Gurbete evlendiğinize pişman mısınız?

allah kimseyi gurbete düşürmesin
hasta olursun annene sarılıp ağlamak istersin ama yapamazsın
ben 20 gün önce 9 haftalık bebeğimi kaybettim ama o zor günümde bile yapayalnızdım çok zoruma gitti
gece yastığa kafamı koyduğumda çoğu zaman dua ediyorum allahım ne olur annemi,babamı koru diyorum aylardır görmüyorum hasret gitmesinler çok özledim diye dua ediyorum çoooooooooooooooook zor gurbet rabbim hepimize ailelerimize kavuşmayı nasip etsin
 
Benimde kız kardeşim uzakta evli,erkek kardeşim avustralyada ama kız kardeşimin uzaklığı daha zor , sanki kızlar daha bağlı gibi ,değişik bi duygu, çok zor .onun sevdiği bir yere gittiğimde söyleyemiyorum üzülecek diye onu çok seviyorum gelir inşallah en kısa zamanda,oda kendini çok yalnız hissediyor,çok üzülüyor ama napsın.:a015::a015::a015:
 
bende gurbet geliniyim arkadaşlar ..ilk başlarda çok zorluk çektim...eşimin ailesi çok anlayışsızdı ve kendimi don kişot gibi hissediyordum bazen tek başıma..fakat çocuklarım doğduktan sonra alışmaya başladım ..belki de hiçkimseyi çocuklarım kadar ciddiye almamaya alıştım..fakat ne olursa olsun gurbette olmak çok zor..hiçkimse insanın annesi ve babasının yerini tutmuyor kendi canın kanın gibi olmuyor.. şimdiki aklım olsaydı ben eşimin olduğu şehre değil de onu benim şehrime gelmeye ikna ederdim ..ahhhh ah keşke zaman geri gelse..:enbuyukkk:
 
Eşimi çok seviyorum ama gurbette evlendiğim için çoookk pişmanım,ailem benden 12 saat uzaklıkta bu sene memleketime bile gidememdim aylardır ailemi göremiyorum herkesten herşeyden uzaktayım bu kadar çok yükü sırtlamak çok zor,bide şimdi bebeğim olack inşallah işim daha bi zorlaşacak sanırım oof ya ben annemi çok ama çok özlüyorum keşke yakınında olabilseydim
 
Ben doğma büyüme İstanbulluyum..eşimle Kapadokya da tanıştık..rehberimizdi turda..o zamanlar gün gelecek de Kpadokyada yaşayacaksın deseler hayatta inanmazdım ama oluyormuş..2 sene Ankarada oturduk ben küçük şehire alışkın değilim diye orayı orta nokta yaptık ama olmadı çünkü çok ayrı kalıyorduk.15 günde bir görüşebiliyorduk..şimdiyse onun yanındayım,ailemden uzaktayım..
pişma değilim ama annesine 5-10 dk. uzakta oturanlara özeniyorum..Ha deyince ailesini görenlere,özlem çekmeyenlere özeniyorum..Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın..
 
gurbete gidicek kızlar karartmayın içinizi,bakın ben okul için memleketimden ayrıldığımda 16 yaşındaydım.değiştirdiğim üçüncü şehir bu yıl yine taşınıcam.çok sık ailemle telefonlaşıyoruz.gidip gelmekte benim için sorun değil,ama çok ihtiyaç hissetmiyorum.her konuda çok sağlamım.tek başıma her işimi halledebilirim,etraftakiler fikrimi alır çoğu konuda...dedikodu yok,eşim ve kızımla çok özel bir hayatımız var.ha insan annesini ailesini arar bazen,ama bence bu şekildede artılar var.korkmayın.
 
gurbetteyim ailemi 2 3 yilda bir goruyorum onlari arayip iyi olduklarini bilmek bana yetiyor gurbetin cok zorluklari var her ne kadar esinle mutlu huzurlu olsanda ara sira keske bu kadar uzak olmasaydim demisimdir.
 
gubet gercekten zormus ..pişmanlık degıl belkı ama keske esımı ızmırde kalmaya ıkna edebılseydım.. bos bı sehır ..içinde kocandan baska sevdıgın kımse yok.. yalnızsın 1 mılyonluk nufusu olan sehırde.. alısmaksa özlemden daha zormus.. ailemi görmeye gıdıyorum kocamı ozluyorum burdaykende aılemı cok ozlyorum... secım bızımdı ve bız esımızın yanını sectık malesef yapacak bısı yok..
Alışamadımmmmmmmmmm ben bu kenteeee.......:çok üzgünüm::çok üzgünüm::çok üzgünüm:
 
Yazılanları okudukça içim bir tuhaf oldu..
Ben aslen Manisalıyım rahmetli babam biri kız istemeye gelecek olunca
hep 'Manisanın içi yada en uzak İzmir' derdi başka yerlere kız vermezdi.
Nasip bu ya en uzağa ben gittim. 27 saat mesafedeydim evlendiğimde..
hep yılda birkez gördüm ailemi o da en fazla 4-5 gün çünkü eşim
sakaryalı ve onun ailesinin yanına gidiyorduk. Pekçok yer değiştirdik
bu şekilde en sonunda eşimin ailesinin bulunduğu şehre yerleştik
bir yıl oldu ama hala ne alıştım, nede sevebildim buraları...
Meğer gurbette olmakla, eşinin ailesini bulunduğu şehirde olmak çok
farklıymış. Bunu buraya yerleşince çok iyi anladım.Aramızdaki yöresel
farklılıklar, ailevi farklar uzakta sadece izinlerde gözüme batmıyordu.
Ama şimdi durum farklı. Allaha çok şükür ki; biz buraya yerleşesiye
evliliğimiz tamamen oturmuş oldu. Eşimle evlendiğim için 12 yıldır
bir kez bile pişman olmadım, bana kendimi hep dünyanın en değerli
insanı hissettirdi, hep mutlu etti ama gurbet deyince içim sızlamıyor değil.
Yıllarca çalıştığım Alsancağı, memleketimi çok özlüyorum çooook...
 
