Düşünüyorsunuz, sorguluyorsunuz, kendinize göre ölçüyor, tartıyor, gelgitler yaşıyor, tekrar kararınızı gözden geçiriyorsunuz. Bence bu çok normal ve güzel bir şey. Olması gereken bu. Günah korkusuyla ya da sevap ödülünü düşünerek değil, insan mantığıyla hareket etmeli diye düşünüyorum.
Kimse bana sormadı bana bir din uygulatırken. Okulda bir şeyler ezberledik durduk yıllarca zorla. Büyüyünce bu uygulamaların bana göre olmadığına karar verdim, bir şeyler mantığıma oturmadı ve bana dayatılan dinin benim dinim olmadığına karar verdim. Biraz üstü kapalı yazıyorum, konu dine girmesin diye ama...
Dünyaya bir kere geliyoruz, tek bir hayatımız var. Nasıl mutluysanız öyle yaşayın. 3 kuruşluk insanlar buna tepki verse ne olur, vermese ne olur... Sizden başka kimseyi ilgilendiren bir şey değil bu.