Senden nefret ediyorum.
Canımı yaktın ve beni ortada öylece bıraktın.
Hiç sızlamadı mı için?
Hiç mi beni sevmedin?
Ya da ben sana kendimi hiç mi sevdiremedim ?
Bu kadar mı değerim?
Nasıl bir insansın sen? Sen bu kadar kötüysen ben seni nasıl bu kadar çok sevdim?
Geri dönmeni bekliyorum. Affetmek için değil, kendimi bu içimdeki kullanılmışlık duygusunu hafifletmek için.
Senden ölürcesine, delicesine , öylesine çok nefret ediyorum ki....
Sesini duymak , seni görmek istemiyorum.
Ama bazen, sadece bazen seni özlediğimi hissediyorum.
Seni arıyor gözlerim, kokunu duyuyorum durup dururken.
Ne bu bende yarattığın?
Neden böyleyim bilmiyorum.
Neden böyle olduğumu bilmediğim sürece de, bunun için de senden nefret ediyorum !
Keşke seni hiç hiç hiç tanımasaydım.
ayrimisiniz ???
Evet. Öyleyiz.............. Hep yaptığı bir şeydi bu. Ayrılmak.
anliyorum... cook samimi arkadasimi hatirlatti sözleriniz... Kendiside böyle konusurdu.. cook icten ve cook
derinden... Icindeki yangini hissetmek icin asik olup ayrilmaya gerek yoktu.. Bazen hayatta istemedigimiz
olaylar oluyor.. Insaallah sizde bu durumdan kurtulursunuz.. Bellimi olur belkide beraber olursunuz tekrar..
sakin yanlis anlamayin, sadece paylasmak istedim, bu durumdan cikmak zor.. Kendinize güvenin ve inanin...
Ümidinizi ve umudunuzu her ne olursa olsun elinizden birakmayin..
:) Teşekkür ederim. Evet, bazen umutluyum ama bazen hiç umudum yok. Ben de her gece, "içimdeki yangını" söndür diye dua ediyorum ALLAHA. Yeniden beraber olamayız. Olmayız. Aklımdaki engelleri atamam. Unutamam söylenilenleri, yapılanları. Çok kırdı. Artık onu daha fazla sevecek bir kalbim yok. İçim acıyor, sanki ağzımı açınca alev çıkacak içimden. Belki de o yüzden böyle derin konuşuyorum sizin tabirinizle :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?