evet hemde coook ben annemin bir kiziydim hic bi animiz ayri gecmezdi ama simdi onun kokusuna hasretim msnde hergun gorussemde yanimda gibi olmuyo buraya geldim ilk sene anlayamadim hani askerlik yaparsin bitince geri donersin evine ya oyle bisey zannettim galiba bu kadar zor oldugunu hele kizim olduktan sonra daha iyi anladim kocami sevmesem hic cekilecek sey degil gurbet.oyle ozeniyorumki annesine yakin olupta gidip gelenlere ah annem ah niye verdin beni gurbete ooofffff offf dayanamadim yine bu gurbet konulari hep aglatiyo beni:çok üzgünüm:senağlama
 
ah arkadaslar bende gurbetteyim hemde öyle pismanim anlatamam hepiniz esinle mutlu ben yurt disindayim tek arkadasim annem ve malasef esimlede problemler yasiyoruz hemde öyle büyük problemler ve ben cok yanliz kimsesiz caresizim keske anam yanimda olsada ona söyle bir sarilsam aglasam icimi bosaltsam benim anam babam kardesim birde oglum var cok uzaklarda hasret kaldigim hepsini biraktim esimi sevdim onun icin buralara geldim ama esimin cocuklari özellikle birtanesi bana hayati zindan etti yasamdan soguttu beni esimle aramizi acti isin tuhafi ben o cocugu oglumun yerine koymustum en acisi ise oglum bana dediki gelmeden önce anne benim burda babannem ananem var ama ..... abi (esimin oglu icin)orda yanliz sen git ona sahip cik dedi ama ben nerden bilecektim o cocugun benim hayatimi karartacagini keske hic gelmeseydim ne yapacagim hic bilmiyorum cok caresiz ve umutsuzum cikisi olmayan karanlik bir yoldayim sevmenin fedakarligin bedeli bumu anlamiyorum
 
Gurbet kelimesini gorunce hemen duygulaniyorum gozlerim doluyor.esimle ve biricik oglusumuzla cok sukur cok mutluyum onlari cok seviyorum ama,ama ailemin hasreti bazen oluyor oyle cokuyorki uzerime durduk yerde gozlerimden seller gibi yaslar bosaliyor gercekten coook zor cok yurt icindede digiliz istedigimiz an gidelim bizimkisi cok uzak,yilda veya iki yilda bir aileni gorusyosun oda kisitli bir zaman dusunun artik cok acitiyor insani cok hele,hele oglusum kuzenleriyle gorusup oynayamiyor,dayilari teyzesini anane dedesini goremiyor ya beni mahvediyor onlarida ayni sekilde afffffffff Allahim afffffffff,bende isterdim ailem hafta sonlari evime gelsin guzel yemekle,sofralar hazirlayayim onlari guzel agirlayayim oglusum dayisiyla oyunlar oynasin, ahhhhh aaahhhhhsenağlama cok sukur pisman digilim ama keske ailemde yanimda olsaydi,kaderimizde bu varmis neyapalim sukrediyoruz rabbim beterlerinden korusun cumlesini.
 
Son düzenleme:

Arkadasim Allah yar ve yardimciniz olsun cok zordur
 
ben asi biriydim özlersin buraları dendiğinde özlemem gelmem yıllarca belki çok sonra vs vs derdim..ki üniversitede okurkende uzaktım ama meğerse evlenince farklı oluyormuş iki aydır 5kez gittim ailemin yanına ama yok olmuyor çok özlüyorum 2 ablamdan biri bile bu şehirde yaşasa inanın dünyanın en mutlu insanı olurdum herhalde
 
eşimi o kadar çok seviyorum kii.. pişmanım demek gelmiyo içimden . ama çok çoooooooooook zor. gurbet bi zor yaşadığım ülkenin olumsuzlukalrına katlanmak ayrı bi zor.. ben de isterdim ilklerimi hep annemlerle babamlarla yaşayayımm ama olmadı. acılarımı tek başıma yaşadım hep. msn açıldığı anda beni düşünmesinler diye yalancaı gülğmsemeler kameralaraa...sizlerde böyle düşünüyomusunuz bilmem ama gurbet beni çok değiştirdii.. daha yaşlı hissediyorum kendimii.. tahammül sınırlarım hepten zorlanmaz umarım. öyle olursa da daha fazla uzatmanın anlamı yok. döneriz canımmm ülkeme..orda yaşayanlar kıymetini bilsin...
 
ya gece gece ağlattınız beni... 2 sene sonra evlenip almanyaya gidicem. eşimin ailesini çok iyi tanıyrum ve birbirimizi çok seviyruz. onlarla yaşicam. rahat ediceğimi biliyrum el üstünde tutucak bi aileye gelin gidicem ve beni her ay aileme yollicağını söyledi....ama yinede sizleri okuyunca süpheye düştümmm...
 
Aile gibisi bulunmuyor bu cok dogru.
Ama eger esiniz iyiyise, aileside size kendi kizlari gibi sahiplenmisse, ozaman icinizdeki hasret az olsa diner diye düsünüyorum.
Eger olursa, bende uzaga gelin gidecegim.
Bakalim Rabbim hayirlisini nasip etsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…