Geçti, düzeldi dediğiniz hikayenizi yazar mısınız

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bundan iki sene önce birini çok sevdim de o sevgimin kıymetini bilemedi tabi. İnsan vazgectikten sonra geriye dönüp baktığında “ben bunu mu sevmisim ya” diyebiliyor. Şimdi diyorum ki iyiki olmamış çünkü hayatımda gerçekten beni taşıyabilen, çok anlayışlı, sevgisine güvendiğim biri var.
 
Benim geçmediii... ilk kez aşık olduğum da 14 yaşındaydım karşılıklıydı ama o zamanın şartları farklı şehirlere gitmek zorun da kaldık ve irtibatımız kesilmişti.. ben 2.5 yıl onu bekledim çok bekledim çok sevdim çünkü veee 2.5 yıl sonra onu buldum hayatında biri mi vardır öldü mü kaldı mı bilmiyordum düşünmemiştim de bunları ve yazdım kardeşimin face hesabından ( sene 2009 )msn adresimi verdim iki gün sonra ekledii ve beni tanımadı evrim geçirmiştim genç kız olmuştum sen benim ilk aşkımdan deyince tanıdı beni ve şuan 4 yıllık evliyim ve 2 çocuğumuz var bazen unutulmuyor ve geçmiyor biz 2015 de evlendik son bir yıl hariç uzaktan devam etmiştik ilişkimize
 
3.5 yıl evlilik ve 1 yılda tanışma- nişan yaşadık .
sonucunda ise boşandık. Üzerinden 1.5 yıl kadar geçti ve şu an nişan hazırlığı yapıyorum.
Yani diyeceğim o ki kötü bir ilişkinin neresinden dönerseniz kardır.
 
Son zamanlarda yaşadığım şeyi anlatmak için geldim ben de :)
2008’de başlayan bi hikayem vardı. Her gün konuşuyoruz, gece 4’e 5’e kadar konuşuyoruz. O zamanlar CNBC-e diye bi kanal var, o kanalda da salı geceleri romantik salı kuşağı oluyor, biz nerdeyse her salı gecenin o saatinde farklı şehirlerde televizyonu açıp birlikte o romantik filmleri izliyoruz. Başroldeki kişilerin yerine kendimizi koyuyoruz falan. Yazları farklı evlerde balkonlarımızda oturup güneşin doğuşunu izliyoruz, o arada mesajlaşıyoruz birbirimize şarkılar gönderiyoruz. O bana seveceğim şarkılardan cd’ler hazırlıyor, ben onun ilgilendiği konularla ilgili araştırmalar yapıyorum. Gemileri çok severdi, anlamasam bile o çok seviyor diye saatlerce dinlerdim onu. Bunlar olurken sevgili değildik bi de, bi şeyler var ama açılamıyoruz bi türlü. Onda ağır dengesizlik var :) o yüzden ara ara tartışıyoruz. Tam 1,5 sene sonra yine aramız kötüyken bi gün dayanamayıp gecenin bi saatinde ona aşık olduğumu söyledim. Benim mesajımdan sonra o da itiraf etti ve ilişkimiz başladı. 2.5 sene sürdü ilişkimiz. Ama işte dediğim gibi kendisi çok dengesiz olduğu için mutluluğu da mutsuzluğu da en uç noktalarda yaşadım bu ilişkide. Askere gitti geldi, 15 ay bekledim, döndüğünde değişmişti. Arkadaş çevresi değişti, takıldığı yerler değişti ve sonunda o kabul etmese de aldatıldım :) o 32 diş gezerken ben acı çektim, onu özledim, ona kızdım. Hep dönsün, pişman olsun diye bekledim. Daha sonra o bi ilişkiye başladı, benim yaptıklarım çok önemsizmiş gibi paylaşımlar yaptı. Bana gönderdiği şarkıları o kızın ismini yazarak paylaştı. :) Her seferinde canım daha çok acıdı. Ayrılıktan 1.5 sene sonra hayatıma başkası girdi ve ben gerçekten çok mutlu olduğumbi ilişki yaşadım. Ama önceki ilişkimden kaynaklanan güven problemi, hemen sinirlenme sorunu ve yaşadığımız bazı problemler nedeniyle ilişkim çok yıprandı ve ayrıldık.
Daha sonra bu 2008’deki adam tekrar girdi hayatıma. Geçmişte yaşadığım şeyleri bile bile görüşmeye başladım. Her şey mükemmeldi ama adamın dengesiz olduğunu unutmuştum, neyse ki kendisi hatırlattı. :) bir süre aramız çok iyi olduktan sonra bi anda ortadan kayboldu. Durup dururken engelledi. Yaklaşık 6 aydır hayatımda yok ve ben kendisine karşı nötrüm. Ne nefret var içimde ne de aşk. Tabii ki arada aklıma geliyor, mutlu olmasın istiyorum ama sonra vazgeçiyorum. Benim bu adamdan ders almam gerekiyordu ve son olayda dersimi aldım. Onun bile bana öğreteceği bir şeyler varmış ve ben onları öğrendim. Onun da benim hayatımdaki görevi sona ermiş oldu. :)
Her şey geçiyor, herkes değişiyor. Önemli olan yaşadıklarımızdan ders çıkarabilmek. Ben ilk ayrılığımızda ders çıkarmadım, bu yüzden ondan sonraki ilişkimi mahvettim.
Sizin de yaşadığınız ilişkiden, ayrılıktan almanız gereken dersler vardır. Onları anladığınız zaman çok daha rahat olacaksınız. Bugün üzüldüğünüz şeyleri gün gelecek gülümseyerek hatırlayacaksınız.
Ben benim hikayemde çok yıprandım, çok zor zamanlar geçirdim. Eminim ki benim hikayemden çok daha ağır şeyler yaşayanlar da vardır ve onlar için de geçiyor her şey.
Size söyleyebileceğim en önemli şey, geçmişe takılı kalmayın. Erkeklerin geneli biz üzülürken hayatlarına devam ediyor. :) Siz de sadece anı yaşayın. Kendinizi hiçbir şeye kapatmayın. Her şey geçecek. Hepsi bi hatıra olarak kalacak. Tabii ki hatırladığınızda sizi üzecek ama eskisi kadar değil. :)
 
