• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilikte Manipüle Edilmek

Manipülasyon öyle sinsice bir seydir ki siz bundan sikayet ettiginiz zaman çevrenizdeki insanlar sizi takıntılı, fazla duygusal olarak eleştirmeye baslaslar. Çünkü manipulasyonun ne olduğunu bilmezler. Insanı tuketen seyler ince, anlat denildiği zaman anlatılamayan, kendi olay örgüsünden çıkınca anlamını yitiren ayrıntılarda saklıdır. Manipüle edildiğini düşünen bir insana duygusal davranıyorsun demek de manipulasyondur. Buna karar verecek olan psikologtur. Ayrıca sadece eşler arasında değil, arkadaş, is arkadaşı ya da sosyal ortamlarda da gerçekleşir. Öğrencilerim arasında kız çocuklarının erkek cocuklar tarafından manipule edilmesine cok şahit oluyorum. Toplumumuzda ki kimlikler ve rol modelleriyle alakalı bir problemdir. Bilgi sahibi olmadan, en azindan temel bir pedagoji eğitimi almadan, kendi hayatlari üzerinden size yorum yapanlara aldırmayın ve eger manipule edildiğinize dair kaygınız varsa bunun üzerini örtmeden kendinizi önceleyin.
+100000
 
Bazen bazı duyguları anlatmaya çalışırken kelimeleri çok dikkatli seçmek gerekiyor. Her ifade her duyguyu tam olarak anlatamıyor sanırım. Mesela hemcinsinizle normal bir arkadaşlık ilişkisi düşünün. Siz sırlarını paylaşan her şeyini anlatan bir insansınız diyelim. Onu da yakın arkadaş olarak görüyorsunuz. Bir süre sonra fark ediyorsunuz ki o insan en ufak bir sırrını bile vermemiş aslında size. Özel bir şeyini paylaşmamış. Hep dinlemiş almış öğrenmiş ama sana karşı bir paylaşımı yok. Kendinizi burada fazla açık, çıplak kalmış gibi hissetmeye başlamaz mısınız. Samimiyet sorgulamasına girmez misiniz? Güven sarsılması yaşamaz mısınız. Ben de ruh hastası değilim tabi ki, adamda devamlı açık arayayım bam teli arayayım. Bugüne bu düşüncelerle gelmedim. Evlilik akışı içinde durup bir yerde aydınlanma yaşıyorsun. Duygusal manada, samimiyet bağlamında verdiklerim=aldıklarım demeye başlıyorsun. Benim arayışım tamamiyle samimiyet. Yakınlık, yarenlik, dostluk. Evlilikten anladığım ya da beklediğim budur benim. İfade etmedin mi derseniz ettim. Ama o mevcut halinin çok yeterli ve donanımlı olduğunda ısrarcı. Ne kocalar varmış, kıymet bilmiyormuşum. Gerçekten böyle bir insan olsa bile bunları yüzlerce kez dile getirmesi yüzünden ufacık takdir edesim gelmiyor maalesef.
 
Eşiniz kavga ettiğinizde siz eğer geri adım atmazsanız biraz yumuşuyor mu? Ya da hatasını yüzüne vurduğunuzda ilk kabul etmeyip sonradan bir iki gün sonra -hatasını kabul etmeden- düzeltmeye çalışıyor mu?
Narsistik kişilerle uğraşmak çok zor. Psikolog , kendisi kabul etmediği sürece asla yardım edemez.
Kendini beğenmiş mi? Sürekli ben ben ben diye cümlelere başlar mı? Her yaptığını sanki dünyanın en önemli şeyini yapmış gibi gösterip sizin yaptığınız işleri küçümser mi?

Sürekli takdir edilmek ister mi? Kendisi ile çok ilgilenir mi? Siz hasta olduğunuzda oda hemen ilgiyi kendine çekmek için kendide hastaymış gibi yapar mı?

