Seni insan yerine koydum, sen yerini yadırgadın. Yapmadığını bırakmadın sırf öğretmenim diye. Arkamdan dedikodumu yaptın, beni daha 2 ay oturamadığım apartmanımdaki komşulara varana kadar kötüledin. Bana laf getirdin benden aldığına bin ekledin. Yüzüme yalanlar söyleyip, en hassas yaralarımdan vurmaya çalıştın beni.
Eşimle aramı bozmaya çalıştın yemedi, kv ve kb la bozmaya çalıştın tutmadı. Eşimin kuzeniyle dedikodumu yaptın taa 500 km öteye gidip olmadı. Foyan meydana çıkınca da saldırdın, iftiralar attın. Ben doğuda kıt kanaat yaşarken, bebeğimi kaybetmişken, üstüne annemi kaybetmişken bir de sen vurmaya kalktın defalarca, kaale almadım. Ama bilmiyorsun ki ben o acıları alıp hücrelerime işlemişim de ölmemişim yahu sen kimsin?
Şubat tatilinde yola çıktığımı duyunca WhatsApp tan hakaretler ettin tahrik ettin. Numaran bile yok bende eşim anladı sen olduğunu, engelledim. Her yerden engellisin, nasıl bir gurursuzsan ne yapıp edip ulaşıp bana tahrik etmeye çalışıyorsun. Biliyorum geceleri uykun kaçıyor tayinimiz çıkıp da gelirim diye için içini yiyor. Aşağılık kompleksinden ve mahalle oyunlarından o kadar sıkıldım ki..
Hiçbir şeyi umursamadım 2 senedir, seni ciddiye almadım ama yalnız o attığın mesajlarda annemi kaybetmemden için Allah herkese hakkettiğini yaşatıyor dedin ya! Sırf tahrik etmek için, sırf bakın gelir gelmez kavga çıkartıyor dedirtmek için ki asla düşmem bu tuzaklara. Ama o lafı sana fena yediricem güzelim, o bardağı da taşırdın artık.
Kızım ben senin ayarına düşmem ama bil ki ben senin o numaralarını katlayıp eline geri vericem bakalım benimkileri sen taşıyabilecek misin?
İnsanı insanlığından çıkardın sonunda, bakalım canavarınla oynayabilecek misin?
Görüşücez pek yakında.