• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik ne deseler ateşten gömlek derdim..

gayret et önce diyet yap sonra büyüsün çocukların biraz açık öğretim falan yazıl bişeylere. sonra tekmeyi bas o adamdan bi cacık olmaz ömür de geçmez onla. mecbur çocuklarına nafaka verecek sende bi iş buldun mu tamam ya ne çekiyorsun elin büyütemediğini
 
Kabus gibi ne demek balkona parka bile çıkmama izin vermiyor? Dinlemesen ne olur ne yapar? Gencecik kadınsın kendin için diyete başla. Yavaş yavaş dışarı çık yürüyüş yapmam lazım de, çocuklar sıkıldı de kısa mesafelerle başla alışsın, çık gez o senin kocan sahibin değil. Gerçekten gidecek yerin yoksa silkelenip güçlü bi kadın olman gerekiyor hemen. Bu sindirilmişlik ne. Hani her şeye izin vermemesini anladım da kilo vermene nasıl izin vermiyor? Senin değişmen lazım eşinin değişmesi için.
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun🙏
İlk olarak Rabbim yardımcınız olsun benim fikrim i kendinize bakın ve zayiflyin olmaz demeyin olur ben 25 kd verdim doktorsuz kendi irademle sizde isterseniz yaparsınız ilk olarak kendiniz için birşeyler yapın ve buna zayıflayarak başlayın isterseniz yaparsınız Emin olun
 
Yok bide severek evlendim bide esim çok kıskanç yeni evliyken dışarı çıktığımızda bana bakıyorlar diye sınır krizi geçiriyordu bu halimden memnun çünkü körelmiş özgüveni yerlerde bir kadın görmek onu mutlu ediyor neden yemek yediğimi bilmiyorum kendimi ağlasamda yemeğe veriyorum

Canım benim 😔 tüm yazdıklarını okudum..
Ve çok üzüldüm..
Aslında kocan davarın amacını çokta güzel anlamışsın..
Özgüvenini yerle bir etmis ama inan toparlanmayacak birşey degil..
Ve kendine telkin ver sürekli
Sen bu değilsin
Güçlüsün
Güzelsin
Annesin..
Kendin için sağlığın için yapmalısın çoğu şeyi.
Kilo vermek ile başla ve kilo verdikce evlatlarinla daha rahat haraket edeceksin
Buradaki diyet gruplarını öneririm sana çok güzel motive olursun..
Kilo ver yürüyüşe cik çocuklarınla
İnan isteyince hiç birşey zor değil ben doğumdan sonra evde spor yapardım
Bebeğimle onu kucağıma alıp yapardım daha 5 aylikti oda benimle eglenirdi oyun zannederdi sende öyle evlatlarını da katarak yapabilirsin porsiyonları küçült uzuldugunde yemek yemek yerine yürüyüşe çık yada çocuklarınla oyun oynamaya calis onların bir gülüşü bile yetiyor insana..
Niye evlendin ?
Niye bosanmiyorsun ?
Diyemem sana çünkü herkesin hayatı kendine yeterince zordur ve çaresiz olan bir insana (annenin de evine geri gönderdiğini yazmışsın) bosan diyemem..
Ama hayatı kendine guzellestirebilirsin
Emin ol..
Destek istersen bana yazabilirsin..
Kendin için kendine gel..!!
Toparlanmaya bak..
Onun ne yaptığı ile ilgilenme sen yapacaklarına odaklan tekrar dışardan okula başla spor çocuklar derken bir bakmışsın çoğu şey değişmiş..❤️
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim

Diğer sorunlar, baştaki bu cümleyle alakalı.
Ergenlik 20li yaşların başına kadar süren bir olgu.
Siz daha ergenliğin bitmesini geçtim, ergenliğin başlarındayken evlenmişsiniz.
Şu an sindirilmişsiniz.
Boşanma ihtimaliniz yok, aileniz destek olmuyor.
Bence eşinizle konuşup bu esir hayatına bir çözüm bulmalısınız.
Bu arada eşinizin bu yaptıkları kıskançlık diye normalleştirilemez.
Evcil hayvanlar bile günde 1-2 kere dışarıya yürüyüşe çıkıyor.
Siz evden çıkamıyorsunuz.:KK34:
Madem evliliğiniz böyleydi, neden 2 çocukla taçlandırdınız (!) ki?!
Bari bundan sonra o çocuklarınıza güzel bir rol model olun.

Eşinizle konuşun ve esir hayatını kabul etmediğinizi söyleyin.
 
