesadufen ve sanki benim cogu kez yasadigim fakat dile getiremedigim sorunlari paylasmissiniz. Ben de esimle mutluyum ama aile kutsaldir vb meselelerinden dolayi gerildigimizde sanki bunun bir önemi kalmiyor gibi hissediyorum.Cunku okadar buyuk tepkiler verebiliyor ki bazen dediginiz gibi sakin sakin konuşmaya kapali oluyor , bir anda kavgaya dönüşüyor.Bu sekilde de kendomi degerli hissedemiyorum.İdare edebilcek tahammulu kalmiyor iste insanin.Bazen onların yersiz nazlanmalari, bazen esimin gereksiz yuz vermeleri (yuz verince astarini isteyen bir karakteri var maalesef aile esrafinin) nedeni ile hosnut olmadigim durumlar olusuyor ve bunu icimde tutamiyorum.Cunku bu son zamsnlarda cok oldu ve daha da artacak gibi.Ve sundan korkuyorum hani ailelerde kardeşler arasinda nedense sadece biri herseye kosar diğerleri uzaktan bakar,Benim esim tam da bu karakter herseye kosan,kardeslerinin ne yapip yapmadigi ile cok ilgilenmeyen.Bu nedenle ilerde dogabilecek herturlu sorumlulugun bize kalabilecegi korkusu artti bu aralar bende.bu yuzden de esimi uzaklastirmak istiyorum gözünü acsin istiyorum kardesleri de kossun istiyorum.ama oyle bir algi olusmuski artik bunu degistirmek de zor.evlilik iyi guzel de bitarafin ailesi diger tarafa sirtini dayadiginda yada es buna rahatlikla musade ediyorsa bu hic hos olmuyor.uzun zamandir zamandir icimden atamadgm bir huzursuzluk var bu yuzden ve napicagimi nasil dusunmem gerektigini bilemiyorum.Ailesine benden bu kadar diyebilecegi okadar cok olay yasandiki ama hala biz destegiz..konuyu biraz baska yerlere tasidim belki ..icimi dokmus oldum aslinda..kisacasi nasil dusunmemiz gerektigini bilemiyorum ve bu aile kutsaldir muhabbeti beni de geriyor...
Genişletmek için tıkla...

Aynı şeyleri yaşamışız aslında... Ben de sizin paylaştığınız detayda kendimi buldum...

Bizde de her işe eşim koşar, kocaman erkek kardeşi var ama o bile çoğu şeyi kendisi yapamıyor eşimden bekliyor. Annesi çok sağlıklı değil, romatizması bile azsa hemen eşimi bekliyor nazlanmak için. Ben de tüm bunları izleyip halime üzülüyorum. Hayatımı eşimle tüm bu zirvaliklari izlemek için mi birleştirdim diyorum. Ama eşimin ailesini de değiştiremem bunu farkındayım. Tek istegim herkesin rolünü bilmesi. Bunu da insan gibi anlatıyorum eşime ama anlamıyor. Sözle anlamayan neyle anlar onu da bilmiyorum... Bilen olur diye yazıyorum işte...
 
akraba oluyorsunuz aılesı ıle sonucta
annesı babası atsan atılmaz satsan satılmaz
esınızınde sızın aılenızde begenmedıgı neler vardır kımbılır
daha sabırlı anlayıslı olmak gerek bazı seylerı gormemek duymamak gerek
keske ınsanlar daha duzgun olsa keske boyle sorunlar cıkarmasalar evet haklısınız ama sorunların oldugu heryerde insan vardır sonucta yapacak bırsey yok

onemlı olan esınızle sızın ıc huzurunuz . bı sorun olursa eve yansıtmayın kendınızı aılenızı ezdırmeyın ama aman altda da kalmayayım dıye ozellıkle hıc ugrasmayın

herkes kendıne yakısanı yapar herkesın bı aıle terbıyesı vardır taş yerınde agırdır cunku. bırakın buyukluk sızde kalsın onunuzde uzun zaman var herkes neyın ne oldugunu da bılıyor sız mutlulugunuza bakın bosverın
 
nomunomuchua .!.:
Aslında eşinin mantığı güzel.
Sen kötü olma bana söyle ben düzelteyim demiş.
Ama becerebilmiş mi?
Becerememiş.
Zaten becermesi de çok zor bir şey bu bence.
Yorulmuş haklı olarak.

