- 29 Aralık 2020
- 182
- 123
Elimden geldiğince akıcı ve kısa yazmaya çalışacağım.. Haddim olmayan meselelere karıştım
Konu şu ki görüştüğü biri var ve evlilik teklifi aldı ama kayınvalidemlerin gözü çocuğu pek tutmadı, içlerine sinmedi , zamanla analaşamayıp ayrılırlar diye saldırlar bunları ve memlekete gittiler. ama eşim kız kardeşine destek çıktı, sevgisine saygı duydu, çocukta eşime şöyle bir konuşma yaptı ' ben de bir abiyim , kendi kız kardeşime yapılmasını istemediğim şeyi bir başkasının kardeşine yapmam' bu cümle eşimde tabii güven oluşturdu ve bu yüzden görüşmelerine pek takılmıyor , nerde olduğunu bile arayıp sormuyor kız kardeşine. anne baba memlekete gidince bunlar daha da çok görüşmeye başladılar ve ben görümcemi sevdiğim için bunları idare ettim, zaten memlekette anne babasının telefonu çekmediği için arayıp kontrol etmiyorlar, eşim de kardeşine çok çok güvenir o da arayıp sormuyor, gece geç vakitlere kadar takılıyorlar . hatta tatile gittiler , tabiki kız arkadaşlarıyla gittiğini sanıyor eşim ve ailesi bu durumla asla sorunum yok , kimseye de söylemedim yalnız son 2 haftadır duyduğum 2 cümle yüzünden ben çok dolmaya başladım görümceme ve görüştüğü çocuğa karşı.
1. toplu oynadığımız bir oyunumuz var ve oyunda birbirimizi duyabiliyoruz. görümcem ve çocuk konuşurken aralarında yine tatil planı yaptılar ve nasıl ederiz vs derken çocuk şey dedi ' amaan abinin ruhu bile duymaz dert etme..' ben bunu duyunca çok üzüldüm, çünkü eşim onlara güvenerek pek sıkboğaz etmiyor ama onlar eşimin bu durumunu 'saflığa' yorumlıyorlar..
2. çocuğun işi sigorta ve parasal sistemlerden iyi anlayan biri, insanların online cüzdanlarından para sızdırdığını söyledi görümcem , tabi bunu masumane şekilde söyledi ' bonuslarını alıyormuşş!' bonus da insanların parası değil mi sonuçta? Görümcem bu insanı bize dürüst ,ahlaklı diye tanıttı ve biz bu yüzden ona destek olduk. kayınvalidemlerin istememe sebebi çocuğun pek varlıklı veya prestijli olmaması, eşim ise yeterki ahlak olsun dedi ve sahip çıktı, çokta güzel yaptı ama hem çocuğun bu davranışı hem eşim hakkındaki düşüncesi aşırı kin duyama sebep oldu.
gelelim olayın patlamasına.. bugün yine dışardalardı , görümcem geç gelicem bugün dedi kapattı, eşim hiç sormadı tabiki abicim neredesin vs diye. Bende dedim ki , en azından bi ara neredesin abicim de tatlı bir dille, kendini hatırlat ki , kardeşini düşünen bir abisi olduğunu hatırlasın. ( şuana kadar hiçbir şeyden haberi yok çünkü eşimin, ben içimde bayağı biriktirdim) eşim de ne demeye çalışıyorsun , ben yetersiz bir abi miyim? dedi. bende para meselesinden bahsettim sadece, çocuğa güvenim kırıldı dedim, o da bu kız kardeşimi ilgilendirir kendi tercihi böyle biriyle evlenmek istemesi dedi. karışma bu işlere dedi bende dayanamadım , çocuk senin pasif bir kişiliğin olduğunu düşünüyor dedim.. bunu dememle aşırı sinirlendi , bana değil tabiki ama yarın görümcemle konuşursa çok mahcup olacağım. aşırı pişmanım , biliyorum haddim değil
hem ben sadece kardeşini arayıp kendini hatırlat dedim , asla ifşa etmedim veya eve giriş çıkışına dikkat et demedim ki demem de yani, ben mutluluğunu isterim kötülüğünü değil.
