-kalemlerine baktigin gibi bakmiyorsun bana...
-ama bak bu kaleme zamaninda 200 TL vermiştim. Ozel bir kalem bu. Bak görüyor musun kartusunu? Yıllar geçti ama aldığım ilk günü çok iyi hatırlıyorum. Aa bak bu da hediye. Ne çok sevinmistim gördüğümde. Kalemleri neden bu kadar sevdiğimi sorgulamana lüzum var mi ki?
-kalemlerini daha çok seviyorsun değil mi?
-...
Cevap veremedim kırılma diye. Evet, kalemlerimi daha çok seviyorum. Hayatima giren hiç kimseye sana yaptığım fedakarlığın onda birini yapmadım. Ben seni çok Sevmiştim. Kendimden ve hayatimdan vazgececek kadar çok. Hayatima giren hiç kimse senin bana yasattigin kadar büyük bir hayal kırıklığı yasatmadi. Asla anlamayacaksin neden bu hale geldigimi. Sana tanıştığımız ilk gün söyledim. Ne yaparsan yap bana yalan soyleme dedim. Hatırlıyorsun değil mi? Beni ilk kez optugun o yerde söz verdik birbirimize. Omrumuzun sonuna dek aramıza en ufak bir yalan giremeyecekti .
Ben sözümü tuttum. Sen neden tutamadin? Neden bitirdin ki bizi? Bir bağımlılık uğruna beni kaybetmene değdi mi ki? Üzgünüm bu evlilik bitti. Sana verdiğim zaman düzelme umudundan değil , sadece oğlumun biraz büyümesini ve çalışabilecek duruma gelmeyi bekliyorum. Yanı sana ilk kez yalan söylüyorum.