İnsanlar onu övsün diye sürekli yardımseverlik yapıp sonra da karşıdan istediğini alamayınca hırçınlaşır mı?

Sürekli dışarıda dikkat çekmeye çalışır mı? Tatlı dilli, hoş sohbet gibi falan?

Konu sahibi yukarıda yazdıklarım var mı eşinizde merak ettim?
 
Konu sahibi yukarıda yazdıklarım var mı eşinizde merak ettim?


Uzun süredir foruma uğramıyordum. Yazdıklarınizın hepsi var kendisinde. Bir şeye kırılmış ve kendimi biraz geri çekmişsem o 2 katı geri çeker. Elinde olsa sonsuza kadar da konuşmaz. Yine kriz dönemi yaşıyoruz. Onun rızası olmayan bir geziye gitmek istiyorum diye ciddi ciddi evlilik sarsıntı geçiriyor. Onun kontrol alanı dışına çıkmaya teşebbüs et bakalım. Seni ustaca o planından tiksindiriyor. Yıllarca buna maruz kalmışım bunu bile yeni fark ediyorum. Bu sefer boyun eğmedim. Haberi yok daha otobüs biletimi aldım ve tek başıma gidicem. Dönüşteki gelişmeleri buraya yazmayı iple çekiyorum...
 
Bir insana sadece tek taraflı anlatımla narsistik kişilik bozukluğu tanısı koymak ilginç. Bu tanılar öyle kolay koyulmaz. Yorumlarda da konu sahibinin de yaptığı en büyük hata bu. Kullandığınız terimler psikoloji ile ilgili birşeyler okuyup arastirdiginizi gösteriyor. En büyük yanılgiyi burada yasamissiniz. Herşeyden biraz biraz bilmek herşeyi bütünüyle bilmek anlamına gelmez. Kişi bazı yanlış davranışları sergiliyorsa buna direk davranış bozukluğu demek için çok fazla kriter var. Süresi, şıklığı, günlük yaşam aktivitelerini etkileyip etkilememesi, herkese aynı şekilde davranmasi...vs. Bu kadar etiket dolu, yargilayici yazı ilk kez okudum. Ayrıca eşinizi gormeden, onu dinlemeden, veya ikili görüşme yapmadan size eşinizin narsist olduğunun söylenmesi ve sizin bu tanı koyma durumunuzun desteklenmesi korkunç bir mesleki hatadır. Eşinizin ve kendinizin bireysel farklılıklarıni kabullenmekte zorlanıyorsanız aile danışmanlığıni öneririm. Ayrıca burada yapılan aynısı bende de vardı boşa gitsin yazıları inanın beni benden alıyor. Nasıl aynısı olabilir nereden biliyorsun boşa diyerek belki birinin aklına fikir sokmaya nasıl cesaret ediyorsun. Hayatı çok zorlastiriyorsunuz, kendinizi yoruyorsunuz...


Psikolog musun? Öyleyse susar saygi duyarım. Değilsen şayet belli ki sen de 3-5 ordan burdan öğrendiğin cümleyi sıralamışsın burda. Kimse kimseyi yaşadığı hissetiğiyle yargılayamaz. Ben burda 2 haftalık sevgilimden şikayet etmiyorum. Bunca senelik evliligimde ve hayatımda ilk defa böyle bir platformda kendimi ifade ettim. Yazdıklarımin üstünden bir sene geçmiş. Hala benzer sorunlar ara ara gün yüzüne çıkıyor. Neden biliyor musun. Onun çizdiği sınırların dışına çıkamadığın müddetçe ben ve o çok cici eşleriz!!! Ne zaman kendim için birsey yapmak istesem sorun orda başlıyor. Yaşamadan herşeye yorum yapmayın. Başına gelse de anla bile diyemeyeceğim bir kisilik modeli bu. Bu sivri ve zeka dolu yorumunla yeteri kadar like aldıysan ne mutlu sana!
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki ah.
Böyle bir psikopattan arkama bakmadan kaçtım. Şu an boşanma yolundayım, ailemi arayıp beni kötülemeye, yapmadığım şeyleri yapmışım gibi anlatıp kendisini aklamaya çalışıyor.
Ailem olanlara inanamıyor çünkü karşımdakiler şeytanın yeryüzü temsilcileri. Bizimkilerle "çok pişmanız" diye konuşuyorlar, diyorum ki 'sakın inanmayın bunlar hep numara' daha sözüm bitmeden karşıdan bana bir iftira atılıyor. Hala boşanmayacağımı döneceğimi düşünüyorlar.
Çok zor inan ki. Hayatını harcama bunlara Boşan, başka yolu yok ne yazık ki.
 
