- 28 Ekim 2016
- 3.382
- 3.425
- 133
O umutları bi oldurebilsek zaten her sey daha kolay olacak.
O umutları bi oldurebilsek zaten her sey daha kolay olacak.Ya eşim genel olarak iyi biridir. Maddi konularda sıkıntımız yok cok şükür. Beni korur kollar özellikle ailesine karşı. Normal zamanlarda da bi sıkıntımız yok gezeriz eğleniriz sürekli olmasa da arada yaparız yani. Ama konu tartışmaya gelince kesinlikle dinlemiyor kırıyor üzüyor...
Bende kesinlikle alttan alma gibi durum yoktu. Haklıysan sonuna kadar savunurum kendimi ama baktim üzülen kirilan ben oluyorum. Zamana bıraktım yavaş yavaş törpülemeye çalışıyorum. Belki duzelir diye. Bi umut iste
Hayır. Psikiyatriye gitmesini isteyebilirim belki. Gidecegini de sanmıyorum da. Sorun sende diye sayiklar oyle de. Sorsan seviyor ama davranışlar çelişiyor. Bence de kacmaya devam et. Korkup kapatma ama kendini. Bi yerde illaki falso verir sadece cok iyi degerlendir.
her erkegin yapisi farklidir, elbet bir bam teli vardir kafasina dank ettirecek. Evden gitme isi bizim evliliğimizde de hiç olmaz, zaten ailelerimiz uzaktalar ve çalışıyoruz bu sehirde. Evden gitmek istesem bi gece arkadasimda ya da bir otelde kalabilirim ancak. Esim de bu konuda nettir, tartisinca ayri yatakta uyumayi bile kabul etmez. Simdi esinizi bilemedigim icin onun sizi uzdugunu gormesi icin ne yapmanız lazim bilemiyorum. Kendimden ornek verebiliyorum anca. Esimin de böyle gergin ve tahammulsuz davrandığı bir donem olmustu, is yerinde idari bir görevi istemedigi halde kabul etmek zorunda kalmis, inanilmaz stres olmustu. Ben once biraz sabrettim, gecer dedim. Sonra baktim hep diken ustundeyim simdi neye oflayip puflayacak diye. Yine böyle sacma sapan gerildigi bir anda kalktım ayaga karsisina dikildim, bagirmadan ama kendimden emin bir sekilde is yerindeki bi stresin sebebinin ben olmadigimi, onun bu haline katlanmak zorunda olmadigimi, hayatimda beni mutsuz eden, enerjimi asagi ceken, kendime saygimi azaltan kisilere ve durumlara izin vermeyeceğimi bilmesini söyledim. Oturup agladi hüngür hüngür, haklisin dikkat edicem dedi ve gecti sukur. Ama bizim durum hem geciciydi, yani esimin kisiligi bu degildi, hem de bizim aramizda bizim bile sasirdigimiz kuvvetli bir bag var her anlamda. Bizim birbirimizi uzmekten ödümuz kopar, hayat zaten zor, birbirimize cok gec kalmisiz zaten ömrümüzun 30 yila yakini ayri gecmis, ne kadar yasayacagimiz belli degil, simdi birbirimize hayati kolaylastirip mutlu olma zamani diye düşünürüz karsilikli. Acikcasi esim de böyle dusunmeseydi ben tek tarafli bu isi beceremezdim. Yani sizin tek basiniza yapabilecekleriniz sınırlı, once bi karsi tarafin kapasitesini belirleyin, beklentilerinizi ona göre kurun ve kendiniz de o kapasiteden gelebilecekten fazlasını ortaya koyup daha fazla yipranan olmayin.Simdi ben bana bağırıyor diye evi terketmeye kalktim daha once mahkemeye git direk dedi bana. Ailene ne diyeceksin gidince dedi. Geri adim attim. Ne sekilde gostericem cekinmedigimi gitmekten baska? Son radde olsun istiyorum evden gitmek. Gidersem her seyi goze almis olmaliyim.
Buyuk oranda belli oluyor emin ol. O yuzden korkma sadece uyanik ol duygusallığı geri plana at. Sorun su ki esim kendi sucunu kabul ediyor ama degismek icin benim degismemi sart kosuyor.Evet o da olabilir.. Ama aile terapisti daha yumuşak bir yaklaşım gibi geldi bana, sorun kimdeyse bulalım ikimizle de konuşsunlar dersiniz. Seviyorsa göstersin bunu bir adım atarak..
