- 14 Ekim 2015
- 3.853
- 14.696
- 208
- Konu Sahibi Majesteleri2
-
- #21
e o zaman dayınız da haklı bakmak istemiyorsunuz sanki size iftira atılıyormuş gibi yazmışsınız
e o zaman dayınız da haklı bakmak istemiyorsunuz sanki size iftira atılıyormuş gibi yazmışsınızAnnem ve babam da şikayetçiler zaten ama işinize geldiği gibi anlamak istiyorsunuz peki siz bilirsiniz
siz işinize gelenleri burda duymak istiyorsunuzAnnem ve babam da şikayetçiler zaten ama işinize geldiği gibi anlamak istiyorsunuz peki siz bilirsiniz
Çünkü dayısı bakmak zorunda ya orayı iyice anlayalım diye koymuş o ünlem işaretleriniAy bir de unlemli unlemli yazmis degil mi ama?
Sevgili konu sahibi;
Memnun degilseniz cikin gidin evden o zaman
Gelen misafire ne zaman gidicen denir mi? Ustelik koskoca anneanneye
Bu lafa kim olsa alınır zatenİşte hiç gitme taraftarı da değil geçen kardeşim anane ne zaman gidiyon dedi beni evde mi istemiyorsunuz dedi alınganlık yaptı artık gitsin istiyorum bende
Ananen annenin annesi hatirlartirim. Onunda evi sayilir bence.İşte hiç gitme taraftarı da değil geçen kardeşim anane ne zaman gidiyon dedi beni evde mi istemiyorsunuz dedi alınganlık yaptı artık gitsin istiyorum bende
İyi toplayın bavulunu hadi seni artık istemiyoruz bu evde diyin olsun bitsin madem, yani ne duymak istiyorsunuz başka burdan anlamadimEtmiyorum mu saniyorsunuz ediyorum zaten ama benim de bir sabrim var yeter artık ya
Çünkü kimse karşı tarafı dinlemeden, empati yapmadan gazlamayı ve kışkırtmayı seçiyor. Bu yüzden aklı selim, sağduyulu olmayı bilmiyor kimse. Hemen nasıl öldürücü darbe vurulur, onu bulmaya çalışıyor insanlar. Halbuki insan olmak, yıkıcı değil yapıcı olmayı, vicdanlı olmayı gerektirir. Bunu konudan bağımsız söylüyorum, konu sahibine laf atmıyorum yaniAnneannezi de azıcık idare ediverin , tavırları genel yaşlı durumu, bilmiyorum kendimde de dahil bu çağın sorunu insan ilişkilerinde idare etmeyi değil sikayet etmeyi tercih ediyoruz kısa yoldan..
Çünkü kimse karşı tarafı dinlemeden, empati yapmadan gazlamayı ve kışkırtmayı seçiyor. Bu yüzden aklı selim, sağduyulu olmayı bilmiyor kimse. Hemen nasıl öldürücü darbe vurulur, onu bulmaya çalışıyor insanlar. Halbuki insan olmak, yıkıcı değil yapıcı olmayı, vicdanlı olmayı gerektirir. Bunu konudan bağımsız söylüyorum, konu sahibine laf atmıyorum yani
Yok ben gerçekten sizin için demedim :)Karşı taraf mi ya siz beni dinlemiyorsunuz hemen bir eleştiri yok konu sahibine laf atmıyorum falan baya komiksiniz yani
Babaannem 2014'te 90 küsür yaşında vefat etti. Anneme 16 sene çok çektirmiş, etmediği kalmamış. Bize gelirdi bazen İstanbul'a çenesi hiç durmazdı. Nereye gittin, nereden geldin, ne zaman gittin? Neden öyle giyindin? Neden öyle yaptın? Anneme gençliğini zehir eden o kadın anneme bir gün olsun yük gelmedi. Bize takıldığında babaanne sana meyve soyayım mı derdim, mutlu olurdu. Trabzon'da köyde bir yaz iki ay kaldım, millet fındığa gidiyordu 16 yaşındayım o zaman evde yemek falan yapar çocukları dedemi babananemi yedirirdim. Dedem ne olsa yerdi. Babaannem felçliydi tansiyon hastasıydı tuzsuz yerdi. Bir öğün için her gün üç defa yemek yaptırırdı. Birine tuzsuz derdi, birine tuzlu derdi, birine başka bir kulp takardı. Sürekli de bana takılır, atma türkü atardı. Bir şey beğenmezdi, ben de beceriksizim işte babaanne der çıkardım işin içinden. Hemen yumuşar, olsun kızım olsun babanın evinde yitir götür öyle öğrenirsin derdi. O yaz babaannemi son görüşüm oldu. Az yerdim ye kızım ye derdi. Çok yerdim, bir yerlerin aldı gitti derdi. İstanbul'a dönerken elini öptüm, yanaklarını öptüm. Saçımı okşadı öptü, yitirdin kotardın ama has yemek yapmayı öğrendin dedi. O an her gün neden o kadar mızmızlanıp yeniden yemek yaptırdığını anladım. Kadın yattığı yerden resmen bana aşçılık eğitimi verdi. Yok patates büyük yemekte, yok salçası çok, yok az pişmiş, yok suyu fazla gelmiş... ekmek bile yaptırdı kaç defa.
