Gözyaşlarım durmuyor, canım yanıyor

Herkese Hayırlı Akşamlar
Ben her akşam rutin olarak bdv ye bakan ama çok da aktif olmayan üyenizim. Bu akşam canım çok yandı çok sıkıldı, bir de ben paylaşmak istedim derdimi.
10 senelik evli, 4 aylık hamileyim. Allah bağışlasın 2 tane de evladım var. Eşimle çok da iyi gitmeyen yani inişli çıkışlı bir evliliğimiz var. (Ben sorunları unutan sürekli bi gülücükle iyi olcağına inanan saf bir insanım)
Bu akşam tam iftar saatine kadar hazırlık yaptım 1 kere bile eşimden bişey istemedim. Çok yoruldum artık ayaklarımın altını hissetmiyodum. İftara yarım saat kala eşimden sadece mutfağı süpürmesini istedim. Geldi suratla süpürgeyi aldı, elinin ucuyla tuttu isteksizce süpürmeye başladı. Bu arada oruçlu evet ve saat 3 de uyandı. Sonra da oturma odasında yattı bütün gün. Sonra ben de dedm ki elinin ucuyla tutucaksan ver ben yapıym bırak dememle bağırmaya başladı birden süpürgeyi yere defalarca vurdu, o kadar bağırdı ki sabahtan beri senin laf çarpmalarına susuyorum dedi. Dedim ki sabahtan beri ben senden ilk kez bir şey istedim . Sonra döndü arkasını gitti süpürgeyi yere fırlatarak...
Arkadaşlar işin en acısı benim yüreğimi yakan şu. O sırada cam açıktı ve oğlumun arkadaşları bahçede oynuyolardı. Hepsi duydu biliyorum eşimin çığlıklarını dönüp baktılar. Az sonra 10 yaşındaki oğlum dışarı çıktı yavrum hemen sormuşlar arkadaşları baban neden öyle bağırdı diye.. O da demiş ki hiç her zamanki gibi kavga ediyolardı demiş... Bana gelince anlattı. Bu laf benim canımı öyle acıttı ki. Bi de dediki oğlum bana anne, duymaları bişey değil de işte o utanç oluyo dedi. Kurban olurum evlat nasıl utanmış. Ben kendime gelemiyorum kızlar durduramıyorum kendimi. Eşim akşam daha 15 dakka geçmeden hatasını anladı geldi tamam hadi barışalım dedi ama içim almıyo. Hangi biri geri gelir ki... Benim onca ağlamam mı, karnımdakinin üzülmesi mi... Oğlumun utanması mı... Biliyorum dediğim gibi saf ben, bunu da hemen unutur bir şey olmamış gibi devam ederim.
Eşimin de benim de ailemin de sorunlarını bu konuyla elbet anlayamazsınız. Sonuçta 10 senede neler oldu neler ne sular aktı neler geçti gitti.. Benim gitti sandığım neler meğer kaldı ardımda. Akşamdan beri ne gözyaşlarımı durdurabiliyorum ne de kendimi engelleyebiliyorum. Bu arada eşimin bazı dengesiz tavırları ani köpürmeleri o ani sinir harbiyle etrafta o an elinde olan şeyleri kırması küfür etmesi var. Tüm bunları yapıp 10-15 dakika sonra da pişman olur. (Daha önceden kapıya yumruk atıp kırması vs) Ben artık bunlara alıştım da çocuklarımın şahit olması, bu yüzden arkadaşlarına utanç duyması... Nasıl anlatıym yüreğim elvermiyor. O mutsuz evin mutsuz çocukları olsunlar istemiyorum. Buraya kadar okuduysanız dediğim gibi hakkınızı helal edin... Ben sadece birine içimi dökmek istedim.
10 15 dk suren kriz anı geldiğinde yanında bulunmayın. Kendi kendine bağırsın çağırsın eşyaları fırlatsın sonra toplasin. Karşılık verdiginizde daha kötüye gidiyorsa, kendi haline bırakın cevap vermeyin. Çocuklara yansımaması için en güzel çözüm o anda muhatap olmamak. Karakterini degistiremeyeceginize göre, kendinizi o savaş ortamından uzak tutmaya çalışın.
 
Anlamazlar ema.
Babam da öyleydi.
Hala da öyle.
Öyle bir konusur ki suçlu sen olursun.
Suçunu bastirmak için daha da bağırmaya başlar bu sefer.
Degismiyorlar yani.
Umarım yeni nesil yetiştirilen erkek çocuklarında anneler bu öfke problemlerini çözer,
Kızlarımız da ağlama nöbetlerine girmez
 
İçini dökmen iyi olmuş çünkü bunlar anlatılamıyor hiç kimseye yine de 3 çocuğa hamile olmana şaşırdım çünkü ben öyle bir adamdan ancak 1 çocuk yapardım cesaretine mi diyeyim sabrınamı diyeyim, hayran kaldım!
Eşinin sorununu biliyorsun sanırım

