• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik Sonrasi Depresyon

evliliğin ilk aylarında olur böyle hemen hemen her kadında...
bilhassa eşinin ailesi tarafından her an bir sorun çıkacakmış gibi düşünmen inan çok doğal hepimiz yaşadık bu dönemleri..
zamanla alışırsın...adapte olursun üzülme... sadece sana tavsiyem eşinin ailesi tarafına karşı biraz takmamayı öğren...
her söyleneni her lafı ciddiye alırsan geçmez bu ömür....
evlilik biraz sabır işi...sabredip olayları arkana atmayı öğreneceksin...

Bende ki bencillik olsa gerek, yada onun ailesi yuzunden yasanan olaylardan esinleniyor bilmiyorum..
Ailesiyle telefonda gorusseler bile "ne dediler, noldu" diyorum.. Sanki arkamdan is ceviriyorlarmiscasina. Bensiz ailesine bile gitmesin istiyorum :( Bunlari sende mi yasadin? Yoksa bu duygu bana ozgun birsey mi :/ anlayamadim.. Insallah biran önce asarim, cok kötü degisti huylarim ve huyu..
 
evliliğimin daha 3. haftasında çıkardığım dillere destan kavgalar, topladığım çantalar, eşimin kafasına salladığım sivri topuklu ayakkabılar..
çok zordu çok
adam beni o zaman boşamadıysa heralde hiç boşamaz diyorum.
misler gibi hayatım vardı, ne zorum vardı kalktım evlendim, özgürlüğüm kalmadı bilmem ne çok kendimi yedim.

TIPKISININ AYNISINI YASAMISIZZZZ! Okudukca acaba yasantimi mi anlatiyor dedimmm.
Ya bu kadar olur.! Ayakkabilar, neler neler. Ha bide özgürlügümü sorgulayan tavirlarida unutmayalim. Ama hala o soru var icimde, ne vardida evlendim? Gez toz eglen, resmen RAHAT BATTI aferim sana salak! der oldum kendi kendime :D Tabii anne evine gitme istegi, durmadan o eski yasantima o geriye dönme istegimi asamiyorum.. Ekmek elden su gölden hayatim, yan gel yat sefam.. Hepsini özledim. Hele ilk ayimda ölüyorum zannettim. Ev üzerime üzerime geliyordu. Simdilerse bir nebzede olsa onlari astim. Ama hala saliverseler giderim anneme :) Hayalmis gibi geliyor hala bana. Esim ailesiyle görüsmesin istegi var bide bu aralar bende. Heran arkamdan is ceviriyorlarmis gibime geliyor, ne biliyim.. Aradiklarinda "ne dedi, nolduda" diyorum. Acaba sendede öylemi?
 
Çok teşekkür ederim şu an hastanedeyim zaten:) sancı bekliyorum.
Senin konuya gelince inan bana sen kazanırsın. Erkekler anlamıyorlar dangıl dungul konuşuyorlar. Yuva yıkmak çok kolay tek celselik iş. Allah göstermesin. Ama unutma yuvayı dişi kuş yapıyo. Zaten bi süre sonra yaşanmışlıklar oldukça insan geçmişi unutuveriyo. Biz neler yaşadık, dört dörtlük evlilik yok herkesin bi sıkıntısı var. Eşinin de kendine göre haklı yönleri vardır. Onları çocuk gibi görmeli nakış gibi işlemeli. Eğer becerebilirsen çok mutlu olursun. Bi dene bişey kaybetmezsin

Aynen erkekler hic büyümeyen cocuklardir!
Dediklerini uygulayacagim, cok sagol. Bana verebilecegin her türlü fikre acigim.
Ayrica ailesiyle nasil davranmam gerekiyor, sen nasil yapiyosun?
Insanlar yasla degil yasadiklariyla olgunlasirlarmis, mutlaka yorumunu bekliyorum.
 
aynı depresyonu yıllarca ben de yaşamıştım.keşke vakti zamanında bir doktora görünseymişim.en güzel yıllarım acılar içinde geçti hem de kim için insan müsfetteleri için

Bende biran önce bir psikologa görünmek istiyorum. Basta cok gurur yaptim, ben delimiyim dedim (eski kafa düsüncesi evet) ama dedim.. Ama ne derlerse desinler, buna cok ihtiyacim var.
Durduk yere insanin gözleri dolar mi ya ? DOLUYOR..
Ve daha bircok duygu karmasasi..
Sen nasil atlattin, bosandik deme bana :( Hemde senelerce mi yasadin o_O ?
 
