Geçecek deyin teselliye ihtiyacım var . Anne olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
biz de 11 aylık olduk 4 aya kadar böyle devam ediyor,sonra bu durum gidiyor yerine dişler geliyor ama ilk aylara göre çok çok iyiyiz.Müzik açmıyormusunuz bebeğe müzikle uyutsanız pedagogların önerdiği gazlı bebekler için müzikler var,benim bebeğim hala öyle uyur.
 
Onun o bal cennet kokusuna değmez mi ya bırak kocanla keyif yapma artık bebişinle yaparsın:) ben bu dünyada en çok seni seviyorum diyen 5 yaşında paşam var Allaha emanet, ikinci canavar yolda ben şimdi görcem cümbüşü :) ama şükürler olsun iyiki var bende çok zor atlattım lohusa bunalımını ama geçiyo
 

Dayanamadım yazayım dedim o müzikler ile başım dertte benim de bebeğim 1 aylık . Victory kadar zorluk çekmiyorum ama bebek işte . O da yapışık bana . Neyse o müzikleri açıyorum rahatlasın diye aradan biraz geçiyor çığlık duyuyorum , uyumuşum (!) çocuk sıkılmış
Benim bebeğime etki etmiyor ama ben çok memnunum
 
elbette geçecek..
Kırkı çıkınca siz de bedenen rahatlayacaksınız.
sürenin sanıyorum tıbbi bir anlamı da var. hormonlar düzene giriyor filan..
ben yeni annelere, bebeklerine iki haftadan sonra kendilerinin bakmasını tavsiye ediyorum hep.
anneniz evi çekip çevirdikçe sizin " beceremiyorum" algınız perçinleniyor çünkü.
bebeğin dış dünyaya alışması için 3 aya ihtiyacı var. kayıp trimester...

her gün mutlaka duş alın. yapabiliyorsanız 15-20 dakika açık havada yürüyün.
bebeğinizi pusete alıştırın :) yaz boyu eve kapanmayın.

size iyi gelecek arkadaş, kuzen vs. yani sizden ikram beklemeyecek, halden anlayacak yakınlarınızdan destek isteyin.
bir çay kahve içseniz size moral olur.

eşinizi bu sürecin içine mutlaka dahil edin. ( bence anneniz bu sebeple de evine dönmeli artık)
işe gidiyor uyuyacak, yorulmasın. anlamaz ben yapayım demeyin.
elbette meme emen bebek için gece eşinizi özellikle uyandırmayın.

hep yeni süreçler olacak önünüzde. ek gıda, diş çıkarma, yürüme, tuvalet, ayrı oda vs.
bütün bunların doğal olduğunu geçeceğini sık sık telkin edin kendinize..
 
Şu an en zor dönemdesiniz. İnanın hepsi unutuluyor. Benim çocuklarım 5 ve 6 yaşına geldi şimdi. Bebeklik dönemini kendime zehir ettiğim için hiç sakin kafayla onları sevememişim onu anlıyorum şu an. Keşke daha rahat davransaydım. Biz de eşimle sizin gibiydik. Şimdi çocuklar büyüdüğü İçin eşimle yine eskisi gibi olduk. Geçici dönem, lütfen iyi kötü herşeyin tadını çıkarın.
 