Konu sahibesi size kuruntulu, takintili vb demisler burda ama bana gore insan mobbing, psikolojik siddet, cekememe, psikolojik baski vb seyleri hissediyorsa, var diyorsa bence vardir. Ben insanlarin hsilerine guvenirim. Cimri de demisisniz en cok orayi ofsayt buldum. Bence esiniz saglikli bir insan degil. Ne yapmayi dusunuyorsunuz?
 
Sizlere biraz eşimden bahsetmek istiyorum. Artık kendimden şüphe etme seviyesindeyim. 36 yaşındayım. Çalışıyorum. Eşimle 9 yıldır tanışıyoruz 5 yıldır evliyiz. Flört döneminde dünyanın en harika erkeği olduğu, kadın ruhundan anladığı yanılgısına kapılıp evlenme kararımda bu özelliklerinin %100 etkisi olmuştu. Ancak evlilik sürecinde gariplikler yaşamaya başladım. Mesela hiçbir tartışmadan haklı çıkamıyordum asla kabul etmiyordu haksız da olunabileceğini. Üstelik neden haklı haksız davası güdüyorsun diyerek konuyu saptırıyordu. Bir kere olsun özür dilediğini veya gönlümü aldığını görmedim. Herhangi bir problem varsa bunun müsebbibi muhakkak bendim o asla hata yapmazdı. Depresif ve melankolik bir karakter olduğumu biliyordu ve bunu çok iyi kullanmaya başladı. Nasıl olsa bu kız mutsuz, nasıl olsa geçimsiz. Eline karakterimle ilgili bütün kozları vermiştim çünkü. Sanki kendi maskesi görünmesin diye bir çeşit kurban seçilmiştim.

Dışardan gören birisi için çok tatlı, cana yakın, hoşsohbet, espritüel biridir. Bu özelliklerini inkar edemem. Evlilik içinde beni dövüyor sövüyor da diyemem. Ama bir çeşit psikolojik savaş içindeyim sanki kurallarını hiç bilmediğim…

Mesela eşimin çocukluğunu, çocuklukta yaşadığı üzüntüleri vb şeyleri bilmem. Hatırlamıyorum der. Seni daha derinlemesine tanımak istiyorum derim tanıyorsun ya işte der. Neye zaafı var, nelere sinirlenir, basacağım damarı nedir ben bunların hiçbirini bilmiyorum arkadaşlar. Yüzeysel bir ilişki içindeyim deyim yerindeyse. Devamlı onun çok iyi bir insan olduğu, insanların ben yerine ona inanacağı, zaten geçimsizlik konusunda mimli olduğum konusunda manipüle edildiğimi hissediyorum. Manipülasyonlarına karşı koyduğum zamanlarda aramız bozuluyor soğuk savaş başlıyor. Evde poker face gezen bir eşim var. Hatta hayatı poker face yaşayan.

