Evlilikte mutsuz olmak

Görüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan derdi tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.
Yasadiklarimiz cok benziyor. Ben sizin kadar güzel ifade edemiyorum onun icin müsaade varsa kendi konummus gibi takip etmek isterim
 
Görüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan derdi tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.
Artik tolere edilemeyecek bir noktada sanirim. Yani bazi seyler batmaya baslamis. Bu durumda saygiyi kaybetmeden ya ayrilacaksiniz ya da ikiniz de orta yolu bulmak zorundasiniz. Hep alttan alan taraf tek taraf olmamali ama. Ki benim gorusum kisilik 7 yasinda oturdugu icin bu saatten sonra kimse degismez. Sadece biraz torpulenir. Yani demek istedigim ikiniz de bu durumu bir sure daha idare edebilirsiniz sadece.
Genelde evliliklerde bu gibi durumlarda alttan alan, idare eden, kadin oldugu icin oyle yillar gelip geciyor. Disaridan mutlu gibi ciftler, evlilik de yuruyor gibi gorunuyor. Ama idare edici kadina soruldugunda aslinda isin ic yuzunun hic oyle olmadigi goruluyor. Kadinin bu durumda idareci olmasinin nedeni ya cocuklardir, ki genelde ayrilma cesareti yoktur, ya da kadinin gidecek bir yeri yoktur.
Fikir ayriligi sanirim sizde aşılamayacak duzeyde ve artik sizi bu durum iyice rahatsiz etmeye baslamis. Tek bildigim esiniz degismeyecek, sadece azicik torpulecek. Karar sizin.
Bir de sunu soylemek isterim. Biz 4 kardestik. Bizim ayri odalarimiz hic olamadi. Eldeki imkanlar o kadsrdi cunku. Ranza sistemiyle buyuduk. Eski esim de esiniz gibi kanepede buyumus. Kendine ait odasi olmamis. Ama biz evli iken biz oyle buyuduk cocugumuz da bizim gibi olsun demedik. Onun icin elimizden gelenin en iyisini yapmaya calistik. Esinizin biraz da bazi seyler isine gelmiyor. Isine gelmeyen seylerde de ne gerek var biz oyle mi buyuduk deyip isin icinden cikiyor. Bahanesi hazir yani.
 
Ya aslinda hicbir konuda bu kadar takilmam ama ben sizin durumunuza cok uzuldum gercekten , siz kesinlikle boyle bir evliligi hak etmiyorsunuz ve cocuklariniz da hak etmiyor 😔
Bu kadar bilincli bir kadin neden bunu yapmis kendisine diye sasiriyorum her bir yorumunuzda ve cocuklar buyudukce sorunlarda büyüyecek , bu dedigimi sakin unutmayin
Cocuklariniz gitar kursuna gitmek isteyecek , gece disari cikmak , sosyal aktiviteler yapmak , dogum gunu parrilerine gitmek isteyecek ve sorun yasayacaksiniz hepsinde , cocuklariniz mutsuz olacak , gunun birinde de size neden diye soracak , neden babamiz böyle diyecek ve siz o zaman gercek anlamda yikilacaksiniz işte
Bende bundan korkuyorum aslında. Çocuklar büyüdükçe sorunlarımızda büyüyecek gibi. Ĺ eşimin en buyuk sorunu çevresinde örnek alacağı düzgün kimse yok. Ben söyleyincede ciddiye almıyor bana farklı bir gezegenden gelmişim gibi muamele ediyor. Çok saçma gelecek belki ama dün abinle görüntülü konuşuyorduk. Yeğenlerimi sordum küçük yeğenim benim oğlumla yaşıt. Zeynebe aktivite masası aldım dedi resim çizmesi için ablasıyla oyuyor dedi. Sonra düşündüm. eşime desem ogluma bir aktivite masası alalım diye bu ne diyor diye bakar suratıma. Parasindan değil her gün yemeği dışarda yiyelim desem ses etmez ama böyle şeyleri çok gereksiz buluyor.
 