Ben yerinizde olsam sorunlarımı bizzat kişinin kendisi ile açıkça konuşurum.
Kızgınlıklarınızı, alındıklarınızı o an hakeden kişiye sunun.
Hatta bunu eşinizin önünde yapın.
Herkes ağzını gerektiği kadar kapatmayı öğrenir böylece.
Tabi zamanla..
Genişletmek için tıkla...

Kaynanamın bir gelini daha var. Ve her şeyi açık açık konuşmuş, birbirlerine kinlenmiş, birkaç sene sonra çirkince kavga etmişler. Ve ben bu eltimi hiç görmedim evlendiğimden beri düşünün. Kendisi çok kinci. Asla unutmuyor. Eşim bu olaylar olduğunda bekarmis ve bana dedi ki, ikisinin de haklı olduğu yer vardi. Biri sessiz kalsaydı, zaten herkes sessiz kalanın yanında olacaktı ve o edebiyle kazanacaktı. Şimdi benim bu duruma düşmemi istemiyor. Benim sert olduğumu düşünüyor. Cirkef değilim ama sabrım kalmadığında gemileri yakiyorum ki kendi erkek kardeşimle hala görüşmem. Bunları biliyor eşim. O yüzden yüz göz olalım istemiyor. Sen saygını bozma ben gerekirse kavga da ederim diyor ve etmişligi de var... Ama işte ufak şeyler oluyor bazen, insan anlatmak rahatlamak istiyor, en yakınımla esimle yapamıyorum, yapsam tersten anlıyor bana tavır alıyor birkaç gün. Bu yaralıyor beni. İstiyorum ki ailesi bile olsa mevzu, aramızda duvar olmasın. Aramızda tabu olmasın...

Kadın olmak zor...
 
Biroylebirboyle .!.:
Eşiniz en azından onların sizi üzebileceğinin farkında, bunu kabul etmesi bile büyük bişey bence. Benim elimin gözünde kendi ailesi o kadar mükemmel o kadar eğlenceli o kadar iyi ki, hiçbi hataları olamaz. Hiç laf söyletmez toz kondurmaz. Kendi aralarında birbirine veriştirirler aka dışarı aksettirmezler. Herşeyin en iyisini onlar bilir. O kadar yanlız ve dışlanmış hissediyorum ki ablatamam
Genişletmek için tıkla...

Ah.. Zor hayat gerçekten... Kadınız diye gittiğimiz yere adapte olmamızı, geçmişteki alışkanlıklarımızı silmemizi, onları hatalarıyla kabul etmemizi istiyor erkekler ve aileleri... Keşke böyle olmasa...
 
nscckts .!.:
akraba oluyorsunuz aılesı ıle sonucta
annesı babası atsan atılmaz satsan satılmaz
esınızınde sızın aılenızde begenmedıgı neler vardır kımbılır
daha sabırlı anlayıslı olmak gerek bazı seylerı gormemek duymamak gerek
keske ınsanlar daha duzgun olsa keske boyle sorunlar cıkarmasalar evet haklısınız ama sorunların oldugu heryerde insan vardır sonucta yapacak bırsey yok

onemlı olan esınızle sızın ıc huzurunuz . bı sorun olursa eve yansıtmayın kendınızı aılenızı ezdırmeyın ama aman altda da kalmayayım dıye ozellıkle hıc ugrasmayın

herkes kendıne yakısanı yapar herkesın bı aıle terbıyesı vardır taş yerınde agırdır cunku. bırakın buyukluk sızde kalsın onunuzde uzun zaman var herkes neyın ne oldugunu da bılıyor sız mutlulugunuza bakın bosverın
Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim yorumunuz için...

