- 10 Temmuz 2018
- 5.935
- 7.244
- 148
- 45
- Konu Sahibi victoryvivi
-
- #321
Memeden ayrılınca uykuya devam etseDaha cok kucuk ama size ihtiyaci var.
Yine bizden ornek vereyim. Sling de cok tasidim ama kucak istemezdi. Hatta 6 aylik iken surundu 10aylik iken yurudu sonra zaten sling de hayal oldu benim icin. Ben bagimli oldum :))
Almadı emzikBelki sordular ve siz cevapladiniz. Oyle ise kusura bakmayin.
Emzik kullaniyormu? Birde ne kadar sIklikda emiyor bebeginiz
Evet özellikle uykusuzluk kötü hissettiriyor.. ben de eşimle hep gezdim tozdum, hep birbirimizle ilgiliydik, arkadaşlarla buluşmalar ve haftaiçi işe gitmeler. Şimdi ise tamamen farklı. Ama diyorum ki ne olacak ki yani sonsuza kadar bu şekilde yaşanmaz. Bebeklerim bende çaresizlik, korku, kızgınlık yaratıyor ama içimdeki sevgi patlamaları ve koruyuculuk içgüdüsü çok daha fazla. Sanki aşk gibi, acı çekip vazgeçemiyorsun.. daha kim bilir neler olacak. Benimkiler günde 1-2 kere gaz krizine giriyor, bazen çok geç uyuyor, biri uyuyo biri uyumuyo.. bazen ağlama geliyor bana, kendimi çok çaresiz hissediyorum, her şey bi süre donsun kalsın istiyorum..Sen ne durumdasın
Zorlanıyor musun ?
Ben de aynı durumdayımEvet özellikle uykusuzluk kötü hissettiriyor.. ben de eşimle hep gezdim tozdum, hep birbirimizle ilgiliydik, arkadaşlarla buluşmalar ve haftaiçi işe gitmeler. Şimdi ise tamamen farklı. Ama diyorum ki ne olacak ki yani sonsuza kadar bu şekilde yaşanmaz. Bebeklerim bende çaresizlik, korku, kızgınlık yaratıyor ama içimdeki sevgi patlamaları ve koruyuculuk içgüdüsü çok daha fazla. Sanki aşk gibi, acı çekip vazgeçemiyorsun.. daha kim bilir neler olacak. Benimkiler günde 1-2 kere gaz krizine giriyor, bazen çok geç uyuyor, biri uyuyo biri uyumuyo.. bazen ağlama geliyor bana, kendimi çok çaresiz hissediyorum, her şey bi süre donsun kalsın istiyorum..
vallah bacım biz senelerdir böyleyiz artık cocuk olunca öyle olunuyor zamanla alışırsınHerkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Canım benimde 21 aylık ikizlerim ve 8 yaşında bir kızım var... Gerçekten ikiz çok zor ama Allah sabrını bir şekilde veriyor. Ben akademisyenim bu arada, çalışıyorum.. Şuan en çok problemim uyku. İkizlerden biri hem sağlık hemde uyku yönünden çok problemli.. Ama geçeceğine inanıyorum veya inanmak istiyorum. Bazen psikolojim alt üst oluyor, bağıra bağıra ağladığım zamanlar oluyor ama yine de evlat ve annelik... Şimdiden sana hayırlı doğumlar diliyorum..İkizlerime hamileyim ve Allah nasip ederse ilk kez anne olacağım. Ben de tüp bebek tedavisi ile hamile kaldım. Aklıma gelen bütün korkuları anlatmışsınız. Şurada bekleyeyim de yorumları okuyayım. Allah size de sabır ve güç versin. İnşallah sağlıkla, mutlulukla büyütürsünüz bebeğinizi
Öncelikle bebişi hayırlı uğurlu olsun. Sizin mesajlarınız dışındaki mesajlara bakmadım belki yazanlar olmuştur ama ben kendi tecrübelerimden bahsedeyim. İlk bebeğim olduğunda aynı sizin gibi depresyona girme sürecindeydim. Hatta instagrama nasıl giriyorlar diye hayretler içindeydim. Ben kendim hatta sadece bebeğe vakit ayırmaktan başka hiçbşrşey yapamıyordum. Kardeşimle bebekelrimşz arası yok yakın sürekli mesaj atıyordum normal mi diye. Gerçekten zor bir süreç başlangıçta. Ama geçiyor çok şükür. Benim en önemli dikkat ettiğim mesele gece uymaları oldu. Çok şükür gece uykusunda sorun yaşamadım bunun sebebi ise gece bebeğim her uyandığında karanlıkta emzirdim. Gece altını açmıyorum. Kıyafet değiştirmiyorum, bebekle agucuklu gugucuklu konuşmuyorum. Emzir yatır yapıyorum. Bebekler büyüdükçe etrafı inceliyorlar, ilk aydan sonra park yatak almıştım, onunla bir süre oyalanıyordu. Gece uykularını da zamanla geri çekip saat 8 e getirirsen ( her gün yarım saat önce yatır mesela, başlangıçta banyo ile yaptırabilirsin uykusu daha uzun olur) sana da vakit kalır. Öbür türlü bebekle uyu, bebekle uyan insanın psikolojisi bozuluyor ve kendine ayırdığı zaman azalıyor.Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Canım benimde 21 aylık ikizlerim ve 8 yaşında bir kızım var... Gerçekten ikiz çok zor ama Allah sabrını bir şekilde veriyor. Ben akademisyenim bu arada, çalışıyorum.. Şuan en çok problemim uyku. İkizlerden biri hem sağlık hemde uyku yönünden çok problemli.. Ama geçeceğine inanıyorum veya inanmak istiyorum. Bazen psikolojim alt üst oluyor, bağıra bağıra ağladığım zamanlar oluyor ama yine de evlat ve annelik... Şimdiden sana hayırlı doğumlar diliyorum..
