Tek sorun bu zaten daha doğrusu temel sorun.Ne yapsam da hep ben kötüyüm.Yüzüme beni kötüleyemiyorlar çünkü kendimi savunurum.Ama eşime,komşuya,sülaleye herkese beni kökötülüy.Yok yani alıştım konuşmasına artık sorgulamıyorum ama sürekli biseyler duymak beni yoruyor
Bende bazi seyleri kimseye anlatamiyorum. Sizin vicdan azabi duymaniza gerek yok esiniz istese napar eder gorusur hic degilse konusurdu. Ama sanmiyorum bunun uzun vadede olacagini bugun olmazsa yarin duzelirler. Size baski yapmasin yeter.Kimseye ayrıntılı anlatamıyorum.Böyle şeyleri konuşmak utandırıyor beni.Iste burdan gelecek yorumlarla kendimi toparlarım belki
Malesef elalem değil ki eşimin ailesi.O anlattığı kişiler umrumda değil zaten onlar da beni kötü görmüyor.O açıdan sorun yok.Bir insan ne yapabilir de bu kadar kötü görülür ben ne yapmış olabilirim diye sorguladım kendimi.Enerjimi yönelteceğim çok güzel bir planımız var bu aralar zaten.Buraya konuyu yazayım da fikrim değişirse arara açıp yorumları okurum da kendime gelirim diye düşündümVallaha ben onu duysam bir kere yüzlesirim. Yani benim hakkimda kötü konusmalari viz gelir, cünkü elaleme göre hayatimi seklendirmiyorum, lakin kendilerini ve ogullarini elalemin agzina sakiz yapmalarini da bir güzel suratlarina atarim. Ama siz zaten görüsmüyorsunuz. Su anda en sagliklisi o. Biz hayatimizi elaleme kendimizi kabul ettirmekle ugrassak ohooo. O enerjiyi daha verici islere yönetebiliriz.
Umarım kendi araları iyi olur ve beni dahil etmezler.Bizim hayatımıza da burunlarını sokmazlar.Gerisi sorun değil benim içinBende bazi seyleri kimseye anlatamiyorum. Sizin vicdan azabi duymaniza gerek yok esiniz istese napar eder gorusur hic degilse konusurdu. Ama sanmiyorum bunun uzun vadede olacagini bugun olmazsa yarin duzelirler. Size baski yapmasin yeter.
Kaynanamla görüşmeyi kestiğimde görümcemi de sildim.o hiç aklıma gelmiyor.Eşim de aslında bu defa ondan dolayı kırgın.Annesi ile barışacağını düşünüyorum da eskisi gibi olmayacak.Sanki ben kendi annemle küsmüşüm eşimin yerinde ben varım.O bile benim kadar düşünmüyor olabilir.Benim rahat olmam lazımEşiniz ailesiyle zamanla gorusecektir bence, kirginlik omur boyu surecek degil. Eşim de bir defa benden dolayi ailesiyle bikac ay hiç goruşmemişti sonra biraz duzelmişti. Kendi haline birakin.
Ben de gorumcemin biriyle hiç gorusmuyorum uzun zamandir, eşim de pek goruşmez ama tamamen silmedi elbet, nadiren de olsa görüşürler. Annesiyle filan da ayda bir, belki 1 bucuk ayda bir gorusurduk pandemiden once.
Boylesi daha huzurlu oldu.
Herkes bağımsız bireyler olduğunu hatırlamalı en başta.
Kocam beni ailesine savunmuyor diyenle kocam benim için ailesine küsüyor aynı şey benim için.
Ortada bi kukla, sürekli birisi için tutum belirliyor, saygım zedelenir açıkçası.
Valla canım bende öyle düşünüyordum. annesi elinden gelen ne varsa yaptı şu gün olmuş hala beni orda burda kötülüyormuş. eşim bunları kulaklarıylada duyuyor ama sanırım aile bizlerden daha ön planda oluyorBu açıdan hiç düşünmedim.Ama yaşadığım olaylari göz önüne alınca sanırım kısas yapacak duruma gelmez.Son damlaydı küsme sebebimix
O açıdan sorun yok.Bir insan ne yapabilir de bu kadar kötü görülür ben ne yapmış olabilirim diye sorguladım kendimi.
Soylediklerinizin hepsine tek tek katılıyorum.Bunlar bir de ben kaynanamdan gördüm gelinime yapmam diye düşünüp böyle davranıyor.Gelinden beklenti bu yönde ama kızları için tam tersi akıl verir.Bunları görünce de samimiyetsiz geliyor insanlar.Kim olursa olsun herkesin fikrine saygım var,kötüye yormam anlamaya çalışırım.Yine de bir yerde tıkanıyor insanSorun siz degilsiniz ki. Kimse sizi sevmek zorunda degil, ama aile ici de olsa herkes birbirine saygi gösterecek. Onlar sizi yönetemediklerinden, istedigi sekille sokamadiklarindan arkanizdan atip tutuyorlarsa bu tamamen onlarin acizliginden. Bizim toplumun en büyük sorunlarindan biri (bana göre) insanlarin birbirinin hayatina ve yasam alanina saygi duymamasi. Hep bir beklenti, hep bir degistirme ve yönetme cabasi. Niye? Kendileri cok mu hoslanir, biri gelip devamli hayatlarina müdahele etmeye calissa? Hic zannetmiyorum. Isin kötü tarafi: Su es ailesinden muzdarip kadinlar bile gün gelir kendi gelinlerine böyle davranmasi..kafa acaba "ben cektim/yaptim oda yapmak zorunda" mi bilmiyorum
O kadar uzun ve saçma bir süreç ki.Nasıl anlatsam .Ilk evlendik her hafta gittik onlara.15 dk mesafe ama hafta sonunu orda yatılı geçirdik.bazen hafta ici de gittim.Ama hep konuşmamdan hareketlerimden kendince anlam çıkardılar eşime şikayet ettiler.hasta olsam hastalığıma inanmadilar farklı şeyler söylediler.aulem bana gelse biz onlara gitsek laf oldu.Kızı var bir tane onunla kiyasladi beni,kıskanıyor vs oldu.eşim yanımda olup açıklama yapınca beni savundu diye üstüne gittiler.kadın kocasını bile bize karşı doldurdu...uzar gider daha çok var.son olay benimle alakası yokken görümce hanım eşime mesaj attı bebenkötüleyen.annesi de aynı şekilde.kızını ve oğlunu kıyasladığı için eşimin zoruna gitti.ama olayın sonunda yine beni kattılarEşiniz ailesi ile niye görüşmüyor
Ailesini silecek kadar ne oldu
Bende eş ailesi ile mesafeliyim bana kalsa hiç gitmem ama esimin hatrina gidiyorum belli ölçülerde.
Ama esim sık sık gider.
Hatta ailesini çok sever sayar.
Bir çocuk ailesine gitmeyecek kadar aile cocuga napmis olabilir
Şu kısma yorum yapmak istedim.
Siz annenize, babaniza, eşinize kotu sozler soyleyen, arkasindan konuşan insanlarin yuzune gulup iyi olmaya devam edebilen bir insan olabilirsiniz lakin normalde insanlar sevdigi, deger verdigi insanlar uzulunce, cani yaninca kendisine yapilmiş kadar üzülürler ve ona gore tepki gosterebilirler. Biz bagimsiz bireyleriz O'na ne yaparlarsa yapsinlar banane kendi sorunu kafasi da bana normal gelmiyor.
Yanlış anlaşıldım sanırım.
Benim kastettiğim ileri bir vaka karşısında tepkisiz kalmak değil.
İnsanız ve insanlığın gereği haksızlık karşısında yabancı bile olsa bir duruş sergilemek gerekir.
Kızdığım nokta: erkeğin duruşunu koza dönüştüren kafa yapısı, erkek buna yem olmamalı.
Herkes yetişkin ve kocalarımız iki tarafın da velisi değil.
Biri taraf daha haklı olabilir ama neticede herkes kendince haklı.
Şimdi bu noktada kocanın, kendine ait bir duruşu olmadan, iki taraftan bi yana kukla olması çocukça.
Böyle bir yurdum erkeği henüz yok sanırımama kötünün iyisi ne dersek: İki tarafı da anlayan, duygusal destek sağlayan ve kendi ilişkisini buna bina etmemeye gayret eden. Ama aynı problem kendi anne oğul, ya da karı koca ilişkisinde de sorun oluyorsa ona 'bireysel ilişkisi neticesinde' tepki koyması gayet insani.