Kendim için gittiğim bunları anlattığım psikiyatrist narsistik kişilik bozukluğu olabileceğini belirtti. Hayatımda ilk defa antidepresan kullanmaya başladım. Ben onu tehlikeli buluyorum artık. Bu durumları yaşayan var mı aranızda. Yüzeysel iyi aile babası olmayı, eve kahvaltılık almayı, evlilik icabı yapması gereken yükümlülükleri yapıyor olmayı yeterli görüyor. Beraber zaman geçirme teklifimi hep reddediyor. Beni alıp bir yemeğe götürmez aynı zamanda cimrilik te var. Bu arada kendi işini yapıyor. Ama 5 yıldır doğru düzgün para kazandırmayan hobi gibi takıldığı bir iş. O konuda da manipüle ediliyorum. İşleri oturtmaya çalışıyorken bana anlayış göstermiyorsun diye. 3,5 yaşında ikizlerimiz var. Çok ilgili bir babadır. Ama ben duygusuzluktan yoruldum. Anlayışlı maskesinin arkasına saklanmasından yoruldum. Ailemi bırakıp onun şehrine gelmiş biriyim bir de. Normal olmayan bir şeyler var hissediyorum. Kendimi onun projesinin bir parçası gibi hissediyorum. Okuyanlara teşekkür ederim. Biraz uzun olduysa affola.
Be ım esinde kavga sırasında asla haksız Oldugunu kabul etmez haklı cıkmak ıcın yalan soyler iftira atar gunlık hayatta fena degıldır ama kavga sırasında tam bir pislik bende de sıddet yok hatta onu ben dövdüm bir Ikı kere cunku artık sınır krizi gecırttı bana oncelerı kavga da susuyorum 6 Ay sustum sonra tabi ben delirdim tabiri caizse panik atak anksıyete basladı ve bir karar aldım o bagırıyor mu bende bagırıyorum o bana hakaret mı ediyor alasını ediyorum yaptıgın dogru degıl bılıyorum ama Baska secenek kalmadı kesinlikle esim de skntı var kabul etmiyor ona göre ben deliymişim bakalım nereye kadar gidecek bu evlilik bılmıyorum
 
Konu sahibesi size kuruntulu, takintili vb demisler burda ama bana gore insan mobbing, psikolojik siddet, cekememe, psikolojik baski vb seyleri hissediyorsa, var diyorsa bence vardir. Ben insanlarin hsilerine guvenirim. Cimri de demisisniz en cok orayi ofsayt buldum. Bence esiniz saglikli bir insan degil. Ne yapmayi dusunuyorsunuz?

Benim uzun bir dönemim suçu her konuda kendimde aramakla geçti. Tahmin edemeyeceğiniz kadar öz eleştiri yaptım. Sonra bir gün bir aydınlama geldi. Kisiligim kimliğim bunu kaldıramaz hale geldi. Evlilikte bir sorun varsa bu yarı yariyadır. Ama benim payıma düşen hep tamamı oluyordu ve daha önce kimseden görmediğim profesyonelce bir küstahlıkla konu bana dönüyordu...
O zaman psikiyatriste gidip herseyi anlatmaya karar verdim. Tanıdık referansıyla gitmiştim. Samimi bir sohbet sonrası eşin narsistik olabilir mi dedi. Bilmiyorum dedim. O güne kadar aklıma gelmemiş. Narsist insanlar bana göre tepeden bakan küstah tiplerdi. Doktor doğru yaptı yanlıs yaptı bu başka bir tartışma konusu. Ama ben o gün orda bu ihtimali duymasaydım akıl sağlığımı kaybedecek seviyeye gelmiştim. Öğrendim çok araştırdım. Daha sonra gittiğim psikolog da benzer ifadeleri kullanınca ben yapmam gerekenin yeni stratejiler geliştirmek olduğunu kesfettim. Evlilikte strateji ne acı değil mi. Tekrar tekrar söylüyorum yaşanmadan asla anlasılabilecek bir kavram değil. İlk kavgası sonrası burda kocasını şikayet eden şımarık yeni gelinler gibi algılanmak ne acı. Bundan sonra ne yapacağım kafamda bir yol çizemiyorum. Ailem sonuna kadar arkamda. Ancak cocukları babalarından ayırmak istemiyorum. Çünkü ailem başka şehirde yaşıyor. Annemin sağlık sorunları var ondan cok beklentiye giremiyorum. Kardeşlerim desen herkesin çocuğu kendi hayatı var. Onlara güvenip yeni bir hayat inşa etmeyi doğru bulmuyorum. Ama hepsinden önce tek başıma 2 çocuk büyütme fikri inanılmaz zor bir yolculuk gibi geliyor. Bu süreçlerden gecmiş kişiler belki fikirlerini paylaşırlar...
 
