- 16 Şubat 2012
- 6.594
- 11.147
- 448
- Konu Sahibi penceremden
-
- #21
geçinmekle ilgili sorun olmaz,evi zaten ben geçindiriyorum.Onun aldığı kredisine gidiyor.Sadece elektirik,su vb.fatura ödüyor.Aileleleride çevreyi de düşünmüyorum artık.Sonuçta ben yaşıyorum bu hayatı.Hergün ben ağlıyorum.Eskiden onlar üzülmesin diye çok düşünürdüm.özellikle de babam mahvolur diyordum.Canım kadar sevsemde kendimi ve çocuklarımı düşünmeliyim önce.Aklıma takılan büyük oğlum altından kalakabilirmi.Çok duygusal ve babasına çok düşkün.Birazda onun için katlandım.En azından 18 olsun dedim.Birde küçüğüm ttek nasıl bakacağım.banyosunu bile eşimle yaptırıyoruzNe diim cnm allah yardimcin olsun ama bosandiginda da daha kolay bi yasamin olmayacak etraf baskisi gecim derdi daha da buyuyecek.simdi en azindan cicuklarina bakio eviyle ilgili ailenlede sorunu yok beb ayrilmamani tavsiye ederm.kimse sorunsuz surmuyo evliligini malesef hep bi sekilde evliliklerde sorun oluyor
çocuklarım olduğu için düşünüyorum yoksa çoktan kararımı vermiştim.iyi düşünün derim yani ayrılığın eksilerini artılarını evliliğinizin eksi ve artılarını düşünüp karar verin
bak iste banyosunu bile beraber yaptryrz diosun.emin ol kimse babasi disinda o cicukla ilgilenmez ama kendim herseyn altindan tek basima kalkarim diosan elbet senin yasadiklarin onemli ayril derim.ben bu sekilde hasta cocugu olupta asla ilgilenmeyen babalar anneler gordum o yuzden soyluyorum zatengeçinmekle ilgili sorun olmaz,evi zaten ben geçindiriyorum.Onun aldığı kredisine gidiyor.Sadece elektirik,su vb.fatura ödüyor.Aileleleride çevreyi de düşünmüyorum artık.Sonuçta ben yaşıyorum bu hayatı.Hergün ben ağlıyorum.Eskiden onlar üzülmesin diye çok düşünürdüm.özellikle de babam mahvolur diyordum.Canım kadar sevsemde kendimi ve çocuklarımı düşünmeliyim önce.Aklıma takılan büyük oğlum altından kalakabilirmi.Çok duygusal ve babasına çok düşkün.Birazda onun için katlandım.En azından 18 olsun dedim.Birde küçüğüm ttek nasıl bakacağım.banyosunu bile eşimle yaptırıyoruz
bende çok duydum terkedip giden babaları.O şefkatle ve bir gün şikayet etmeden bakıyor.Eminim ki yavrularımızı bizden daha çok kimse sevemez,ilgilenemez, oda ayrılmak istemez çocuklarından bende nasıl yapacağız bilmiyorumbak iste banyosunu bile beraber yaptryrz diosun.emin ol kimse babasi disinda o cicukla ilgilenmez ama kendim herseyn altindan tek basima kalkarim diosan elbet senin yasadiklarin onemli ayril derim.ben bu sekilde hasta cocugu olupta asla ilgilenmeyen babalar anneler gordum o yuzden soyluyorum zaten
Ayrilsan bi dert ayrilmasan ayri bi dert..iyi dusun ne diim kardesimbende çok duydum terkedip giden babaları.O şefkatle ve bir gün şikayet etmeden bakıyor.Eminim ki yavrularımızı bizden daha çok kimse sevemez,ilgilenemez, oda ayrılmak istemez çocuklarından bende nasıl yapacağız bilmiyorum
aslında boşanmayı gerektirecek kadar bir sorun yok sevginizin bittiğini düşünmeniz dışında.ama 6 yıldır ne maaşımı veriyorum nede dediklerini umursuyorum.
Kotu bi durum bi kadin sevgi ister ilgi ister kibarlik ister anlayis sadakat ister..odun gibi bi adamla yasam surmekte zor ama katlanmak zorunda kaliyoruz iste ne yazik kiama 6 yıldır ne maaşımı veriyorum nede dediklerini umursuyorum.