Ne güzel allah mesut etsin kısmet olunca kimse değiştiremiyor demekki
 
Bende gic oyle bisey olmadi ama sana tavsiye takma kafana elbette baskasini seveceksin mutlu olacaksin ayrica ask mesk öluyorum falan cok sacma ya at kafandan bana artik cok bos seyler geliyo bu konular...Allah baska dert vermesin
 

Bir zamanlar çok sevdim hem de çok.
Gerçekten emekte verdim, zaman da verdim.
Hatta onun için hayatımı bile dondurdum belki...

Bekledim, beklemeyi de çok yaşadım, bolca üzüldüm.
Mesafe oldu aramızda, yollar oldu, farklı zamanlar oldu...
Nitekim ne oldu? Bitti gitti. Ve bugün aklıma bile gelmiyor (bu yazınızı okuyunca geldi aklıma tabii ki de).
Geçmiş geçmişte kaldı, o toylukları yaşadığım yaşlarda edindiğim bir aşk veya sevgi tecrübesiydi o kadar.

Şimdi aşık olduğum adam ile evliyim.
2 çocuğumuz var, iyi giden bir evliliğimiz (normal - kavgası - gürültüsü - sevgisi - neşesi eksik olmayan) var.
Mutluyum, yeri gelip kendimi mutsuz hissettiğim anlarda oluyor, eşime kızdığım anlar da.
Yanlış kararlar alıyoruz birlikte, birlikte düzeltmeye çalışıyoruz yanlışlarımızı.
Ancak mutluyuz, huzurluyuz.... En önemlisi de bu.

Geçiyor, herşey geçiyor.
Zaman da, hayatta, yanlışlar da, yaralar da, hatalar da, acılarda...
Hepsi geçiyor...
 
İlk askimdi çok sevmiştim oda beni öyle 8 yıl devam ettik iliskimize onun ailesi beni türküm diye istemedi amca kizlarini istiyorlardi benimkiler kürt diye istemiyorlardi yapamam onlarla diye böyle böyle devam ettik en son aileler rest çekti özellikle benimki severek ayrıldık mecburen belki peşinden koşsak olurdu ama ailemizi ikimizde karşımıza almadık zaten daha 20 yasindaydik ozmanlar ben başka şehire geldin okul için öyle koptuk ben esimle başladım çok sevmesi onu unutmam için sansti bana çünkü nefes alamam onsuz diye aglayip dururyordum esimin ilgisi sevgisi bastırdı çünkü aynı onun gibiydi o askere gitti beni aradı çok kez ben soylemedim hayatimda biri olduğunu arkadaş gibi konuştuk bigün beni aradiginda gorumcem açmış telefonu ve söylemiş nişanlı olduğumu bidaha aradı benden duydu onun yaşadığı şehre gittigimde bi görüştük ve o agladi ben ağladım ve benden başka kimseyi benim kadar s3vmicegini söyledi öyle ayrıldık ben evlendim o ben evlenenne kadar bekledi ve benim düğün resmimi sosyal medyada gördü beni sildi ve gitti amcasının kızıyla evlendi Sen olmazsan babamın istedigiyle evlenirim demişti. Şimdi benim iki onun bir çocugu var arada bi o bana yazar nasılsın diye arada ben yazarım sadece çok iyi bi insan oldugu icin hep aklimdadir ama eşime aşığım esimde onu ve neden ayrıldığımi biliyor onun eside zaten ozmanlar bizi biliyordu aşk yerini insanı bi sevgiye birakiyor geçiyor o içindeki ateş özlem hersey geçiyor
 
