Evlilik ve Ayrılık..

anladığım kadarıyla bir kişi alttan alacak ama o bir kişi sizde yok.neden siz olmayasınız.alttan almayı deneyin gülümseyin sıcacık sarıp sarmalayın eşinizi.
 
Anladığım 2 baskın karakter sahibisiniz ve çenenizi tutamıyorsunuz .Aile terapistinin size iyi geleceğine eminim.
En kısa sürede başvurursunuz umarım.
 
ee bazen görmeyip duymayacaksınız.
bazen de alttan alacaksınız.
birbirini taşımak kolay değil ki.
siz her seferinde benim borum ötecek diye güç savaşına girmişsiniz anlaşılan.
çocuk gibi.
en büyük aşamadığınız sorun nedir arasında.
çift terapistine gidin.
hatalarınıza ayna olacaktır.
en önemlisi bir başka objektif kişiden duyunca kabullenmeniz koaly olacaktır.
yoksa bu didişmeyle devam etmeniz zor

Çok haklısın. Objektif yorumlara ihtiyacımız olduğu doğru.
 
tartışma sebepleri neler

Son sebep aileler. Ben onun ailesiyle görüşmüyorum o da bu sebepten benimkilerle görüşmek istemedi ki benim ailem 600 km uzakta. Bende bu sebepten ona kızdım tartışma büyüdü.
 
Nedir alıp veremediğiniz? Bu kadar birbirinizi severken neyi paylaşamıyorsunuz? Ego savaşları mı bu?

5 yıllık bir evlilik. Yaşlar küçük de olsa artık idare etmeyi, sorumluluğu paylaşmayı, gerekince alttan almayı öğrenmiş olmanız lazımdı.
 
Kavga sebepleriniz nedir ki acaba?
Büyük sorunlar var mı cidden ki bu kadar şiddetli tartisiyorsunuz?
Çok değişik bir çiftsiniz valla :)
 
Şuan garip bir haldeyim. Doğru olanı bilemiyorum sanırım.

Eşimle 4,5 yıldır evliyiz. İlk bir yılımız çok kötüydü. Kavgalar, ayrılıklar.. Bide biz kaçarak evlendik onunda etkisi büyük. Ve ben o zaman 19 eşim 24 yaşındaydı. Ondan sonraki yıllarda kavgalarımız pek şiddetliydi. Sürekli kavga etmezdik ama edince de ortalığı yıkardık. Yani normalde çok iyi anlaşan, ortak zevkleri olan bi çiftiz ama kavgalarımız o kadar şiddetli ki ortalık yıkılıyor resmen.

Bu kavgalar 4,5 yıl sonunda psikolojisi bozuk iki insan yarattı. En küçük tartışma kavgaya dönüp saygıyı götürüyor. Sinirimiz geçtikten sonra pişman oluyoruz evet ama kalpler fena kırılmış oluyor. Ama yinede aşığız ya sarılıp unutuyoruz. Ya da geçiştiriyoruz..
Birbirimize çok aşığız ama bu tartışmalar bize büyük zarar veriyor. Tahammül sınırımız artık minimum düzeyde.

Üç gündür küstük. Arada birbirimizi laflarla tahrik edip yine kırdık. Sorun büyüdü de büyüdü. Dün boşanmayı konuşup bugün netleştirdik. Anlaşmalı boşanıcaz. Ama bu kararı verdikten sonra. Evde oturduk sohbet ettik eğlendik. Sarıldık, öptük. Şimdide birlikte yatıyoruz. Bu doğru mu merak ettim? Anlaşmalı böyle mi boşanılıyor acaba :)

Daha öncede boşanma noktasına geldik hatta ben dava açmıştım. Celp gitmeden barıştık. Böyle garip bi evlilik.
Ben evimi çok seviyorum, eşimle zevkimize göre boyadık döşedik, bakıp bakıp ağlıyorum ama bir yandan birbirimizi çok yıpratıyoruz. Gerçekten psikolojimiz bitik. Kavgaya tahammülümüz yok. Nedir bizim için doğru olan. Yorumlarınızı bekliyorum..
Kimse kimseye hemen bosan deme hakkına sahip değil hiç bir zaman ..

Bence yardım alin terapist çok iyi gelir yada psikolog onlarda olmaz sa evliliginize biraz özlem katin uzak durun biraz ozlesin sizi en iyi yöntem bu bence özlem olunca baglar kopmuyor. Evlilikte biri alttan almayı öğrenmeli ...
 
Kavga sebepleriniz nedir ki acaba?
Büyük sorunlar var mı cidden ki bu kadar şiddetli tartisiyorsunuz?
Çok değişik bir çiftsiniz valla :)

Bencede değişiğiz azcık :)
Sorunlar büyük olmasa da büyütüyoruz diyelim. En son sebep senin ailen benim ailem pof :14:
 
Kimse kimseye hemen bosan deme hakkına sahip değil hiç bir zaman ..

Bence yardım alin terapist çok iyi gelir yada psikolog onlarda olmaz sa evliliginize biraz özlem katin uzak durun biraz ozlesin sizi en iyi yöntem bu bence özlem olunca baglar kopmuyor. Evlilikte biri alttan almayı öğrenmeli ...

