Aferim Bana...
Gurur benim vazgeçilmezim sanmıştım... Hayatımda sadece bir kişiye gitme demiştim... Değişmiştim... Buz gibi olmuştum bütün duygularım gitmişti...Şimdi ne değişti neden söyledim ona...
Seni Seviyorum benim için basit olmayan bir cümle ve ben bir çırpıda söyledim...
Buraya yazdım arkadaşlarımla konuştum.. Hiç kimse söyleme dedi...
ama kalbime o sözü geçiremedim işte...
Ve bana verdiği cevap: beni sevmen için yeteri kadar tanıdığını sanmıyorum...neyimi seviyorsun saysan birkaç tane...Senin sevmen işte bukadar.. Gençlik çarpıntıları bunlar bir zaman sonra geçer...
Benim yerimde başkası olsa... Daha aramaz sormaz.. ama kafamda sorular eksikti.. Bana doğru düzgün bir cevap vermemişti.. Ve sordum yine bir kenara bıraktım kendimi... Bana karşı içinde birşeylar varmı dedim...
Kalbim İki sene öncesi gibi değil artık . şimdi kalbim katkatı dedi... Oda bütün erkekler gibiydi işte unutamamıştı geçmişindeki kızı...
Ve hala Acıyor içimde biryerler... onu kaybedemezdim... uzaktanda olsa arkadaşımda olsa yanımda olmalıydı... Arkadasmıyız dedim.. tabi dedi.. arkadaşız...
Sadece ben msj çekiyorum nasılsın diye... Onun umrunda olmadığımı bile bile... merak ediyorum işte ne yaptı nerelere gitti. Günü nasıldı hastamıydı değilmiydi...
Çünkü ben hep onunla hayaller kuruyorum.. Şarkı dinlerken onunla dans ediyorum..onunla yemek yapıyorum hayallerimde.. onunla yürüyorum sanki yolda.. onunla yaşıyorum herşeyii..çünkü ben onun geleceğim olmasını istiyorum...Sadece onu değil arkadaşlarınıda seviyorum... Onun sevdiği yemekleri... gittiği yerleride seviyorum.. ve ben onu bukadar severken... kafana takma deyişi kalbimi yoruyor...
Yazılar yazıyorum... onun resimlerini kesiyorum yapıştırıyorum.. her bir anısını yazıyorum defterime..
Onun la gururumu unutuyorum.. Hep onun için dua ediyorum...
Ama unutmalıyım...Unutmak lafını bile yakıştıramıyorum kendime...
Aramamalıyım..sormamalıyım...
Ve bir söz vermeliyim kendime...
Bugün pazartesi Yeni bir başlangıç yapmalıyım...
Mesela Fotoğraf çekmeye başlamalıyım...Resim yapmalıyım... Spora gitmeliyim... Yeni bir dil öğrenmeliyim.. Onu unutmayalım...
Ve bugun pazartesi yine aynı sözler yine ertelemeler..
Bu yaşadıklarımın ne olduğunu bile bilmiyorum...Zamanın geçmedinden nefret ediyorum.. Geçerse gider diye korkuyorum...
Gurur benim vazgeçilmezim sanmıştım... Hayatımda sadece bir kişiye gitme demiştim... Değişmiştim... Buz gibi olmuştum bütün duygularım gitmişti...Şimdi ne değişti neden söyledim ona...
Seni Seviyorum benim için basit olmayan bir cümle ve ben bir çırpıda söyledim...
Buraya yazdım arkadaşlarımla konuştum.. Hiç kimse söyleme dedi...
ama kalbime o sözü geçiremedim işte...
Ve bana verdiği cevap: beni sevmen için yeteri kadar tanıdığını sanmıyorum...neyimi seviyorsun saysan birkaç tane...Senin sevmen işte bukadar.. Gençlik çarpıntıları bunlar bir zaman sonra geçer...
Benim yerimde başkası olsa... Daha aramaz sormaz.. ama kafamda sorular eksikti.. Bana doğru düzgün bir cevap vermemişti.. Ve sordum yine bir kenara bıraktım kendimi... Bana karşı içinde birşeylar varmı dedim...
Kalbim İki sene öncesi gibi değil artık . şimdi kalbim katkatı dedi... Oda bütün erkekler gibiydi işte unutamamıştı geçmişindeki kızı...
Ve hala Acıyor içimde biryerler... onu kaybedemezdim... uzaktanda olsa arkadaşımda olsa yanımda olmalıydı... Arkadasmıyız dedim.. tabi dedi.. arkadaşız...
Sadece ben msj çekiyorum nasılsın diye... Onun umrunda olmadığımı bile bile... merak ediyorum işte ne yaptı nerelere gitti. Günü nasıldı hastamıydı değilmiydi...
Çünkü ben hep onunla hayaller kuruyorum.. Şarkı dinlerken onunla dans ediyorum..onunla yemek yapıyorum hayallerimde.. onunla yürüyorum sanki yolda.. onunla yaşıyorum herşeyii..çünkü ben onun geleceğim olmasını istiyorum...Sadece onu değil arkadaşlarınıda seviyorum... Onun sevdiği yemekleri... gittiği yerleride seviyorum.. ve ben onu bukadar severken... kafana takma deyişi kalbimi yoruyor...
Yazılar yazıyorum... onun resimlerini kesiyorum yapıştırıyorum.. her bir anısını yazıyorum defterime..
Onun la gururumu unutuyorum.. Hep onun için dua ediyorum...
Ama unutmalıyım...Unutmak lafını bile yakıştıramıyorum kendime...
Aramamalıyım..sormamalıyım...
Ve bir söz vermeliyim kendime...
Bugün pazartesi Yeni bir başlangıç yapmalıyım...
Mesela Fotoğraf çekmeye başlamalıyım...Resim yapmalıyım... Spora gitmeliyim... Yeni bir dil öğrenmeliyim.. Onu unutmayalım...
Ve bugun pazartesi yine aynı sözler yine ertelemeler..
Bu yaşadıklarımın ne olduğunu bile bilmiyorum...Zamanın geçmedinden nefret ediyorum.. Geçerse gider diye korkuyorum...