Gelinimiz oğlumu azarlıyor

canım ben de gelininin haklı olduğunu düşünüyorum ama tamamen değil. bir annenin evladını koruma iç güdüsüyle neler yapabileceğini sizler benden çok daha iyi bilirsiniz çünkü ben henüz o duyguyutatmadım, yani bekarım :) ama çocuklara o kadar düşkünüm ki kendi evladımın hayali bile içime işliyor. canı yansa ciğerim sökülür herhalde allah korusun o da bu iç güdüyle başlamış bence. ama kadın öyle bir psikolojiye girmiş ki, artık çocuk bişey yapmasa bile ona karşı hırçınlaşmış. anlattığından böyle çıkıyor. işte bu kötü ! seninki daha 2.5 yaşında ve sünger gibiler bu çağlarında, zihinsel, bedensen ve psikolojik gelişimlerinin temeli bu dönemde atılıyor. o yüzden haksız yere bağırması bilinçaltında olumsuz mesajlar bırakır. bu açıdan onun bağırmasını engellemelisin. AMA senin haylazın diğerine olan tutumunu da ihmal etme sakın. 3.5 yaşında olan daha mülayim tahminimce :) ben de çok mülayidim koca kız olduğumda birgün annem kavga edip korumuştu beni benim yerime :)))) o da yavrusunu koruyor işte ne yapsın. bu durumun problem olmasına izin vermeden en kestirme şekilde çocuk psikolojisinden dem vurarak halletmeye bakmalısın bence. ikisini de allah bağışlasın ! cümlesinin evladını ! bana da nasip olsun hayırlısıyla inşallah

ask2009 .!.:

Erkek kardeşimin eşi sevgili gelinimiz (şu ana kadar çok büyük bir sorunumuz olmadı iyi anlaşırız)2,5 yaşındaki oğlumu son günlerde her gördüğünde azarlamaya ve bağırmaya başladı.Sebep onunda oğlu var yani benim yeğenim 3,5 yaşında ve haliyle biraraya geldiğinde çocuklar kavga edebiliyorlar birbirlerine vuruyorlar falan.Ama benim ufaklık biraz daha baskın geliyor ve her defasında yeğenimin canı yanıyor ağlıyor falan.Her ne kadar ayırsak,anlayışlada karşılasak ikazda etsek çocuk sonuçta.Hem çok özlüyorlar birbirlerini hemde biraraya gelince yarım saat geçtikten sonra başlıyorlar kavgaya..Öyle yada böyle büyüyecekler.Bende oğlumu çok ikaz ediyorum yeri geliyor yeğenimin çok canı yandığında gerçekten onada üzülüyorum böyle durumlarda,oğluma kızıyorum sesimi yükselterek uyardığım oluyor.Yada pek yanlız bırakmıyor dikkat ediyorum birbirlerine zarar vermesinler diye..Ama son zamanlarda kardeşimin eşi, oğluma herkesin içinde bağırıyor kızıyor.Bişey demedim sessiz kaldım çünkü canı yananda onun oğlu..Ama canımıda sıkıyor bu durum.Çünkü en son 2 gün önce benim yanımda çok fena bağırdı oğluma.Sanki ben yokmuşum gibi.Ve ortada gerçekten bağırılacak bir durum da yoktu..

Genişletmek için tıkla...

Cogu ailelerde olan seyler bunlar,bazen ayni yastaki gelin görümcelerin,yada iki eltinin,yada iki bacinin ayni yaslarda cocuklari oldugunda sorun cikabiliyor,bazen beraber oturup cözüm bulmaya calismakta cok ise yariyor..
Allah kolayliklar versin ins.
ama cocugunuzun size karsi olan güveninin sarsilmamasi icin onu bu tarz durumdan kurtarmaniz gerektigini düsünüyorum,
gelininizi alin karsiniza iyilikle güzellikle,sizin oglunuzun,yegeninizi vurdugunda neler hissettiginizi bu duruma üzüldügünüzü ve onunda anne olarak üzülmesini ve neler hissettiginizi anladinizi söyleyebilirisiniz ama is bagirma konusuna gelince,kücücük cocuklari böyle bagirarak cagirarak yetistirmenin onlarin ruh sagligini cok büyük derecede etkiledigini bilsin ve bagirmamaya gayret göstersin ve yukarda yazdigim gibi beraber bir cözüm bulmanin en sagliklisi olduguna inaniyorum..insallah