Hayat enerjim dibe vuruyor öyle insanlarla.. Ailemden de gördüğüm için atık tahammül edemiyorum pek. Umarım toslamam, belli olmuyor biraz da şans maalesef.
Eş hayatın geri kalanı, önemli...
Cok teşekkür ederim karşısına deneyeceğim. Ama ben esime giderimi kasteticem o da ağlayacak rüyamda gorsem inanmam :)her erkegin yapisi farklidir, elbet bir bam teli vardir kafasina dank ettirecek. Evden gitme isi bizim evliliğimizde de hiç olmaz, zaten ailelerimiz uzaktalar ve çalışıyoruz bu sehirde. Evden gitmek istesem bi gece arkadasimda ya da bir otelde kalabilirim ancak. Esim de bu konuda nettir, tartisinca ayri yatakta uyumayi bile kabul etmez. Simdi esinizi bilemedigim icin onun sizi uzdugunu gormesi icin ne yapmanız lazim bilemiyorum. Kendimden ornek verebiliyorum anca. Esimin de böyle gergin ve tahammulsuz davrandığı bir donem olmustu, is yerinde idari bir görevi istemedigi halde kabul etmek zorunda kalmis, inanilmaz stres olmustu. Ben once biraz sabrettim, gecer dedim. Sonra baktim hep diken ustundeyim simdi neye oflayip puflayacak diye. Yine böyle sacma sapan gerildigi bir anda kalktım ayaga karsisina dikildim, bagirmadan ama kendimden emin bir sekilde is yerindeki bi stresin sebebinin ben olmadigimi, onun bu haline katlanmak zorunda olmadigimi, hayatimda beni mutsuz eden, enerjimi asagi ceken, kendime saygimi azaltan kisilere ve durumlara izin vermeyeceğimi bilmesini söyledim. Oturup agladi hüngür hüngür, haklisin dikkat edicem dedi ve gecti sukur. Ama bizim durum hem geciciydi, yani esimin kisiligi bu degildi, hem de bizim aramizda bizim bile sasirdigimiz kuvvetli bir bag var her anlamda. Bizim birbirimizi uzmekten ödümuz kopar, hayat zaten zor, birbirimize cok gec kalmisiz zaten ömrümüzun 30 yila yakini ayri gecmis, ne kadar yasayacagimiz belli degil, simdi birbirimize hayati kolaylastirip mutlu olma zamani diye düşünürüz karsilikli. Acikcasi esim de böyle dusunmeseydi ben tek tarafli bu isi beceremezdim. Yani sizin tek basiniza yapabilecekleriniz sınırlı, once bi karsi tarafin kapasitesini belirleyin, beklentilerinizi ona göre kurun ve kendiniz de o kapasiteden gelebilecekten fazlasını ortaya koyup daha fazla yipranan olmayin.
Davranislariyla acik acik soyluyor kendnizi kandrmayin bence nie soylemiyor diye..bicok sebebi olablir.bosanmak istemiyordur duzeninden olmamak icin yeni biriyle ugrasmamak icin usendgi icin blmem ne icin bin tane sebep bulunablir buna..ama su tavrlar aşik, seven insan tavrlari degil acin gozunuzu bence sevilmiyosunuz malesef.sevgliyken yada nisanliyken yada evlilignzn basnda hep boyle miydi bu adam sonucta.bseyler bitmis belli kiNiye seviyorum diyor o zaman sevmiyorum desin yolumuza bakalım o zaman hicbir pismanligim olmaz
iste hayat cogu zaman bir matematik gerektiriyor. Benim kocamin yaptiklarini seninki yapacak diye bir durum yok, iste orada da sen benim yaptigim kadar özenli bir es olmayacaksin. Ne kadar ekmek o kadar kofte hesabi. Insanlara haketttiginden fazlasini verirsen hem ona hem kendine kötülük edersin. Vasat bir kocaya mi denk geldin, iki secenegin var; ya sen de onunla ayni hizaya ineceksin ki davranislari batmasin, ya da bırakıp gideceksin. Hoduk eskere gül gibi es olmanin âlemi yok. Hayat denge isi. O bagirinca sen de bagir demek degil bu, o bagirinca uzulmeyecek kadar onemse mesela onu. (Benim kocamin seviyesine karsilik gelebilmek icin sicrayislarim da kolay degil, herkesin derdi kendine zor)Cok teşekkür ederim karşısına deneyeceğim. Ama ben esime giderimi kasteticem o da ağlayacak rüyamda gorsem inanmam :)
Evliliğin başındayız. Ben de hissetmiyorum artık zaten. Tüketiyoruz hızlaD
