ben bu hikayelerle doluyum aynı sizin gibi.
üiversitede herkes kaş aldırmış oluyordu benimkiler kendi hallerindeydi köylü kızı diye dalga geçtiler ben de aldırdım. adile naşit kaşlı naber kikiki diye dalga geçtiler.
makyaj yapmazdım bakımsız tarzan dediler, yapmaya başladım oooooo assolist nerede sahneye çıkıcan bu akşam diye sordular (makyaj dediğimde bir kalem bir rimel)
küçüklüğümden beri dik yürürüm annem kambur çıkararak yürüyünce kızardı. arkamdan baston geliyo ahahaha diye güldüklerini duydum. o günden beri dik yürüyemiyorum
saçlarımı siyah yaptım "kara fatma" sarı yaptım "sarı gacı" kızı yaptım "rusa kadını" röfle yaptım "kokoş" oldum
küpelerim, yüzüklerim, tokalarım hep alay konusuydu. şimdi hiçbir aksesuar kullanamıyorum.
gelirken şunu al parasını veririz dedikleri pek çok şeyin parasını vermediler. hatta bir ara fakültenin tenha bir yerinde beni dövmeyi bile düşünmüşler dostlarım(?)
susmayın
sesinizi yükseltin
hakkınızı savunun gerekirse arkadaşlığınızı kesin
yalnız olmak bu gibi sütü bozuklarla arkadaşlık oyunu oynamaktan çok çok daha iyidir.