Oncelikle cocugun fitratini bilmek lazim.
Cocuklar ilgi cekmeyi sever, onlar icin cogu zaman bunun positifi veya negatifi fark etmez bile.
Onlarin ihtiyaci olan sey ilgidir. Genelde kulturumuzde misafirlige gidildiginde cocuklari basbos birakir
kendi muhabbetimize bakariz, onlarda kendi kendilerine oynarlar, yadaa bizim ilgilimizi uzerlerine cekmek icin kavga ederler.
Benim halamin torunlarida ayni boyle. Tek fark kiz olmalari. Ayni apartmanda oturuyolar, birbirlerini o kadar cok seviyolarki anlatamam
ama yetiskinlerden biri onlarla ilgilenmedigi zaman hemen biri birini isirabiliyo. Birbirlere sevmek disinda cokta zarar verebiliyolar.
Bir kac defa durumu kontrol etmek icin beraber evcili oynadim valla ikiside Melek gibiydi.
Mesele sadece buyuklerin ilgisini toplamak. Onuda cocuklar negatif davranislarda bulunarak daha cabuk basardiklari icin hemen bu yola bas vuruyolar.
Sizin yapacaginiz cocuklarinizla beraber oynamak.

Çocuklar büyüyene kadar bir müddet görüşmeyin o zaman. Kadın çocuğunu korumakta haklı, ama her fırsatta sizin çocuğunuza bağırıyor çünkü sizin çocuğunuz daha aksi daha baskın, haliyle çocukların arasındaki sürtüşmede her daim sizin çocuğunuz haksız gösterilecek. Çocuğunuzun etiketlenmesine izin vermeyin. Görüştürmeyin bunu da çocuğunuza uygun dille anlatın paylaşmadığını yeğenine zarar verdiği için böyle olduğunu söyleyin. Çocuklu bir ortama girdiğinizde sürekli peşinde gezin. Oturup sohbete dalmayın. Çocukların yanlarına oturun. Eğer çocuğunuzun bu tarz davranışları varsa böyle olması gerekiyor. Allah korusun bir düşünün daha büyük bir zarar verirse hem siz çok üzülür mağdur olursunuz hem karşı taraf...

Bazı çocuklar var ki insanlara bile saldırıyor.Sadece kendi akranlarına değil.

Benim başımdada öyle bir dert var. Çocuk geliyor saçımı başımı çekiyor üzerime atlıyor.Dövesim gelior.Gerçekten insanı çok sıkıyorlar.Ama tabi ben bağıramam çocuklara.Yinede hep alttan alırım.Çünkü çocuk anlamıyor.


Fakat sizim çocugunuzla yegeniniz nerdeyse aynı yaşıtlar.Ve ikiside çocuk.

Yengenizin haklı oldugunu düşünüyorum.Bence çocugunuza iyice göz kulak olun.Canını acıtıyorsa bağırabilir anne sonuçta.Fevri çıkışlarında haklı.
Bence fazla bir arada bulundurmayın.Biraz daha büyüyene kadar.Veya yanınızdan ayırmayın çocugunuzu.
Çünkü bazı çocuklar çekilmez oluyor.

ferege .!.:

arkadaşlar konu sahibine ''siz çocuğunuza bağırılmasına dayanamıyorsunuz ama onunki dayak yiyor'' gibi şeyler yazmışsınız ama atladığınız bir nokta var
birinde dayak yiyen çocuk 2.5 yaşında ve kendinden küçük bir çocuktan dayak yiyor ( ne kadar dayak olursa artık )
diğerinde azarlanan çocuk bir YETİŞKİN tarafından azarlanıyor. Arada dağlar kadar fark var. Çocuklar elbette BİRBİRLERİYLE itişip kakışarak hayatı öğrenecek. Bu durum çocukta acı bilinçaltı yaralarına yol açmaz. Ama bir YETİŞKİN tarafından azarlanmak büyük hasarlar ve yaralar bırakır.
ask2009 bence kesinlikle çocuğunuzun azarlanmasına müsade etmeyin bu yaştaki çocukların hırçınlaşması normaldir. Hayat böyle zayıf olan ezilir maalesef. O zaman yeğeniniz de kendini savunsun ve kendine vurdurmasın ya da onları bir araya getirmeyin. 2.5 yaşındaki çocuğu azarlamak ne demek ya