Bende bundan korkuyorum aslında. Çocuklar büyüdükçe sorunlarımızda büyüyecek gibi. Ĺ eşimin en buyuk sorunu çevresinde örnek alacağı düzgün kimse yok. Ben söyleyincede ciddiye almıyor bana farklı bir gezegenden gelmişim gibi muamele ediyor. Çok saçma gelecek belki ama dün abinle görüntülü konuşuyorduk. Yeğenlerimi sordum küçük yeğenim benim oğlumla yaşıt. Zeynebe aktivite masası aldım dedi resim çizmesi için ablasıyla oyuyor dedi. Sonra düşündüm. eşime desem ogluma bir aktivite masası alalım diye bu ne diyor diye bakar suratıma. Parasindan değil her gün yemeği dışarda yiyelim desem ses etmez ama böyle şeyleri çok gereksiz buluyor.
Ama bu cok ciddi bir egitim ve kultur farki ve cocuklar etkileniyor bu durumdan , yani hadi sizi gecelim ama cocuklar ne olacak? Babalari cahilce davraniyor diye onlar niye geri kalsin ya da annelerinin onlara saglayacagi imkanlari elde edemesinler?
Sizin bir mesleginiz var mi? Para kazanıyor musunuz?
 
Ortada çatışma yoksa iki tarafta haksız diyemeyiz. Şu kadınalrında çocuklarım için lafları baydı artık.
Parçalanmış ve mutlu bir aile mi, parcalanmamış ve mutsuz bir aile mi ? Eğer saygı devam ediyorsa bir şey diyemeyeceğim ama saygı da bittiyse bir an durmayın
Yüksek ihtımal bekar cocuksuz birisiniz yoksa cogu kadının ortada cocuklar varken neden ayrılmadıgıyla boyle dalga gecmezdınız parcalanmıs ailede buyumek zordur cok zordur bosanmıs ailelerin cocuklarını ılerde bosanma olasıgı Dıger cocuklara Gore 5 kat. Tabı catısmalar ileri boyutsaysa ayrılmalılar ama konu sahibinin skntısı pek asılmayacak gıbı degıl. Zateb bu forumda hemen boşan ayrıl diyenlerin cogu bekar bu kesın
 
Artik tolere edilemeyecek bir noktada sanirim. Yani bazi seyler batmaya baslamis. Bu durumda saygiyi kaybetmeden ya ayrilacaksiniz ya da ikiniz de orta yolu bulmak zorundasiniz. Hep alttan alan taraf tek taraf olmamali ama. Ki benim gorusum kisilik 7 yasinda oturdugu icin bu saatten sonra kimse degismez. Sadece biraz torpulenir. Yani demek istedigim ikiniz de bu durumu bir sure daha idare edebilirsiniz sadece.
Genelde evliliklerde bu gibi durumlarda alttan alan, idare eden, kadin oldugu icin oyle yillar gelip geciyor. Disaridan mutlu gibi ciftler, evlilik de yuruyor gibi gorunuyor. Ama idare edici kadina soruldugunda aslinda isin ic yuzunun hic oyle olmadigi goruluyor. Kadinin bu durumda idareci olmasinin nedeni ya cocuklardir, ki genelde ayrilma cesareti yoktur, ya da kadinin gidecek bir yeri yoktur.
Fikir ayriligi sanirim sizde aşılamayacak duzeyde ve artik sizi bu durum iyice rahatsiz etmeye baslamis. Tek bildigim esiniz degismeyecek, sadece azicik torpulecek. Karar sizin.
Bir de sunu soylemek isterim. Biz 4 kardestik. Bizim ayri odalarimiz hic olamadi. Eldeki imkanlar o kadsrdi cunku. Ranza sistemiyle buyuduk. Eski esim de esiniz gibi kanepede buyumus. Kendine ait odasi olmamis. Ama biz evli iken biz oyle buyuduk cocugumuz da bizim gibi olsun demedik. Onun icin elimizden gelenin en iyisini yapmaya calistik. Esinizin biraz da bazi seyler isine gelmiyor. Isine gelmeyen seylerde de ne gerek var biz oyle mi buyuduk deyip isin icinden cikiyor. Bahanesi hazir yani.
Işte asıl mesele o sanırım cocuklar konusunda. Elinden gelenin en iyisini yapmak. Kendisi icin degil en iyisini elinden geleni bile yapmamış ailesi. Tek hedefleri para toplamaktı çünkü. Mahallede yırtık kıyafetlerle top oynamakla geçti cocuklugumuz diyor. Her ne kadar ailesini bu konuda elestirsede kişi neyi görürse onu uygular. Ibret alıp aksi yönde davranacagina dediğin gibi işine gelmeyince kendi çocukluğundan örnek gösteriyor. Ben nisanlandigimda çevrem çok tepki göstermişti bana. Abim teyzelerim diğer akrabalarim en yakın arkadaslarim. Haklida çıktılar. Bu sorunlari yaşayacağım o kadar aşikarmışki Bir tek ben görememişim.
 