Mesela diyelim ki kv çok yalancı. Ben de bir yalanına bozuldum uzak duruyorum, eşim ise bu yalan olayını henüz fark etmedi ya da konduramadı ama benden dolayı tavır almış, bu sağlıksız.
Ama kendisi de bu yalan durumundan yıpranmış ve uzak olmayı tercih ediyor.
İşte bu yetişkince bir tavır, ortada benim doldurmam yok, onun tercihi var.
Yanlış anlaşıldım sanırım.
Benim kastettiğim ileri bir vaka karşısında tepkisiz kalmak değil.
İnsanız ve insanlığın gereği haksızlık karşısında yabancı bile olsa bir duruş sergilemek gerekir.
Kızdığım nokta: erkeğin duruşunu koza dönüştüren kafa yapısı, erkek buna yem olmamalı.
Herkes yetişkin ve kocalarımız iki tarafın da velisi değil.
Biri taraf daha haklı olabilir ama neticede herkes kendince haklı.
Şimdi bu noktada kocanın, kendine ait bir duruşu olmadan, iki taraftan bi yana kukla olması çocukça.
Böyle bir yurdum erkeği henüz yok sanırımama kötünün iyisi ne dersek: İki tarafı da anlayan, duygusal destek sağlayan ve kendi ilişkisini buna bina etmemeye gayret eden. Ama aynı problem kendi anne oğul, ya da karı koca ilişkisinde de sorun oluyorsa ona 'bireysel ilişkisi neticesinde' tepki koyması gayet insani.
Mesela diyelim ki kv çok yalancı. Ben de bir yalanına bozuldum uzak duruyorum, eşim ise bu yalan olayını henüz fark etmedi ya da konduramadı ama benden dolayı tavır almış, bu sağlıksız.
Ama kendisi de bu yalan durumundan yıpranmış ve uzak olmayı tercih ediyor.
İşte bu yetişkince bir tavır, ortada benim doldurmam yok, onun tercihi var.
Siz gayet iyi niyetlisiniz eşinize git demeniz bile çok güzel ama gerisi sizi aşar bence karışmayın daha fazlaIlk olay değil ki dediginiz gibi de oldu yaşadım durumları zaten.Kendim için vazgeçtim uzak olmanın daha iyi olacağını gördüm.Ama anne evlat sonuçta.Simdi konuyu pek açmıyoruz.Ramazanda ya da bayramda gitsin de istiyorum
Eşiniz görüşmek istemiyorsa yapacak pek bir şey yok neticede sen ne yaşarsan yaşa ben annemle görüşeceğim diyebilirdi. Çok üstelemeyin duruşunuzu belli edin gerisine kendisi karar versin.Selamlar kk üyeleri
Belki bazen tanımadığım,olaylara objektif yaklaşacak insanlarla konuşmak iyi gelir diye yazmak istiyorum.
Benim sorunum evliliğim,eşimin ailesi ile olan sorunlar ve bir türlü nasıl davranmam gerektiğinden emin olamamak.5 yıllık evliyiz.Bu sürede bir çok olay yaşadık eşimin ailesi ile.Beklentileri benden çok fazlaydı,sürekli gideyim ıs yapayim,yanlarında gezeyim,ne derlerse onaylayayım.Ilk zamanlar çok sık gittim ama yanlış gördüğüm bir durum olunca vs kendimi savundum,yalanlarına tamam demedim yüzlerine vurdum sanırım bu yüzden beni cevap veren dik başlı biri olarak kötü bildiler.Her durumda da benim eşime ailesini kotuledigime inandılar,tanıdık yabancı herkesin yanında beni kötülediler vs vs.Arada çok olay var karışık olursa sorduğunuz zaman onları da yazarım.Şimdi konuşmuyoruz kaynanam ve kızı ile.Bir yandan kafam rahat ama bir anne oğlu ile konuşmuyor birbirlerine kırgınlar diye de üzülüyorum.Düzelmeyen bu ilişki ile ilgili akıl verir mısınız.Bu şekilde devam etse iki taraflı da mutlu olur mu düzelir mi herşey?
Not:Eşim annesi ile görüşmüyor ama bana kalsa gidip konuşmalı,bayramda en geç onlara gitmesi icin ikna edeceğim onu.Ben kendim için görüşmek istemiyorum bu kararın arkasında durmak istiyorum