Sizlere biraz eşimden bahsetmek istiyorum. Artık kendimden şüphe etme seviyesindeyim. 36 yaşındayım. Çalışıyorum. Eşimle 9 yıldır tanışıyoruz 5 yıldır evliyiz. Flört döneminde dünyanın en harika erkeği olduğu, kadın ruhundan anladığı yanılgısına kapılıp evlenme kararımda bu özelliklerinin %100 etkisi olmuştu. Ancak evlilik sürecinde gariplikler yaşamaya başladım. Mesela hiçbir tartışmadan haklı çıkamıyordum asla kabul etmiyordu haksız da olunabileceğini. Üstelik neden haklı haksız davası güdüyorsun diyerek konuyu saptırıyordu. Bir kere olsun özür dilediğini veya gönlümü aldığını görmedim. Herhangi bir problem varsa bunun müsebbibi muhakkak bendim o asla hata yapmazdı. Depresif ve melankolik bir karakter olduğumu biliyordu ve bunu çok iyi kullanmaya başladı. Nasıl olsa bu kız mutsuz, nasıl olsa geçimsiz. Eline karakterimle ilgili bütün kozları vermiştim çünkü. Sanki kendi maskesi görünmesin diye bir çeşit kurban seçilmiştim.

Dışardan gören birisi için çok tatlı, cana yakın, hoşsohbet, espritüel biridir. Bu özelliklerini inkar edemem. Evlilik içinde beni dövüyor sövüyor da diyemem. Ama bir çeşit psikolojik savaş içindeyim sanki kurallarını hiç bilmediğim…

Mesela eşimin çocukluğunu, çocuklukta yaşadığı üzüntüleri vb şeyleri bilmem. Hatırlamıyorum der. Seni daha derinlemesine tanımak istiyorum derim tanıyorsun ya işte der. Neye zaafı var, nelere sinirlenir, basacağım damarı nedir ben bunların hiçbirini bilmiyorum arkadaşlar. Yüzeysel bir ilişki içindeyim deyim yerindeyse. Devamlı onun çok iyi bir insan olduğu, insanların ben yerine ona inanacağı, zaten geçimsizlik konusunda mimli olduğum konusunda manipüle edildiğimi hissediyorum. Manipülasyonlarına karşı koyduğum zamanlarda aramız bozuluyor soğuk savaş başlıyor. Evde poker face gezen bir eşim var. Hatta hayatı poker face yaşayan.

Kendim için gittiğim bunları anlattığım psikiyatrist narsistik kişilik bozukluğu olabileceğini belirtti. Hayatımda ilk defa antidepresan kullanmaya başladım. Ben onu tehlikeli buluyorum artık. Bu durumları yaşayan var mı aranızda. Yüzeysel iyi aile babası olmayı, eve kahvaltılık almayı, evlilik icabı yapması gereken yükümlülükleri yapıyor olmayı yeterli görüyor. Beraber zaman geçirme teklifimi hep reddediyor. Beni alıp bir yemeğe götürmez aynı zamanda cimrilik te var. Bu arada kendi işini yapıyor. Ama 5 yıldır doğru düzgün para kazandırmayan hobi gibi takıldığı bir iş. O konuda da manipüle ediliyorum. İşleri oturtmaya çalışıyorken bana anlayış göstermiyorsun diye. 3,5 yaşında ikizlerimiz var. Çok ilgili bir babadır. Ama ben duygusuzluktan yoruldum. Anlayışlı maskesinin arkasına saklanmasından yoruldum. Ailemi bırakıp onun şehrine gelmiş biriyim bir de. Normal olmayan bir şeyler var hissediyorum. Kendimi onun projesinin bir parçası gibi hissediyorum. Okuyanlara teşekkür ederim. Biraz uzun olduysa affola.
Ben sizi çok normal bulmadım surekli manipüle ediliyorum diye takmışsin kafayı. Beş senelik evlisiniz esinizi neye zaafı olduğunu bilmiyosunuz demek ki sizde eşinizle çok ilgili değilsiniz. Ben aile terapisi ne ihtiyacınız var. İkiz çocuk çok zor ondan bunalmissiniz. İnsan çocuklardan dolayı bunalıp yorulunca çaresiz hissediyo bazen o zaman ben de eşime sariyorum .
 