Onu da yaptık uzakta kalınca daha sinirli oluyoruz. Daha önce çok uzak kaldığımız için o da işe yaramıyor. Yan yana daha iyiyiz bu tartışmalar olmasa.
 
Kavgadan sonraki barışma sanırım sizin iliskiniz için bir heyecan olmuş. Bazı ilişkilerde bu tarz durumlar yaşanıyor. Ev içinde kurgulanan iletişim bir şekilde kavga ile kurulmaya çalışılıyor. Evliliginize farklı şekilde heyecan Katmaya çalışın. Anladığım kadarıyla siz boşanamazsınız :-) terapist desteği en güzeli. Çünkü sorun iletişim eksikliği. İletişim sadece konuşmak değildir. Anlayin birbirinizi. Boşanmak zor çünkü.
 
Bu şiddetli kavgalarda şiddet oluyor mu peki? Çok kırıcı olduğunuzu söylemişsiniz, tahammülün olmadığını. Yani iş oralara varıyor mu?
 
Siz birbirinizi çok seviyorsunuz okurken kendimi gördüm bi an. Bende öyleyim en ufak şeyi büyütüyorum çok şiddetli kavgalarımız oluyor kıskançlık yüzünden. Ama sonra sarılıp barışıyoruz. Bence bi tatile filan gidin biraz kafanızı dinleyin oturun konusun sen ona sorunlarini ablat o sana anlatsin. Birbirinizi seviyorsunuz siz bence hemen karar vermeyin derim :-)
 
Bu şiddetli kavgalarda şiddet oluyor mu peki? Çok kırıcı olduğunuzu söylemişsiniz, tahammülün olmadığını. Yani iş oralara varıyor mu?

İlk yıllar evet. Sonra biraz daha azaldı şimdi sözlerimiz kırıcı oluyor. Hakaret ediyoruz çok fazla.
 
Evliliğinizin ve hayatınızın zorluklarından dolayı, birbirinize karşı tahammülünüzü azaltmış gibisiniz. İkinizde rahatlamaya ihtiyacı var ve tabiki de profesyonel destek şart..
Kısa bir süreliğine tatile çıksanız.. İyi olur sizin için. İkinizde birer şansı hak ediyorsunuz.
Evliliğiniz de aşk var, sevgi var, ama karşılıklı saygı yok.
Bence elalem için, özellikle de aileler için kavga etmeyin.. Değmez..
 
Şuan garip bir haldeyim. Doğru olanı bilemiyorum sanırım.

Eşimle 4,5 yıldır evliyiz. İlk bir yılımız çok kötüydü. Kavgalar, ayrılıklar.. Bide biz kaçarak evlendik onunda etkisi büyük. Ve ben o zaman 19 eşim 24 yaşındaydı. Ondan sonraki yıllarda kavgalarımız pek şiddetliydi. Sürekli kavga etmezdik ama edince de ortalığı yıkardık. Yani normalde çok iyi anlaşan, ortak zevkleri olan bi çiftiz ama kavgalarımız o kadar şiddetli ki ortalık yıkılıyor resmen.

Bu kavgalar 4,5 yıl sonunda psikolojisi bozuk iki insan yarattı. En küçük tartışma kavgaya dönüp saygıyı götürüyor. Sinirimiz geçtikten sonra pişman oluyoruz evet ama kalpler fena kırılmış oluyor. Ama yinede aşığız ya sarılıp unutuyoruz. Ya da geçiştiriyoruz..
Birbirimize çok aşığız ama bu tartışmalar bize büyük zarar veriyor. Tahammül sınırımız artık minimum düzeyde.

Üç gündür küstük. Arada birbirimizi laflarla tahrik edip yine kırdık. Sorun büyüdü de büyüdü. Dün boşanmayı konuşup bugün netleştirdik. Anlaşmalı boşanıcaz. Ama bu kararı verdikten sonra. Evde oturduk sohbet ettik eğlendik. Sarıldık, öptük. Şimdide birlikte yatıyoruz. Bu doğru mu merak ettim? Anlaşmalı böyle mi boşanılıyor acaba :)

Daha öncede boşanma noktasına geldik hatta ben dava açmıştım. Celp gitmeden barıştık. Böyle garip bi evlilik.
Ben evimi çok seviyorum, eşimle zevkimize göre boyadık döşedik, bakıp bakıp ağlıyorum ama bir yandan birbirimizi çok yıpratıyoruz. Gerçekten psikolojimiz bitik. Kavgaya tahammülümüz yok. Nedir bizim için doğru olan. Yorumlarınızı bekliyorum..
size benzer bir tanıdık vardı. haftanın bir günü ya koca, ya da kadın evi terkeder, birkaç saat dışarda gezer, eve geri dönerdi.
her kavgaları günlerce küslüğe sebep olurdu. iki çocukları var, ikisi de evli ve iki torun sahibi oldular, ancak duruldular.
çok hararetli bir çiftsiniz, bu harareti düşürmenin çaresine bakın.
ortada boşanacak kadar ciddi bir durum yok.
 
Back
X