Selam Arkadaşlar
Türkiyeye kesin dönüş yapmak niyetindeyiz. 18 yıldır burdayız gurbette. Kaldığımız yer Şuan Manchester. Çocuklarım ikisi burda ortaokula gidiyorlar en küçüğüm ilkokulda.
Eşimi 8 yıldır çalıştığı işyerinden sebebsiz yere işten çıkardılar tek kurus tazminat bile alamadı. İnanılmaz haksızlık ettiler.
İşsiz şuan. İş bulsada güveni sarsıldı psikolojisi bozuldu resmen 1.5 aydır. Bir dükkan açsak diyor yine dururum geçiniriz belki diyor. Ama tek maaşla geçimde zorlanıyoruz. İnanın Avrupa bitmiş. Herşey ateş pahası burda. Devlet yardım ediyor kiranın bir kısmına ama bizde ek ödeme yapıyoruz. Çocuk için para veriyor ama o da elektrik gaza gidiyor. Birikim asla yapamıyoruz.
Karın tokluğuna duruyoruz burda. İnanın tek kuruş para birikmiyor. Yaz geliyor diye kendimizi sıkıyoruz uçak parası topluyoruz zar zor. Hasretlik çekiyoruz. 1 tane Türk yok etrafımızda. Eşim dönelim diyor Türkiyede ev var diyor. Kira sorunumuz olmaz diyor iş bulurum çalışana ekmek heryerde var Vatanımız diyor. Benim tek endişem çocukların eğitimi. Acaba diyorum hata mı ederim gelsek? Türkiyemizde eğitim sistemi nasıl nedir en ufak fikrim yok. Hiçbir korkumuz yok çocukların eğitimi dışında. Çalışırız karı koca inşallah Allahın izniyle.
Dönen arkadaşlar varsa veya bu konuda fikri olan kardeşlerim düşüncelerinizi deneyiminiz varsa yazar mısınız rica etsem. Resmen çaresiz kaldık derin derin düşüncelerdeyiz. (Daha evvelde geri dönmeyi çok istedik ama hep asla gelmeyin pişman olursunuz dediler)
Avrupa eskiden iyiymiş. Eski gelenler yükünü tutmuş ilerlemiş. 2000 yılından sonra Avrupaya gerçekten değişti kanunen heryönden. Ben asla istemedim de gelmeyi ama Eşim maalesef çok diretti istedi geldik. Binbir pişman maalesef...
((
Sağolun şimdiden
Türkiyeye kesin dönüş yapmak niyetindeyiz. 18 yıldır burdayız gurbette. Kaldığımız yer Şuan Manchester. Çocuklarım ikisi burda ortaokula gidiyorlar en küçüğüm ilkokulda.
Eşimi 8 yıldır çalıştığı işyerinden sebebsiz yere işten çıkardılar tek kurus tazminat bile alamadı. İnanılmaz haksızlık ettiler.
İşsiz şuan. İş bulsada güveni sarsıldı psikolojisi bozuldu resmen 1.5 aydır. Bir dükkan açsak diyor yine dururum geçiniriz belki diyor. Ama tek maaşla geçimde zorlanıyoruz. İnanın Avrupa bitmiş. Herşey ateş pahası burda. Devlet yardım ediyor kiranın bir kısmına ama bizde ek ödeme yapıyoruz. Çocuk için para veriyor ama o da elektrik gaza gidiyor. Birikim asla yapamıyoruz.
Karın tokluğuna duruyoruz burda. İnanın tek kuruş para birikmiyor. Yaz geliyor diye kendimizi sıkıyoruz uçak parası topluyoruz zar zor. Hasretlik çekiyoruz. 1 tane Türk yok etrafımızda. Eşim dönelim diyor Türkiyede ev var diyor. Kira sorunumuz olmaz diyor iş bulurum çalışana ekmek heryerde var Vatanımız diyor. Benim tek endişem çocukların eğitimi. Acaba diyorum hata mı ederim gelsek? Türkiyemizde eğitim sistemi nasıl nedir en ufak fikrim yok. Hiçbir korkumuz yok çocukların eğitimi dışında. Çalışırız karı koca inşallah Allahın izniyle.
Dönen arkadaşlar varsa veya bu konuda fikri olan kardeşlerim düşüncelerinizi deneyiminiz varsa yazar mısınız rica etsem. Resmen çaresiz kaldık derin derin düşüncelerdeyiz. (Daha evvelde geri dönmeyi çok istedik ama hep asla gelmeyin pişman olursunuz dediler)
Avrupa eskiden iyiymiş. Eski gelenler yükünü tutmuş ilerlemiş. 2000 yılından sonra Avrupaya gerçekten değişti kanunen heryönden. Ben asla istemedim de gelmeyi ama Eşim maalesef çok diretti istedi geldik. Binbir pişman maalesef...
((Sağolun şimdiden
Son düzenleme:
