Yapma! Türlü çabalar sarf ettin seninle yeniden iletişim kurayım diye. Zaten insanlığından emin değildim de olmadığından emin oldum bu hadsiz çabaların sayesinde. Ancak bu son yaptığını bir daha yapma...
Hayır, seninle görüşmeyeceğim. Zira senin leş kokulu ruhunun kabul edebileceği bir eylem olsa da, ben hayatımda biri varken tek kelam bile etmeyeceğim seninle. 2 yıldır yapmadığım gibi. Söyleyecek çok şey vardı elbette. Biterken ağzıma tıktığın, söylememe fırsat vermediğin o kadar çok şey vardı ki. Kısmet işte, yalnızlığıma denk gelmedin. Yapma, hayatımda değer verdiğimi bildiğin tüm insanlar hakkında önüne gelen her platformda en çirkin kelamlarınla saldırma. Israrla susuyorum lakin beni kışkırtma.
Yapma, o kadar hakkım var ki üzerinde sırf çektiğin zulümlere dayanamayıp hak etmiyor olsan da hakkımı helal ettim. Kıçını başını biraz toparladın beni yeniden kışkırtma. Bilirsin ki tepem attığında o naif kimliğim toz olup uçuyor semaya. Yapma, içinin pisliği sıfatına yansımışken hayatını da pisliğe batırmam konusunda beni doldurma.
Burayı belki okuyorsun belki haberin bile yok bilemiyorum. Girdiğim her ortama leş varlığını dahil ediyorsun, belki araştırıp burayı da bulmuşsundur. Eğer okuyorsan ve ben olduğumu biliyorsan emin ol ki sabrımın son noktasındayım. Umarım daha fazla haddini aşmazsın. Umarım sırf bir suçları olmadığı için tüm yaşananların dışında tuttuğum ailene her şeyi anlatmamla sonuçlanacak bir hareketin daha olmaz. Umarım o masum ve temiz kalpli maskeni tırnaklarımla kazıyıp ait olduğun çöplüğe fırlatmam için bir sebep daha sunmazsın bana.
Sevmiyorum artık seni yahu. Seninleyken olduğum beni seviyor ve özlüyorum sadece. Bir daha hiçbir zaman o kadar saf olamayacağım için üzülüyorum. Bir daha asla o kadar temkinsiz bir sevgiye sahip olamayacağım için kahroluyorum belki. Üstüne alınma ve yineliyorum yapma!