Genişletmek için tıkla...

dogru bi tespıt olmus gercekten

AySeCeYLiN .!.:

çoçuk 2,5 yaşında muhtemelen 2 yaş sendromunda bu yaşlarda çocukta ben merkezcilik, hırçınlık,kendine etrafındakiler vurma vs. gibi durumlar olabilir bu doğal bir süreç hemen hemen bir çok çoçuğun yaşadığı o yüzden bilip bilmeden evde kimi birbirine vururken görüyorsa diye bir yakıştırmada bulunmak çok yanlış...

gelininiz yaptığı sizi rahatsız ettiyse uygun bir dille uyabilirsiniz ben kızarım sen karışma diye

Genişletmek için tıkla...

AySeCeYLiN .!.:

buyrun hanımefendi
pskolog eda gökdumanın yazısından alıntıdır

Bu yaş dönemi anne- babaların çocuk gelişiminde en çok zorlandıkları ve yoruldukları dönemdir. Yemek yemede direnme, uyku uyumak istememe, söz dinlememe, anne-baba-arkadaşa vurma - ne denirse tam tersini yapma, kendisini yerlere fırlatma, kafasını vurma . Bebeklik dönemi sonrasında size uyum sağlamasını beklerken bu inatlaşmalar ya da öfke nöbetleri nereden çıktı demeyin. Çünkü çocuğunuz özerklik döneminde .( 12-36. aylar ) Özerklik dönemi çocuğunuzun kendisini ortaya koyduğu, her şeyin kendisinin olmasını istediği, istediği kıyafeti giymek istediği dönemdir

Genişletmek için tıkla...

agzına saglık canım

BerilinAnnesi .!.:

ya gelininiz haklı diyenleri anlamıyorum. benim çocuğum olsa bende gelininizin yaptığını yaparım ne demek . siz 2,5 yaşındaki bir çocuğa yırtına yırtına bağıramazsınız. bu yaşlardaki çocuklar yaptıklarının doğru- yanlış olduğunun farkında değil ki. konusahibi arkadaşım siz aklıbaşında yorumları dikkate alın lütfen. bırakın bazıları 2,5 -3 yaş seviyesine insinler. bu arada benimde 2 yaşını doldurmak üzere olan bir kızım ve ondan 2 ay küçük bir arkadaşı var kızımın. dün oynasınlar diye bize getirmiştim arkadaşını ,oyuncak yüzünden arkadaşı kızımın elini ısırdı kızımın eli kıpkırmızı oldu. şimdi ben çocuğa bağırsam elime ne geçecek? sadece annesine yaptığını anlattım belki bir önlem alabilir diye o kadar. bunlar çocuk ; yaptığının yanlış olduğunu anlayacak yaşta değil. yangına körükle gitmeyin arkadaşlar.

Genişletmek için tıkla...

sana yürekten katılıyorum arkadasım, ki konu sahıbı haklıyı haksızı sormuyor bıze,

Arkadaşların söylediklerinden daha farklı şeyler yazamayacağım nitekim söylencek herşeyi söylemişler ortak nokta az görüşmek görüşüldüğünde kontrollü olmak