Göz altlarım simsiyah kansızlıktan aşırı kansızlık var bende kilodan mi bilemiyorum her sabah her yerim ağrıyarak kalkıyorum evimin işini bile zor yapıyorum hep bir halsizlik bel bacak ağrısı üzüntü kafa yorgunluğu kendimi çok yaşlı hissediyorum kendisi yüzünden çocuklarımla bile ilgilenemiyorum 😔
Bende oyleydim saglik ocagina gidin tahlil verin muhtemel demir ve d vitamini eksikligi var bende öyle cikti cunku alin cocuklari gidin minnet etmeyin kilo verin evde spor yapin sizi sindirmesine izin vermeyin kendinize bakin kendiniz ve cocuklariniz icin
 
Çocuklarımı çok seviyorlar ama iş ayrılmaya gelince annem önümü kesiyor olmuyor 3 defa küs gittim diliyle geri kacirdi beni nerdyse çocukları alıp kaçmayı bile düşündüm oradaykende cesaret edemedim

O diline sabir edeceksin iste. Kararli ve istikrarli olacaksin. Annen biliyor senin kararli olmadigini. Zayif noktandan vuruyor ki onun aklinca, ele güne rezil olmayasiniz, bosanmayasiniz diye.

Böyle aldatan, sana zerre saygisi olmayan kocayi cekecegine, annenin dilini cek. Ama cok caba sarf etmen lazim. Calisacaksin, cabalayacaksin. Annen cocuklara bakacak ve sen okuyacaksin. Ardindan is bulup, ayri eve cikacaksin. Tek yol budur.

Yoksa evli kalmak sadece sana degil, o cocuklarada travma resmen.
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun🙏
Canim sabirli ol neler yasayan insanlar var esini bosver kendine bak bir diyetisyene git illa haber veme izin vermyrsa gizli git ilk once kendini iyi hissetmen lazim cocuklarini iyi yetistirmeye odaklan aciktan liseye yazil oyle yada bole alismasi lazim sana karismamaya bunu sen saglicksn korkma. Yoluna bak hc uzulme daima umursamaz ol esine karsi.
 
Bir hastalığıniz yoksa kilonuz çok fazla vermekte sizin elinizde.

Akşam kendine yapar ne yaparsa. Kilo verin, kendinize iyi bakın, mutlu kadın, mutlu anne olmaya çalışın.

Tahammülüm yok demeyin, evlenmek sizin elinizdeydi , tamam şartlar öyle gerekti evlendiniz ama çocuk isteyerek oluyor ve onların hiçbir suçu yok.

Madem bosanamiyorsunuz , öyleyse bir süre kocanizi öteleyin. Kendinize çok iyi bakın.
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun🙏
17 yasında neden evlendınız merak ettım.Eşinizin durumu mu ıyıydı.Öncelıkle zayıflayın.lütfen spora yazılın dıyetısyene gıdın.Hayatınız zaten zor .Fazla kılolarınızla daha da zorlanırsınız.
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun🙏
Bazılarına ateşten gomlek evlılık bazılarına da güllük gülüstanlık.Kimse degısmıyo en buyuk hatayı burda yaptım ben .
 
Peki balkona bile çıkarmıyor cümlesini açar mısınız biraz? Mesela balkona çıkınca şiddet gösterip geri içeri mi koyuyor? Ne yapıyor çıkarmayıp? Parka gittiniz diyelim ne yapıyor? Neden korkuyorsunuz şiddet mi gösteriyor size? "parka gitmek için senden izin almam gerekmiyor. Çocuklarım ve kendim için bunu yapacağım" derseniz ne olur en fazla?

Şunun için soruyorum. Birkaç ay önce benim herifin de saçma sapan bir konuda erkeklik yapası tuttu. Çok istediğim bir mevzu ile ilgili bir anda "istemiyorum o kadar" diye höyküren bir canavara dönüştü. Bana bir gülme geldi tabi. Ne yapacağımı bilemedim önce. Beklemediğim ve hazmedemediğim bir tepkiydi. Durup sakinleşmeyi bekledim önce. Sonra da gayet sakin bir şekilde "ben bunu yapacağım, yaptığım takdirde sen ne yapmayı planlıyorsun?" diye sordum. Bir sürü şey sıraladı. Tamam buyur yap. Ben istediğimi yapayım sen de o saydıklarını yap dedim. Sonra geri adım attı. Sizi gaza getirmek istemem eşinizin neler yapabileceğini bilmiyorum çünkü. Cevap verirseniz anlarım.
 
Göz altlarım simsiyah kansızlıktan aşırı kansızlık var bende kilodan mi bilemiyorum her sabah her yerim ağrıyarak kalkıyorum evimin işini bile zor yapıyorum hep bir halsizlik bel bacak ağrısı üzüntü kafa yorgunluğu kendimi çok yaşlı hissediyorum kendisi yüzünden çocuklarımla bile ilgilenemiyorum 😔
O ne demek ya? Koca kötü diye çocuklarla ilgilenmemek? Hepten salmak falan... Bir zahmet silkelenin ve çocuklarınıza odaklanın. O kocadan yaptınız bu çocukları ve siz yaptınız. Ne oldu aileniz döve söve mi evlendirdi? Öyleyse susarım ama kendi isteğinizle ve belkide ailenizi hiçe sayarak evlendiniz, çocukları yaptınız şimdi bir güzel kenara çekileceksiniz öyle mi? O çocuklara örnek olmak için dimdik ve sağlıklı olmanız şart.
 