Boyle biriyle evli idim. 12 yil. Sonra bosandim. Narsiste benziyor. Disariya el iyisi ama sana psikolojik aiddet uyguliyor ve sen ispat edemiyorsun, kimseye derdini anlatamiyorsun degil mi? Cunku o mukkemmel ve bunlari yapmaz saniyorlar. Kendinde ayrilmak icin gecerli sebeplerin yok degil mi? Disatidan mukemnel gorunuyor hersey cunku.
Narsistler sonuna kadar somurur taki kendine yeni kurban bulana kadar. Sonra da terk eder. Bizde oyle oldu. Ve narsistler Empati yapamaz ve hic bir seye de uzulmez. Uzulmus gibi yapar.
Psikologlar narsistlerden uzak durun diyor. Duzelir mi? Hayir. Cunku bu bir kisilik bozuklugu.
 
eşiniz sorunlu olabilir evet ama siz de bana çok normal gelmediniz açıkçası. yıllardır tanıdığınız adama kendini anlat demek enteresan.adamın psikoloğu değil eşisiniz.garip sorularınız eşinize itici geliyor.insanlar özellikle erkekler çok derin ilişkilerden hoşlanmıyor. karamsar, negatif bir hava yaratılıyor. arkadaşlık ilişkilerinde de öyledir. insanlar neşeli. pozitif ve yüzeysel insanları severler. karamsar, derin, durgun kişilerle kimse arkadaşlık yapmak istemez. ilişki şeklinizi değiştirmelisiniz.
 
Bel altı vuracak yer arıyorsunuz ama bulamadığınız için adama bileniyorsunuz..değişikmiş!

Sizin evde yaşamak her iki taraf içinde zordur,sadece sizin için zor olduğünu düşünmüyorum.
 
Konu sahibesi size kuruntulu, takintili vb demisler burda ama bana gore insan mobbing, psikolojik siddet, cekememe, psikolojik baski vb seyleri hissediyorsa, var diyorsa bence vardir. Ben insanlarin hsilerine guvenirim. Cimri de demisisniz en cok orayi ofsayt buldum. Bence esiniz saglikli bir insan degil. Ne yapmayi dusunuyorsunuz?
Zaten yapacağını açık açık yapandan değil bu tiplerden korkacaksın
Eskiden sessiz sakin insanlara ne efendi derdim şimdi Allah bilir içinden ne çeviriyor diyorum
 
Uzun süredir foruma uğramıyordum. Yazdıklarınizın hepsi var kendisinde. Bir şeye kırılmış ve kendimi biraz geri çekmişsem o 2 katı geri çeker. Elinde olsa sonsuza kadar da konuşmaz. Yine kriz dönemi yaşıyoruz. Onun rızası olmayan bir geziye gitmek istiyorum diye ciddi ciddi evlilik sarsıntı geçiriyor. Onun kontrol alanı dışına çıkmaya teşebbüs et bakalım. Seni ustaca o planından tiksindiriyor. Yıllarca buna maruz kalmışım bunu bile yeni fark ediyorum. Bu sefer boyun eğmedim. Haberi yok daha otobüs biletimi aldım ve tek başıma gidicem. Dönüşteki gelişmeleri buraya yazmayı iple çekiyorum...