Konu şu ki görüştüğü biri var ve evlilik teklifi aldı ama kayınvalidemlerin gözü çocuğu pek tutmadı, içlerine sinmedi , zamanla analaşamayıp ayrılırlar diye saldırlar bunları ve memlekete gittiler. ama eşim kız kardeşine destek çıktı, sevgisine saygı duydu, çocukta eşime şöyle bir konuşma yaptı ' ben de bir abiyim , kendi kız kardeşime yapılmasını istemediğim şeyi bir başkasının kardeşine yapmam' bu cümle eşimde tabii güven oluşturdu ve bu yüzden görüşmelerine pek takılmıyor , nerde olduğunu bile arayıp sormuyor kız kardeşine. anne baba memlekete gidince bunlar daha da çok görüşmeye başladılar ve ben görümcemi sevdiğim için bunları idare ettim, zaten memlekette anne babasının telefonu çekmediği için arayıp kontrol etmiyorlar, eşim de kardeşine çok çok güvenir o da arayıp sormuyor, gece geç vakitlere kadar takılıyorlar . hatta tatile gittiler , tabiki kız arkadaşlarıyla gittiğini sanıyor eşim ve ailesi bu durumla asla sorunum yok , kimseye de söylemedim yalnız son 2 haftadır duyduğum 2 cümle yüzünden ben çok dolmaya başladım görümceme ve görüştüğü çocuğa karşı.
1. toplu oynadığımız bir oyunumuz var ve oyunda birbirimizi duyabiliyoruz. görümcem ve çocuk konuşurken aralarında yine tatil planı yaptılar ve nasıl ederiz vs derken çocuk şey dedi ' amaan abinin ruhu bile duymaz dert etme..' ben bunu duyunca çok üzüldüm, çünkü eşim onlara güvenerek pek sıkboğaz etmiyor ama onlar eşimin bu durumunu 'saflığa' yorumlıyorlar..
2. çocuğun işi sigorta ve parasal sistemlerden iyi anlayan biri, insanların online cüzdanlarından para sızdırdığını söyledi görümcem , tabi bunu masumane şekilde söyledi ' bonuslarını alıyormuşş!' bonus da insanların parası değil mi sonuçta? Görümcem bu insanı bize dürüst ,ahlaklı diye tanıttı ve biz bu yüzden ona destek olduk. kayınvalidemlerin istememe sebebi çocuğun pek varlıklı veya prestijli olmaması, eşim ise yeterki ahlak olsun dedi ve sahip çıktı, çokta güzel yaptı ama hem çocuğun bu davranışı hem eşim hakkındaki düşüncesi aşırı kin duyama sebep oldu.
gelelim olayın patlamasına.. bugün yine dışardalardı , görümcem geç gelicem bugün dedi kapattı, eşim hiç sormadı tabiki abicim neredesin vs diye. Bende dedim ki , en azından bi ara neredesin abicim de tatlı bir dille, kendini hatırlat ki , kardeşini düşünen bir abisi olduğunu hatırlasın. ( şuana kadar hiçbir şeyden haberi yok çünkü eşimin, ben içimde bayağı biriktirdim) eşim de ne demeye çalışıyorsun , ben yetersiz bir abi miyim? dedi. bende para meselesinden bahsettim sadece, çocuğa güvenim kırıldı dedim, o da bu kız kardeşimi ilgilendirir kendi tercihi böyle biriyle evlenmek istemesi dedi. karışma bu işlere dedi bende dayanamadım , çocuk senin pasif bir kişiliğin olduğunu düşünüyor dedim.. bunu dememle aşırı sinirlendi , bana değil tabiki ama yarın görümcemle konuşursa çok mahcup olacağım. aşırı pişmanım , biliyorum haddim değil
hem ben sadece kardeşini arayıp kendini hatırlat dedim , asla ifşa etmedim veya eve giriş çıkışına dikkat et demedim ki demem de yani, ben mutluluğunu isterim kötülüğünü değil.