Tabii ki buradan iki dakikada teşhis koymak imkansız ama "neden yediğimi bile bilmiyorum" cümlenizden dolayı duygusal yeme bozukluğunuz olabileceğini düşündüm. Kendinizi sürekli yorgun hissediyor olmanız, göz altı morluklarınızın fiziksel bir eksiklik ya da bozukluktan olabileceği gibi psikolojik bir durumun sonucu da olabilir. Bireysel olarak psikoloğa gitmenin size çok faydası olur diye düşünüyorum, zaten uzman gerek görürse evlilik terapisine evrilebilir durum
 
Evlılık güzel bırsey dogru zamanda dogru ınsanla yapılırsa. Cıcek bıle baharı bekleyıp acıyor demı. Kısın acarsa ne olur soguk vurur yaşayamaz. 17 yasında evlenmıssın hata etmıssın belkı aılenıde karsına aldın bes yılda ıkı cocuk acelen neydı canım benım. Kocanda senı dusununen bır koca olsa tmm derım. Sımdı olan olmus bence dıyetısyene gıt artık devlet hastanelerınde de var. Sonra ıkı yıl kendıne zaman tanı hemen olacak ıs degıl zayıflamak. Eşinın senden aldıklarını düşün kendıne soz ver o özguvenı yenıden kazan. O es kısını yola getır senı eve koymus her türlü bagımlı etms. Insafsız yaptıgı ınsanlıga bıle sıgmaz. O gezsın sen cocuk bak. Nıye para kazanıyormus o. Esımle Allaha sukur ıyı gıden evlılıgım ıkımızde okuduk ettık kıskanclık yok denecek kadar az bırbırımeze hep destek olduk halada oluyoruz. Cahıl kıro kişi kendınden bılır işi diyelım bu ınsanlar kıskanır kadıblarda eslerı cok ıyı yapıyor gıbı cok kıskanmak cok sevmek sanıyorlar. Genc kızların cok hosuna gıdıyor. Sevgılım benı kıskanıyo. Aaa ne buyuk nımet. Hep okudum aynı hıkayeler. Bıraz akıllı olun kendınızı yedırmeyın genc yaşlarınızı heba etmeyın.
 
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun🙏
Böyle durumlarda evlendirince annelik babalık görevini tamamladığını düşünen insanların gerçekten çocuk sahibi olmasını hiç istemiyorum. Anneniz babanız en büyük hatalı. Belli ki evliliginiz hayatınızın bir döneminde bitecek bu bir yıl sonra ya da 10 yıl sonra . Madem mutsuzdunuz neden bu mutsuzluğa çocuk yaparak tüy dikiyorsunuz siz de burda hatalisiniz.
Eşiniz belli ki ailenizde arkanızda olmayınca tamamen bencilce davranıyor siz bir canlı değilsiniz onun gözünde.
Eşinizle konuşun olmuyorsa 183 u arayın kadın sığınma evine gidin zaten oraya gidince ailenizde size ulaşamayınca akılları başına gelir belki evlatlarına sahip çıkma kararı alır . Almasalar bire bir süre orda kalırsınız meslek edindirme kursları var hatta kursa gidince bile para veriyorlar . Orda kalırken bir yandan da kursu bitirip Allah nasip ederse meslek sahibi olursunuz bir yandan dışardan eğitiminizi tamamlayın muhakak. Sonra kendi hayatınızı kurarsınız ordan ayrılıp.
Şimdi diyeceksiniz ki söylemesi kolay ama inanın şuan yaşadığınız durumdan daha zor değil bunlar . Allah a şükür devlet bu konularda çok hassas ve pozitif ayrımcılıkla kadına destek oluyor. Böyle pislikleri muhtaç hissegmeyin kendinizi , çocuklarınızın da böyle bir adamla büyümesine müsade etmeyin. Huzurlu bir ortamda büyümek her çocuğun hakkı
 
Canim benim kiyamam sana okurken icim sizladi :cry:
Anliyorum cagresizim diyosun bu deveyi ya gudecek ya gudeceksin bu diyardan gitmek yoksa, kuzum once kendine guvenmekle basla verebiliyorsan sagligin icin kilo ver hersey dis görünüş degil elbette 2 evlada sahipsin bak ne guzel bunu dusun hayatin evet hep olumsuzluklarla dolu ama guzel yanlarida vardir o yönden bakmaya calis karamsar olma esinle aksamlari konusmaya calis mutlaka onunda bi bam teli vardir dizine yatir sacini oksarken anlat isteklerini yavas yavas
kusura bakma ama belki adam olur ilgili sevgili bi es olur kendini uzmekle bi arpa boyu yol alamazsin canim
 
Back
X