Çocuktur onların kavgasından ne olacak diye söyleyen arkadaşlar
benim de iki tane yeğenim var biri geçen hafta 2 yaşına girdi
ablamın oğlu da 17 aylık henüz.
ablamın çocuğu sakin tek başına oynar hep hayal dünyası böyle kimsenin karışmasını istemez
karışan olursa hırçınlaşır tırmalar tabiri caizse.
Abimin oğlu da son derece sevecen sıcakkanlı ama kendini sevdirmeyi bilen bir çocuk.
Ama benimde dikkatimi çeken abimin oğlu sinirlendiğinde kafasını hızlıca yerlere vurur
istediğini yaptırana kadar
çok şaşırdım yengeme söyledim doktora götür normal değil diye.
Mesela çocuklarla oynamak istiyor çok mutlu oluyor ama onunla oynamak istemedikleri zamanda onlara zara veriyor vuruyor.
Bir baktım ablamın oğunun kafasını sert şekilde kapılara kapılara vuruyor
sevmiş gibi yaıyor sırtına vuruyor
Ama yengem çoook kayıtsız hiç bağırmaz tepki koymaz
neymiş oğlu yapmazmış öylesine bir konuşur.

Çocuklar bu yaşlarda çoook acımasız oluyorlar, verdikleri zararın can yaktığının farkında değiller!

Tüm yorumları okudum elinize sağlık..
Öncelikle basit bir konu olduğunu düşünenler var..Konu sıradan her çocuklu ailede görülebilecek bir durum olabilir.Ama önemli olan 2 çocuğun psikolojisi var ortada.Tamda gelişme çağının en önemli noktasındayken benim bu kadar ince düşünmem bunu sıkıntı yapmam gereksiz değil.Çok gerekli..Size basit görünebilir.Ben çalışan bir anneyim.Araştıran,okuyan, çocuğum için en iyisini her yönden vermek isteyen bir anneyim.Haa çocuğu yaramaz olan anneler genelde rahattır siz azarlamazsanız başkasıda gelir sizin yapmadığınızı yapar diyenler var.Ben o kadar rahat bir anne olsaydım buraya basit dediğiniz o konuyu açmaz hiçte kaygılanmazdım.Ben buraya konu açıyorsam,biraraya geldiğimizdede çocuklara özellikle kendi çocuğum baskın olduğu için birbirlerine zarar vermesinler diye ne kadar hassas davrandığımı,onlarla oynadığımıda daha önce belirtmiştim.Çünkü çok yakınız birbirimize ve her daim görüşüyoruz.Üstelik yakın bir zamanda bana çok yakın bir eve taşınacaklar belki o zaman daha çok gelip gidilecek.Çocuğum hareketli,yaramaz yani bunu kabul ediyorum ama hiperaktif değil..Ayrıca gelin haklı haksız diye ikiye ayrılmış yorumlar.Buradaki konu gelinin haklılığı haksızlığı değil.Haklı olabilir tabi o da evladını düşünüyor her anne gibi.Ama tutumu yanlış.Benim çocuğuma herkesin içinde avazı çıktığı kadar bağırdı geçengün.O gün oğlum herkesin içinde mahcup oldu üzüldü utandı gözleri doldu.Bu onu nasıl etkiledi neler hissetti o anda acaba?gerçekten can sıkıcı bir durum.
Ben zaten gerekeni yapıyorum elimden geldiğince dikkatini başka yönlere çekiyorum ikisininde.Her kavga ettiklerinde can acıtma durumu olmuyor.Kendi aralarında itişip kakışıyorlar.Yeğenim dayak yiyor hep derken,tutupta kafasını duvarlara vurmuyor,üstüne çıkıp atlamıyor yada güç gösterisi yapmıyor heralde.Ama tabi saçını çekiyor,yada elini kolunu sıkıyor bunun gibi şeyler.Yeğenimde yapıyor aynılarını oğluma ama bizimkinin elimi ağır nedir anlamıyorum ağlayan yeğen oluyor.İkisinede üzülüyorum.Keşke kavga etmeseler güzelce oynasalar..Mesela yeğenim tv izlerken benim oğlan geldi pat diye tv yi kapadı.Bende oğluma kızdım ikaz etttim.Hemen açtım tv yi.Ama ayşenin tepkileri daha fazla.tabi birikim olabiliyor.Ben zaten sık gitmiyorum ve sebebinide söyledim.Ama yeri geliyor hiç kavga etmedikleri günde oluyor.Çok güzel oynuyorlar.Çocuk onlar sonuçta.Önemli olan onların en iyi şekilde yetişmesi,psikolojilerini bozmadan doğruyu yanlışı öğretmek.Ve bizim ailemizde asla kavga dayak olmadı çok şükür.Eşimde bende çocuğun yanında asla tartışmayız.Ama bu oğlumun yapısı böyle birazda.Bende engellemek için uğraşıyorum.Üstelik herkese karşı böyle değil.Her ortamda böyle rahatsızlık veren bir çocuk değil bunuda belirteyim.Çocukların olduğu alanlarda oynamayı çok seviyor onlara hiç zarar vermiyor.Kaç defa hastanede sıra beklerken oyun odasında yanlız bıraktım.Dışardan izledim elinden oyuncağını alsalar bile kimseye bişey demedi döndü başka şeylerle uğraştı.Oğlumu aklamak değil niyetim açıkça yazıyorumki yanlış anlaşılmasın.Çünkü bazı yorumlar gerçekten çok ilginç geldi.herkesin görüşünede saygı duyuyorum..