Öfke konntrolü yok onun

Bu insanı çok yıpratır ki zaten yılların birikimiyle, içinizde ne birikmişse yıllarca ağlayarak çıkartmaya çalışmışsın, göz yaşları insanı rahatlatır, ama yine de eşinizle konuşun bence duygularınızı onun öfkesini kontrol edemeyişini konuşun ki, kendini mükemmel sanmasın, hatalarının farkında olduğunuzu anlasın
Böyle bir adam ile 1 çocuk da değil hiç çocuk yapar ve boşanırdım. İnsanlar kendi hayatını nasil bu kadar ve neden basite alıyor?
Konu sahibi, artik cok gec biliyorum, sizi daha da üzmek istemiyorum ama bu konuyu sizinle benzer konumda olup okuyacaklar için size 3 sorum var;
1. Neden inişli çıkışlı oturmamış bir ilişkiden çocuk yapılır?
2. Neden ve nasıl 2. Çocuk?
3. Neden, neden, neden, nasıl yahu nasıl 3. Çocuk?
Aklımı yitireceğim. Çocuk böyle bir sey degil, inanin değil....
 
Hepiniz 3. çocuğu neden yaptınız diye yüklenmişsiniz evet olmamalıymış ama ne yapsın şu saatten sonra aldırsın mı?
Biraz empati yapın. Hanımefendi şu saatten sonra saflık mı kalır Allah aşkına sizin 2 çocuktan sonra sizin atmaca gibi olmanız lazım ezdirmeyin bu kadar kendinizi ortada yumuşaması gereken siz değil eşiniz. bu kadar yüz vermeyin artık..
 
Neyse yine de size fikir olsun diye, eşinizle sorumluluklarınıza ve is paylasimlariniza, neden gerginlikler yaşadığıniza dair toplanti yapin. Yaptiginiz isleri madde madde sıralayın. Adil bir paylasim yapin. Cocuk psikolojisi üzerine birkac ön araştırma yapıp çıktı alin ve esinizle paylasin. Online terapiye ikna edin. Maddi durumunuzun epey iyi olduğunu düşünüyorum çocuk sayinizdan kaynakli, virus gecince bir yardimci bulun arada temizlige gelsin. Sizi dusundugum icin degil, derdim cocuklar.
 
Böyle bir adam ile 1 çocuk da değil hiç çocuk yapar ve boşanırdım. İnsanlar kendi hayatını nasil bu kadar ve neden basite alıyor?
Konu sahibi, artik cok gec biliyorum, sizi daha da üzmek istemiyorum ama bu konuyu sizinle benzer konumda olup okuyacaklar için size 3 sorum var;
1. Neden inişli çıkışlı oturmamış bir ilişkiden çocuk yapılır?
2. Neden ve nasıl 2. Çocuk?
3. Neden, neden, neden, nasıl yahu nasıl 3. Çocuk?
Aklımı yitireceğim. Çocuk böyle bir sey degil, inanin değil....
Çoğu kadın korunma yöntemlerini 1 çocuktan sonra öğreniyor yada hafife alıyor yada parası olmuyor bu gibi önlem almaya, sorun büyük, bir kısmıda sanıyor ki 45 inden sonra hamile kalmam ama kalınıyor
 
Çoğu kadın korunma yöntemlerini 1 çocuktan sonra öğreniyor yada hafife alıyor yada parası olmuyor bu gibi önlem almaya, sorun büyük
Her yerde bangır bangır anlatiyorlar korunma yöntemlerini, saglik ocakları ilaç veriyor ücretsiz. Bu siteye girmek, bir şeyler okumak veya yazmak bile basli basina konu sahibinin araştırma ve bilinc düzeyinin en azindan korunmayı bilecek kadar yeterli oldugunu gösteriyor.
 