Son düzenleme:
Ama bu cok ciddi bir egitim ve kultur farki ve cocuklar etkileniyor bu durumdan , yani hadi sizi gecelim ama cocuklar ne olacak? Babalari cahilce davraniyor diye onlar niye geri kalsin ya da annelerinin onlara saglayacagi imkanlari elde edemesinler?
Sizin bir mesleginiz var mi? Para kazanıyor musunuz?
Evet kultur farki var ve bakis acilari da cok farkli. Bir de konu sahibinin eşi eskiden pek bu kadar degilmis ilk yillarda. Yani bu yonunu cok gostermiyormus sanirim. Yani aslinda adam alttan alabiliyor istese. Uzucu bir durum.
 
Son düzenleme:
Görüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan derdi tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.
Şu mesajınızla eşinizle aranızdaki fark çok net ortaya çıkmış.
Çocuklar büyüdükçe daha çok artacak fikir ayrılıklarınız. Ben farklı dünya görüşü ve hayat tarzında olan insanların evliliğine bu yüzden hiç sıcak bakmıyorum. Burada da sorulduğu zaman yazıyorum. Hele çocuktan sonra aynı dili konuşmak çok çok önemli.
Evliliğiniz boyunca, mücadele eden kendini anlatmaya çalışan siz olacaksınız. Çocuklarınıza istediğiniz eğitimi bile vermekte zorlanacaksınız büyük ihtimalle.
Sizin kendi açınızdan yaşayacağınız yoksunluklar ise ayrı bir konu.
Çocuklarıniz ise henüz çok küçük. Şuan bir karar verme noktasına gelmeniz zor.
Ne öneri verilir bu konuda bilemiyorum açıkçası, eşiniz kendi düşünemiyor bile olsa sizin fikirlerinize saygı duyup yapmanıza engel olmasa keşke.
 