Ben eşimle ailesi yüzünden kavga edip gittiğimiz ilk tatil mahvolduktan sonra annemi alıp babaannemi ziyarete gittik ve tüm hikaye burada başladı. Bu olaydan sonra benim onu aldattığımı iddia eden annesi ve diğerlerinin psikolojik baskıları sonucunda 1,5-2 sene sonra boşandım.

Boşanma konuşması yaparken seni o zaman bırakmam gerekiyordu dedi, pislik.

Onun ailesi her türlü psikolojik baskıyı bana uyguladığı halde hep ben ve ailem suçluydu onların gözünde. Yalanlarına herkesi inandırmaya çalışıyorlardı. Ay sinirlendim nasıl saf nasıl iyiniyetliymişim.

Bilmiyorum hayat sizin çocuklar da var ama şu an psikolojik olarak bozukluğu olan biriyle birliktesiniz.
 
Bu sefer boyun eğmedim. Haberi yok daha otobüs biletimi aldım ve tek başıma gidicem. Dönüşteki gelişmeleri buraya yazmayı iple çekiyorum...

Şaka mı bu.
Sonrada çıkıp her tartışmadan haklı çıkıyor mu diyeceksin. Ya da şu an yaptığın şeyin farkında mısın? Merak ettim çocuklarıda alacak mısın? Böyle fevri kararlar alabiliyorsan elbette tartışmalar olur.yazıyıda yorumlarıda okudum.

Eşinin geçmişinden haberdar olmak istemem sırf damarına basmak içinse kusura bakma normal olmayan davranış seninki.

Duygusu olmayan bir insan nasıl çocuklarına iyi baba olabilir? Çocuk bakmakta sevgi ve sabır işidir.

Her tartışmada haklı çıkıyor diye bir suç yok. Belki her tartışmada haklı ya da haksız olduğu konuları tartışma ortamına dönüştürmüyor. Tartışmanın sebebini bilmeden burdan size haklı sensin demek ne kadar doğru.

Bir psikoloğun sadece sizin anlatımınıza göre tanımadığı bir kişiye teşhis koyması bence yanlış.

Depresif ve melankoliğim diye kendin yazmışsın. Bu sıkıntıların patlaması eşine oluyor olabilir mi?

Bu teşhisler kolay konan şeyler değil. Her tartıştığınıza narsist, şizofren felan diye başlarsak sonu zor gelir ve herkeste bir miktar kişilik bozukluğu belirtiside olabilir.

Manipülasyonla ilgili bir örnek evde bir eşyanın yerini değiştirir ve o hep ordaydı diyerek sizin kendinizin delirdiğinizi düşünmenizi sağlamaya çalışır gibi..

Canım bak bir çok arkadaş seninde normal davranışın olabileceğini düşünmüş. Bir sakin davran bir psikoloğa gidiyormuşsun onunlada konuş. Aydınlandım ben diye diye geleceğini karartma.
 
Sizlere biraz eşimden bahsetmek istiyorum. Artık kendimden şüphe etme seviyesindeyim. 36 yaşındayım. Çalışıyorum. Eşimle 9 yıldır tanışıyoruz 5 yıldır evliyiz. Flört döneminde dünyanın en harika erkeği olduğu, kadın ruhundan anladığı yanılgısına kapılıp evlenme kararımda bu özelliklerinin %100 etkisi olmuştu. Ancak evlilik sürecinde gariplikler yaşamaya başladım. Mesela hiçbir tartışmadan haklı çıkamıyordum asla kabul etmiyordu haksız da olunabileceğini. Üstelik neden haklı haksız davası güdüyorsun diyerek konuyu saptırıyordu. Bir kere olsun özür dilediğini veya gönlümü aldığını görmedim. Herhangi bir problem varsa bunun müsebbibi muhakkak bendim o asla hata yapmazdı. Depresif ve melankolik bir karakter olduğumu biliyordu ve bunu çok iyi kullanmaya başladı. Nasıl olsa bu kız mutsuz, nasıl olsa geçimsiz. Eline karakterimle ilgili bütün kozları vermiştim çünkü. Sanki kendi maskesi görünmesin diye bir çeşit kurban seçilmiştim.

