Evlilikte kadının akrabası yoksa erkeğin de sülalesi kalabalıksa...

Seninle şarj olmuyorum diyen adamı trafoya bağlardım (argo yazmak istemediğimden bu şekilde anlattım trafo konusunu)
 
Değil mi arkadaşım.inşallah hiçkimseyle geçinemez
 
Böyle kadınları omuzlarından tutup sarsmak istiyorum. Sürekli geçmişte yaşayıp günlerini, geleceklerini zehir ettikleri gibi çocuklarının da hayatlarını karartırlar. Sürekli geçmişi düşünüp şu şöyle olsaydı bunlar olmazdı, bu da böyle olsaydı deyim kendileriyle kavga halinde buhrandam bubrana girerler. Asla bittiğini kabul etmezler. Sanki o adamla doğmuş, o insanlarla var olmuşlar. Yazık vallahi çok yazık
 
Değil mi arkadaşım.inşallah hiçkimseyle geçinemez
Arkadaşım ne olur buradaki akla hayale gelmez yorumlara kulak asma. Evlenmek yuva kurmak kolay mı? Tartışıp üstünlük kurma mücadelesine girme sakın. Zamana yay ve inan aile şu dünya da para ile satın alınamayacak tek şey. Kendi aile çevren de çok geniş değilmiş onunkileri sevmeyi dene. İnan memur çocuğu olduğum ve kendim de kamu da çalıştığım için pek memleket aile sülale vs gibi kavramları bilemedim belki ondan böyle geliyordur ama inan ilk göreve başladığım yerde iş arkadaşım çocuguma doğum günü yapacağız ama hiç kimsemiz yok burda siz gelir misiniz demişti o günü hiç unutmam. İnan kimsesizlik garibanlık yalnızlık daha zor. İyi yönlerini görmeye çalış ve içini karartma
 
Biz boşandık çoktan canım
 
Ben tek çocuğum. Çok az akrabamız var ve hepsi uzakta. Sizi anlayabiliyorum. Benim de ailesi sülalesi aşırı kalabalık olan bir erkekle ilişkim olmuştu
Tabii evlilikle kıyaslayamam ama! Herkesin alıştığı bir düzen var. Onlar iç içe yaşamayı, akraba ziyaretlerini, kalabalığı falan seviyorlar. Sevmiyorum deseler bile alışkınlardır. Ben mesela 1 saatliğine eve misafir gelse bile bunalıyorum. Niye? Çünkü kalabalığa alışkın değilim. Eşiniz de yalnızlığa alışkın değildir. Ailesiyle iç içe bir erkeği nasıl evliliğe ve size daha bağlı hale getirirsiniz hiçbir fikrim yok. Ben yapamadım ve o kişiden ayrıldım. Kültür farklılığı çok çok zor ilişkilerde... ne diyeyim umarım toparlarsınız, ama insanları alışkanlıklarından vazgeçirmek çok zordur. Hele ki erkekleri imkansız!
 
 
Benim eşimin babası 13, annesi 8 kardeş. Kuzenlerinin sayısı hakkında en ufak bir fikrim yok. 70 civarı olabilir. Benimse 1 halam, 4 teyzem bir de dayım var. Bayramda düğünde vs yakin akrabaları ziyaret ederiz, Ramazan'da da hoslandiklarimi bir kez iftara çağırırım o kadar. Vallahi sülalesini gezmeye ömür yetmez. Ayrıca neden surekli gideyim ki.kendi kardeşime dahi 2 ayda bir giderim. Anne babalarimizi sadece sık sık ziyaret ederiz. Her hafta muhakkak gideriz.
 
Boşandık bitti ama ben kendimi suçlamaktan kurtulamıyorum.bana hiçbir erkek sana 1 hafta dayanmazdı dedi

Boşandığınıza göre fark etmez artık
Her evlilik farklı burada boşuna görüş arıyorsunuz. Kendimden örnek vereyim, eşimin başına tebelleş edeceğim tek bir akrabam yok ama onun sülalesi ve çevresi geniş üstelik farklı farklı şehirlerdeler. İlk evlendiğimizde dedi ki insanlar seni merak ediyor, ilaveten bizim ailede büyüklere saygı önemli gitmemiz lazım. Şehir şehir dolaştım peşinde, yıllık izinlerimi, hafta sonu tatillerimi heba ettim. Ailesi sağolsun her bireyi gayet iyi karşıladılar, ağırladılar, beni de aralarına aldılar, bir yılın sonunda tamam dedi isteyen gelsin artık biz daha gidemeyiz. Bu ziyaretlerden hiç şikayetçi olmadım, aksine hoşuma gitti, yıllar sonra ailem oldu. Ondan sonra başbaşa gezmeye başladık, sonra sıkıldık ve bir kedimizde olunca artık evde vakit geçirmeye başladık, şikayetçi değilim durumdan. Demem o ki herkesin yapısı başka, yaşamı başka, olmamış bitirmişsiniz, ayrılık aşamasında her laf çıkıyor insanların ağzından, artık bunları düşünmeyin yolunuza bakın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…