Işte asıl mesele o sanırım cocuklar konusunda. Elinden gelenin en iyisini yapmak. Kendisi icin degil en iyisini elinden geleni bile yapmamış ailesi. Tek hedefleri para toplamaktı çünkü. Mahallede yırtık kıyafetlerle top oynamakla geçti cocuklugumuz diyor. Her ne kadar ailesini bu konuda elestirsede kişi neyi görürse onu uygular. Ibret alıp aksi yönde davranacagina dediğin gibi işine gelmeyince kendi çocukluğundan örnek gösteriyor. Ben nisanlandigimda çevrem çok tepki göstermişti bana. Abim teyzelerim diye akrabalarim en yakın arkadaslarim. Haklida çıktılar. Bu sorunlari yaşayacağım o kadar asikarmışki. Bir tek ben görememişim.
Inan bana esinin sadece bahanesi bunlar. Isine gelmeyen seylerde kendi cocuklugunu ornek gosteriyor. Ancak devir farkli, sartlar farkli. Annem ve babam da bayramdan bayrama aldiklari kiyafetle buyumusler. Ancak bizlere oyle yapmadilar. Annem ilkokul mezunu. Bizleri ama okutmak icin seferber oldular gucleri yettigince. Esin sabit fikirli desem sabit fikirli degil. Cunku evliliginizin ilk yillarinda maskesi dusmeden once gayet de ılımlı imis. Yani isine nasil geliyorsa. Simdi artik cocuk da oldu gozuyle bakip yerini sabit gorup maskesini dusurmus. Ben boyle dusunuyorum. Gecmiste onun imkansizliklari sadece onun bahanesi. Isine gelmiyor kesinlikle.
 
Ama bu cok ciddi bir egitim ve kultur farki ve cocuklar etkileniyor bu durumdan , yani hadi sizi gecelim ama cocuklar ne olacak? Babalari cahilce davraniyor diye onlar niye geri kalsin ya da annelerinin onlara saglayacagi imkanlari elde edemesinler?
Sizin bir mesleginiz var mi? Para kazanıyor musunuz?
Mesleğim var ama üniversiteyi yurt dışında okudum. Turkiyede mesleğimi icra edebilmem için lisans tamamla programina tabi tutuldum. Toplamda 18 sınava girmem gerekti. Cok ugrastim bir kac sinavim kaldi ama çocuklardan dolayı ara vermek zorunda kaldım.
 
Yüksek ihtımal bekar cocuksuz birisiniz yoksa cogu kadının ortada cocuklar varken neden ayrılmadıgıyla boyle dalga gecmezdınız parcalanmıs ailede buyumek zordur cok zordur bosanmıs ailelerin cocuklarını ılerde bosanma olasıgı Dıger cocuklara Gore 5 kat. Tabı catısmalar ileri boyutsaysa ayrılmalılar ama konu sahibinin skntısı pek asılmayacak gıbı degıl. Zateb bu forumda hemen boşan ayrıl diyenlerin cogu bekar bu kesın

Konuya yorum yapmamıştım damdan düşer gibi yazacağım ama alıntıladığınız hanımefendi gibi düşündüğüm için cevap vermek istedim. Doğru, ben bekar ve çocuksuz biriyim. Ama aynı zamanda birbirine saygısı olmayan bir çiftin çocuğuyum ve o bakış açısıyla yazıyorum. Yıllar geçse de hikayeler değişmiyor işte. Anne-babanın mutsuzluğu sonradan ciddi terapi almayı gerektiriyor mesela, yanlış seçimlere sürüklüyor insanı. Biz de bu ortamda büyüyen kadınlar olarak artık böyle olsun istemiyoruz.
Tabii ki hanımefendi burada yazılan iki lafla boşanacak değil. Çocuk varken kolay da değil anlıyorum. Ama en azından mutsuzluğunun ciddiyetini yazdıkça anlayıp, çözüm de üretebilir. Bu çözüm illa boşanmak değil, ama olursa da dünyanın sonu değil.
Fikrimi belirtmek istedim. Konu sahibi size de kolaylıklar diliyorum. Umarım her şey yoluna girer sizin için.
 
