bunları ve benzer sıkıntıları okuyunca o kadar çok korkuyorum ki nişanlanmaktan. ne oluyor yıllardır tanıdığımız sevdiğimiz adamlara ailelerine söz geçiremiyorlar da sıkıntısı bize çektiriyorlar.bu nedenle nişanı bozan arkadaşımı biliyorum.oldu bittiye getirdikleri için, olmayıversin deyip geçtikleri için. ablemin evliliğinden biliyorum çok değil 10 yıl önce evlendi kendisi ve resmen 'kız evi naz evi' idi !! oysa şimdi durum tersine dönmüş resmen..biz nişan yok söz yok ortada çok değil bikaç hafta önce yükseklisansa devam ettiğm ve özel sektörde çalışıyor olduğum halde sırf 'memur' olmadığım için ertelemeye çalıştılar. akabindede yok efendim kendileri bizim iyiliğimizi istiyorlarmışa döndü olay erkek arkadaşım müdahale edince!!bu devirde sanki terbiyeli ahlaklı oğullarına eş, torunlarına anne adayı değil de cebi dolu, isteklerinden özençlerinden sürekli fedakarlık edecek resmen bir 'atm' arayışına girmiş bu erkek aileleri!! erkek kıtlığı var sanki ortada da bir tek kendi oğulları var!!
tatlım kusura bakma bu konuda zaten hassas olduğum için konuyu okuyunca döküldüm resmen. hakkında hayırlısı tatlım. bencede sanki en makul yol nişanlınla bu konuyu birebir konuşmak, yada annen onun annesiyle mi konuşsa acaba. sahipsiz değilsin sonuçta..
bilmiyorum canım ya, ben kopma noktasındayım. gene yüzüğü çıkardım attım evde bir köşeye.. sonuçta beni ona bağlayan sadece bir kuru yüzük başka hiç bir şey yok.. gün geçtikçede tavır ve davranışları beni kendinden uzaklaştırıyor.. bir şans bir şans diye süreyi uzatıyorsam oda çevremizde dosttan çok düşmanımız var.. onları sevindirmemek adına uzatıyorum. bilmiyorum ne yapacağım
sanırım düşünmek adına bir süre görüşmeyeceğim.