Bosansak mi diyen adama tamam sen davayi aciver beni ugrastirma demek lazim
Ne meraklilar bosanma lafina, valla kimse bulunmaz hint kumasi degil
Senin esinde tehlikeli eslerden cocuk yapma derim ben baktin olmuyor o zaman bu sefer sen sinyal verirsin
Sorunlari zaman degil insanlar cozer
Zamanla anca tavrini ben boyle dusunuyorum ben boyle ediyorum tavrini belli etmek bi ise yarayabilir
Kendi haline biraktigin hicbir sey cozulmez arapsaci olur

Cocuk mu? TÖVBE.. En az 5 sene!
Tavrimi nasil koyabilirim ki? Ne yapabilirim? O vurdum duymazmis gibi yaparken, bana ne dersem bosaa gibi geliyor.
Aynen dedigin gibi ne meraklilar, evlenmek icin can atanlar bosanalim diye tutturur oldular :)
Neyse ki son kavgamizda resti cektim "bosuyosan bosa, acarsin davayi" dedim..
Aileler bulustugunda bana bunu yuzume vuruyor öyle demedinmi diyor. Saniyor ki ailem bana bunu dedigim icin kizacak. Ailem cok sükür arkamda oldugunu gordugunde 180 derece döndü.
Bende evet söyledim dedim ilk ama sen degilmiydin BOSANALIM diyen. Bu lafi diyene kapiyi gösterdim sadece dedim.. Amaan.. Benim esim nasil biliyormusun? Yapar yapar, yüzlesme zamani geldiginde kendini aklamak icin kiliftan kilifa girer. Kafam cok karisik, hangi taktikleri yapsamda etkiler diye dusunuyorum:)
 
Birde kayinvaliden de benim kayinvalide gibi ne dediyse inkar eden bir tipse bu yuzsuzlukle ugrasmak zor karakter zayifsa yapacak birsey yok
Ayagini kesmeye calismaktan baska care yok

Ha bide o var tabii. Bugun söyler, yarin dediigini inkar eder.
Yok o ararsa konusuyorum, aramazsa aramiyorum (laf soksada bu konuda)..
Ve cogunlukla esimle gidiyorumki, iftiraya ugramiyim. O potansiyel var malum!
 
Hayir 8 senedir beraberiz. Ama 2,5 aydir evliyim.. Okuyorum.
8 mi korktum şimdi
ben de 5 yıldır beraberm evlenmeye can atıyorum sizde öyle miydiniz
okuyorsanız tabi biraz zor olur ama çalışsanız dahada zordu
e okuyorsanız neden evlendiniz yaşlar kaç?
 
Selam kizlar,

benim konularimi okuyanlar bilir, pek de güzel gecmeyen "cicim aylarim" oldu benim.
Ve belki de bu yasadiklarimin yüzünden depresyondayim, bilmiyorum. Evlilik sonrasi o dörtgözle bekledigim balayi bile hep kuskulu gecti bende. (Dügün gecesi yasanan altin skntisi mi bilmiyorum) sanki hep bir kötü seyler olacakmis gibi. Olduda.. Balayindan geldikten sonra baya bi kavgalar gürültüler yasandi (gerek Altin mevzusu, gerek sahsi kavgalarimiz) hersey bi yana, benim dügünümden sonra bi anne evine gitme duygusu, kendimi burada, bu eve, ait hissetmeme gibi sorunlar yasiyorum. Bu arada 2,5 aydir daha evliyim ama bir türlü benimseyemedim. Hersey yolunda gidiyor tam kavgalardan arinmis biraz huzur buluyorum ki, su icimde atamadigim bir "korku,kötü his" var. Sanki her an esimin ailesinden olsun esim tarafindan olsun bir sorun cikacakmis gibi diken üstündeyim. Bunaliyorum.. Bu sorunlar olmasin diye kv'lere gidesim gelmiyor bile ama bi yandan gitmesem ogullarina bu gelin hic gelmiyor diyecekler, oguluda sen gelmezsen bende senin annenlere gitmiyorum artik diyecek gibime geliyor. Hep hersey yolunda gitsede aglama hissi oluyor, aglayasim geliyor. Durup duruken.! Bunu nasil atabilecegim üstümden… Ya yoksa sadece benmiyim böyle kendimi tuhaf hisseden?

Sizin evlilik sonrasi psikolojiniz nasildi? Benimkisi gibiyse nasil atlattiniz?
Düsünceleriniz ve Öneriniz benim icin altin degerindedir.


Sevgilerimle

tatlim benimde ilk bes alti ay cok zordu. neden evlendim bu kadar erken diye hep uzuntulu hep mutsuzdum. annem baska sehirdeydi onun yanina gittim ama nasil ozledim evimi kocami. anladimki artk gercek evim kocamin yaniymis
 
8 mi korktum şimdi
ben de 5 yıldır beraberm evlenmeye can atıyorum sizde öyle miydiniz
okuyorsanız tabi biraz zor olur ama çalışsanız dahada zordu
e okuyorsanız neden evlendiniz yaşlar kaç?