Geçen yaz babaannem öldükten sonra ilk defa Trabzon'a gittim. Vefat ettiğinde gidememiştim. Öldüğü de şaka gibi geliyordu bana. Öldüğünü eve ilk girdiğimde odasının kapısını açık görünce anladım. Odasını hep kilitler anahtarını koynuna koyardı. Mutfağa girdim hep uzandığı koltuk boş, her girişimde atma türkü atan kimse yok. O kadar zoruma gitti ki gittim tuvalette ağladım. Az değildi, susmazdı ama yokluğu da çok koydu. Ağzı da az bozuk değildi. Aklıma çocukluğum geldi hep. Beş yaşında köye gitmiştim de yaylaya çıkarmıştı beni yanında. Eve salıncak kurmuştu sıkılmayayım diye. Koynunda yatırırdı her gece koca yatakta sarardı sarmalardı. Tereyağı yapardı, yeni yaptığı sıcacık ekmekten kocaman keser taze tereyağını sürer elime verirdi. Sırf yemek yemiyorum diye beni yaylada küçük yazları açılan bir bakkal vardı taaa oraya kadar götürüp top almış, orada teyzeye yumurta kırdırtmış yedirmişti. Niye böyle uzun yazdım bilmiyorum ama anneme ne yapmış olursa olsun babaannemizdi işte. Bugün hayatta olsa sırf o yaylada bana öyle güzel baktığı için ben onu pamuklara sarar bakardım.
Gözyaşları içinde okudum yazdığınızı bütün büyüklerini kaybetmiş biri olarak sizinle aynı duyguları paylaşıyorumBabaannem 2014'te 90 küsür yaşında vefat etti. Anneme 16 sene çok çektirmiş, etmediği kalmamış. Bize gelirdi bazen İstanbul'a çenesi hiç durmazdı. Nereye gittin, nereden geldin, ne zaman gittin? Neden öyle giyindin? Neden öyle yaptın? Anneme gençliğini zehir eden o kadın anneme bir gün olsun yük gelmedi. Bize takıldığında babaanne sana meyve soyayım mı derdim, mutlu olurdu. Trabzon'da köyde bir yaz iki ay kaldım, millet fındığa gidiyordu 16 yaşındayım o zaman evde yemek falan yapar çocukları dedemi babananemi yedirirdim. Dedem ne olsa yerdi. Babaannem felçliydi tansiyon hastasıydı tuzsuz yerdi. Bir öğün için her gün üç defa yemek yaptırırdı. Birine tuzsuz derdi, birine tuzlu derdi, birine başka bir kulp takardı. Sürekli de bana takılır, atma türkü atardı. Bir şey beğenmezdi, ben de beceriksizim işte babaanne der çıkardım işin içinden. Hemen yumuşar, olsun kızım olsun babanın evinde yitir götür öyle öğrenirsin derdi. O yaz babaannemi son görüşüm oldu. Az yerdim ye kızım ye derdi. Çok yerdim, bir yerlerin aldı gitti derdi. İstanbul'a dönerken elini öptüm, yanaklarını öptüm. Saçımı okşadı öptü, yitirdin kotardın ama has yemek yapmayı öğrendin dedi. O an her gün neden o kadar mızmızlanıp yeniden yemek yaptırdığını anladım. Kadın yattığı yerden resmen bana aşçılık eğitimi verdi. Yok patates büyük yemekte, yok salçası çok, yok az pişmiş, yok suyu fazla gelmiş... ekmek bile yaptırdı kaç defa.
Geçen yaz babaannem öldükten sonra ilk defa Trabzon'a gittim. Vefat ettiğinde gidememiştim. Öldüğü de şaka gibi geliyordu bana. Öldüğünü eve ilk girdiğimde odasının kapısını açık görünce anladım. Odasını hep kilitler anahtarını koynuna koyardı. Mutfağa girdim hep uzandığı koltuk boş, her girişimde atma türkü atan kimse yok. O kadar zoruma gitti ki gittim tuvalette ağladım. Az değildi, susmazdı ama yokluğu da çok koydu. Ağzı da az bozuk değildi. Aklıma çocukluğum geldi hep. Beş yaşında köye gitmiştim de yaylaya çıkarmıştı beni yanında. Eve salıncak kurmuştu sıkılmayayım diye. Koynunda yatırırdı her gece koca yatakta sarardı sarmalardı. Tereyağı yapardı, yeni yaptığı sıcacık ekmekten kocaman keser taze tereyağını sürer elime verirdi. Sırf yemek yemiyorum diye beni yaylada küçük yazları açılan bir bakkal vardı taaa oraya kadar götürüp top almış, orada teyzeye yumurta kırdırtmış yedirmişti. Niye böyle uzun yazdım bilmiyorum ama anneme ne yapmış olursa olsun babaannemizdi işte. Bugün hayatta olsa sırf o yaylada bana öyle güzel baktığı için ben onu pamuklara sarar bakardım.
Aaa orada dur işte dayımda kalıyorsa annende onun kızı kalacak tabi demekki kadının evi yok ...dayının çocuklarının ki can değilmi ? Anadır yaşlıdır ne olur iki tatlı dil güleryüz göstersen az idare etsen dünyaya kazık çakmayacak ya sonra çok vicdan azabı çekersinAnanem bizde ve geleli artık bir ay olacak çokta konuşuyor en ufacık birşey de dariliyor herşeye muhalefet ve herşeye karışıyor ve ailem de çalışıyor bende evdeyim artık çok bunaldım ve patlamama ramak kaldı dayıma desek ananemi bize karşı kışkırtıyor bizim üstümüze salıyor ( kızın evde seni istemiyor diye) annem birşey diyemiyor annesi babam birşey diyemiyor artık napsam bilmiyorum
İşte hiç gitme taraftarı da değil geçen kardeşim anane ne zaman gidiyon dedi beni evde mi istemiyorsunuz dedi alınganlık yaptı artık gitsin istiyorum bende
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?