Şu mesajınızla eşinizle aranızdaki fark çok net ortaya çıkmış.
Çocuklar büyüdükçe daha çok artacak fikir ayrılıklarınız. Ben farklı dünya görüşü ve hayat tarzında olan insanların evliliğine bu yüzden hiç sıcak bakmıyorum. Burada da sorulduğu zaman yazıyorum. Hele çocuktan sonra aynı dili konuşmak çok çok önemli.
Evliliğiniz boyunca, mücadele eden kendini anlatmaya çalışan siz olacaksınız. Çocuklarınıza istediğiniz eğitimi bile vermekte zorlanacaksınız büyük ihtimalle.
Sizin kendi açınızdan yaşayacağınız yoksunluklar ise ayrı bir konu.
Çocuklarıniz ise henüz çok küçük. Şuan bir karar verme noktasına gelmeniz zor.
Ne öneri verilir bu konuda bilemiyorum açıkçası, eşiniz kendi düşünemiyor bile olsa sizin fikirlerinize saygı duyup yapmanıza engel olmasa keşke.
Benimde en çok kızdığım nokta bu zaten. Daha doğrusu kendisinden soğumamın en etken sebebi. Söylediğim bir cok şeye muhalefet olması hayat enerjimi sömürdü artık. Söylediğim şeylerde haklı olmama rağmen bazı konularda inatla karşı çıkması beni kendisinden çok uzaklaştırdı. Aramizda bazen uçurum varmış gibi hissediyorum. Artık çoğu şeyi dile bile getirmiyorum. Kardeşlerimle uzun uzun konuşurum mesela telefonda. Ne konuşuyorsunuz bu kadar diyor. Ortak noktalarımız çok olduğu için konuşuyorum uzun uzun anlamıyor.
 
Sevgi yok degil ama enerjimin tukendigini hissediyorum artık. Ortak noktalarımız var bazı hususlarda hic yok degil ama çaKistigimiz noktalarda çok.

Esimle görüşmeye başladığımızda beni kendinden uzaklastirmamak için hep benim istediğim gibi göründü. Yasam tarzlarımız arasındaki fark kabak gibi ortadaydı ama onun ılımlı yaklaşımı ben haddinden fazla iyimserliğe sürüklemişti. Sonrasında bir tokat gibi yüzüme çarptı bu fark.
Ilk yillarda sizi kendisinden uzaklastirnamak icin sizin istediginiz gibi gorunuyormus. Yani alttan alabiliyormus. Hersey evlenene kadar yani. Simdi artik cocuk da var gidemez diye dusunuyor. Cogu evliliklerde de boyle. Cocuk olduktan sonra ozellikle cogu sey degisir. Kadinlarimiz da eski adami bulmak icin bocalar durur. Nisan ya da sevgililik doneminde sevgilisini goklere cikaran adamın evlenince, hele bir de cocuk olunca icinden, cok afedersin, öküz cikar. Cogu erkek gozuyle kadin hep alttan alan, altta kalan, ses cikarmayan, itiraz etmeyen, yetinen, birsey istemeyen biri olmali.
 
