canım doğmamış belki de hiç doğamayacak olmayacak bebeğim...
Senin bir damla halinde canımın içinde filizlenip büyümeni, küçücük ellerinin ayaklarının oluşmasını ultrason denilen o garip cihazda görmeyi, ilk kıpırtılarını hissetmeyi, karnımda ellerimi gezdirip seninle sohbet etmeyi, doğacağın günü heyecanla sabırla beklemeyi o kadar çok istiyorum ki...
Doğduğun gün bütün ailen yanında olacak bitanem... Herkes sevinçle sana hoşgeldin diyecek. İlk başta babanla ben seni kucaklayıp öpeceğiz. Seni tertemiz bir sevgiyle, kocaman bir şefkatle büyüteceğiz. Seninle oyunlar oynayıp parklarda gezip güleceğiz...Sonra geçecek yıllar su gibi, okula başlayacaksın... Ben seni okula götüreceğim, akşam babanla ödevlerini yapacaksınız... Çocuk kalbinde bir bir güzel duygular yeşerecek, karakterinde erdem... Saygılı, sevgili en önemlisi de önce kendine sonra topluma faydalı bir birey olacaksın... Babanla ben seninle gurur duyacağız.
Doğduğun ilk anda, ilk harfini öğrendiğinde, ilk aşkında, ilk sevincinde, ilk üzüntünde, ilk rüyanda ve hatta senin bu yazdıklarımı yaşayacağın ilk çocuğunda ben ve baban seni hiç yalnız bırakmayacağız. Ömrümüz yettiğince seninle bir yolda yürüyeceğiz. Senin gittiğin yollara karışmayacağız fakat baban arkanda sana her zaman destek, ben yolunu aydınlatan ışık olacağım önünde...
Nolur gel artık bebeğim,bitanem... Aşkımız seninle büyüsün... Sen bizimle büyü...