Evlilik öncesi ve sonrası/Hayatınızda ne değişti?

Ben evlendikten sonra hic keske demedim
Hep iyiki dedim
Bunun sirri kafa yapiniza uygun en dogru insani secmeniz ve Allaha bol bol dua etmeniz
Hatta soyle soyleyim evlilik benim icin ozgurluk oldu.
Ben 9yil yanliz yasadim, bir kizimla. Nereye girdigime, kimle gorustugume ne yaptigima cok dikkat eden birisiyimdir. Buna ragmen hep bir aile baskisi oldu uzerimde. Evlenince gecenin korunde disardada olsam kimse bise diyemedi, nasil olsa evliyim ya
Evliligimizde oyle kadin isidir erkek isidir diye bise yoktur.
Yeri gelir ben "erkek isi yaparim" yeri gelir esim evi temizler "kadin isi" yapar.
Evlilik hayati paylasmaktir beraber dengeyi kurmaktir. Ne kadini kole gibi yemek camasir utu bulasik isini yapan gibi gormek nede erkegi gidip essek gibi calisip para getirsindir.
Biz dengeyi boyle kuruyoruz.
 
Pasakli ve disardan yemeyi seven koca alirsan yine olur aynisi ya da senin yeri e temizlik yemek yapacak bi koca
aslında pasaklı değilim de yemek yapılmayan, makyaj yapılmayan, çocuk hiç girmeyen, evcil hayvan olmayan, TV karşısında kuruyemiş filan yenmeyen (zaten TV yok), kısacası ortalık dağılmayan bir evin pislenmesi de söz konusu olmuyor. sadece banyoyu sürekli temizliyorum. çünkü evde en çok orayı ve sürekli kullanıyorum.

yemek/temizlik yapacak kocaya yok demem tabii. ara ara benim de öyle bir evlilik mi yapsam acaba diye düşündüğüm oluyor. iki taraf da sürekli iş güç uğraşırsa evi kim çevirecek ve çocuğa kim bakacak değil mi?
 

Aynen kimsesiz biriyle evlen en azından bir kişiyle uğraşmak zorunda kalırsın
 
Kaynana gorumce mal mulk cikar catismalari yalanlar iftiralar… es kisinin ailesinin hayatima kattiklari…
Bunlari gormezden gelirsek 6 yillik sevgilim zaten hayatimin parcasiydi evlendik bir butun olduk. Sarilmak sevmek sevismek, hastayken bana bakmasi bence evlenmek hayattaki yarim parcani bulup tamam olmak demek. Simdi bi de yavrumuz oldu bulutlarin uzerinde gibiyim. Uzun lafin kisasi aski bulursan hemen evlen. Hayatin tadini cikar. Cocuk da yap evlat tadina bakmadan gitme.
Bu arada ben Bekarken isi gucu yerinde kendi evinde yasayan gezen tozan biriydim bekar hayati da iyidir guzeldir. Kimse evlilige zorlanamaz tabikide buna ragmen size nasihatim aski arayin bulun ve evlenin.
 
Evlilik öncesi çok endişeliydim. Hem esimi çok eleştiriyordum hem kendimi. Bazen bu adam bana nasıl tahammül edecek diyordum, bazen de ben bu adamla uğraşamam evlilik bana göre degil diyordum. Özgüveni yüksek biri olmama rağmen evde kaldın imalari beni ifrit ediyordu. Evlenip bu laflardan kurtulurum sandim ama şimdi de neden geç evlendin çok geç kaldın diyorlar :) Nişanlılık dönemim inanılmaz stresliydi ve ciddi ciddi ayrılmayı düşünüyordum. Sagolsun kk yorumları sayesinde daha sabırlı davranıp devam ettim. Simdi çok mutluyum. Meğer her şey evlilik hazırlıklarının bana ağır gelmesinden kaynaklanıyormuş. Her şey düşündüğümden çok daha güzel devam ediyor. Kaygılarımın hepsi uçup gitti. Bekarken de hayatımdan memnundum, ama simdi daha mutluyum. Neden bilmiyorum ama üzerimden yük kalkmış gibi hafiflemiş gibi hissediyorum. Sanki biri hayatıma bir ışık yaktı ve her şey aydınlandı. Eskiden daha fevri, tahammülsüz bir insandım. Simdi tam şikayet edicem, mızmızlanıcam eşim yetişiyor, beni sakinleştiriyor, pamuk gibi oluyorum :) Evlilik hayatıma artılar kattı hiç eksileri olmadı. Sorumluluklarim artmadı çünkü paylaşıyoruz. Umarım siz de uyumlu olduğunuz, huzur bulacağınız biriyle en kısa zamanda karşılaşır ve istediğiniz gibi bir birliktelik yaşarsınız
 
Biz sevgiliykenki durumu devam ettiriyoruz şu an. Çocuk olana kadar böyle devam eder muhtemelen. Tek yaşıyorken yemeği yapar bulaşıkları makineye dizer temizlik için kadın çağırır yine işin ucundan tutardım. Şimdi ben yemek yapıyorum eşim bulaşıkları hallediyor, o süpürüyor ben siliyorum. Sorumluluklarım hafifledi,artmadı. Değişen pek birşey yok yani bende
 
Bacim sen evi sadece otel olarak mi kullaniyosun yani yemek yok hayvan yok insan yok, keyif yok biraz skici geldi bana ..

