4 ay önce, 11 aydır beraber olduğum sevgilim tarafından terk edilmiştim. Buraya konu da açtım, hatırlayanlarınız vardır... Bu süreçte tepkisiz kaldım, ayrılığı kabul ettim, ona hiçbir
şekilde ulaşmaya çalışmadım. Bu 4 ayda küçük küçük işaretler
gönderiyordu bana, beni whatsapptan yanlışlıkla araması, benimle ilgili sosyal
medyasında yazı paylaşması, olağanüstü bir durumda merak edip nasılsın demesi gibi. Ve
sonunda bana mesaj attı. Nasılsın, hayat nasıl gidiyor fasıllarından sonra buluşmak istedi.
Ben de biraz düşünüp buluşmayı kabul ettim. Velhasıl, buluştuk. Buluştuğumuzda bana
iyi ki tepkisiz kaldın, düşünme fırsatı buldum dedi. Beni terk etmesiyle alakalı bu affedilmeyecek bir şey değil, değil mi diye sordu. Bitirdin mi diye sordu. Bunların hepsine muallak cevaplar verdim. Buluştuğumuzda da hiç üzgün görünmedim, aksine çok mutlu göründüm. Ona karşı hiçbir kırgınlığım, kızgınlığım kalmamış gibi. Oysaki ayrılığımızın ilk 3 ayı hep güçlü olmaya çalışmakla geçti. Sebepsiz yere ağlamalar, öfke nöbetleriyle ve bunları dışarıya yansıtmamaya çalışmakla geçti. Tam toparlanıyorum derken, umudumu kesmek üzereyken, sevmediğini kabullenmişken tekrar geldi. Buluştuktan sonraki gün mesaj attı, yemek yapmış onun resmini göndermiş. Afiyet olsun dedim, teşekkür etti ve konuşma bitti. 4 gündür de hiç konuşmuyoruz, yazmadı tekrar. Sizce mesaj atmasının sebebi neydi, pişman mı oldu yoksa sadece yokladı mı? Tekrar mesaj atar mı, atarsa ben nasıl bir yol izlemeliyim? Yorumlarınız için şimdiden çok teşekkürler...