1.5 ay oldu, hic de korktugum gibi olmadi be.
Cok etkilenip uzulur muyum, eksiklik hisseder miyim, pismanlik vs yasar miyim diyordum da... Yok be. Demek ki gercekten de buz gibi sogumusum bir kere. Coktan asmisim o uzuntu evrelerini. Seninle gorusurken daha cok uzuluyordum neticede, ilisigimi kestigimden beri oh diyorum yani.
Su aralar heyecandan ve sabirsizliktan geberiyorum. Surda en sevdigim sehirde olmama kalmis 28 gun. Yeni yila orada, sevdigim insanlarla cosku icinde girecegim, o sehri her gun dolu dolu gezecegim gunler yakin. Degil sen, feristahi gelse keyfimi, heyecanimi kaciramaz ki artik. Ya sen, ne alemdesin acaba? Ne benim arkadasligimi, ne verdigim degeri ve sevgiyi haketmistin sen. Iyi ya, kendi hakettigin insanlarla gez, ya da kiymetini bildiklerinin. Surekli sikayet ettigin insanlarla takilmaya devam et, onlarda ara sevgiyi de degeri de, arkadasligi da artik, ne diyim.
Seninle gorusmedigimizden beri hayatim o kadar yolunda gidiyor ki. Hersey planlandigi gibi isliyor, hersey yolunda. Bir senin davranislarin vardi golge gibi hayatimda. Seni hayatimdan cikardim, artik sorun kalmadi. Kendi fesatligini kendin cek artik.