Konunu mantıklı bir istek olarak algılayıp yorumlamaya çalışırsam (üslubunuz çok acımasızca çünkü)
Haklılık kısmınız şu, bir evde 3 kişi yaşamak zordur, hele bu kişi yıllarca tanımayıp evlilik bağı ile bağlandığınız eşiniz nedeni ile tanıdığınız, huyuna suyuna pek aşina olmadığınız biriyse....
Ben böyle durumlarda pek karşı taraf nedir diye irdelemeyin, kendi huyunuza suyunuza odaklanın, detaycı bir tip misiniz, fazla kuralcı mısınız, alıngan mısınız vb. vb.. An gelir kendi annemle bile çata çat tartışırım diyen bilir misiniz?....
Kendi annemi detaycılığımla bezdiriyorsam, eşimin kardeşini olumsuz etkiler miyim, kendimi frenleyebilir miyim sinirlendiğimde ya da alındığımda diye düşünmelisiniz....
Kız şunu yapar bunu yapmaz diye değil, eğitim amacıyla gelmiş bir insanı olumsuz etkiler miyim diye tedirgin olmalısınız....
İyilik yapayım derken hazırki iletişimi de berbat eder miyim diye telaşa kapılmalısınız... Kendimi nasıl kontrol ederim de bu süreci sağlıklı atlatırız diye düşünmelisiniz...
Çünkü o adamla evli olduğunuz sürece (Allah yuvanızı daim kılsın) o aile ile iletişimde olacaksınız, öyle veya böyle....
Kızın muhtemel eğitim sürecinden nasıl kurtulurum diye değil, nasıl ön ayak olurum diye düşünmelisiniz....
İstediği kadar eşinizin kardeşi olsun size yabancı biri bu kabul, hemen canım cicim olmak zorunda değilsiniz zaten, ancak o ev sadece size ait de değil, ikinize ait....
Eğer eşiniz kardeşim burada dersaneye gidecek derse ve evinizi ona açmaya karar verirse, bol bol kavga etmekten ve eşinizin ailesini kendinize düşman etmekten başka bir şey yapamazsınız...
Bir iş olmadan kendinizi doldurup durmayın....