Herkese Hayırlı Akşamlar
Ben her akşam rutin olarak bdv ye bakan ama çok da aktif olmayan üyenizim. Bu akşam canım çok yandı çok sıkıldı, bir de ben paylaşmak istedim derdimi.
10 senelik evli, 4 aylık hamileyim. Allah bağışlasın 2 tane de evladım var. Eşimle çok da iyi gitmeyen yani inişli çıkışlı bir evliliğimiz var. (Ben sorunları unutan sürekli bi gülücükle iyi olcağına inanan saf bir insanım)
Bu akşam tam iftar saatine kadar hazırlık yaptım 1 kere bile eşimden bişey istemedim. Çok yoruldum artık ayaklarımın altını hissetmiyodum. İftara yarım saat kala eşimden sadece mutfağı süpürmesini istedim. Geldi suratla süpürgeyi aldı, elinin ucuyla tuttu isteksizce süpürmeye başladı. Bu arada oruçlu evet ve saat 3 de uyandı. Sonra da oturma odasında yattı bütün gün. Sonra ben de dedm ki elinin ucuyla tutucaksan ver ben yapıym bırak dememle bağırmaya başladı birden süpürgeyi yere defalarca vurdu, o kadar bağırdı ki sabahtan beri senin laf çarpmalarına susuyorum dedi. Dedim ki sabahtan beri ben senden ilk kez bir şey istedim . Sonra döndü arkasını gitti süpürgeyi yere fırlatarak...
Arkadaşlar işin en acısı benim yüreğimi yakan şu. O sırada cam açıktı ve oğlumun arkadaşları bahçede oynuyolardı. Hepsi duydu biliyorum eşimin çığlıklarını dönüp baktılar. Az sonra 10 yaşındaki oğlum dışarı çıktı yavrum hemen sormuşlar arkadaşları baban neden öyle bağırdı diye.. O da demiş ki hiç her zamanki gibi kavga ediyolardı demiş... Bana gelince anlattı. Bu laf benim canımı öyle acıttı ki. Bi de dediki oğlum bana anne, duymaları bişey değil de işte o utanç oluyo dedi. Kurban olurum evlat nasıl utanmış. Ben kendime gelemiyorum kızlar durduramıyorum kendimi. Eşim akşam daha 15 dakka geçmeden hatasını anladı geldi tamam hadi barışalım dedi ama içim almıyo. Hangi biri geri gelir ki... Benim onca ağlamam mı, karnımdakinin üzülmesi mi... Oğlumun utanması mı... Biliyorum dediğim gibi saf ben, bunu da hemen unutur bir şey olmamış gibi devam ederim.
Eşimin de benim de ailemin de sorunlarını bu konuyla elbet anlayamazsınız. Sonuçta 10 senede neler oldu neler ne sular aktı neler geçti gitti.. Benim gitti sandığım neler meğer kaldı ardımda. Akşamdan beri ne gözyaşlarımı durdurabiliyorum ne de kendimi engelleyebiliyorum. Bu arada eşimin bazı dengesiz tavırları ani köpürmeleri o ani sinir harbiyle etrafta o an elinde olan şeyleri kırması küfür etmesi var. Tüm bunları yapıp 10-15 dakika sonra da pişman olur. (Daha önceden kapıya yumruk atıp kırması vs) Ben artık bunlara alıştım da çocuklarımın şahit olması, bu yüzden arkadaşlarına utanç duyması... Nasıl anlatıym yüreğim elvermiyor. O mutsuz evin mutsuz çocukları olsunlar istemiyorum. Buraya kadar okuduysanız dediğim gibi hakkınızı helal edin... Ben sadece birine içimi dökmek istedim.
Bizimki de aşağı yukarı aynı
. 1 tane doğurdum.. sanırım ikinciye Cesaret edemem
 
Her yerde bangır bangır anlatiyorlar korunma yöntemlerini, saglik ocakları ilaç veriyor ücretsiz. Bu siteye girmek, bir şeyler okumak veya yazmak bile basli basina konu sahibinin araştırma ve bilinc düzeyinin en azindan korunmayı bilecek kadar yeterli oldugunu gösteriyor.
Yetiştirilme tarzı ile alakalı olabiliyor,
Koca nasıl olursa olsun ama mutlaka 3 çocuk doğurulmalı
 
Klasik evliliğim kötü kocam kötü ek olarak ben hamileyim konularından biri daha. Evliliğiniz gayet güzel görünüyor uzaktan bakınca ki üçüncü çocuğu yapmışsınız. Sadece çocuğunuza üzüldüm, hayatı boyunca bu durumu yaşayacak. Babasının karakteri bu. 13 çocuğu da olsa aradan 20 sene de geçse değişmez. 10 yıldır kocanızı tanıyor olmanız lazım madem karakteri böyle madem boşanmaya niyetiniz yok madem bu evliliğe bir çocuk daha yapıyorsunuz o zaman gerektiği ölçüde davranın. Adam iş yapmıyor mu iş yap dediğinizde kavga mı çıkartıyor yardım istemeyin siz de. Hiç değilse yoktan yere kavga çıkmasın çocuklarınıza yazık
 
konu sahibi cocuksuz olsaymis kimse yorum yapamayacakmis heralde.O konu kimseyi ilgilendirmez tavsiyem açlığin getirdigi bir sey degilse genelse yani esinizin ofke kontrolu icin tedavi olmasi gerekiyor kesinlikle konusun ve ikna edin.Umarim en kisa surede cözum bulursunuz.Hamileymissiniz kendinizi uzmeyin.
 
Ailede mutlaka birileri vardır eşinizi ikna edip doktora gitmesi için baskı yapabilen
 
Bizimki de aşağı yukarı aynı
. 1 tane doğurdum.. sanırım ikinciye Cesaret edemem
Sanirimdan sonra kopuyor olay. Oturmamissa, inisli cikisliysa, bir anlik kararla, o heyecanla cocuk yapilmaz. Net karar vermeniz gerekiyor. Yoksa sonrasi bu tablo ile ayni iste. Birkac aylik iyilik halinde hop cocuk oluveriyor, sonra da ama duzelir sanmıştım deniyor.
 
Back
X