Şu siralar canım sıkkın biraz. Her evliliğin inişli çıkışlı zamanları oluyordur mutlaka sizler bunun üstesinden nasıl geliyorsunuz? Sorunu aştıktan sonra veya sorun gündemden kalktıktan sonra eşinizle olan iliskinizi toparlayabiliyormusunuz? Bahsettiğim şeyler ufak tefek sorunlar değil bayramda önce kimin ailesine gidilecek gibi sorunlar değil yani. Bahsettiğim sorunlar farklı bakış acıları hayattan farklı beklentiler farklı standartlar vs. Bu sorunları evlendigimziden beri yasıyoruz 7 sene oldu. Ilk senelerde kavgalarımız oluyordu bu sebeplerden ötürü ama gençliğin verdigi iyimserlikle birbirimizi seviyoruz düşüncesiyle aşıyorduk bir şekilde veya aştığımızı sanıyorduk . Eşimde bende 30lu yaşların başlarındayız artık olgunlastik kavgamız gürültümüz yok ama bu sorunlar hala var. Hepte olacak biliyorum. Bu yüzden bu evlilik artık tatmin etmiyor beni heyecanımı iyimserliğimi tamamen kaybettim. Özel hayatımıza fazla girmek istemiyorum ama cinsel anlamda da isteksizlestim. Önceleri eşime gıpta ettiğim için ona hayranlık duyduğum için arzuluyordum onu ama o duyguyuda kaybettim artık. Hayranlik duymak soyle dursun resmen soğudum. Iç dünyamda öyle mutsuzumki. Yaşım genç olmasina rağmen gençliğe ait bir cok duygu öyle uzak geliyor ki bana artik. Iki çocuğum var kurulu bir düzenim var ama mutsuzum. Çocuklarım olmasaydı bu kadar tahammül edemezdim bu evliliğe gibi geliyor. Geleceğimi düşününce bir karamsarlik kaplıyor beni. Hiç bir zaman beklediğim değeri göremeyecek olmak eşimle aynı dili konuşamayacak olmak içten içe hic bir zaman tatmin olamayacağımı bilmek iyiden iyiye soğutuyor beni bu evlilikten. Kimselere anlatamiyorum buda beni dahada mutsuzlastiriyor. Icimi dökmek istedim..
Anlattiklariniz benimkiyle birebir ayni sanki.hayatin inisleri cikislari oldugu gibi bizim hayatlarimizda oyle.bende burda cok seyler paylastim ama asil cevap galiba icimizde.ben heryolu denedim diyebilirim size ayrilmayi istedim cocuklarimi vermemekle tehtit edildim zaman zaman tartistim orta yolu bulunamadi hep hakli kim diye tartisildi havizami silicem diye kendimi zorladim yapilan haksizliklari gozardi ederek kendimden nefret eder oldum cinsellikten uzaklastim sinir katsayisi esimde artmaya basladi dahada kotu oldu en sonunda suna karar verdim ya bu deve gudulucekti yada tamamen is cirkinlesicekti ben sakinlesip tabiri caizse "he!" Deyip yoluma bakmaya basladim.oda biraz duruldu sanki cinselliktede yasadiklarimizi yok var sayarak birlikte oldum duzeliyo bazi seyler sanki.umarim sen benden daha sansli olursun ve daha guzel bir gelecek seni bekliyordur..
 
Hayattan farklı beklentılerınızın olması bence kotu bır sey degil. Bırbırınızın isteklerjnı mı baltalıyprsunuz
 
Benimde en çok kızdığım nokta bu zaten. Daha doğrusu kendisinden soğumamın en etken sebebi. Söylediğim bir cok şeye muhalefet olması hayat enerjimi sömürdü artık. Söylediğim şeylerde haklı olmama rağmen bazı konularda inatla karşı çıkması beni kendisinden çok uzaklaştırdı. Aramizda bazen uçurum varmış gibi hissediyorum. Artık çoğu şeyi dile bile getirmiyorum. Kardeşlerimle uzun uzun konuşurum mesela telefonda. Ne konuşuyorsunuz bu kadar diyor. Ortak noktalarımız çok olduğu için konuşuyorum uzun uzun anlamıyor.
Çünkü erkek olarak otoritesini sarsmak istemiyor aklınca. Sizi dinlerse kadın sözü dinleyen erkek olmaktan korkuyor. Bahsettiğiniz profilde ki bir adam düşünür bunları.

Aranızda uçurum olması çok normal, insanın eşiyle uzun uzun konusamamasi ise üzücü.
 
Konuyu çok üzülerek okudum.
Çocuklarınız büyüdüğü zaman siz ne kadar belli etmemeye çalışsanız da aranızdaki negatif enerjiyi hissedecekler. Esiniz özünde iyi bir insan olsa da anlattiginiz gibi hamuruna işlemiş bir bakış açısı var ve değişmesi çok çok çok zor. Bosanmayacaksiniz o yüzden çocuklarıniz konusunda o dalga geçse de "Ne gerek var?" dese de bildiğinizi okumaya devam edin derim. Bırakın biraz da o düşünsün bu durumu. O farkına varsın farkliliklarinizin.
 
