- 24 Şubat 2013
- 6.865
- 9.902
- 448
- Konu Sahibi victoryvivi
-
- #281
1 yaşına doğru nispeten daha iyi oldum ben psikolojik olarak, 2,5 yaşında şu anda daha iyiyiz gerçekten
1 yaşına doğru nispeten daha iyi oldum ben psikolojik olarak, 2,5 yaşında şu anda daha iyiyiz gerçektenGececek diyenler ne zaman gececegini de soyleyebilir mi? Benim 8 ay oldu, gecmedi cunku.
Aynen bu döngünün içindeyimLohusasin hislerin cok normal. Ilk bebeğimde emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut/emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut...bu döngüyü ilk gördüğüm de 'oha bu ne yaa' diye isyan ettigim dün gibi aklımda. Şuan 0-2 yaş bebesi o kadar kolay geliyor ki biri benim 6bucuk yasindakini buyutse, ben 2bucuk yaşındaki kızımla beraber 10 tane bebeğe bakarimYaşı büyüdükçe zorlaşıyor.
İnşallah :)Geçecekbi zaman sonra senden bağımsız hale gelince babalar genelde kaçacak delik arar uykusu düzene girecek. O zaman da gel keyfim saatleri başlayacak. Bebek uyuyunca koyniş koyniş film seanslari gibi
Günde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..Bizim dr aldığı kadarını kendi alır dedi
Çok gelirse almaz dedi zaten
Ben de bir iki kere 90 verdim
Alıyorlarsa sorun yok bence
Gece uykuları nasıl
Emzirmen nasıl iki bebeği emzirmek baya vakit alıyordur
Evet beni de uykusuzluk mahvediyoGünde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..
Yaşı büyüdükçe zorlaşan ne?Lohusasin hislerin cok normal. Ilk bebeğimde emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut/emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut...bu döngüyü ilk gördüğüm de 'oha bu ne yaa' diye isyan ettigim dün gibi aklımda. Şuan 0-2 yaş bebesi o kadar kolay geliyor ki biri benim 6bucuk yasindakini buyutse, ben 2bucuk yaşındaki kızımla beraber 10 tane bebeğe bakarimYaşı büyüdükçe zorlaşıyor.
Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.Yaşı büyüdükçe zorlaşan ne?
Hm anladım, çocukların karakterleri doğduklarında belli oluyor zaten. Pek değişmez huyu suyu ama kriz zamanları daha kolay atlatılabilir belki. Bizimki doğduğundan beri aşırı inattı, 6 aylık hala öyle inat ve numaracı. Böyle kabullendim ama sürekli bana bağımlı olması sıkıcı. Şimdi yeni yeni bağımsız oturmaya başladı da bir nebze daha rahatlamış hissettim. Büyüdükçe kim bilir neleri çıkacak ama bence kendi başlarına vakit geçirdikçe daha kolay gibi geliyor.Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.
Yetiskinligindeki duygu dünyası şuan oluşuyor,bunu bilmek bile çok büyük sorumluluk. Belki benim kızım zor bir çocuk,asiri duyarli asiri hassas,cevresindeki her seyden anlam cikaran,uyanik,kafasina yatmamissa ikna edilemeyip inatlasan,bize hayati dar eden bir cocuk. Daha uysal çocuklar da vardir ama bizimki sayesinde diken üstünde gibi hissediyorum. Pedagojiye merak sardim 3yildir. Altin degerindeki 0-2 yas ve 2-4 yas araligini bilseydim suan kizimda daha etkili bir izim ve bagimiz olurdu
Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.
Yetiskinligindeki duygu dünyası şuan oluşuyor,bunu bilmek bile çok büyük sorumluluk. Belki benim kızım zor bir çocuk,asiri duyarli asiri hassas,cevresindeki her seyden anlam cikaran,uyanik,kafasina yatmamissa ikna edilemeyip inatlasan,bize hayati dar eden bir cocuk. Daha uysal çocuklar da vardir ama bizimki sayesinde diken üstünde gibi hissediyorum. Pedagojiye merak sardim 3yildir. Altin degerindeki 0-2 yas ve 2-4 yas araligini bilseydim suan kizimda daha etkili bir izim ve bagimiz olurdu
Ben ilk yıllar o yönden size kıyasla daha iyiydim. Yani dışarda çok zorlamıyorlar, hatta ilki bana bağımlı degildi. Bana 4 yaş sonrası zor geliyor,fiziksel yorgunluk değil psikolojik konular,kisiligini islemek,hata yapma ihtimalleri yoruyor. Ikinci kızım 30 aylık,sendromu tam atlatamadı ama o zor görünmüyor gözüme.Oğlum 2 yaşında sendromu dibine kadar yaşıyoruz ama yine de katılamadım size ya.
İlk bir yıla asla asla dönmek istemem. İkinci çocuğu kafamdan sildirdi bana o ilk aylar.
O dönem annem sürekli şikayet etme bunlar iyi günlerin derdi kendimi camdan atasım gelirdi
Sanırım kişilerin dayanılır buldukları şey çok göreceli. Yani ben inatlaşma, sokakta kendini yere atıp saatlerce ağlamasına razıyım. En azından geceleri ayrı yatakta yatıyorum kesintisiz uyuyorum ve emzirmiyorum. Bebek bakım odalarında kilitli değilim.