6.5 yaşında kızım,10.5 aylık oğlum var ve sizi çok iyi anlıyorum.
Emin olun geçiyor.
Kızım zor bir bebekti,uyumaz,yemez,içmez,ağlar hep problem yaşadım belki acemilikten belki kızım gerçekten huysuzdu bilemem ama şu an arkadaşım gibi. Elim kolum oldu benim evde,kardeşiyle oynuyor,alışverişte yardım ediyor,onunla vakit gecirmek o kadar keyifli ki size anlatamam. Bazen düşünüyorum o bebekken biri bana bunları anlatsa inanmazdım diye.
Sonra oğlum oldu,onu da 10.5 aya getirdik şükür şu an en büyük tesellim,uykusuzluğa yorgunluğa direnebilmemin tek sebebi,büyüdükçe bu durumun değişeceğinden emin olmam.
Size ufak tefek tavsiyelerde bulunacağım yanlış anlamazsanız.
Oğluma alışveris yaparken beyaz gürültü tabir edilen sesleri çıkaran bir oyuncak almıştım,cidden hayat kurtarıyor hala. Mesela uyutmak istiyorum,kuş sesi açıp pışpışlıyorum yada mamasını içiriyorum o sesle uyuyakalıyor. 20 dakika kesintisiz çalıyor. Doğduğu günden bugüne hala kullanıyorum,evde uykuya gecmekte zorlandığı zamanlarda ara ara ,dısarda uyutursamda pusetine asıyorum dışardaki seslerden çok etkilenmiyor.
Bunun dışında,ince bir zıbın giydirin ve emzirmeden önce müslin örtüler var,onlarla yarım kundak yapın,annem bana kızimda söylemişti ama dinlememiştim haklıymış ,o şekilde emzirin,yatağa da öyle koyun,genelde ısı farkından uyanıyorlar. Oğlumun daha minik olduğu dönemde bu yöntem çok işe yaradı,yatırdığımda uyanmamasına.
Son tavsiyem de zor biliyorum ama keyif almaya çalışın,inanın zaman öyle çabuk geçiyor ki anlamıyorsunuz,büyüyüverecek siz anlamadan.
Kafanıza takmadan,strese girmeden,hep böyle mi olacak demeden yaşayın.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi
 
Binlerce kişi sizin gibi anne olabilmek için ne çabalar sarf ediyor ne kadar gözyaşı döküyor biliyor musunuz?Bir bebeğin kokusuna hasret o kadar insan varken eşinizin bebeği sevmesini kiskaniyorsnuz yazık!!!Bir bebeğe sahip olabilmek icin bütün sıkıntılara göğüs geren bu uğurda herseyini verebilecek olan tüm uğraşlara rağmen olmayınca keşke ölseydim de bu kadar agir bir sınavla sinanmasaydim diyen o kadar insan var ki...Allah bana dünyanın en güzel nimetini verdi diye sukredeceginiz yerde kalkmış bir de şikayet ediyorsunuz.Sizi siddetle kınıyorum.
 
victoryvivi üzülmeyin.
Lohusalık dönemi.
Çok normal.
Hormonlarınız oyun yapıyor.
Bebeğimi emzirirken bile eşimin bana bakışının değiştiğini hissederdim.
Artık onun gözünde 'anne' olmuştum, çok değişikti.
Eskisi gibi olmayacak hiçbirşey diyerek üzülürdüm.
1 yaşını geçtikten sonra, işe başladım.
Şükürler olsun. 3,5 yaşında ve kardeşi olmasını düşünüyorum ama beni korkutan şey işte o malum dönem.
Yaş itibariyle de zorlanmanız çok normal, çünkü uzuun süre kendi kendinize kalmışsınız anlaşılan.
bol bol şükredin, sağlıklı evladınız için.
Büyüdükçe her anı, her günü daha keyifli olucak.
 
ilk günlerin heyecanıyla sanırım hiç kucaktan ındırmedıysenız oda hemen sıze alıştı kucak istiyor tabikiii ,

kısa ağıtlarında kucaga almamaya çalışın , yanında yatın elini tutun ,

hee unutmadan geçecek bu gunler güzel anne
 
neye göre yargılıyorsunuz ki?
Lohusalık böyle bir şey.
 
ah ahhhh bi kavuşsam miniğime uyutmasın gecelerce istersen illa ki geçecek ağlamalar hep küçük kalmayacak bi de şöyle düşünün ya olmamış olsaydı şu an hala tedavi çin çırpınıyordunuz
 
Bir bebeğin hasretiyle yaşamanın nasıl birsey olduğunu anlamayanlara bunu anlatmak zor oyuzden cevap vermiyorum
 
Geri dönüp baktığımızda geçmez dediğimiz ne dönemleri atlattığımızı hepimiz çok rahatlıkla görebiliriz. Aslında bunlara alıştık demek daha doğru olacaktır. Şu an yeni bir hayatınız var ve bu hayata alışma sürecindesiniz. Alıştığınızda geçecek. Bebeğinize ve size esenlikler dilerim.
 
