Ah nasıl kızgınım, nasıl kırgınım sanaa!
Belki sende kızgındın bana, seninle beraber aynı anda başka bir adama aşık olduğum için. Ama o benim canımdı, babamdı, kanserdi. Bırakamazdım kiç Ki öyle de yaptım...
Ama sen gittin... Zor günler bitti, son kez tedavi olduk bugün. O ışın aldı kanserli hücrelerine, bense gözyaşlarıma aldım o ışınları. Çünkü inan o yaşlar kanser olmaktan daha beterdi...
Ve tedavinin bittiği gün çıkageldin... Neden aradın ki sevdiğim?
Hemde ben tam hayallerimizi aklımdan çıkarmışken...
Artık geceleri uyanınca yatağın solunda seni aramazken...
Uykudan uyanıp karanlıkta seni öpe öpe sevip, tekrar o mahmurlukla uyumanın heyecanını unutmuşken...