valla dogana kadar hatta bence 2 yasina kadar anneligi hissedemiyorsun.. hamileligi,dogurmasi ,gazi, aglamasi,kakasi derken annelik ne güzel bir duyguymus diyemiyorsun.. hatta ben cogu zaman rahat mi batti, derdin neydi dedigim zamanlar cok oldu.. laptop kirmisligim var sinirden o kadar diyeyim size..
sizi anliyorum çünkü özgürlugune rahatina keyfine düskun biriyim.. sizin kadar olmasa da cok anne olmak icin ölüp biten biri degildim.. olsun istiyordum ama olmasa da olur diye dusünüyordum..
özellikle hayatina ipotek konulmasi kismini birebir ayni fikirdeydim..
dogdugundan beri madem geldin bu benim hayatim sen adapte olacaksin deyip
tabir-i caizse sokak kedisi gibi gezdirdim..
herşeyi bildigim gibi yaptim.. emmedi sorun etmedim.. yani şu dünya bebeginin etrafinda dönen anneler gibi olmadim..hayata kimsenin kölesi olmak icin gelmedik.. kul köle gibi davranmaya gerek yok.. cocuklar kolaydir karnini doyur sevgi ver buyusun.. zorlastiran biziz.. aman aglamasin her istedigi olsun en guzelini giysin en guzelini yesin organik beslensin vs vs vs.. bu saglikli bir hayat degil ama artik neredeyse bütün anneler böyle..
onlari gördükce korkuyor insan..
ben bebegimi ilk firsatta anneanne babaanne kim varsa güvendigim birakip keyfime baktim sinemadan da kalmadim alisveristen de tatildende..
simdi 3 yasinda gezmeye gidiyoruz dedigim de valizini kapip kapida bekleyen bir oglum var..
az buyusun dunyayi da gezecegiz insallah..
velhasil kelam cocuk inanin cok güzel.
zorluklari var evet ama güzellikleri cok daha fazla..
sadece tavsiyem hayatinizi cocuk icin askiya almayin.. eger böyle yapmazsaniz cok ta eglenceli günler sizi bekliyor..
yalniz 2 sene sabir