öncelikle ne mutlu size Allah analı babalı sağlıkla büyütmeyi nasip etsin
çok güzel ve bir o kadar da zorlu günler yaşıyorsunuz, hepimizin yaşadığı gibi
ama emin olun geçiyor, sadece birbirinize alışmak için zaman gerekiyor ben sanki daha yeni yeni alıştım gibi 20 ayda ama herkes böyle değildir
şöyle düşünün eğer ilk çocuğun zorluğu geçmese 2. 3. çocuk yapılır mıydı :))
insan zamanla unutuyor yaşadığı zorlukları geriye sadece güzel şeyler kalıyor
size ailenizle birlikte mutluluklar
 
Bu gunleri ozleyeceksin diyenler olmus hic ozlemedim ben

9 ay civarini ozluyorum mesela cok tatli oluyorlar
Kucugu 4 yasina geldi bebek goruntusu kayboluyor artik o hallerini de ozluyorum.
Ama 40 i cikana kadar olan donemi hic ozlemiyorum dogrusu
 
Anlattiginiz her şey o kadar normal o kadar olağan ki o kadar yani.
Herşey düzelecek emin olun .o minik dünyaya geldi ve onun tanıdığı güvendiği bir kişi var o da annesi . O süreçte çocuklarda süreklilik algısı yoktur ondan bira uzaklassanjz gittiniz sanır çok normal . İlk dört aydan sonra süreç biraz daha nirmallesir ama süreklilik algısı hala yoktur.
Eşinize gelince ne kadar güzel ki seviyor güzel sözcükler söylüyor normal olan bu malum eve gelip düştü şunu gibi laflar eden öfkeli baba olmaya layık olamayan cinslerde var Allah kimsenin evine vermesin böylesini .
Doğumdan sonra hayatınızı berbatmis gibi hissetmeniz , mandıra gibi hissetmeniz, tek var oluş amacınız çocukmuş gibi hissetmeniz ...... Bunlar da normal ve geçiyo.
Rabbim meleğinizi sağlıkla sıhhatle buyutmenjzi nasip etsin .
 
Kapattır bu konuyu bence

herkes yazmış da yazmış olmayanlar şunlar bunlar vs vs diye

kadın zaten kendisi tüp bebek ile kucağına aldı bebeğini o da biliyordur o süreçleri çok iyi

ama şu an bunalmış ve açıkça destek beklediğini de yazmış

geçecek tabii

biraz o geçecek biraz da sen alışacaksın

mesela Koalina ya geçecek dedik inanmadı her an mükemmel olmak için didindikçe battı

bak ama artık çıktı sen de bu hislerden kurtulacaksın

eşini kıskanmak ilginin bölündüğü hissi çoğu çiftte iki taraflı yaşanır zaten bunlar olağan

bebeği bir dakika bırakamamak kısmı da bebekten bebeğe değişiyor galiba benimkinde o sıkıntı pek yoktu

ev işi vs gibi şeyleri takma

bence mümkünse annen gitsin, ev işine vs eşin el atsın anneli süreci çok uzatırsan yalnız hiç bakamam korkusu oluşuyor

gündüz evde sadece ikiniz kalınca daha rahat ve huzurlu düzen oluyor, karışacak kimse olmayınca daha iyi oluyor

bunalırsan yaz bana ben gelirim yardıma

bu arada rutin ağladığı saatlerin bir kısmını eşine paslayacaksın mesela bizimki akşam 7.30-9.30 arasında ağlardı

bende olsa da ağlayacak eşimde olsa da o zaman eşimde dururdu ben yemek yer duş alır ya da sadece otururdum

senin handikapın gece uyumaması yavaş yavaş geceye alışmalı karartmalı perde yoksa alın ve gündüz de karanlıkta uyutup sonra saati dolunca aydınlatıp uyandırın arada yavaş yavaş da öğrenir
 
Çok güldüm şuan allahtan bize etki ediyor yoksa napardım eşimle dönüşümlü koyuyoruz telefonları uçak moduna alarak sabaha kadar çalıyor.Doktorumuz 12 aya kadar çalabilir ama sonra azaltın dedi,bizimki her sese kulak kabarttığından napıcaz bilmiyorum :)
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

T
Kayınvalide ve yatılı misafirlik konusu
3 4 5
Yorumlar
80
Görüntüleme
5K
Sunshine1
S
S
Bu Günler Geçecek Mi?
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
superstar3
S
eşimin ciddiliği ve soğukluğu
4 5 6
Yorumlar
118
Görüntüleme
7K
Olyndra
Artık kaynanam ve görümcemden bıktım
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
4K
geceeeee
S
Hamileyim çok yalnız hissediyorum
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
4K
kelebek35_
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…