Umarım yapabilirim. Çoğu yorum da bu şekilde geldi, şimdilik aldırmadan devam etmeyi deneyeceğim. Bakalım nereye kadar böyle gidecek. Şans bir gün benden yana gider diye düşünüyorum çünkü gerçekten haince davranmıyorum... İnşallah yaptıklarim da bir gün karşılık olarak döner.
 
kirmizi oje .!.:
Aynı şeyleri yaşamışız aslında... Ben de sizin paylaştığınız detayda kendimi buldum...

Bizde de her işe eşim koşar, kocaman erkek kardeşi var ama o bile çoğu şeyi kendisi yapamıyor eşimden bekliyor. Annesi çok sağlıklı değil, romatizması bile azsa hemen eşimi bekliyor nazlanmak için. Ben de tüm bunları izleyip halime üzülüyorum. Hayatımı eşimle tüm bu zirvaliklari izlemek için mi birleştirdim diyorum. Ama eşimin ailesini de değiştiremem bunu farkındayım. Tek istegim herkesin rolünü bilmesi. Bunu da insan gibi anlatıyorum eşime ama anlamıyor. Sözle anlamayan neyle anlar onu da bilmiyorum... Bilen olur diye yazıyorum işte...
Genişletmek için tıkla...
Cok haklisiniz ama bunu dile getirebilmeyi bırakın düşünmüş olmak bile yasak..Dile getirsem kavga kiyamet, getirmesem kafama takmaktan ofkelenip doluyorum kimsenin ruhu duymadan,bu da iyi birsey degil.İki turlu de huzursuzluk oluyor..Ufak tefek konulari buyutmeden idare etmeye calismak en dogruilehuzurunu ciddi olarak etkileyen,kabul edilmesi mumkun olmayan konularda tavir koymakta fayda var.
kirmizi oje .!.:
Aynı şeyleri yaşamışız aslında... Ben de sizin paylaştığınız detayda kendimi buldum...

Bizde de her işe eşim koşar, kocaman erkek kardeşi var ama o bile çoğu şeyi kendisi yapamıyor eşimden bekliyor. Annesi çok sağlıklı değil, romatizması bile azsa hemen eşimi bekliyor nazlanmak için. Ben de tüm bunları izleyip halime üzülüyorum. Hayatımı eşimle tüm bu zirvaliklari izlemek için mi birleştirdim diyorum. Ama eşimin ailesini de değiştiremem bunu farkındayım. Tek istegim herkesin rolünü bilmesi. Bunu da insan gibi anlatıyorum eşime ama anlamıyor. Sözle anlamayan neyle anlar onu da bilmiyorum... Bilen olur diye yazıyorum işte...
Genişletmek için tıkla...
Cok haklisiniz dile getirmeyi birakin dusunmus olmak bile yasak..Dile getiresen kavga kiyamet,diger turlu dusunmekten icten ice öfke doluyor insan,kimsenin ruhu duymadan, birikiyor cunku.İki türlü de huzursuzluk aslinda.En iyisi yine kendimiz icin idare edebildigimiz kadar etmek.Aile huzurunu ciddi olarak bozacak,kabul edilemeyecek durumlarda geri planda kalmak geri dönüşü olmayan zorluklar yaratacak zaten, onları da başından konusup cozmek lazim..Gelecekte olusabilme ihtimali olan sorunlar arada kaygilandirsa da bunlari düşünüp kalbimizi karartmayalim.Gun dogmadan neler dogar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
6K
Acelya A
Acelya A
Y
EVLİLİK
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
2K
yasminkokusu
Y
K
  • Kilitli
Evlilik, Doğum, Yaşadıklarım
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
5K
bafelis
B
G
Boşanma aşamasında gelgitler
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
4K
AnkaEnerjisi
AnkaEnerjisi
M
Kafam çok karışık.
5 6 7
Yorumlar
134
Görüntüleme
5K
muallaa
M
Back
X