Davranislariyla acik acik soyluyor kendnizi kandrmayin bence nie soylemiyor diye..bicok sebebi olablir.bosanmak istemiyordur duzeninden olmamak icin yeni biriyle ugrasmamak icin usendgi icin blmem ne icin bin tane sebep bulunablir buna..ama su tavrlar aşik, seven insan tavrlari degil acin gozunuzu bence sevilmiyosunuz malesef.sevgliyken yada nisanliyken yada evlilignzn basnda hep boyle miydi bu adam sonucta.bseyler bitmis belli ki
Buyuk oranda belli oluyor emin ol. O yuzden korkma sadece uyanik ol duygusallığı geri plana at. Sorun su ki esim kendi sucunu kabul ediyor ama degismek icin benim degismemi sart kosuyor.
O kadar haklısınız ki. Daha dün beni dışardan uzun yıllardır tanıyan akrabam sen idare eden birisin, cirkef degilsin dedi. Esim beni o kadar inandirdi ki suclu olduğuma bi yandan da sevindim. Tabii ki evlilik apayrı bi olay ama ben burda da her yönüyle anlatıyorum size evliliğimi sizler de hak veriyorsunuz bana. Zaten dusuncelerinize onem verdigim icin icimi dokmekten vazgeçmiyorum. Ben esimle ayni hizaya inince surekli huzursuz olacağız o zaman da evli kalmanın anlami kalmaz zaten. Hemen çözülsün istiyorum daha fazla yipranmak istemiyorum.iste hayat cogu zaman bir matematik gerektiriyor. Benim kocamin yaptiklarini seninki yapacak diye bir durum yok, iste orada da sen benim yaptigim kadar özenli bir es olmayacaksin. Ne kadar ekmek o kadar kofte hesabi. Insanlara haketttiginden fazlasini verirsen hem ona hem kendine kötülük edersin. Vasat bir kocaya mi denk geldin, iki secenegin var; ya sen de onunla ayni hizaya ineceksin ki davranislari batmasin, ya da bırakıp gideceksin. Hoduk eskere gül gibi es olmanin âlemi yok. Hayat denge isi. O bagirinca sen de bagir demek degil bu, o bagirinca uzulmeyecek kadar onemse mesela onu. (Benim kocamin seviyesine karsilik gelebilmek icin sicrayislarim da kolay degil, herkesin derdi kendine zor)
tehdit etmeyin bence. Karsisina geçip net bir konuşma yapin, ama konusmanin icinde boşanma, evi terketme, birakip gitme gibi kelimeler gecmesin. Ben şu, şu, şu davranisindan rahatsizim, sen bana söyle davraninca ben böyle hissediyorum, bunun çözümünu bulmamizi istiyorum çünkü benim icin degerlisin deyin. Sesini yukseltip tartismaya baslarsa ya da dinlemeyip sabote etmeye çalışırsa sakın taviz vermeyin, tartışmak istemiyorum, söyleyeceklerim bu kadar, bunları düşün sakince hazir olunca konusalim deyin ve gundelik islerinize devam edin. Sizin kararli oldugunuzu gorsun. Tartismak ya da can yakmak icin degil, çözüm uretmek icin konustugunuzu hissettirin. Köşeye cekilip aglayan ya da küsüp baska odaya çekilen kiz cocugu gibi davranmayin, ne istedigini bilen, kararli ve olgun bir kadin havasında ev ici gündelik ilişkilerinizi bu mevzudan olabildigince uzak tutun. Yani konusma bitince atıyorum çay saatiyse doldurun çayları icin. Evlilik ayni zamanda bir ev arkadasligidir. Bazen duygusal partner olarak esinizle araniz kötü olsa da ev arkadasi olarak esinizle araniz iyi olabilir, bu dengesizlik degil bence olmasi gerekendir. Hem emin olun daha kolay cozumlenir bu yolla sorunlar.O kadar haklısınız ki. Daha dün beni dışardan uzun yıllardır tanıyan akrabam sen idare eden birisin, cirkef degilsin dedi. Esim beni o kadar inandirdi ki suclu olduğuma bi yandan da sevindim. Tabii ki evlilik apayrı bi olay ama ben burda da her yönüyle anlatıyorum size evliliğimi sizler de hak veriyorsunuz bana. Zaten dusuncelerinize onem verdigim icin icimi dokmekten vazgeçmiyorum. Ben esimle ayni hizaya inince surekli huzursuz olacağız o zaman da evli kalmanın anlami kalmaz zaten. Hemen çözülsün istiyorum daha fazla yipranmak istemiyorum.