Eskiden olsa şu hikayeye bakar umutlu olurdum benimki de belki böyle olur derdim. Ama şimdi içimde küçücük umut bile yok çok şükür.. Bazen umut cidden acı veriyor boş bir umut daha doğrusu..
Hikayenizi bilmiyorum çocuklardan vakit bulup okuyamadım bi türlü anca kendi hikayemi yazdım ama bildiğim bişey var ki kaderin de varsa her türlü olur ama yoksa iki dünya bir araya gelse olmaz evet seviyoruz aşık oluyoruz ama dünya da ki tek güzellik bu değil ki... dünyanız güzelleştikçe hayatınıza giren insanlar da güzel olur biraz hayatın tadını çıkarmak lazım aslın da işte o zaman herşey yoluna girip ve asıl prens o zaman gelecektir...
Bakmayın ben 2.5 yıl sevdiğim insanı görmedim onu kaybettim ama aklımın bir köşesindeydi sadece yoksa kendimi heba etmedim kalbimi acıtmadım. Şu yalan dünyaya bir kere geliyoruz dün yeni atanan bir öğretmen öldü trafik kazasında bir kere tanışmışlığım vardı gencecik yaşında öldü.
Ölüm var bu hayatta asıl bunu unutmamak lazım ve her anımızı ona göre yaşamamız lazım
 
benim eşim de Kürt ve ben türküm inanın bazen en hayırlısı oluyor sizin için de öyle olmuş 10. Senemizde evlendik ama şimdi ki aklım olsa böyle bir aileye gelin gelmezdim demiyorum ama ailesini silmesini isterdim kesin ve net... elimi canım kadar seviyorum ama ailesi mahvediyor herşeyi. Çok şükür ki bin de bir bile olsa buralarda ailesine karısını ezdirmeyen adama denk geldim bu da benim şansım çok şükür ki
 
Ben de ona öfkeli ve kırgındım uzun bir süre. Sonra pislik bir herif olduğunu ve dünya üzerindeki tek erkek olamayacağını farkettim. 8 aydır yeni bir ilişkim var mutluyuz
 
Bende istemedigim için savasmadim zaten nasıl olurdu bilmiyorum kültür farkı bide ben hiç gelemem baskiya belki de hayırlısı oldu evlenip mutsuz olmaktansa iyi bir anı olması daha iyi sizin adınıza sevindim umarım hep mutlu olursunuz
 
O benim işte. Bı zamanlar çok aşık olmuştum ilk sevgilimdi. 3 yıl sürdü ilişkimiz sonra okul bitip de farklı şehirlere gidince uzaklaştı benden bitirmemek için elimden gelen fazlasını yaptım. Ailesinden bile görmediği ilgiyi gösterdim. Parası bittiğinde para dahi gönderdim. İşi de yoktu yıllarca onu beklemeyi bile göze almıştım. Ama o uzakta yapamadığını ayrılmak istediğini söyledi. Dünya başıma yıkıldı. Gece gündüz ağlaya ağlaya dua ettim barışması için. Bı ay kadar geçti bana bı kızla yatakta çıplak resmini attı. Ben ona kavuşmak için dualar ederken kendimi mahvederken o başka kızların koynundaymis ve bunu bana gösterdi. Ama o resim bitiş noktası oldu. Görünce dünyam basima yıkıldi sevdiğim adamı başka bı kızla yatakta gordumm. Ama sonradan iyiki göndermiş dedim. O resmi görmesem hayatta unutamazdim. O resim benim için bitiş noktası oldu bı anda nasıl olduysa içimden aktı gitti. Ve inanın bazı insanların arkasından iz bile kalmıyor . Kaç kez dönmeye kalktı ve bı zamanlar deliler gibi sevdiğim adamı kaç kez reddettiğimi bilmiyorum. Demek ki bı noktadan sonra nokta kadar bile bı iz kalmıyor.
 
bence zamana ihtiyacin var gibi. az bir elektrik almis olsan dayanamaz yazardin ona
Karşımdaki kişiyi üzmekten çekiniyorum yoksa bir denemek isterdim.. Ama kendimden emin olmadığım için bunu yapamadım. :/
Gece mesajınızı okudum, resim kısmına kadar normal okuyordum o kısmı okuyunca dondum kaldım. Geçmişte o kişinin bana söylediği bir kaç şey aklıma geldi.. Pek anlatamıyorum şuanda.
Sizin adınıza da sevndim, çok şükür atlatmışsınız..
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…