Valla herkes nasil yapiyosa oyle yaparsin ama cocuk buyuturken ev supurmeyim olmaz, cunku cocuklarin biraz buyuse bile yemek yerken dokuyolar abur cubur yiyolar, aksam tv karsisinda misir kuruyemis yemek istiyolar mesela.. bebekken zaten malum..her yerde bebek esyalari.. ve bebeklerin bizden cok esyalari oluyor inanamazsin
Kaldi ki haftasonu esimde seviyor cay icip biseyler yemeyi vs.

Tabii bunlar bana cok dert dersen cocuk yapmazsin mesela. Evlenirken kendi isini kendi goren bi koca alirsin mesela…yinede bizim erkekler her zaman surpriz yumurta gibi.. ne cikacagi belli olmuyor ama.. bi gunde pis dursun diyorsun arada.. ben daginik ve pis ortam sevmem mesela. Dedim bu hafta supurge yapmam hafta sonu yapicam ama dayanamadim max 2 gun dayandim pek firsatim olmadi. Kotu bir huyum var bu konuda, sadece tek odayi yapip birakmiyorum, illaki tum evi elden gecircem. Yipratici olabiliyor bu durum bazen… seni anliyorum ama .. neden rahatimi bozayim diye dusunuyorsun? Belkide sen haklisindir
 
yeni evliyim daha o yüzden yorum yapmam için erken olabilir ama bende aile baskısı vardı şuan üzerimden o kalktığı için özgürlük çok daha bir mutluluk getirdi bana. Eskiden her türlü sıkıntı oluyordu görüşmelerimiz şuan istediğimiz gibi plan yapıp takılabiliyoruz. Bana karışmaz kısıtlamaları yoktur
Benim eşimin ailesi bizden çok uzak ve yabancı oldukları için öyle karışma baskı arama vs olmuyor. Gelen gidenim de yok benim ailem dışında.
Eşimde uzun süre tek yaşadığı için ev sorumluluklarının bilincinde ve titiz birisi. Kesinlikle ev dağılmaz sürekli eli üzerindedir. Yemek yapmayı çok sever senin görevin bunlar kafasında birisi olmadığı için çok rahat ettim.
 
Her evlilik kendi için farklı değerlendirilir ama eşler kafa dengi, hayattan beklentileri aynı, ahlak anlayışları aynıysa hayattaki o yalnızlık hissi azalıyor. Sevmek, sevilmek, birine güvenme hissi çok iyi geliyor benim ruhuma. Hiç bir zaman evlenmeliyim, bir kocam olsun, evim şöyle olsun diye hayallerim olmadı ama sevdiğin kişiyle aynı evde yaşamak çok güzel.
Geçen gün evlilikle ilgili şöyle bir şey okumuştum. Evlilik için 2 şeye ihtiyaç vardır, bir doğru insanı bulmaya iki doğru insan olmaya. Özet bu sanırım. Hem doğru insan bulup hem doğru insan olmak gerekiyor.
 
yok otel olarak değil ofis olarak kullanıyorum.

home-office çalışıyorum ben. ve bu pandemiyle alakalı değil ben 10 seneden fazla oldu home-office çalışıyorum
1-kendi işim olduğu için 2-müşterilerim 4 kıtadan olduğu için (saat farkı vs.) işim yoğun. çok yoğun ve düzensiz.

evdeyken işe ağırlık veriyorum.

sonra iş planına göre arada
1-2 günümü boşaltıyorum arkadaşlarla görüşme, kişisel bakım, yemek, temizlik, çamaşır hallediyorum topluca. evi dağıtmadığım için toplamıyorum da. ama mesela bulaşık bırakıp yatmam, asla tezgahı toplamadan yatmam. sadece çay kahve bardağı da olsa o tezgah toplanır. çamaşır varsa mutlaka toplar, yerleştirir öyle yatarım.

2-2.5 günümü boşaltıyorum sevgilimle vakit geçiriyorum. genelde bodrumda filan oluyorum (zaten egede yaşıyorum). Ama tüm gezme, tozma, yüzme, yeme-içme, yeni yerlere gitme, sevişme (!), film izleme gibi aktiviteleri o zamanlara sıkıştırıyorum.

4-5 gün boşaltabilirsem aileme, kardeşlerime ayırıyorum. bunu bayrama seyrana düğüne nişana filan denk getirip memlekete gidiyorum.

eskiden 8-10 gün ayarlar senede 2 sefer de yurtdışına tatile giderdim. pandemiden beri o yok. onun yerine 6 aydır 10 sefer bodruma gitmişimdir 2şer günlük.