Görüs ayriliklarimizin temeli surdan kaynakli aslinda. Gelişmişlik ve gelişmemişlik. Ben refah seviyesi yuksek bir ülkede büyüdüm aldığım eğitim yasadigim hayat esiminkinden çok farklı. Annem ve babam eğitimimize tatilimize giyim ve kusamımiza çok önem verirdi. Hepimizin kendimize ait özel bir alanı vardı evde kendimize ait bir odamız kendimize ait hobilerimiz. Şu anki imkanlarımız dahilinde bende çocuklarımın böyle bir hayat yaşamalarını istiyorum. Eşim ise evlenene kadar kanepede yatmış biri ne kendine ait odası eşyaları vardı nede kendine ait ozel bir alani. Annem ve babam bir kez olsun veliler toplantımıza gelmedi diyor. Hepimiz bir odada yatar bir odada kalkardık diyor. Bu yüzden örneğin eşimin kendi çocuğuna zaten yapması doğal olan şeyi yaptığı birşey onun gözünde dünya kadar büyüyor. Halbuki benim gözümde zaten olması gereken o. Boyle boyle catismalar cikiyor. Ilk cocugima hamileyken bir suru huzursuzluk yasadik mesela. Her ay doktor kontrolune gitmem tahlil yapmamin lafini edip duruyordu. Ne gerek var eskiden köylerde doktor mu vardı benim annem doğum yapana kadar doktor yüzü görmedi falan derdi tartışırdık. O kadar cahilce konusuyorki bazen aklımla dalgamı geçiyor bu diye sormuyor değilim.

Kendini geliştirmek önemli bence. Size son hoşlandığım adamı anlatayım kısaca. Benim annem de babam da yüksek eğitimli, babam doktor. Annem bilinçli ve zeki bir kadındır, en iyi okullara gittik kardeşim de ben de.

Bu flört ettiğim abi :KK73: ilk tanıştığımızda dedi ki ben fakir 6 çocuklu doğulu bir aileden geliyorum.Ailesi de gayet ataerkil, konuşurken anlattı babası gezmeye gitti diye kızkardeşini tokatlamış. Ama adam Amerika'da çalışmış, okumuş, gezmiş görmüş yani kendini geliştirmiş. Kadın erkek eşitliğini cidden kafa olarak yaşıyor, ev işi de yapıyor zamanı el verdiğince, modern açıkgörüşlü komplekssiz bir erkek. Ailesinden gördüğüni değil ama hayattan gördüklerini kafasında taşıyor. Aramızda kafa olarak hiçbir fark yok. Adamın kafası çıktığı köyde kalmamış çünkü. Kafa dolabilen, gelişebilen bir şey.

Sizin eşiniz bana afedersiniz ama gayet kültürsüz ve cahil geldi yani adamın dünyadan haberi yok. Tamam ailesinde görmemiş olabilir ama 30 yıl boyunca oraya mı takılı kalmış, hiç mi dünya görmemiş??
Eğitsel oyuncağa laf, doktor kontrolüne laf ... yani siz gayet bilnçli bir insansınız şöyle cahil bir tiple neden evlendiniz, nerde tanıştınız, nasıl oldu merak ettim cidden anlatır mısınız?
 
Son düzenleme:
Eşiyle mutlu olmamak dünyanın en kötü şeylerinden biri olsa gerek,benim eşimle aram çok iyi Allaha şükür ama seni anlıyabiliyorum.bence pes etme hemen biraz sabır farklı süprizler yap çocuklaş sevgilikteki gibi ilgini çok arttır bir süre istemesen bile bir olmadı 2 olmadı en sonunda anlayacaktır.Evlilikte heycan hiç bitmemeli,görüş ayrılıklarına gelincede takmamaya çalış konuşsun dursun sen yine istediğini yap haklıysan tabi yada al karşına açıkça soğutuyorsun kendinden diye söyle hala da değişmezse karar senin
 
Back
X