ya hayatımı sorgulamaya başladım özellilede engelli oğlum olduktan sonra ben neden bu haldeyim nerelerde hata yaptım ya da yaptık diye.İçimden başka bir kadın çıktı.Hep alttan alan aman üzülmesinler diyen kadın gitti .daha cesaretli herşeyi silebilecek bir kadın çıktı.Aklımın bir kısmı boşver evliliğin devam etsin bir süre ondan artık hirbirşey bekleme hayattan ne istediğin varsa tek başına yap diyor bir tarafımda onun cahilliğine,cimriliğine,bencilliğine duygusuzluğuna katlanma artık bırak artık aptalllığı diyor.Etrafımda başta kendi kardeşlerim yiğenlerimi gördükçe üzülüyorum.Eşlerini el üstünde tutuyorlar aşkla bakıyorlar gözlerinin içine.Ben 17 senedir oğlumun doğumu ve onunla geçirdiğim vakitler dışında hiç gülmemişim ki.Hep duvar gibi birisiyle hem maddi hem manevi bni sömüren biriyle beraber olmuşum.SEN ZATEN KAYBETMİŞSİN KAYBEDECEK HİÇBİRŞEYİN KALMAMIŞ DİYORUM.gemileri yakmak istiyorum.Doğru zamanı düşünüyorumaslında boşanmayı gerektirecek kadar bir sorun yok sevginizin bittiğini düşünmeniz dışında.
geçmişte yaşıyor gibisiniz, geçmişte olanları unutup, çocuklarınız için yeniden sevmeyi ya da ötelediğiniz sevgiyi dışarı çıkarmayı deneyin.
geçmişe takılı kalmak ve engelli çocuğa dair endişeler, iş hayatı ve belki aklınıza taktığınız diğer şeyler üstüste gelince siz kafa ve ruh olarak yorulmuş, bıkmış olabilirsiniz. boşanmanın sıfırlamak olduğunu düşünüyor olabilirsiniz. eminim başka yöntemler, çözümler bulabilirsiniz evliliğinizi ve hayatınızı renklendirmek, yeniden mutlu olmak için.
Allah yardımcınız olsun.
sizi anlamaya çalışsam da anlayamam. her insan ilgi ister, sevildiğini duymak görmek ister. kesinlikle haklısınız. ancak kendinizden önce düşünmek zorunda olduğunuz engelli evladınız var. eğer eşiniz olmadan evladınıza gerekli ilgi ve sevgiyi gösterebileceğinizi, yetebileceğinizi düşünüyorsanız, evliliğinizin kurtarılacak yanı kalmadığını düşünüyorsanız, yakın gemileri. bir de çevrenizdekilere bakıp evliliğinizi kıyaslamayın. her evlilik kendi içinde farklıdır. sizin bilmediğiniz nice sıkıntılar dertler barındırabilir içinde.ya hayatımı sorgulamaya başladım özellilede engelli oğlum olduktan sonra ben neden bu haldeyim nerelerde hata yaptım ya da yaptık diye.İçimden başka bir kadın çıktı.Hep alttan alan aman üzülmesinler diyen kadın gitti .daha cesaretli herşeyi silebilecek bir kadın çıktı.Aklımın bir kısmı boşver evliliğin devam etsin bir süre ondan artık hirbirşey bekleme hayattan ne istediğin varsa tek başına yap diyor bir tarafımda onun cahilliğine,cimriliğine,bencilliğine duygusuzluğuna katlanma artık bırak artık aptalllığı diyor.Etrafımda başta kendi kardeşlerim yiğenlerimi gördükçe üzülüyorum.Eşlerini el üstünde tutuyorlar aşkla bakıyorlar gözlerinin içine.Ben 17 senedir oğlumun doğumu ve onunla geçirdiğim vakitler dışında hiç gülmemişim ki.Hep duvar gibi birisiyle hem maddi hem manevi bni sömüren biriyle beraber olmuşum.SEN ZATEN KAYBETMİŞSİN KAYBEDECEK HİÇBİRŞEYİN KALMAMIŞ DİYORUM.gemileri yakmak istiyorum.Doğru zamanı düşünüyorum
erken evlenmeye hiç niyetim yoktu aslında üniversiteden sonra düşünüyordum.Ama dediğim gibi o yaşlardaki toyluk annemin bağnazlığı eşimin ailesinin bağnazlığı bizi bu noktalara getirdi.Anneme birbirimizitanıyalım ben evliliğe hazır değilim ben evliliği değil okumayı düşünüyorum dedim.Annemde evlilik şans işi kızım flörtte zaten gerçek yüzünü göstermez iyiysede geçineceksin kötüysede geçineceksin sen idare edeceksin,falandı filandı .Ben bir söz keselim sonra 2 sene sonra nişan 4 senede sonrada evleniriz okuldan sonra da desemde .Sözden sonra tayinimçıkınca annem bir anda hemen evleneceksin ben senin peşinden gelemem.Zaten kız çocuğu gözü açılmadan evlendireceksin falan filan derken...6 ayda kendimizi evli bulduk.En zoruma gidende annem ailesinin nasıl bir aile olduğunu biliyormuş.Bile bile ateşe atmış benierken evlilik iste bu nedenle cok yanlis
cünkü biz büyüdükce fikirlerimiz
ihtiyaclarimiz hayata bakis acimiz
insanlara evlilige bakis acimiz hersey ama hersey degsiyor
ben 29 yasimda evlendim
bence yinede erken evlenmisim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?