TV yok çünkü TV seyretmiyorum benim evde bilgisayarım hep açık seyredeceğim şeyleir de bilgisayardan izliyorum. benim hiçbir evimde TV olmadı şimdiye kadar. öyle bir alışkanlığım yok.

diyeceksiniz hiç mi hobin yok. mesela hobi olarak kodlama yapıyordum. şimdi o da işim oldu..hobi olarak başladığım şeyler zaten işim oluyor zamanla. okuma-yazma, kişisel gelişim derseniz benim iş gereği sürekli dünyayı takip etmem gerekiyor zaten stabil bir işim yok, sürekli aktif olunan bir iş. ama mesela 8-10 günlük tatillerde roman okurdum, şimdi onu okuyamıyorum öyle bir vaktim yok...bir de kafamı toplayamıyorum.

çocuklu ev dağılıyor, biliyorum. yarım düzine çocukla aynı evde büyüdüm. kalabalık ailelerden geliyoruz (ben de sevgilim de öyleyiz). sadece çocuklu kimse bizim evlerimize gelmiyor.

evet düzenimi, rahatımı bozmak çok zor geliyor bana, yoksa sevgilim bugün evlenelim istiyor.
 
Evlilik doğru kişiyle yaşanırsa ben çok güzel birşey,herkes elbette kendi deneyimini yazacak.suan boşanma evresinde olup nerde evliliğe eslige aile olmaya dair birşey görse ağlayan biri olarak imkanım olduğu halde yaşayamadığım herşeye ağlayan biri olarak hala evlilik güzel diyorum.benim eski eşim eş değildi.evlilligin babaligin esligin sorumluluğunu hiç başaramadı bence cabalamadi bile,tüm sorumluluk benim üzerimdeydi.ama hayatı paylassaydik,aile olabilsem eminim çok mutlu olurduk.simdi 2 çocuğumla tüm,nevresim değiştirirken bile gün bittiğinde sarılıp sıkıntılarimi stresimi unutabilecegim bir eşim olamadığı için çok üzülüyorum.en azından cocuklarim var,onlar da olmasa napardim bilmem.evlen bence ama doğru insan olması cokk onemli
 
Seni çok iyi anlıyorum arkadaşım. Aynı durumdayız.Ben aynı evin içinde yalnızım.Cogu insan çocukların var onlar için sabret onlar sana yeter diyor da yetmiyor işte.Herkesin yeri ayrı.. Eş olur sevgili olur insan samimi sıcak uyumlu şeffaf güvenilir bir karşı taraf tarafından sevmek sevilmek istiyor işte. Olmayınca da işte üzülüyor insan
 
Açıkçası birşey değişmedi hayatımızda . Sorumluluklarımizi birleştirdik biraz daha kolaylaştı hatta hayat . Sadece esinin ailesine alışma kısmı zor bence . Mesela sen onlara gidiyorsun onlar sana geliyorlar yatılı ve uzun zaman geçiriliyor . Özel anlarına tanık oluyorlar ve buna alışmak biraz zaman alıyor. Onun dışında evliliğin oturması zaman alıyor diyorlar ya ben ona da inanmıyorum . İyi anlastigin bir ilişkin varsa evliliğin de aynı devam ediyor. Geçmişte evlenmekten çok korkan biri olarak bunlari söylüyorum:)
 
Öncelikle iki kişilik hayat yasamak çok keyifli:) evde sadece esin ve sen varsın. Sessizlik,huzur var. Istediğin kadar eğlen, gül, konuş ,ağla.. cocukla birlikte elbet oyle olmuyordur benim bir yıl bitti,bu rahatlığa hem alıştım hem sevdim.
Türk aile yapısının tarzı yüzünden zorluk çekiliyor sanirim , ev sorumluluğu kadından beklenirse yıpratıcı olabilir. Benim eşim elinden geleni yapar ama işten geç geldiği için,ben erken çıkıyorum daha çok benim elim üzerimde evin. Eşim bekarken çamaşır toplarmış dikkat ediyorum, ben denemeden en cok yaptığı is yine bu:) bulaşık genelde yemek yaparken dağıldığı için bana kalıyor çünkü yemeği de ben yapıyorum eşim geç geldiği için ondan beklemiyorum.
Evi süpürür , lavabo temizler. Ben de yapabildikleriyle yetinmeye calisiyorum onu zorlamıyorum, yorulsam da bazen. Bekarken bende pek is yapmayan biriydim ondan zor geliyor.
Bunun dışında sevdigin insani beklemek, gelince muhabbet edip gülmek eğlenmek çok keyifli geldi bana dışarıda birkaç saat görüşmeye benzemiyor:)
 
Senin evlilige ihtiyacin yok bence eger bu durumdan memnunsan..zaten sevgilinle istedigin zaman birlikte vakit geciriyormussun..eger tabii onj 7 gun gormek ve onunla uyumak gibi bir istegin yoksa..kaldi ki bunun icinde evli
Olman gerekmiyor. cocuk istiyorsan tabiiki evlilik yaparsin, ama bu defada tum duzenin zaten bozulacak… en azinda 1-2 sene kres yasi gelene kadar.. ya da bakici tutup evden idare edeceksin hemde isini yapacaksin ilerde..daha erken brlkide bunlari dusunmek icin..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…