Bende cok heyecanliydim, evliligi ap ayri düsünüyordum..
Tek tavsiyem, iyi düsün iyi karar ver. Hayatin söz konusu!
Bu yolun geri dönüsü, hicte kolay olmuyor. Ayriliklar sevgili döneminde ki gibi, kolay olmuyor.
Eger aci hissedeceksen, veya "acaba" sorusu varsa icin de. O zaman UZAK DUR derim.
O "acaba" sorusu senelerdir ömrümü yedi. Ve neticede o acabalarin hepsi cikti ortaya..
Tabii sendede olacak diye birsey söz konusu degil. Yasim 24 ve esimle ömrümün yarisini gecirdim düsün. Yinede insan emin olamiyor, yinede.. Degisiyor insanlar, hic kimse eskisi gibi kalmiyor.
Biliyorum hep negatif konustum, cidden yasadiklarimdan ötürü konusuyorum..
Hele ki özgürlügünüze düskün bir insansaniz, 2 kere düsünün derim.
 
tatlim benimde ilk bes alti ay cok zordu. neden evlendim bu kadar erken diye hep uzuntulu hep mutsuzdum. annem baska sehirdeydi onun yanina gittim ama nasil ozledim evimi kocami. anladimki artk gercek evim kocamin yaniymis

Galiba bunu anlamam icin banada mesafe gerekiyor.
Insan burnunun dibindekini uzaktayken anlarmis..
Sevgimden süphem yok, ama yasadiklarim sevgimi bastiriyor. Aci cekiyorum resmen.
Insallah ya gecsinde ben 6 aya da raziyim, yeterki gecsin.
 
Galiba bunu anlamam icin banada mesafe gerekiyor.
Insan burnunun dibindekini uzaktayken anlarmis..
Sevgimden süphem yok, ama yasadiklarim sevgimi bastiriyor. Aci cekiyorum resmen.
Insallah ya gecsinde ben 6 aya da raziyim, yeterki gecsin.

cnim geciyor bende severek evlendim fakat cok bunalima girdim ilk aylar. esim de farkindaydi destek olmaya calisti bana hep gezdirdi sevdi falan ama yinede mutlu olamiyordum. alti aydan sonra oh evlilik harikaymis demeye basladim
 
Bende cok heyecanliydim, evliligi ap ayri düsünüyordum..
Tek tavsiyem, iyi düsün iyi karar ver. Hayatin söz konusu!
Bu yolun geri dönüsü, hicte kolay olmuyor. Ayriliklar sevgili döneminde ki gibi, kolay olmuyor.
Eger aci hissedeceksen, veya "acaba" sorusu varsa icin de. O zaman UZAK DUR derim.
O "acaba" sorusu senelerdir ömrümü yedi. Ve neticede o acabalarin hepsi cikti ortaya..
Tabii sendede olacak diye birsey söz konusu degil. Yasim 24 ve esimle ömrümün yarisini gecirdim düsün. Yinede insan emin olamiyor, yinede.. Degisiyor insanlar, hic kimse eskisi gibi kalmiyor.
Biliyorum hep negatif konustum, cidden yasadiklarimdan ötürü konusuyorum..
Hele ki özgürlügünüze düskün bir insansaniz, 2 kere düsünün derim.
eşiniz kaç yaşında?
neden okulu beklemediniz?
benim özgürlüğüm şimdiden yok zaten alıştım ona:KK48:
 
eşiniz kaç yaşında?
neden okulu beklemediniz?
benim özgürlüğüm şimdiden yok zaten alıştım ona:KK48:

Okulu beklemedim cunku zaten sevgili dönemini dibine yasadik artik 6 senenin neresini bekliyelim?
Okulumun son senesindeyim zaten.. Ve esim 26 yasinda? Baska soru :D
 
tatlim benimde ilk bes alti ay cok zordu. neden evlendim bu kadar erken diye hep uzuntulu hep mutsuzdum. annem baska sehirdeydi onun yanina gittim ama nasil ozledim evimi kocami. anladimki artk gercek evim kocamin yaniymis

sen iyi 6 ayda atmışsın üstünden ben şu dediğini 10 yıllık evliyim yeni yaşıyorum yani artık annemlere gittiğimde kocamı hep özlerdim de evimi aramazdım yeni yeni evimi arıyorum :KK16: ben aileme acayip derece düşkünüm o yüzden evlenince sudan çıkmış balığa döndüm... kocamı çok seviyorum yoksa bu kadar özleme bu kadar mesafeye uzaklığa dayanamazdım.
Konu sahibi arkadaşım bu duygu daha çok eşinle aran limoniyken hissediyorsan bence normal ben dediğim gibi 10 yıllık evliyim hala kavga ettiğimizde keske annemin dizlerinde olsaydım diyorum ama barışınca gözüm kocamdan başkasını görmüyo :KK70::KK70: biz büyüyüp evlenip koca kadınlar oluyoruz belki ama içimizdeki küçük kız hiç büyümüyor bence kalbimiz kırılınca hemen anne baba yüreğinde teselli bulmak sevilmek korunmak istiyoruz.......
 