Dışardan gören birisi için çok tatlı, cana yakın, hoşsohbet, espritüel biridir. Bu özelliklerini inkar edemem. Evlilik içinde beni dövüyor sövüyor da diyemem. Ama bir çeşit psikolojik savaş içindeyim sanki kurallarını hiç bilmediğim…

Mesela eşimin çocukluğunu, çocuklukta yaşadığı üzüntüleri vb şeyleri bilmem. Hatırlamıyorum der. Seni daha derinlemesine tanımak istiyorum derim tanıyorsun ya işte der. Neye zaafı var, nelere sinirlenir, basacağım damarı nedir ben bunların hiçbirini bilmiyorum arkadaşlar. Yüzeysel bir ilişki içindeyim deyim yerindeyse. Devamlı onun çok iyi bir insan olduğu, insanların ben yerine ona inanacağı, zaten geçimsizlik konusunda mimli olduğum konusunda manipüle edildiğimi hissediyorum. Manipülasyonlarına karşı koyduğum zamanlarda aramız bozuluyor soğuk savaş başlıyor. Evde poker face gezen bir eşim var. Hatta hayatı poker face yaşayan.

Kendim için gittiğim bunları anlattığım psikiyatrist narsistik kişilik bozukluğu olabileceğini belirtti. Hayatımda ilk defa antidepresan kullanmaya başladım. Ben onu tehlikeli buluyorum artık. Bu durumları yaşayan var mı aranızda. Yüzeysel iyi aile babası olmayı, eve kahvaltılık almayı, evlilik icabı yapması gereken yükümlülükleri yapıyor olmayı yeterli görüyor. Beraber zaman geçirme teklifimi hep reddediyor. Beni alıp bir yemeğe götürmez aynı zamanda cimrilik te var. Bu arada kendi işini yapıyor. Ama 5 yıldır doğru düzgün para kazandırmayan hobi gibi takıldığı bir iş. O konuda da manipüle ediliyorum. İşleri oturtmaya çalışıyorken bana anlayış göstermiyorsun diye. 3,5 yaşında ikizlerimiz var. Çok ilgili bir babadır. Ama ben duygusuzluktan yoruldum. Anlayışlı maskesinin arkasına saklanmasından yoruldum. Ailemi bırakıp onun şehrine gelmiş biriyim bir de. Normal olmayan bir şeyler var hissediyorum. Kendimi onun projesinin bir parçası gibi hissediyorum. Okuyanlara teşekkür ederim. Biraz uzun olduysa affola.
Mesele çocukluğuyla ilgili papağan gibi duygusal görünmek için bahsettiği bir iki anısı var mi ?
 
Her ne kadar buraya farkli hanimlarin yasadigi benzer olaylar yazilmis olsa da her insan farklidir.Birebir hicbir sey tamamen ayni olamaz. Bu nedenle bende aynisini yasadim, yasiyorum gibi orneklemlerle konu sahibinin kendince koydugu teşhisi derinlestirmeyelim, kesinlestirmeyelim derim.Bu konular dallarinda uzman , bu işin eğitimini almis psikolog ve uzmanlarca degerlendirilmeli diye düşünüyorum.
 
Sizi çok iyi anlıyorum gerçekten yaşamayan bilmez . Kendiniz için yaptığınız en ufak şeyi bile Size zehir eden bir insanla yaşananın ne olduğunu. Antidepresan kullanıyorum ama çok zor
 
Back
X