Ablam ve benim aramda 1 yaş var. bizimle aynı yaşlarda da 5-6 adet kuzenimiz var. küçükken bir araya geldiğimizde ben değil ama bir kaç defa ablam bir şekilde kavga eder ve karşısındakinin canını acıtırdı. ama teyzelerim yada dayım (yengem) hiç bir zaman ablama bağırmadı kızmadı çünkü annem öyle bir durumda gereken konuşmaysa konuşmayı, bağırmaysa bağırmayı, yada cezaysa cezayı anında verdi. ve bir kaç defadan sonra annemin tepkisini bildiği için devam etme cesaretini bulamadı kendinde.

ask2009 .!.:

Erkek kardeşimin eşi sevgili gelinimiz (şu ana kadar çok büyük bir sorunumuz olmadı iyi anlaşırız)2,5 yaşındaki oğlumu son günlerde her gördüğünde azarlamaya ve bağırmaya başladı.Sebep onunda oğlu var yani benim yeğenim 3,5 yaşında ve haliyle biraraya geldiğinde çocuklar kavga edebiliyorlar birbirlerine vuruyorlar falan.Ama benim ufaklık biraz daha baskın geliyor ve her defasında yeğenimin canı yanıyor ağlıyor falan.Her ne kadar ayırsak,anlayışlada karşılasak ikazda etsek çocuk sonuçta.Hem çok özlüyorlar birbirlerini hemde biraraya gelince yarım saat geçtikten sonra başlıyorlar kavgaya..Öyle yada böyle büyüyecekler.Bende oğlumu çok ikaz ediyorum yeri geliyor yeğenimin çok canı yandığında gerçekten onada üzülüyorum böyle durumlarda,oğluma kızıyorum sesimi yükselterek uyardığım oluyor.Yada pek yanlız bırakmıyor dikkat ediyorum birbirlerine zarar vermesinler diye..Ama son zamanlarda kardeşimin eşi, oğluma herkesin içinde bağırıyor kızıyor.Bişey demedim sessiz kaldım çünkü canı yananda onun oğlu..Ama canımıda sıkıyor bu durum.Çünkü en son 2 gün önce benim yanımda çok fena bağırdı oğluma.Sanki ben yokmuşum gibi.Ve ortada gerçekten bağırılacak bir durum da yoktu..

Genişletmek için tıkla...

valla gelininizin yerinde olsam bende en sonunda uyarırdım ufaklığı;

sonuçta birinden çekinecek ki yapmasın,

o kadında haklı,çocuğu habire pataklanıyor....

tepki vermesi normal geldi bana...