Eskiden bir restorana giderdik yemek mi yedim dayak mı yedim anlamazdım kucakta bebekle. Şimdi oyun alanı parkı olan yere gidiyorum o kepçesiyle arabasıyla oynarken yemeğimi yiyorum çayımı içiyorum. Yemek gelince koyuyorum mama sandalyesine kendim nispeten rahatça yemek yiyebiliyorum.
Yani daha da zorlaşmadı bence. İnatlaşma, tartışma, karakterini ortaya koyma şu yaşımda annemle aramda var mesela. Bu hani insan iletişiminde olan bir sorun çok da dert değiş bence. Ama diğerinde sana yapışık bağımlı bir canlıyla yapışıksın. Duşa bile girmen dert uykuyu geçtm. ilk yıl bir çocuğun en en zor zamanlarıydı bence
Bu zamanları çok iyi sımsıkı bir bağla geçir canım. Her ağladığında şevkat göster,asla inatlaşma,sesini yükseltme,gizlice yanından ayrılma,sen onu yönetme onun hayatı kesfetmesinde sadece rehberi ve sevgi kaynagi ol. Zaten bunları biliyorsundur.2 yaşından sonra yavaş yavaş ayrılıp anne dışındaki kişilere de bağlanmaya arkadaş kıymeti bilmeye başlıyor. Ama öncesinde sana olan güveni sarsilmissa herşey zorlaşıyorHm anladım, çocukların karakterleri doğduklarında belli oluyor zaten. Pek değişmez huyu suyu ama kriz zamanları daha kolay atlatılabilir belki. Bizimki doğduğundan beri aşırı inattı, 6 aylık hala öyle inat ve numaracı. Böyle kabullendim ama sürekli bana bağımlı olması sıkıcı. Şimdi yeni yeni bağımsız oturmaya başladı da bir nebze daha rahatlamış hissettim. Büyüdükçe kim bilir neleri çıkacak ama bence kendi başlarına vakit geçirdikçe daha kolay gibi geliyor.
Büyüdükçe fiziksel yorgunluk azalıp zihinsel yorgunluk artıyordur ama zaten çocukla uğraştığım için o kısım bana çok zor gelmiyor.
Aynen ben de böyşe düşünüyorum.Oğlum 2 yaşında sendromu dibine kadar yaşıyoruz ama yine de katılamadım size ya.
İlk bir yıla asla asla dönmek istemem. İkinci çocuğu kafamdan sildirdi bana o ilk aylar.
O dönem annem sürekli şikayet etme bunlar iyi günlerin derdi kendimi camdan atasım gelirdi
Sanırım kişilerin dayanılır buldukları şey çok göreceli. Yani ben inatlaşma, sokakta kendini yere atıp saatlerce ağlamasına razıyım. En azından geceleri ayrı yatakta yatıyorum kesintisiz uyuyorum ve emzirmiyorum. Bebek bakım odalarında kilitli değilim.
Eskiden bir restorana giderdik yemek mi yedim dayak mı yedim anlamazdım kucakta bebekle. Şimdi oyun alanı parkı olan yere gidiyorum o kepçesiyle arabasıyla oynarken yemeğimi yiyorum çayımı içiyorum. Yemek gelince koyuyorum mama sandalyesine kendim nispeten rahatça yemek yiyebiliyorum.
Yani daha da zorlaşmadı bence. İnatlaşma, tartışma, karakterini ortaya koyma şu yaşımda annemle aramda var mesela. Bu hani insan iletişiminde olan bir sorun çok da dert değiş bence. Ama diğerinde sana yapışık bağımlı bir canlıyla yapışıksın. Duşa bile girmen dert uykuyu geçtm. ilk yıl bir çocuğun en en zor zamanlarıydı bence
Aynen ben de böyşe düşünüyorum.
Yer geliyor her gün eşimle kavga ediyorum ama batmıyor bu bana, çocukta da çok farklı olmaz gibi...
Aslında iyi gidiyordu ama işe başlamamla güvrn problemi oluştu, kendi kendine uyuyan çocuk koynumuzda uyur olduBu zamanları çok iyi sımsıkı bir bağla geçir canım. Her ağladığında şevkat göster,asla inatlaşma,sesini yükseltme,gizlice yanından ayrılma,sen onu yönetme onun hayatı kesfetmesinde sadece rehberi ve sevgi kaynagi ol. Zaten bunları biliyorsundur.2 yaşından sonra yavaş yavaş ayrılıp anne dışındaki kişilere de bağlanmaya arkadaş kıymeti bilmeye başlıyor. Ama öncesinde sana olan güveni sarsilmissa herşey zorlaşıyor
İkisini aynı anda emzirirseniz daha kolaylık olurGünde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..
14 aylıkken ise döndüğümde bizde de değişik degisik korkular,gece beraber uyuma, gece terörü denen illet vs.olmustuAslında iyi gidiyordu ama işe başlamamla güvrn problemi oluştu, kendi kendine uyuyan çocuk koynumuzda uyur oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?