Kim nasıl rahatsa öyle giysin. Sokakta bakıp da "aa şuna bak ne biçim giymiş" dediğim kimse olamaz. Bana ne. İsterse terlik giysin, isterse yaz günü çizme... İsterse koca popoya, daracık pantolon ya da selülitli bacaklarla mini etek... Bana ne. İnsanların diğer insanları biraz rahat bırakması, kendilerine daha faydalı uğraşlar bulmaları gerektiğini düşünüyorum. Sana rüküş gelen, salaş, bakımsız gelen şey, diğerini mutlu ediyordur, sana ne ki, sana zararı ne? Bakış açım böyle. Ben giyim konusunda rahat mıyım dersem, rahatım ama eski, yıpranmış, ya da uyumsuz bulduğum şeyleri giyip de sokağa çıkmam, evde bile öyle dolaşmam, böyle mutluyum çünkü. Derli toplu görünmeyi ama aynı zamanda rahat olmayı seviyorum. Ama bu özenin dünyaya bir faydası var mı, yok, kısaca hiç önemli değil. Birbirimizi rahat bırakırsak, dünya daha güzel bir yer olacak.
begenmekle yetinemedim
