3 yasinda bir kizim var babasi kizim 7 aylikken bir anda ben ayrilmak istiyorum dedi birakti hicbir sorun yokken birakti ve bosandik 2 yil oldu bosanali . kiziyla sadece mahkemenin belirledigi surede gorusur asla fazladan almaz istemez ben bazen kizim cok baba diye sayiklayinca al derim zar zor alir .
Neyse bisandiktan sonra ailemle yasamaya basladim. Ben calisiyordum annem babam kizima bakiyor gecen yil isten cikarildim bir de bu kadar seyin uzerine issiz kaldim. Babam annem hep bana karsidir ne dersem yanlistir, hatali hep ben olurum , babam en ufak konusmamiz da sorunu buyutur kavgaya doner ve konusmanin sonuna bile gelmeden hadi gidin nereye giderseniz der bu artik cok canimi sikiyor. Annem bile o kadar duygusuz bir insandir ki bosandim bir gun bile basilsin derdin varmi diye sormaz ruh gibi yasar hic diyalog yok aramizda.
Esas sikinti dun aksam oldu aksam yemegi yiyecegiz kardesimin esi ve 2 cocugu var . kizimla yasit olan yigenim canavar gibi bir cocuk yaramaz errafa insanlara vurur tekmeler tum gun ayaklarini yere gum gum vurur hatta alt komsulariyla falan birbirlerine girdiler yeter artik seslerden diye . dun aksam yemege oturduk kizim evde bisikletine biniyor yigen gidip gelip vbisiklete vuruyor tekmeliyor kizim rahatsiz oluyor ama gelinden ogluna hic uyarma falan yok neyse ben yapma etme diyorum sonra kizimi sacindan tutup cekmeye basladi hayir sacini cekme dedim parmagimi uzatarak vay efendim ben oyle parmak sallayamaz misim sadece yapma cekme sacini dedim suclu oldum. Bende sende benim kizimla konusurken ses tonuna dikkat et dedim cocuguna nasil sesin cikmiyorsa benim kizima hic cikmasin dedim neyse bu kizdi kalkti gitti sofradan babam bundan sonra bizle yemek yeme git odada otur gelme yanimiza dedi ben sok icindeyim yahu saci cekilen vurulan benim kizim istenmeyen suclanan ben oldum 30 yasinda. Kadinim hayatim altust olmus es gitmis, ev gitmis, isten cikarilmisim bir suru hastaliklarim var bu yasta vertigo hastasi oldum kimse iyimisin diye sormaz sadece git der.
Bende gitme karari aldim ama gidecek kalacak yerim yok kadin siginma evine gitsem bir yardim eden cikarmi kizimi kimseye vermem o benim canim hayatta yasama tutunma sebebim ama kizimla beraber nasil calirim onu kimseye birakmadan emanet etmeden calisabilecek is bulabilir miyim bilmiyorum kadin siginma evinde en azindan bana yol gosterirler diye dusunuyirum ama nasil bir yer bilmiyorum. Benim gibi olanlari alirlar mi bilemiyorum. Calismadan kizimla yasayamayiz onu birakamam nasil olacsk bilmiyorum ne olur birileri yardimci olsun bana .
Hayatta anne babana bile guvenmeyecekmis insan ben bunu iyi anladim ne kizimin babasi ne benim babam hic sevmediler bizi ikimizde de talib yok babadan yana anca terk etsinler bizi o kadar.
Caresizlik zor eli kolu bagli olmak cok zor sadece kendim olsam calisir tek goz odada yasarim ama evladim var ona kiyamama ben onu kendimden cok dusunuyorum ruh sagligimiz bozulmadan kendi ayagimizin uzerinde durmaliyiz