Eşimle nasıl bi konusma yapmalıyım sizce? Yuvarlak bi sekilde yazdiklarimi göz onune alarak yorum yapar misiniz? Esimi gitmekle tehdit etmem ne kadar saglikli olur? Boyle dersem gitmek istiyosan git diyecek sanki.
canım biz 1 yıllık evliyiz. biz tartıştığımız zaman ( genelde saçma sapan konular oluyor ve sonra bunlara gülüyoruz ) ben tartışma iyice alevlenmesin diye susuyorum. eşim de o konuşuyormuş ben susuyormuşum , böyle bi çözüm bulamayız diye bana kızıyor. artık ben de konuşuyorum içimdekileri söylüyorum ve psikolojik olarak kendimi daha iyi hissediyorum. hem ikimizde içimizdekileri söylediğimizde anlaşılmayan bi taraf kalmıyor. ve eşim asla küs kalmayı sevmez , ben somurtunca da kızar eski halimize dönelim diye. akşam tartışmışsak, o yatağa küs girmeyelim der. yani kavga ettikten yarım saat sonra barışmış oluruz.uzun lafın kısası bence senin yapman gereken eşine içindekileri söyle ve lütfen sesini alçaltarak konuşur musun , bu şekilde konuşamıycam de. kesinlikle küs uyumayın, kendini suçlu hissediyorsan o gece barışmanın bi yolunu bul . eşin suçluysa aynı şeyi ondan bekle, yapmazsa karşına al konuş. bence böyle daha güzel olacak herşeyYine kırgınım. Stres topuyum sanki ben. Çok tahammülsüz bana karşı esim. Ben sakince tartışırken sesini yükseltiyor birden. Onu suclamama cok sinirleniyor. Kendi beni bir cok konuda suçlarken. Örnek veremiyorum en basit bi suclama düşünün sesi yükseliyor hemen kukruyor. Bütün yakınlarına tahammülsüz ama beni üzdüğünü anlattığım halde yapmasi sevildigime inandirmiyor artık. Ben iyiken iyi sadece.
Bana diyor ki once sen değiş beni suçlama bir sey soyluyorsam inan. Diretme. Sözü ferman kabul edilecek asla sorgulanmayacak bunu istiyor. Ornek vermiyorum genel anlamda her konuda böyle. Hep suclu benim. Kükrüyorsa bi sebebi var.
Esiniz kalbinizi kırınca nasıl davranıyorsunuz? Ben kapatıyorum kendimi susuyorum çünkü bana bagirmasını istemediğimi, üzüldüğümü konusmustum. Ama esim ne gönlümü alıyor ne bir sey. Hic altta kalmiyor suratima surat asiyor sussam hic tinlamadan o da susuyor. Konuş diyeceksiniz üzüldüğümü zaten belirttim tahammülsüz olmasına kac kere daha konuşacağım ki? Mutsuz musun, rahatsiz oldugun bir sey mi var niye zorla evlenmis gibi davraniyorsun dedim cok sükür yok olsa soylerim dedi. Gunleer sonra yatakta sarilinca barisiyoruz. Burda mi yanlis yapiyorum acaba? Yeni evliyiz bu arada. Yemek yaptim aksama sofrayı hazirlamadim ben yemedim diye o da yemedi baska bir sey yedi. Istemiyorum bana bağıran adamla ayni sofrada yemek yemek. Ne özür diliyor ne bir sey bu kadar mi degersizim ben.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?