Oğuz eger bu yazıyı görüyorsan benim için hala çok değerli olduğunu bilmeni istiyorum.Nedendir bilmiyorum ama seni herkesten ve her şeyden çok farklı tutuyorum,hepte farklı kalacağına eminim çünkü seni her gördüğümde kendimi kaybediyorum ben.Seni düşündüğümde hislerimin içinden çıkamıyorum ve sürekli ben bu kadar severken neden böyle diye soruyorum kendime,ama senden de bir karşılık beklemiyorum artık.Çünkü ben seni böyle sevmeyi de seviyorum.Mutlu olduğumda veya üzüldüğümde seninle paylaşmak istiyorum yanımda sussan bile varlığını yanımda hissetmek, bilmek istiyorum.Sen yokken hep kendimi kandırıyorum, haketmeyen insanları seni sevdiğim gibi sevmeye çalışıyorum.Sanırım dünyanın en kötü şeyini yapıyorum,beni sevmiyor olmanı bilmekten daha kötü hissettiriyor kendimi kandırıyor olmam.Eğer yanımda olmayışın sana ilgimden dolayıysa lütfen kendini affetme.Çünkü er ya da geç bu şekilde yoğun bir sevgiye ihtiyaç duyacak kalbin her insan gibi.Belki de fazla duygusalım bilmiyorum ama ben sana olan sevgimi sevmeye başladım artık,kırgınlıktan çok o sevgiyle geçirdim aylarımı.Son olarak bir kere de olsa şu an sana bakışımı gözünde canlandırmanı istiyorum sanki karşındaymışım gibi,belki de seni sevişimi seversin hiç umudum yokken.