Bence sorun sizden kaynaklanıyor. Benim iki yaşına girecek bir kızım var ve eltimin dört yaşında oğlu var aynı sizinki gibi bir durum yaşıyoruz ama eltim kendi çocuğu büyük olduğu için sürekli kontrol altında tutuyoruz. Dışarıda oyun kulüplerinde kızımdan büyük çocuklar kızımı hırpaladıklarında valla ben de çok kötü azarlıyorum anne baba çocuğu oyun kulübüne atmış ne yaptıklarına bakmayan ebeveynler var ve ben sinir oluyorum. Gelininizi anlamanız lazım sonuçta çocuğunun canı yanıyorsa onun da içi yanar zaten siz kendi ağzınızla söylemişsiniz benim ki baskın çıkıyor diye.

arkadaşım gelinin açısından da bakmanı öneririm. sonuçta yavrusunun canı yanmış.

geçen akşam bir misafirim vardı benim oğlum 15 aylık misafirimin çocuğu oğlumdan tam bir yaş büyük. çocuklar oynarken bir baktım benim oğlum çocuğa vuruyor. annesi birşey demedi ben oğlumun dikkatini dağıtmaya çalıştım falan benim oğlum en son çocuğa bir yapıştırdı çocuğun gözüne geldi parmağı. o an annedinin yüzünde ki tedirginliği üzgünlüğü görünce benim içim acıdı. kendi oğluma bağırdım. eşlerde balkondaydı benim bağırmamı duyunca içeri girdiler sonra hemen miafirler kalktı. eşim bak sen bağırdın diye kalktılar diye söylendi. ama ben bağırmasaydım çocuğun annesi gerçekten bana kırılabilirdi vede haklı.

bende karşımda kinden bazen böyle bir davranış beklerim çünkü.

bağıran gelin değil de kardeş olsaydı, o onun teyzesi döver de sever de muhabbetleri dönerdi kesin. biri çocuğuna bağırılmasına tahammül edemiyor ama diğerinin çocuğu dayak yiyor. insan azıcık empati yapabilmeli.
geçen gün bebek görmeye diye gelen misafirlerim vardı. 2.5 yaşındaki oğlan kızıma vurdu, ki kızım 2 aylık daha. ayağını sıktı, annesi sadece bakıyor. çocuğa kızmadım annesine kızdım, yapılmaz deme gereği bile duymadı. kızıma 2. vurma girişiminde ben de onun oğlunun bileğini sıktım. o anda hiççç ben 32 yaşındayım çocukla çocuk olmayayım da demedim.o anda annelik içgüdüsü insanı vahşileştiriyor belki.

ask2009 .!.:

Tüm yorumları okudum elinize sağlık..
Öncelikle basit bir konu olduğunu düşünenler var..Konu sıradan her çocuklu ailede görülebilecek bir durum olabilir.Ama önemli olan 2 çocuğun psikolojisi var ortada.Tamda gelişme çağının en önemli noktasındayken benim bu kadar ince düşünmem bunu sıkıntı yapmam gereksiz değil.Çok gerekli..Size basit görünebilir.Ben çalışan bir anneyim.Araştıran,okuyan, çocuğum için en iyisini her yönden vermek isteyen bir anneyim.Haa çocuğu yaramaz olan anneler genelde rahattır siz azarlamazsanız başkasıda gelir sizin yapmadığınızı yapar diyenler var.Ben o kadar rahat bir anne olsaydım buraya basit dediğiniz o konuyu açmaz hiçte kaygılanmazdım.Ben buraya konu açıyorsam,biraraya geldiğimizdede çocuklara özellikle kendi çocuğum baskın olduğu için birbirlerine zarar vermesinler diye ne kadar hassas davrandığımı,onlarla oynadığımıda daha önce belirtmiştim.Çünkü çok yakınız birbirimize ve her daim görüşüyoruz.Üstelik yakın bir zamanda bana çok yakın bir eve taşınacaklar belki o zaman daha çok gelip gidilecek.Çocuğum hareketli,yaramaz yani bunu kabul ediyorum ama hiperaktif değil..Ayrıca gelin haklı haksız diye ikiye ayrılmış yorumlar.Buradaki konu gelinin haklılığı haksızlığı değil.Haklı olabilir tabi o da evladını düşünüyor her anne gibi.Ama tutumu yanlış.[B]Benim çocuğuma herkesin içinde avazı çıktığı kadar bağırdı geçengün.O gün oğlum herkesin içinde mahcup oldu üzüldü utandı gözleri doldu.Bu onu nasıl etkiledi neler hissetti o anda acaba?gerçekten can sıkıcı bir durum.[/B]Ben zaten gerekeni yapıyorum elimden geldiğince dikkatini başka yönlere çekiyorum ikisininde.Her kavga ettiklerinde can acıtma durumu olmuyor.Kendi aralarında itişip kakışıyorlar.Yeğenim dayak yiyor hep derken,tutupta kafasını duvarlara vurmuyor,üstüne çıkıp atlamıyor yada güç gösterisi yapmıyor heralde.Ama tabi saçını çekiyor,yada elini kolunu sıkıyor bunun gibi şeyler.Yeğenimde yapıyor aynılarını oğluma ama bizimkinin elimi ağır nedir anlamıyorum ağlayan yeğen oluyor.İkisinede üzülüyorum.Keşke kavga etmeseler güzelce oynasalar..Mesela yeğenim tv izlerken benim oğlan geldi pat diye tv yi kapadı.Bende oğluma kızdım ikaz etttim.Hemen açtım tv yi.Ama ayşenin tepkileri daha fazla.tabi birikim olabiliyor.Ben zaten sık gitmiyorum ve sebebinide söyledim.Ama yeri geliyor hiç kavga etmedikleri günde oluyor.Çok güzel oynuyorlar.Çocuk onlar sonuçta.Önemli olan onların en iyi şekilde yetişmesi,psikolojilerini bozmadan doğruyu yanlışı öğretmek.Ve bizim ailemizde asla kavga dayak olmadı çok şükür.Eşimde bende çocuğun yanında asla tartışmayız.Ama bu oğlumun yapısı böyle birazda.Bende engellemek için uğraşıyorum.Üstelik herkese karşı böyle değil.Her ortamda böyle rahatsızlık veren bir çocuk değil bunuda belirteyim.Çocukların olduğu alanlarda oynamayı çok seviyor onlara hiç zarar vermiyor.Kaç defa hastanede sıra beklerken oyun odasında yanlız bıraktım.Dışardan izledim elinden oyuncağını alsalar bile kimseye bişey demedi döndü başka şeylerle uğraştı.Oğlumu aklamak değil niyetim açıkça yazıyorumki yanlış anlaşılmasın.Çünkü bazı yorumlar gerçekten çok ilginç geldi.herkesin görüşünede saygı duyuyorum..

Genişletmek için tıkla...

Oğlunuz o duruma sizin yüzünüzden düştü, zamanında gelinin müdahale etmesine mahal vermeden siz müdahale etseydiniz böyle olmazdı.Kadının sabrı taşmış belli ki, ben de onun yerinde olsam ben de aynısını yapardım sanırım.Sizin çocuğunuz milletin çocuğuna zarar veriyorsa ya adam gibi eğitin öğretin ya da böyle ortamlara sokmayın ki millet de sıkıntıya girmesin.Siz üzerinize düşeni yapmazsanız söz söyleme hakkınız da olmaz bence, yok benim çocuğum utandı yok mahçup oldu da bilmem ne.Başkasının çocuğu için kendinizinki kadar üzülemezsiniz emin olun, bırakın da millet de kendi çocuğunu düşünsün.

Yeğenimde benim oğlum 1 yaş civarındayken kafasına çok vururdu,kıskanırdı.Ayşe hiçbirşey demezdi.Bende asla yeğenimi azarlamadım,bağırmadım.Sadece oğlumu uzaklaştırırdım.Ne yapayım şimdi oğluma vuruyor diye elini kolunumu sıkayım ufacık çocuğun.Bu tutum yanlış işte ben bunu anlatmaya çalışıyorum.Bağırmakta çözüm değil çünkü iyice hırçınlaşıyorlar.

gelin haklı canım kızma ama benim de çocuguma vursa görümcemin çocugu kızabilirdim..

s_beyazkaranfil .!.:

gelin haklı canım kızma ama benim de çocuguma vursa görümcemin çocugu kızabilirdim..

Genişletmek için tıkla...

Ya tabiki her anne önce kendi evladını düşünür.Kızmakta haklı olabilir ama bas bas bağırıp korkutmak,elini kolunu kesicem vs.demek çözüm oluyormu peki?