Yorumun bana cok iyi geldi, icim ferahladi teyzen adina da cok sevindim ayrica.
Umarim ben de atlatirim. Bu evlilige verdigim süre 1 sene zaten, 1 sene icerisinde hersey yolunda gitmezse ben bu evliligi birdaha gözden geciricem diye söz verdim kendime. Sonucta yasadiklarim da 2,5 ay icinde az buz degil. Yaralari derin..
Canima kastim yok… Cok sagol, peki teyzen bu 1 sene icerisinde gecmesi icin birseyler yapti mi? nasil atlatti? zamana birakarak mi? Soru yagmuruna tuttum seni, helal et:)


benim eniştem çok sessiz bir.. biri.. teyzem ise agresif.. eniştem sustukça üstüne gitti resmen.. bir gün evi kırıp dökmüş, akşammış.. eniştem de bağırmış çağırmış çıkmış evden. sahilde kafa dinledikten sonra gelmiş sabaha karşı... telefonunu da evde bırakmış.. teyzem de anlamış kıymetini ona ulaşamayınca, bir süre yalnız kalınca.. haksızlık yaptıgını anlamış.. sonuçta meselesi ailesi ile.. eniştemin suçu yok.. o yuzden iyileşmiş durumlar.. bana bu sekilde anlatmıştı...

durumlar ise şöyleydi, altınlarının hepsini düğün bitiminde salonda aldılar. altınları kuyumcu tanıdıklarından ödünç almışlar, durumları yokmuş falan filan... bizim taktıklarımız da gitti ama... borca girmişler düğün için kv.. oysa teyzem eniştem kendi yaptı herşeyi...

onlar farklı bir şehirde yaşıyorlar, düğünden sonra 3 gün halamda kaldılar... oysa kalabilecekleri bir sürü akrabaları varken..
3 gün ilişkiye girememişler.. yan odada onlar oldugundan.. ki teyzemin morali çökmüştü zaten bu altın mevzusundan... zorla alınır mı ya, rica etse verirdi zaten kızcagız... kızın evliliğinin ilk3 günü kv kp görümceler ve kayınbiradere hizmetle geçti...

ay daha da yazıyordum da sildim yeter bu kadar başın şişmesin :D
daha neler neleroldu...
kocan iyiyse eğer, ailesine bakma... onlarla muhattap olmazsın olur biter... sonuçta 8 yıldır berabersiniz, adamın her huyunu bildiğini düşünüyorum ?
 
sen iyi 6 ayda atmışsın üstünden ben şu dediğini 10 yıllık evliyim yeni yaşıyorum yani artık annemlere gittiğimde kocamı hep özlerdim de evimi aramazdım yeni yeni evimi arıyorum :KK16: ben aileme acayip derece düşkünüm o yüzden evlenince sudan çıkmış balığa döndüm... kocamı çok seviyorum yoksa bu kadar özleme bu kadar mesafeye uzaklığa dayanamazdım.
Konu sahibi arkadaşım bu duygu daha çok eşinle aran limoniyken hissediyorsan bence normal ben dediğim gibi 10 yıllık evliyim hala kavga ettiğimizde keske annemin dizlerinde olsaydım diyorum ama barışınca gözüm kocamdan başkasını görmüyo :KK70::KK70: biz büyüyüp evlenip koca kadınlar oluyoruz belki ama içimizdeki küçük kız hiç büyümüyor bence kalbimiz kırılınca hemen anne baba yüreğinde teselli bulmak sevilmek korunmak istiyoruz.......

Çok haklısın. O keşkeler var en çokta kavga esnasında. Ya kaç yaşında olursam olayım annem ve babama çok bağlıyım. Onlar olmasa ben bir hiçim. Rabbim ömrümden alıp ömürlerine katsın. Hiç büyümeyeceğiz de sanki biz :) ha bide insan evlenince daha da kıymetlerini anlıyormuş derlerdide inanmazdım. Dibine kadar yaşıyorum şuan bu hissi. Umarım atlatırım ama senin kadar beklemem inşallah ya:) dile kolay 10 yıl!!
 
Back
X