Seni en çok ağlatan ne
Anneme bırakıp duşa zor giriyorumHepsini yaşadım 5. tüp bebekte geldi oğlum 35 bitmesine az zaman kala hep hayalimdi ama bir anda hayatım altüst oldu sanki. 11 sene rahatlığa alışmışız eşimle aynı kampüste çalışıyoruz beraber gidip geliyorduk işten çıktık mı bugün dışarda mı yesek sinemaya mı gitsek eve gelip ayağını uzatıp film izlemek istediğin yemekleri rahatça yapıp yemek, haftasonu hadi kahvaltya gidelim gezelim böyle bir hayat. Sonra ememeyen ağlayan bir bebek, uykusuzluk ben annemle bebekle salonda eşim yatak odasında. saçımı toplamaya zaman bulamamak, pijamalarla dolaşmak, acelece yemek yemek. Eylül ayı hava sıcak herkes gezerken eve kapanmak. Hayatım bitti demiştim hergün ağlıyordum. Sonra alıştık birbirimize annem 5 ayın sonunda gitti ek gıda macerası başladı stres sıkıntı ama onu da kotardık hala huysuzluğu oluyor ama uyku düzeni yeme düzeni var. ben yarım gün işe başladım bakıcımız var ve su akıp yolunu buluyor eşimle tam 9 ay hiçbir şekilde ilişkimiz olmadı daha yeni başladık. İnan hep böyle sürse kimse 2-3 çocuk yapmazdı al bebeğini çık 40 ın çıkmadı falan umursama o uyusun sen bir kahveni iç annene bırak kuaföre git arkadaşlarınla görüş eve kapanma
Benim evim de yeni.. taşınırken ben yoktum ve şu an evin tüm kontrolü başkalarının elinde. Ne nerde hiç bilmiyorum. Bambaşka bi hayat, hep yalnız evde olmuşken şimdi bir sürü insan..Seni en çok ağlatan ne
Ben ağlamıyorum ama çok mutsuz gibiyim
Enkaz gibiyim
Meme dışında 5 dak sakin durmuuo hep emmrk istiyo
Memede uyumak istiyor
Sıcaklarda ikimiz de yapış yapış oluyoruz
Hayırlı olsun 40 ınız:)
Bizim 4 temmuzda iple cekıyorum mucizevi bahsedilengünü
Ben de ayni durumdayımBenim evim de yeni.. taşınırken ben yoktum ve şu an evin tüm kontrolü başkalarının elinde. Ne nerde hiç bilmiyorum. Bambaşka bi hayat, hep yalnız evde olmuşken şimdi bir sürü insan..
Öncelikle Allah bağışlasın bebeğinizi güle güle büyütün. Yaklaşık 5 aylık bir miniş annesi olarak diyorum ki sizin gibi olan bir çok anne var ve kesinlikle çoğumuz aynı duygular içindeyiz veya içindeydik. Bir komşum demişti ki bebek evdeki fazladan bir kişiyi bile hisseder ve huysuzlanır. Kv. Görümce anne farketmez şu git gel kısmı bitsin anca öyle rahatlarsın. İlk 3 ay annenin yaka iğnesidir bebek seve seve yapışın bebeğinize sıcak da olsa terleseniz de sarılın. Çünkü zaman geçtikçe o sarmaş dolaş halinizden eser kalmayacak kucakta durmayacak elinizi tutmayacak yaş büyüdükçe uzaklaşacak da uzaklaşacak. Koskoca ömürde geri gelmeyecek bir 3 ay. Zor ama keyfini çıkarın. 40. Gün mucizevi falan değil umutla bekledik ama yokBen de ayni durumdayım
Hep düzenli idim temiz titizdim
Geçenlerde kv dem buzdolabinda herşey çürümüş diye bana fırça atarken üzerine uçasım geldi
Aynı seyleri ben de yaşıyorum
Hatta suanda ağlıyordum
Yarın görümcem gelecek iki çocuğu ile
Onlar i da istemiyorum
9 dan beri bebeğim ağlıyordu
Ben de zordayım allah yardımcımız olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?