çok sıkkın ve bezginim...
güzel havalar daha da çok dokunuyor insana böyle durumlarda...
sanki bütün güzel anılar, hatırlanmak için güzel günleri bekliyor...
güzel günler sevgiyi, sevgiliyi çağrıştırıyor...
onun için bir kere daha nefret ediyorum bu saçma yerden...
yapacak bir şey, gidilecek bir yer yok...
bir kurtulsam buradan....
bu kadar acı vermeyecek yokluğun....
şu an çok yakınımdasın ama o kadar uzaksın ki bana...
ve hep uzak kalacağını bilmek...
çok yoruyor...hani demiş ya şair...
yeni bir başlangıç değil, mutlu bir son istiyorum diye....
aynen öyle...
bir kişiyi daha hayatıma alıp, hayatımı tekrar mahvetme riskine giremem...
o kadar cesur değilim şimdilik...
ama sensiz olacak olan mutlu bir son, dağıtabilir bendeki bu kasvetli havayı...
gelişmelerde var tabi bende...
mesela eskisi kadar merak etmiyorum ne yaptığını,
bana ne dediğimde bu söz çoğu zaman doğru oluyor...
kısaca buradan kurtulup senin olmadığın, anılarının olmadığı bir yerde tam anlamıyla özgür olacağım...
ve benim bu özgürlüğe çok ihtiyacım var....